Epitafium Tomasza Chromego i Anieli z Sepperów Chromej
Zdjęcie nr 1: Epitafium przyścienne w kształcie leżącego prostokąta, flankowanego przez pięcioboczne sterczyny. Od dołu dwa maswerki trójlistne. Powyżej tablica z inskrypcją: "D)EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Cieniom Najdroższych Rodziców. / Tomaszowi Chromemu. zm(arłemu) 30. Kwietnia 1831. r(oku) w wieku lat 62. / i / Anieli z Seppertów Chrominie. zm(arłej) 17. Sierp(nia) 1849 r(oku) w wieku lat 65. / w smutku pozostałe Dzieci, Dyzma i Anna / ten pomnik poświęcają. Zwieńczenie w formie trójkątnego przyczółka z krzyżem pośrodku oraz żabkami po bokach. W prawym dolnym rogu epitafium sygnatura: "Sc(ulpsit): T. Kuhn.".

Epitafium Tomasza Chromego i Anieli z Sepperów Chromej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Wieliczka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Św. Franciszka z Asyżu
Miejsce przechowywania
Kościół
Identyfikator
DZIELO/09013
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
około 1849 rok
Technika i materiał
marmur dębnicki, kuty, polerowany, złocony
Wymiary podstawowe
szerokość – 103 cm
wysokość – 140 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Opis

Epitafium przyścienne w kształcie leżącego prostokąta, flankowanego przez pięcioboczne sterczyny. Od dołu dwa maswerki trójlistne. Powyżej tablica z inskrypcją: "D)EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Cieniom Najdroższych Rodziców. / Tomaszowi Chromemu. zm(arłemu) 30. Kwietnia 1831. r(oku) w wieku lat 62. / i / Anieli z Seppertów Chrominie. zm(arłej) 17. Sierp(nia) 1849 r(oku) w wieku lat 65. / w smutku pozostałe Dzieci, Dyzma i Anna / ten pomnik poświęcają. Zwieńczenie w formie trójkątnego przyczółka z krzyżem pośrodku oraz żabkami po bokach. W prawym dolnym rogu epitafium sygnatura: "Sc(ulpsit): T. Kuhn.".

Zarys problematyki artystycznej

Epitafium o formach neogotyckich, z maswerkami (trójlistnymi imitacjami kamiennych elementów okien) charakterystycznymi dla architektury gotyckiej, należy do typowych wyrobów krakowskich kamieniarzy w 2. połowie XIX wieku. Wśród przedstawicieli rodziny Kuhnów, dzierżawiących kamieniołomy czarnego marmuru w Dębniku koło Krzeszowic, najwybitniejszym był Ferdynand, zapewne autor wielickiego epitafium. Żaden ze znanych przedstawicieli tej rodziny nie posługiwał się imieniem na literę T.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry

Streszczenie

Epitafium o formach neogotyckich upamiętniające Tomasza Chromego i jego żonę Anielę z Sepperów Chrominę powstało po 1849 roku w znanym warsztacie kamieniarskim rodziny Kuhnów, w Krakowie, którzy dzierżawili łomy marmuru w Dębniku pod Krzeszowicami od Karmelitów Bosych w Czernej.

Bibliografia

Prószyńska Zuzanna, "Kuhn Ferdynand Fryderyk" , [w:] "Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 4" , red.Maurin Białostocka Jolanta, Derwojeda Janusz , Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łodź 1986 , s. 345
Kalwajtys Elżbieta, Ochniak Klementyna, "Kościół p.w. św. Klemensa w Wieliczce (architektura i wyposażenie)" , „Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce” , s. 29-116

