Apoteoza Św. Doroty
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 8: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.
Zdjęcie nr 9: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz. Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz. W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową. Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.

Apoteoza Św. Doroty

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Centrum
Parafia
Św. Marka
Miejsce przechowywania
Kościół p.w. św. Marka, ołtarz św. Doroty w nawie północnej
Identyfikator
DZIELO/25014
Kategoria
obraz
Dookreślenie zabytku
Obraz główny z ołtarza św. Doroty,
Ilość
1
Czas powstania
1849 rok
Autor
Teodor Baltazar Stachowicz
Technika i materiał
Olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 150 cm
wysokość – 260 cm
Wszystkie prawa zastrzeżone

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem o ćwierć koliście nadwieszonych narożach. W centrum znajduje się postać stojącej świętej Doroty w ujęciu trzy czwarte, zwrócona w prawą stronę, w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała spoczywającym na lewej nodze. Ręce uniesione i ugięte w łokciach na wysokości klatki piersiowej, dłonie wysunięte do przodu i złożone w geście modlitwy. Głowa lekko uniesiona w górę, twarz o łagodnych młodzieńczych rysach z małym podbródkiem, drobnymi, wąskimi ustami, prostym nosem, dużymi, szeroko otwartymi oczami nad którymi znajdują się cienkie łukowate brwi i niskie czoło. Ciemne, kręcone, swobodnie opadające na ramiona włosy zasłaniają częściowo widoczne prawe ucho. Na jej głowie widnieje jasno brązowa korona utworzona z motywu roślinnego. Ubrana jest w długą spódnicę w kolorze turkusowym odsłaniającą stopy w czerwonych sandałach, białą koszulę do kolan, z rękawami do łokci i wąskim kołnierzykiem, na którą ubrany jest jasno brązowy gorset o krótkich rękawach. Przez jej lewe ramię przewieszony jest długi, czerwony płaszcz.
Anioł po prawej stronie został przedstawiony z białymi skrzydłami w ujęciu trzy czwarte, zwrócony w kierunku świętej na ugiętych nogach. W dwóch rękach podtrzymuje bukiet jasnoróżowych róż. Ubrany jest w popielatą sukienkę sięgającą do kolan, podwiniętą do łokci i przepasaną różową szarfą. U stóp obu postaci leży miecz.
W lewej górnej części obrazu ponad postacią świętej ukazany został lecący w prawą stronę skrzydlaty aniołek okryty turkusową tkaniną z wyciągniętymi do przodu rękami, w których trzyma atrybuty męczeństwa - w prawej dłoni wieniec, w lewej gałązkę palmową.
Na drugim planie obrazu w jego lewej części widoczny jest zielony namiot w którym znajduje się mężczyzna z brodą siedzący na czerwonym podwyższeniu ubrany w białe spodnie, czerwoną kamizelkę oraz turban o podobnych kolorach. Przed namiotem znajduje się mały aniołek ubrany w białą krótką sukienkę z koszem kwiatów na lewej ręce. Za namiotem przedstawienie ścięcia głowy świętej. Linia horyzontu obrazu sięga do wysokości bioder głównej postaci obrazu. Tło stanowi krajobraz z zachmurzonym niebem o odcieniach beżów, błękitów i brązów.

Zarys problematyki artystycznej

Stachowicz Teodor Baltazar (1800-1873) w swej twórczości uprawiał m.in. malarstwo religijne. Obrazy o tej tematyce tworzył na zamówienie dla licznych kościołów i klasztorów.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, cz. III, str. 38
Studia z kościoła św. Marka, str. 198
Polski Słownik Biograficzny, t. XLI, str .332

