Obraz został namalowany w latach osiemdziesiątych XIX wieku i wstawiony na zasuwę ołtarza Matki Boskiej Szkaplerznej, który jest ustawiony przy północnej ścianie prezbiterium. Został odnowiony w 2004 , a w 2007 roku zawieszono go na filarze nawy.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta. W centrum kompozycji św. Wincenty Ferreriusz zwrócony lekko w lewo, w kontrapoście, z ciężarem na prawej nodze. Prawą ręką unosi do góry krzyż, lewą, w której trzyma trąbkę przyciska do ciała zamkniętą księgę. Ma owalną twarz z migdałowymi oczami, szerokim nosem oraz niewielkimi ustami rozciągniętymi w delikatnym uśmiechu. Na głowie wycięta tonsura, powyżej głowy, na tle świetlistego nimbu unosi się niewielki płomień. Święty jest ubrany w biały, przewiązany w pasie habit ze szkaplerzem i czarny płaszcz, który przechodzi przez prawą rękę, owija się wokół lewej i falując opada w dół ku ziemi. Na pasku ma zawieszony różaniec, na nogach czarne buty. Wincenty stoi na trawie na tle krajobrazu o niskim horyzoncie. Z lewej strony kompozycji kościół, z którego wieży wypada człowiek; większość tła stanowią białe obłoki na tle niebieskiego nieba.
Obraz umieszczony w drewnianej, złoconej ramie zasłaniającej górną część malowidła, zamkniętej powyżej świętego łukiem wklęsło-wypukłym.
Święty Wincenty Ferreriusz, który zyskał przydomek „Anioł Sądu” urodził się w Walencji, w Hiszpanii, żył w czasach wielkiej schizmy zachodniej. Po wstąpieniu do zakonu dominikanów nauczał w Barcelonie i hiszpańskiej Leidzie, był chętnie słuchanym kaznodzieją oraz spowiednikiem antypapieża Benedykta XIII. Powołany do kaznodziejstwa, w czasie podróży misyjnych m.in. po Hiszpanii, Francji, Włoszech oraz Anglii dał się poznać jako gorliwy i skuteczny misjonarz oraz uzdrowiciel. Głosił naukę o strasznym Sądzie Ostatecznym, piekle i męce Chrystusa. Jak w tym przypadku przedstawiany jest często z trąbą, jako Anioł Apokalipsy. Rozpoznaje się go po płomieniu nad czołem, trzymanych w rękach krzyżu, trąbie oraz księdze. Atrybuty wskazują na temat i skuteczność jego kazań.
Obraz znajdował się początkowo na zasuwie w ołtarzu Matki Boskiej Szkaplerznej stojącym przy północnej ścianie prezbiterium i przedstawiał patrona murarzy, którzy go ufundowali. Później strukturę retabulum uzupełniono o trzymające narzędzia murarskie putta.
Wyjęty z ołtarza i wiszący obecnie w nawie kościoła obraz jest utrzymany w tonie dziewiętnastowiecznego malarstwa z tendencją do idealizacji i upraszczania formy.
Obraz został w 2004 roku odnowiony przez panią Pieprzykową.
Obraz z przedstawieniem św. Wincentego Ferreriusza jako Anioła Apokalipsy został ufundowany najpewniej przez ówczesnego proboszcza, księdza Zygmunta Goliana w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Świętego przedstawiono w typowej konwencji ikonograficznej i zgodnie z dziewiętnastowieczną tendencją do idealizacji i upraszczania formy.
Agata Felczyńska, "Św. Wincenty Ferreriusz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wincenty-ferreriusz