Witraż o wykroju prostokąta stojącego zakończonego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nierozpoznany święty zwrócony trzy czwarte w lewo z krzyżem w dłoniach na wysokości piersi. Twarz szeroka, ukazana z prawego profilu o wyrazistych rysach z dużymi oczami i długim nosem. Zakonnik ubrany jest w habit. W górnej strefie św. Maksymilian Maria Kolbe przed Matką Boską. Święty ukazany jest frontalnie z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz szeroka, szczupła z wyraźnie podkreślonymi rysami twarzy, okolona długą, brązową brodą. Na nosie ma założone proste, okrągłe okulary; włosy krótkie. Wokół głowy ma okrągły nimb otoczony drutem kolczastym, na lewym ramieniu trójkątną naszywkę z napisem „P”. Po prawej stronie witrażu ukazane są dwie korony: biała i czerwona, a powyżej Matka Boska na złotym globie z literami „MI”. Maria ukazana sumarycznie z rękami rozłożonymi szeroko na boki, delikatnie pochylona do przodu. Ubrana jest w długą suknię oraz płaszcz założony na głowę i spływający wzdłuż boków. Witraż utrzymany w chłodnej, niebieskiej kolorystyce, ożywiony kolorami czerwieni i złota wokół głów postaci.
Witraż przedstawiający św. Maksymiliana Marię Kolbego powstał w XX wieku (po 1938 roku).
Maria Działo, "Św. Maksymilian Maria Kolbe", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-maksymilian-maria-kolbe