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska w całej postaci, stojąca na globie ziemskim, prawą stopą depcząca węża, a lewą półksiężyc. Prawa noga Marii delikatnie ugięta w kolanie, lewa ręka, w której trzyma gałązkę białej lilii położona na piersi, zaś prawa ręka Marii wyciągnięta przed siebie, a głowa lekko uniesiona w górę. Twarz Marii szeroka, o masywnych policzkach, ze wzrokiem zwróconym ku górze. Włosy długie, z przedziałkiem pośrodku, spływające na ramiona i plecy; wokół głowy wieniec z dwunastu gwiazd oraz złoty nimb w kształcie gwiazdy o dwunastu ramionach. Matka Boska ubrana w długą, białą suknię z długimi rękawami, przewiązaną w talii różową wstęgą oraz ciemnoniebieski płaszcz zarzucony na plecy; na stopach sandały. Nad głową Matki Boskiej umieszczona gołębica Ducha Świętego. Półksiężyc zwrócony rogami do góry, wąż ukazany z jabłkiem w pysku. Tło ciemne, w odcieniach ugru i szarości, w dolnej partii kłęby szarych chmur. Kolorystyka ciepła, pastelowa. Dominantą kolorystyczną jest błękitny płaszcz, modelunek miękki. Na wężu sygnatura „Teodor Stachowicz Kraków [...] 1867.” Gwiazdy oraz półksiężyc w formie złoconych aplikacji.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazany w całej postaci stojący św. Józef z Dzieciątkiem Jezus na rękach z prawej strony świętego, z głową skłonioną w Jego stronę. Święty ubrany jest w długą, niebieską suknię, brązowy płaszcz zarzucony na prawe ramię oraz sandały. Twarz szeroka, okolona siwą brodą, wysokie czoło, siwe włosy. Wokół głowy świętego złoty, kolisty nimb. Dzieciątko ukazane w pozycji leżącej, z lewego profilu, z lewą rączką wyciągniętą ku twarzy świętego, a prawą opadającą poniżej głowy, trzymającą kłosy zbóż i kiść winogrona. Dzieciątko półnagie, ułożone na białej pieluszce w rękach świętego Józefa. Całość ukazana we wnętrzu warsztatu stolarskiego, w którym ustawiony jest stół stolarski oraz narzędzia: piła, kątownik, hebel i toporek. Tło ciemne, ugrowe, przechodzące w ciemne brązy. Kolorystyka ciepła. Miękki modelunek światłocieniowy. Po prawej stronie obrazu słabo czytelna sygnatura „Teodor Stachowicz / malował 1868”. Rama drewniana, profilowana, złocona, w zwieńczeniu i po bokach zdobiona rzeźbionym ornamentem kwiatowym.
obraz
Św. Józef
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. W centrum, nieco na prawo od osi obrazu, postać św. Mikołaja, który stoi na stopniu przed wejściem do kościoła, odwrócony w trzech czwartych w stronę klęczącej przed nim rodziny. Lewą ręką przytrzymuje pastorał, na dłoni trzyma zamkniętą księgę, na której leżą trzy złote kule, prawą błogosławi klęczących. Ma okrągłą twarz z wydatnymi oczami, prostym nosem oraz grubymi ustami. Siwe włosy spływają mu na plecy, długa broda sięga mostka. Ubrany jest w strój biskupi: albę dekorowaną dołem haftem z motywami roślinnymi oraz stułę, założoną na wierzch kapę spiętą pod szyją i infułę. Trzy ostatnie elementy stroju są zdobione złotą, haftowaną dekoracją wykorzystującą motywy roślinne; końce stuły oraz infuła zdobione krzyżami greckimi. Na piersi widoczny zawieszony na szyi pektorał. Przed świętym znajdują się cztery osoby. Kobieta na pierwszym planie klęczy na prawym kolanie, prawą rękę otwiera do boku, lewą zbliża do piersi, głowę ma uniesioną w kierunku świętego. Ma pogodny wyraz twarzy, duże oczy, prosty nos i jasne włosy spięte w kok. Jest ubrana w różową suknię i żółty płaszcz przewieszony przez lewe ramię. Za nią z prawej strony młoda dziewczyna, która składa ręce w modlitewnym geście spoglądając do góry. Jest ubrana w białą suknię i czerwony płaszcz. Po lewej mała dziewczynka, stoi na lekko ugiętych nogach, składa ręce i z uśmiechem patrzy na świętego, jasne włosy ma rozpuszczone, opadające na plecy. Jest ubrana w białą sukienkę i różową tunikę z szerokim dekoltem. Za nimi klęczy mężczyzna, który również składa ręce, patrzy z zachwytem na postać biskupa; jest ubrany w brązowy strój. Za nimi w tle widać kilka domów i kawałek nieba z księżycem. Za św. Mikołajem, z drzwi kościoła przed którym stoi, wychodzi mężczyzna cały okryty brązowym płaszczem. Górną część kompozycji wypełniają skłębione chmury w odcieniu złocistobrunatnym. Obraz ujęty profilowaną, złoconą ramą.
obraz
Św. Mikołaj

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Teodor Baltazar Stachowicz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Chrystus przedstawiony w półpostaci, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z głową przechyloną na prawe ramię, obiema rękami wskazuje na ranę w prawym boku. Twarz podłużna, modelowana światłocieniem, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okolona jasną, krótką brodą. Włosy brązowe, lekko kręcone, opadają na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Chrystus w partii bioder przepasany białą, drapowaną tkaniną, na lewe ramię i plecy narzucony czerwony płaszcz. Ciało szczupłe, o miękkim modelunku światłocieniowym, delikatnie zarysowanym torsie, z zaznaczonymi śladami męki na dłoniach i prawym boku. Tło ciemnobrązowe, rozjaśnione wokół głowy postaci. Obraz utrzymany w ciepłej tonacji.
obraz
Chrystus Umęczony
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie stojącego prostokąta, w polu wyznaczonym złotą, malowaną ramką inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Franciszek Dominik / DOENING / zmarły 14. Września 1848. r(oku) / i żona jego / Katarzyna z Czurlik / DOENING / zmarła 6. Stycznia 1849. r(oku) / Ich dzieci i wnuki / proszą przechodniów / o Zdrowaś Marya!"
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Dominika Doeninga i Katarzyny z Czurlik Doening
Zdjęcie nr 1: Tablica w formie stojącego prostokąta ujęta w ramę o fantazyjnym zarysie, zwieńczona krzyżem. W górnej części odlany kielich z hostią ze skrzyżowanymi kotwicą i pochodnią, ujęte gałązkami palmy i mirtu. W polu złocona inskrypcja „Wdzięcznej Pamięci / X(IĘDZA) FRANCISZKA KARKOSZKI / zmarłego 26. Marca 1847 w 41 z(ycia) wieku / i / X(IĘDZA) FRANCISZKA BALCARCZYKA / zmarłego 18. Czerwca 1849 w 44 z(ycia) wieku / Proboszczom Makowskim / Współbraciom i Przyjaciołom / ten kamień położył / X(IĄDZ) FRANCISZEK XAWERY CIESIELSKI / Pleban w Suchy.”
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Karkoszki i Franciszka Balcarczyka
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego dwiema, półkolistymi, stykającymi się wolutami, połączonymi zwróconą ku dołowi muszlą i zwieńczonymi krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. W polu inskrypcja „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Ignacemu / Wozniakowskiemu / Medycyny i Chirurgii / Doktorowi Professorowi / Wszechnicy Jagellonów / Senatorowi / Wolnego Miasta Krakowa / Rady Wielkiej / i Towarzystwa Naukowego / Członkowi / Medalem zasługi złotym / Ozdobionemiu | Apolonij z Rogujskich Wozniakowskiej / Ukochanym Rodzicom / Ignacy i Dawid / wdzięczni Synowie / r(oku) Pań(skiego) 1849.”
płyta nagrobna
Epitafium Ignacego Woźniakowskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie tablicy wspartej na wysokim cokole podpartym dwiema stykającymi się wolutami, zwieńczonej profilowanym gzymsem, na którym okrągły medalion, ujęty liśćmi i wolutami. W medalionie płaskorzeźbiona głowa poety ukazana z lewego profilu twarz wyrazista, z dużym nosem, otwartymi oczami, kręconymi włosami. Wzdłuż krawędzi inskrypcja „JULIUSZ SŁOWACKI / WŁADYSŁAW OLESZCZYŃSKI F(ECIT) / PARYZ [...]”. W polu tablicy inskrypcja „Pamięci / Juliusza Słowackiego / Syna Euzebiusza, / urodzonego w Krzemieńcu, / zmarłego w Paryżu, / który walkę poezyi / ku odrodzeniu się ducha i / uczucia ludzkości / po chrześciańsku / w dniu 3. Kwietnia 1849. r(oku) / zakończył, / w żalu nieutulona Matka / poświęca.”. W prawym dolnym rogu cokołu sygnatura „E(dward) Stehlik.”
płyta nagrobna
Epitafium Juliusza Słowackiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium marmurowe w formie stojącego prostokąta z rytymi rozetami w czterech narożach i krzyżykiem równoramiennym przy górnej krawędzi. W polu inskrypcja „D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Schylony wiekiem doznał / śmierci ciosu. Wam pozosta/je czekać tego losu. / Kazimierz Jachimowski / połozywszy pomnik sobie / I przychodzących ludzi pro/si o westchnienie zmarł / 1849”.
płyta nagrobna
Epitafium Kazimierza Jachimowskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Katarzyna Pater, "Apoteoza Św. Doroty", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/apoteoza-sw-doroty

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności