Król Dawid

Dzieje zabytku

W 1987 roku były prowadzone prace konserwatorskie, których podjęli się B. Jaskowska i Z. Jaskowski. Kolejna konserwacja nastąpiła po 2008 roku.

Opis

Rzeźba drążona, na cokole. Postać ustawiona frontalnie, w kontrapoście, z głową na wprost, lekko uniesioną do góry. W lewej wyciągniętej ręce trzyma harfę, w prawej odsuniętej od boku berło. Twarz ma pociągłą, okoloną krótką brodą; oczy głęboko osadzone, duże, nos prosty, usta rozchylone. Kręcone włosy opadają mu na kark. Dawid jest ubrany w zbroję rzymskiego legionisty założoną na krótką tunikę oraz zapięty na piersi i opadający na plecy płaszcz, na nogach ma wysokie sandały. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała; płaszcz i tunika złocone; zbroja srebrzona, sandały, berło i harfa złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba przedstawia króla Dawida (1022-972 p.n.e.), najmłodszego z siedmiu synów Jessego z pokolenia Judy. Dawid był pasterzem w domu ojca w Betlejem, następnie cytrzystą i grajkiem na dworze króla Saula – przy dźwiękach harfy układał psalmy. Został obwołany królem pokolenia Judy, pokonał Filistynów, zdobył Jerozolimę, przeniósł do niej stolicę i sprowadził tam Arkę Przymierza. Jego zwycięstwo nad Goliatem jest prefiguracją Chrystusa, który zwycięża szatana. Rzeźba jest przykładem poprawnego rzemiosła. Prawidłowo oddano proporcje ciała postaci, twarzy nadano właściwy wyraz, jednak gesty dłoni są dość schematyczne.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

W 1987 roku były prowadzone prace konserwatorskie, których podjęli się B. Jaskowska i Z. Jaskowski. Kolejna konserwacja nastąpiła po 2008 roku.

Streszczenie

Rzeźba przedstawiająca króla Dawida z umożliwiającymi jego identyfikację atrybutami została wykonana w drugiej połowie XVIII wieku (1771?). Jest przykładem poprawnego rzemiosła. Prawidłowo oddano proporcje ciała postaci, twarzy nadano odpowiedni wyraz, jednak gesty dłoni są dość schematyczne.

Bibliografia