Obraz przedstawiający wizję św. Małgorzaty Marii Alacoque został namalowany przez Antoniego Stopę w okresie jego pracy i życia w Makowie Podhalańskim, a więc między 1881 a 1922 rokiem.
Obraz w formie stojącego prostokąta. Przedstawia modląca się przed ołtarzem św. Małgorzatę Marię Alacoque, nad którym w cudowny sposób ukazuje się Chrystus. Święta w prawym dolnym rogu obrazu, ukazana w pozycji klęczącej na stopniu ołtarza, zwrócona profilem w prawo, z uniesioną głową i rekami złożonymi na piersi. Ubrana jest w czarny habit przepasany w talii, z różańcem przy boku, wokół twarzy ma biała podwikę, na głowie czarny welon. Przed ołtarzem czerwony dywan, na jego stopniu leży otwarty brewiarz. Przed nią, w lewej części obrazu ukazany ołtarz, z antepedium z monogramem IHS w medalionie i glorii, z mensą nakrytą białym obrusem. Nad ołtarzem na obłoku unosi się Chrystus w pozycji stojącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o okrągłych oczach, skierowanych w górę, wąskim nosie i małych ustach; okoloną krótką brodą i długimi, jasnobrązowymi włosami. Ubrany jest w czerwoną, luźną tunikę, przepasaną w talii, na ramiona ma narzucony niebieski płaszcz. Na jego piersi ukazane gorejące serce w glorii, otoczone płomieniami. Za Chrystusem na ołtarzu stoi lichtarz z zapaloną świecą, w tle tabernakulum z tronem wystawienia w postaci niszy, w której ustawiona jest monstrancja. Scena ukazana we wnętrzu o jasnobrązowych ścianach, w prawej części obrazu, w tle widoczna kolumna na cokole, na którym znajduje się sygnatura „A(ntoni) Stopa”.
Obraz ilustruje jedną z czterech wizji Chrystusa z gorejącym sercem, które miała Małgorzata Maria Alacoque w latach 1673-1689. Święta już jako pobożna dziewczynka została oddana do kolegium Klarysek w Charolles, jednak na kilka lat popadła w ciężką chorobę. Później wstąpiła do klasztoru Wizytek w Paray-le-Monial, gdzie przyjęła śluby zakonne. Podczas modlitwy kilkakrotnie doświadczyła wizji Chrystusa, który objawił jej swoją wolę słowami „Moje Boskie Serce płonie tak silną miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych gorejących płomieni, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie je rozlać za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi skarbami”. Podczas wizji Chrystus przekazał Małgorzacie, że chce aby zapoczątkowała kult do Serca Jezusowego i aby powstało osobne święto ku jego czci. Za sprawą św. Małgorzaty Alacoque kult Najświętszego Serca Pana Jezusa rozwija się od XVII wieku. Jakkolwiek dopiero w 1765 roku papież Klemens XIII zezwolił na obchodzenie jego święta przez zakon wizytek, a w 1856 roku papież Pius IX ustanowił je świętem obowiązującym w całym Kościele.
Autor obrazu, Antoni Stopa (1849-1922) pochodził z sąsiadującego z Łętownią Makowa Podhalańskiego, do którego wrócił po okresie edukacji artystycznej w 1881 roku i pracował tam aż do śmierci, wykonując obrazy do okolicznych miejscowości. Malował dzieła o tematyce religijnej, posługując się reprodukcjami dawnych dzieł.
Dobry.
Obraz przedstawiający wizję św. Małgorzaty Marii Alacoque został namalowany przez Antoniego Stopę w okresie jego pracy i życia w Makowie Podhalańskim, a więc między 1881 a 1922 rokiem. Obraz ilustruje jedną z czterech wizji Chrystusa z gorejącym sercem, które miała Małgorzata Maria Alacoque w latach 1673-1689. Za sprawą świętej od XVII wieku rozwijał się kult i nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Osobne święto do czci Serca Jezusowego obchodzone w całym Kościele zostało ustanowione dopiero w 1856 roku.
Paulina Kluz, "Wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja-sw-malgorzaty-marii-alacoque-5