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz
Adoracja Imienia Jezus
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od wschodu w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem o wklęsłych bokach, zakończonym gzymsem. Zachodnia i południowa ścianka kosza ujęte pilastrami, parapet w formie profilowanego gzymsu. Ścianka frontowa ambony dekorowana płyciną w kształcie stojącego prostokąta o wciętych górnych narożach z rozetą w polu, zachodnia zaś liściem palmy. Balustrada schodów dekorowana dwoma płycinami z liśćmi palmowymi, poręcz w formie profilowanego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta ujętego spływami wolutowymi. W profilowanej płycinie o fantazyjnym wykroju malowane przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, zwieńczony wielobocznym postumentem, o wklęsłych ściankach, na którym znajduje się krzyż z czworoliściem w środku. Na skrzyżowaniu ramion krzyża wiązki promieni. Na podniebiu baldachimu, w ośmiobocznej płycinie gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana w kolorze białym, z czerwonymi cokołami, obramieniami i profilami, pola płycin niebieskie. Pilastry kosza, pas balustrady, zaplecek i podniebie baldachimu dekorowane pozłoconym ornamentem geometrycznym.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów przylegających do filara, z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, z parapetem, od dołu zamknięty uskokowym, zwężającym się w dół profilowaniem z podwieszonym kwiatonem. Ściany kosza i balustrady schodów podzielone na segmenty smukłymi pilastrami hermowymi zdobionymi cekinami, z wolutami. W każdym polu płycina w kształcie pionowego prostokąta, wypełniona ażurowym ornamentem roślinnym z cekinem, zamknięta od góry łukiem półkolistym wypełnionym muszlą. Wokół płycin dodatkowe profilowane obramienia powtarzające ich kształt. Płyciny na balustradzie mają dolną krawędź ustawioną pod skosem tak, by dopasować się do krzywizny wznoszenia (podobnie jest w przypadku innych elementów dekorujących powierzchnię balustrady). Pilastry dzielące balustradę na pola wspierają się na cokole i dźwigają belkowanie, którego fryz wypełniają prostokątne rauty, a gzyms zdobi ząbkowanie. Zaplecek w kształcie pionowego prostokąta dekorowanego dwiema ustawionymi obok siebie płycinami w kształcie wydłużonych prostokątów zamkniętych łukami półkolistymi wypełnionymi muszlami. Wzdłuż bocznych krawędzi zaplecka rodzaj pilastrów wspierających belkowanie dekorowane ząbkowaniem. Po bokach zaplecka dodatkowo uszaki utworzone z ornamentu akantowego i pąków kwiatów. W zwieńczeniu kartusz z monogramem „IHS”w okrągłym polu, z krzyżem zatkniętym na szczycie, flankowany fragmentami przerwanego przyczółka. Struktura malowana na kolor niebieski; profile, ornamenty i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona na południowej ścianie pomiędzy ołtarzem św. Franciszka z Asyżu, a ołtarzem św. Kingi, dostępna schodami z grubości muru. Kosz na planie ośmioboku, z wypukłą dolną częścią podstawy zdobionej owalnymi, pustymi medalionami ujętymi uproszczonym puklowaniem. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi płycinami, flankowanymi pilastrami o trzonach wypełnionych rzędem kampanul. Parapet kosza w formie prostego, profilowanego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, dwudzielny, w każdej części dekorowany prostokątną płyciną, ujęty po bokach spływami wolutowymi. Baldachim na planie ośmioboku, z trzech stron z trójkątnymi przyczółkami, zaś belkowanie zdobione wicią liści akantu. W podniebiu baldachimu, w ośmiobocznej płycinie umieszczona gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Zwieńczenie w kształcie sześciu wolut spiętych w kabłąk, przechodzących w prostopadłościenny szczyt z krzyżem łacińskim zatkniętym na obłokach. Każda z wolut zdobiona małym wazonikiem z listkami akantu. Struktura polichromowana na kolor ciemnozielony, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawiająca anioła w pozycji siedzącej, z głową odchyloną nieco do tyłu, z rozłożonymi rękami i ugiętymi nogami. Anioł ma prostokątną twarz o wąskich brwiach, szeroko otwartych, jasnobrązowych oczach, prostym nosie i zamkniętych ustach. Brązowe, zwinięte w pukle włosy zakrywają uszy i opadają na kark. Jest osłonięty w partii bioder, do kolan, złotą tkaniną rzeźbioną w płytkie, drobne fałdy; jej górna część jest wywinięta na zewnątrz. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem w bogatym obramieniu w formie aediculi. Maria została przedstawiona całopostaciowo, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z lewą nogą wysuniętą do przodu. Ma młodą twarz, którą okalają długie, opadające na plecy włosy. Jest ubrana w długą suknię i płaszcz, który tworzy obszerny zawój wokół jej prawego biodra. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, do którego wyciąga prawą rękę. Dzieciątko jest nagie, patrzy na Marię, wyciąga dłoń do jej ręki. Postacie stoją na obłokach, w których unoszą się główki anielskie. Intymne wyobrażenie jest ujęte bordiurą ze scenami z życia Marii. Płaskorzeźba ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym. Ujmują ją pilastry o dekorowanych trzonach oparte na szerokim cokole z płyciną z napisem „ŚWIĘTA BOŻA RODZICIELKO / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Na dole cokołu podwieszenie z kartuszem z inskrypcją „DZIEŁO DŁUTA / TEOFILA LENARTOWICZA / DAR HRABIANKI / HELENY MAŁACHOWSKIEJ”. Od góry kompozycję zamyka trójkątny, przerwany przyczółek z kartuszem herbowym. Obramienie polichromowane na kolor czarny, profile, ornamenty i detale złocone.
płaskorzeźba
Ave Maria

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
obraz
Apoteoza Św. Doroty
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Chrystus przedstawiony w półpostaci, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z głową przechyloną na prawe ramię, obiema rękami wskazuje na ranę w prawym boku. Twarz podłużna, modelowana światłocieniem, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okolona jasną, krótką brodą. Włosy brązowe, lekko kręcone, opadają na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Chrystus w partii bioder przepasany białą, drapowaną tkaniną, na lewe ramię i plecy narzucony czerwony płaszcz. Ciało szczupłe, o miękkim modelunku światłocieniowym, delikatnie zarysowanym torsie, z zaznaczonymi śladami męki na dłoniach i prawym boku. Tło ciemnobrązowe, rozjaśnione wokół głowy postaci. Obraz utrzymany w ciepłej tonacji.
obraz
Chrystus Umęczony
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie stojącego prostokąta, w polu wyznaczonym złotą, malowaną ramką inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Franciszek Dominik / DOENING / zmarły 14. Września 1848. r(oku) / i żona jego / Katarzyna z Czurlik / DOENING / zmarła 6. Stycznia 1849. r(oku) / Ich dzieci i wnuki / proszą przechodniów / o Zdrowaś Marya!"
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Dominika Doeninga i Katarzyny z Czurlik Doening
Zdjęcie nr 1: Tablica w formie stojącego prostokąta ujęta w ramę o fantazyjnym zarysie, zwieńczona krzyżem. W górnej części odlany kielich z hostią ze skrzyżowanymi kotwicą i pochodnią, ujęte gałązkami palmy i mirtu. W polu złocona inskrypcja „Wdzięcznej Pamięci / X(IĘDZA) FRANCISZKA KARKOSZKI / zmarłego 26. Marca 1847 w 41 z(ycia) wieku / i / X(IĘDZA) FRANCISZKA BALCARCZYKA / zmarłego 18. Czerwca 1849 w 44 z(ycia) wieku / Proboszczom Makowskim / Współbraciom i Przyjaciołom / ten kamień położył / X(IĄDZ) FRANCISZEK XAWERY CIESIELSKI / Pleban w Suchy.”
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Karkoszki i Franciszka Balcarczyka
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego dwiema, półkolistymi, stykającymi się wolutami, połączonymi zwróconą ku dołowi muszlą i zwieńczonymi krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. W polu inskrypcja „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Ignacemu / Wozniakowskiemu / Medycyny i Chirurgii / Doktorowi Professorowi / Wszechnicy Jagellonów / Senatorowi / Wolnego Miasta Krakowa / Rady Wielkiej / i Towarzystwa Naukowego / Członkowi / Medalem zasługi złotym / Ozdobionemiu | Apolonij z Rogujskich Wozniakowskiej / Ukochanym Rodzicom / Ignacy i Dawid / wdzięczni Synowie / r(oku) Pań(skiego) 1849.”
płyta nagrobna
Epitafium Ignacego Woźniakowskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie tablicy wspartej na wysokim cokole podpartym dwiema stykającymi się wolutami, zwieńczonej profilowanym gzymsem, na którym okrągły medalion, ujęty liśćmi i wolutami. W medalionie płaskorzeźbiona głowa poety ukazana z lewego profilu twarz wyrazista, z dużym nosem, otwartymi oczami, kręconymi włosami. Wzdłuż krawędzi inskrypcja „JULIUSZ SŁOWACKI / WŁADYSŁAW OLESZCZYŃSKI F(ECIT) / PARYZ [...]”. W polu tablicy inskrypcja „Pamięci / Juliusza Słowackiego / Syna Euzebiusza, / urodzonego w Krzemieńcu, / zmarłego w Paryżu, / który walkę poezyi / ku odrodzeniu się ducha i / uczucia ludzkości / po chrześciańsku / w dniu 3. Kwietnia 1849. r(oku) / zakończył, / w żalu nieutulona Matka / poświęca.”. W prawym dolnym rogu cokołu sygnatura „E(dward) Stehlik.”
płyta nagrobna
Epitafium Juliusza Słowackiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium Tomasza Chromego i Anieli z Sepperów Chromej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-tomasza-chromego-i-anieli-z-sepperow-chromej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności