Adam Hilary Bernard Chmielowski

Biogram

Adam Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 w Igołomi (pow. miechowski), a zmarł 25 grudnia 1925 w Krakowie. W 1857 roku został wysłany do Korpusu Kadetów w Petersburgu, powrócił do Warszawy w 1858 roku, gdzie zapisał się do gimnazjum realnego Pankiewicza. Następnie uczył się w Instytucie Rolniczo-Leśnym w Puławach (1862). Studia przerwał zaraz po wybuchu powstania styczniowego w 1863 roku, w którym walczył pod komendą Mariana Langiewicza, a następnie Zygmunta Chmieleńskiego. W czasie powstania stracił nogę. W 1864 roku przebywał w Paryżu, a od 1865 w Warszawie, gdzie zapisał się do Klasy Rysunkowej i zdał egzamin dojrzałości. W roku akademickim 1866-1867 był immatrykulowany w uniwersytecie w Gandawie jako student inżynierii. Prawdopodobnie przebywał w tym czasie w Paryżu, studiując malarstwo. W 1869 roku pojawił się w Krakowie, gdzie poznał Lucjana Siemieńskiego, z którym następnie udał się do Monachium. Tam rozpoczął studia na akademii monachijskiej, zbliżając się do środowiska polskiej kolonii artystycznej skupionej wokół Józefa Brandta i Maksymiliana Gierymskiego. Po śmierci tego ostatniego wrócił do Polski, przebywał w Zarzeczu pod Przeworskiem i tam pracował dla rodziny Chojeckich. W latach 1875-1877 mieszkał w Warszawie w Hotelu Europejskim, gdzie dzielił pracownię ze Stanisławem Witkiewiczem i Józefem Chełmońskim. W 1878 roku wyjeżdżał do Wenecji i Lwowa. W 1880 roku wstąpił do nowicjatu jezuitów w Starej Wsi, jednak ze względu na zły stan zdrowia musiał go przerwać. Po wyzdrowieniu, jako tercjarz rozpoczął misję na Wołyniu, Podolu i Podlasiu, którą łączył z praktyką malarską. W tym czasie tworzył pejzaże, obrazy o tematyce religijnej oraz konserwował obrazy znajdujące się w kościołach. W 1884 roku zmuszony nakazem władz rosyjskich przeniósł się do Krakowa. W 1887 roku wstąpił do tercjarzy, przyjmując imię Albert. Założył Zgromadzenie Braci Posługujących Ubogim (Zgromadzenie Albertynów), a w 1891 roku Zgromadzenie Sióstr Albertynek. Od tego czasu poświęcił się pracy na rzecz ubogich, odchodząc od działalności malarskiej. Jego twórczość wpisuje się w nurt realizmu z pewnymi tendencjami impresjonistycznymi i dążeniem do nastrojowości i liryzmu. Z czasem przybrała charakter mistyczny.

Bibliografia