Tabernakulum i tron wystawienia
Zdjęcie nr 1: Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.
Zdjęcie nr 2: Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.
Zdjęcie nr 3: Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.
Zdjęcie nr 4: Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.
Zdjęcie nr 5: Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.

Tabernakulum i tron wystawienia

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Kęty
Miejscowość
Bielany
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Macieja Apostoła
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/24221
Kategoria
tabernakulum
Ilość
1
Czas powstania
trzecia ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 248 cm
wysokość – 210 cm
głębokość – 124 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Tabernakulum i tron wystawienia powstały najpewniej w trzeciej ćwierci XVIII wieku do ołtarza głównego w dawnym drewnianym kościele. Około 1826 roku zostały przeniesione razem z retabulum do nowego kościoła. W 1923 roku były odnowione, pomalowane i pozłocone przez Adama Kowalczyka, złotnika z Krakowa za sumę 1600 zł. W 1962 roku zamówiono w krakowskiej firmie Kazimierza Seipa „pancerne” i ogniotrwałe tabernakulum za kwotę 22 tys. zł. Poświęcenie go miało miejsce 10 czerwca 1962, a dokonał go dziekan z Kęt, Józef Świąder. W 1967 roku pozłocono figurki aniołków z lichtarzami.

Opis

Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, obitej blachą, z wypukłym frontem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, w ramie, dekorowane przedstawieniem kielicha z hostią w glorii, ornamentem roślinnym i uskrzydloną główką anielską. Tron wystawienia ustawiony na dwustrefowym cokole, w którego partii zamontowane jest tabernakulum. Przyjmuje formę drewnianej, prostopadłościennej skrzynki z obrotową niszą, flankowaną dwiema parami kolumienek o kanelowanych trzonach, podtrzymujących fragmenty belkowania, nad niszą przyjmującego kształt falistego gzymsu, na którym znajduje się cokół dekorowany ornamentem roślinnym, z leżącym na księdze barankiem, flankowany dwoma aniołkami, Otwór niszy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym zdobionym lambrekinem. Przed kolumienkami dwie figurki aniołów trzymających świeczniki.



Zarys problematyki artystycznej

Tabernakulum jest to szafka umieszczana na ołtarzu głównym, w której przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Tron wystawienia najczęściej umieszczany jest na tabernakulum i służy jako miejsce do wystawienia Najświętszego Sakramentu w monstrancji.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Tabernakulum i tron wystawienia powstały najpewniej w trzeciej ćwierci XVIII wieku. W 1962 roku zamówiono w krakowskiej firmie Kazimierza Seipa „pancerne” i ogniotrwałe tabernakulum.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Parafii w Bielanach, Krzysztof Orlicki, Dzieje parafii świętego Macieja Apostoła w Bielanach (od powstania do I wojny światowej), Kraków 2008, mpis, s. 37-38; Liber Memorabilium factorum, in quantum nata, et ex pariis certisque fontibus exhausta sunt. Parochia Bielanensis Anno Domini 1908 – conseriptus, s. 14, 41; Księga pamiątkowa, s. 35.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na rzucie ośmioboku, trzon i czara również są ośmioboczne. Cokół dwustopniowy, stopnie oddzielone od siebie zaoblonym uskokiem, w górnej części łagodnie przechodzą w trzon. W środkowej partii trzonu spłaszczony ośmioboczny pierścień dekorowany taśmą z płaskorzeźbionymi rozetkami. Czara rozchylająca się ku górze, z profilowaną podstawą, rozczłonkowana ostrołukowatymi płycinami, zakończona profilowanym gzymsem. Ośmioboczna pokrywa o polach z wyciętymi płycinami zamkniętymi potrójnymi łukami półkolistymi jest zwieńczona profilowanym gzymsem z koronką i nakryta daszkiem. Nad nim podstawa ujęta od dołu arkadkowaniem z grupą rzeźbiarską Chrztu w Jordanie. Chrystus stoi w rzece z rękami założonymi na piersi, opasany na biodrach długą białą tkaniną. Przed nim, na skale stoi św. Jan Chrzciciel, ubrany w wielbłądzią skórę z prawą ręką trzymającą naczynie z wodą nad głową Chrystusa, a lewą wyciągniętą do przodu. Nad nim unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta z czarnego marmuru w formie stojącego prostokąta, ujęta grubą ramą z piaskowca z czterema uszakami, zakończona szczytem z anthemionem. W partii szczytu tarcze z godłami herbów Pelikan i Trąby, zwieńczone otwartą koroną, ujęte skręconym akantem. W polu tablicy złocona inskrypcja: „PAMIĘCI / AUGUSTYNA ROZWADOWSKIEGO / + 1. MARCA 1813. / TERESY z ROZWADOWSKICH / FERENCOWEJ / + 1. MARCA 1816. / MARYI z OPOLSKICH / ROZWADOWSKIEJ / + 28. CZERWCA 1829. / ANTONIEGO ROZWADOWSKIEGO / + 12. LUTEGO 1837. / ROZALII z ROZWADOWSKICH / FOLTAŃSKIEJ / + 5. SIERP(NIA) 1847. / FRANCISZKA FOLTAŃSKIEGO / POCHOWANEGO W KRZĘCINIE, + 2. LUTEGO 1849. / STEFANII FOLTAŃSKIEJ / + 26. LUTEGO 1854. / SPOKÓJ ICH DUSZOM. / Pomnik ten poświęca ANTONINA / z FOLTAŃSKICH DZIĘGIELOWSKA / 1877”.
płyta nagrobna
Epitafium rodzin Rozwadowskich i Foltańskich
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w partii zaplecka. Kosz na planie zbliżonym do koła o wklęsło-wypukłym zarysie, na cokole w postaci spłaszczonego wałka, z podwieszeniem w formie zbliżonej do spłaszczonej półkuli, zdobionej rozetami, ujętej lizenami dekorowanymi zwisami, zakończonej szyszką. Ścianki kosza wydzielone pilastrami dźwigającymi belkowanie tworzące parapet. Trzony dekorowane zwisami, ścianki rozetami. Na krawędzi cokołu siedzące figury czterech ewangelistów. Baldachim na planie analogicznym do kosza w formie belkowania z podwieszonym lambrekinem. Na nim woluty tworzące cokół dla wazonu, na którym znajduje się otwarta księga w glorii promienistej. Na księdze napis: „BŁOGOSŁA/WIENI / KTÓRZY / SŁUCHAIĄ / SŁOWA / BOŻEGO, I / STRZEGĄ / GO. / U S(więtego) Łukasza w rozdz(iale) XI wier(sz) [28]”. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, ze złoconymi profilami, ornamentyką i detalami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Anioł ukazany frontalnie, w pozycji klęczącej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga w bok. Twarz ma okrągłą, o dużych, migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach; okoloną brązowymi, kręconymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w złocony płaszcz, przesłaniający go w partii nóg, odsłaniający tors, zarzucony na lewe przedramię. Skrzydła ma duże, rozłożone, częściowo złocone i srebrzone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie zbliżonej do trapezu, zamkniętego z dwóch stron łukiem falistym. W centrum krzyż, do którego przybita jest czterema gwoździami postać żywego Chrystusa, zwróconego w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, w lekkim zwisie, o ugiętych nogach. Twarz ma szczupłą, o dużych oczach skierowanych na wprost, prostym nosie i małych ustach; okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało ma szczupłe, ale umięśnione, z podkreślonymi żebrami. Przez biodra przewiązane krótkie, białe perizonium ze zwisem tkaniny przy lewym boku. Chrystus ukazany na tle niebiesko-czarnego nieba, rozświetlonego na żółto w dolnej części obrazu.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i skrzyżowanymi dłońmi, związanymi w nadgarstkach powrozem. Twarz ma pociągłą, ze śladami krwi, o dużych, migdałowatych oczach, lekko garbatym nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach z widoczną linią zębów; okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz długimi, silnie kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowę ma nałożoną metalową, złoconą koronę cierniową, a wokół metalową, srebrzoną glorię promienistą. Chrystus na ramiona ma narzucony płaszcz odsłaniający tors, na który nałożono metalową, srebrzoną sukienkę, o drobnym, kwiecistym wzorze. Ciało szczupłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami krwi. Na nadgarstki ma nałożony metalowy, złocony powróz, w lewej ręce trzyma trzcinę, na którą nałożona jest metalowa, złocona. Chrystus ukazany jest na ciemnobrązowym tle, wokół postaci zawieszone wota.
obraz
Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Tabernakulum i tron wystawienia ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/tabernakulum-i-tron-wystawienia

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności