Św. Józef z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Józefa ukazanego w półpostaci. Święty zwrócony jest frontalnie, z pochyloną głową skierowaną w prawo. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma gałązkę lilii, prawą podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, migdałowatych oczach, garbatym nosie i wąskich ustach, okoloną siwą brodą oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w żółtą tunikę oraz fioletowy płaszcz z pomarańczową podszewką zarzucony na ramiona, opadający na ręce oraz z przodu postaci. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową ukazaną frontalnie. Prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa, lewa jest ugięta. Twarz ma owalną o dużych, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą tunikę ze złoconą lamówką oraz czerwony płaszcz przewiązany w partii bioder i nóg. Postacie ukazane są na brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów. Obraz ujęty jest złoconą ramą dekorowaną ornamentem roślinnym. W lewym dolnym rogu sygnatura „Cop. J. Walatek 934r”.

Św. Józef z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Tokarnia
Miejscowość
Tokarnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Pcim
Parafia
Parafia Matki Boskiej Śnieżnej
Tagi
malarstwo XX wieku sztuka pierwszej połowy XX wieku
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/14662
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1934 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz św. Józefa z Dzieciątkiem został namalowany przez J. Walatka w 1934 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Józefa ukazanego w półpostaci. Święty zwrócony jest frontalnie, z pochyloną głową skierowaną w prawo. W lewej, ugiętej z przodu ręce trzyma gałązkę lilii, prawą podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, migdałowatych oczach, garbatym nosie i wąskich ustach, okoloną siwą brodą oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w żółtą tunikę oraz fioletowy płaszcz z pomarańczową podszewką zarzucony na ramiona, opadający na ręce oraz z przodu postaci. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową ukazaną frontalnie. Prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa, lewa jest ugięta. Twarz ma owalną o dużych, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą tunikę ze złoconą lamówką oraz czerwony płaszcz przewiązany w partii bioder i nóg. Postacie ukazane są na brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów. Obraz ujęty jest złoconą ramą dekorowaną ornamentem roślinnym. W lewym dolnym rogu sygnatura „Cop. J. Walatek 934r”.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz św. Józefa jest kopią innego obrazu (jak wskazuje podpis). Przypomina dewocjonalne obrazki popularne w XIX i XX wieku, być może powstał na wzór jednego z nich.
Święty Józef był oblubieńcem Marii i opiekunem Jezusa, dlatego przedstawiany jest razem z Dzieciątkiem. Jego atrybutem jest lilia, gdyż żył w czystości.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne przetarcia i ubytki warstwy malarskiej.

Streszczenie

Obraz św. Józefa z Dzieciątkiem został namalowany przez J. Walatka w 1934 roku. Święty Józef był oblubieńcem Marii i opiekunem Jezusa, dlatego przedstawiany jest razem z Dzieciątkiem. Jego atrybutem jest lilia, gdyż żył w czystości.

Bibliografia

Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Józef św.
Józef św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, tynkowany, trójnawowy, bazylikowy. Prezbiterium prostokątne, zamknięte prosto, do północnej ściany przylega zakrystia. Nawa główna na planie prostokąta, o szerokości prezbiterium, nawy boczne węższe i krótsze. Na ich zakończeniu dostawione dwie wieże na planie kwadratu. Do południowej ściany korpusu nawowego przylega prostokątna kaplica, ustawiona pod kątem, otwarta do nawy prostokątnym prześwitem, z drzwiami w dolnej połowie i oknem w górnej. Prezbiterium i nawa główna sklepione kolebkowo z lunetami, nawy boczne kolebkowo. Nawa główna oddzielona od bocznych czterema parami kolumn. Parapet chóru muzycznego w zachodniej części nawy. Posadzka z płyt ceramicznych. Fasada zakończona trójkątnym szczytem. Na osi portal w formie stojącego prostokąta zamkniętego trójkątnie, w opasce tynkowej. W dolnej połowie dwuskrzydłowe drzwi, górna połowa przeszklona, podzielona na kwatery. Wieże pięciokondygnacyjne. Z wąskimi, przeszklonymi prześwitami przez cztery pierwsze kondygnacje na dwóch bokach. W piątej po dwa otwory dzwonne w formie stojącego prostokąta na każdej z czterech ścian. Wieże zwieńczone daszkami czterospadowymi oraz latarniami z otworami dzwonnymi, zakończonymi dachami wieżowymi z krzyżami. Pomiędzy fasadą a wieżami wąskie partie muru z przeszklonymi prześwitami. Na elewacjach bocznych nawy głównej, ponad dachami naw bocznych po trzy okna w formie wydłużonego leżącego prostokąta. Na elewacji północnej duże okno w formie leżącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kaplica południowa z wejściem na ścianie zachodniej, w formie drewnianego portalu w kształcie stojącego prostokąta, z dwuskrzydłowymi drzwiami, z kwadratowym oknem ponad. Na jej ścianie południowej dwa duże okna w kształcie leżącego prostokąta, na dwóch poziomach. Elewacja wschodnia zakończona trójkątnym szczytem. Nawa główna i prezbiterium nakryte dachami dwuspadowymi, nawy boczne pulpitowymi, kaplica dwuspadowym. Pomiędzy nawą a prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, nakryta dachem wieżowym.
kościół
Kościół Matki Boskiej Śnieżnej
Zdjęcie nr 1: Figury anioła i dziecka ustawione są na niskich, osobnych podstawach. Anioł zwrócony jest frontalnie, z pochyloną głową skierowaną w lewo, w kontrapoście. Prawą rękę unosi w geście wskazującym, lewą trzyma za rączkę stojącego po jego lewej stronie chłopca. Twarz ma owalną, o niewielkich oczach skierowanych w dół, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, kręconymi włosami. Ma niewielką głowę osadzoną na długiej szyi. Ubrany jest w niebieską tunikę ze złoconymi lamówkami, z krótkimi rękawami, odsłaniającą nogi powyżej kolan. Wokół talii ma pancerz z trzema piórami, na prawym ramieniu ma zawieszony czerwony płaszcz, na nogach sandały. Skrzydła ma duże, złożone po bokach postaci. Po lewej stronie anioła stoi chłopiec zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z uniesionymi obiema rękami. Twarz ma owalną o niewielkich oczach skierowanych w dół, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi włosami. Ubrany jest w zieloną szatę przewiązaną przez prawe ramię, sięgającą kolan. Polichromia ciała figur naturalistyczna.
rzeźba
Anioł Stróż
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowo-ramowej, ściany szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na kamiennym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, przepasane okapowym daszkiem gontowym w trzech czwartych wysokości. Zwieńczona blaszanym hełmem baniastym zakończonym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie południowej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami dwuskrzydłowymi, nakryty okapowym daszkiem gontowym. Do drzwi prowadzą czterostopniowe, kamienne schody. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, po dwa na każdej ścianie w najwyższej partii dzwonnicy.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci z Dzieciątkiem. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z głową ukazaną frontalnie, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w dłoni zaciska białą chustkę, prawą dłoń kładzie na lewej w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych ustach. Ubrana jest w czerwoną suknię o złoconych lamówkach oraz ciemnoniebieski maforion ze złoconymi lamówkami i krzyżem na czole, zarzucony na głowę i ramiona. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową. Lewą ręką trzyma przy boku jabłko królewskie, prawą wyciąga w przód w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową o migdałowatych oczach, małym nosie i ustach, okoloną jasnobrązowymi włosami opadającymi na tył głowy. Ubrane jest w jasnoróżową tunikę o złoconej krawędzi dekoltu, w partii bioder owinięte jest jasnobrązową tkaniną. Wokół głów Marii i Dzieciątka złocone nimby zamknięte. Postacie ukazane na tle obłoków rozstępujących się wokół głowy Marii. Nad nią nadlatująca gołębica Ducha Świętego z gałązką róży w dziobie, w glorii, po bokach dwie uskrzydlone główki anielskie.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz św. Janem Chrzcicielem. W centrum kompozycji Matka Boska ukazana jako siedząca na tronie, zwrócona w trzech czwartych w lewo, obiema rękami przytrzymuje siedzące Dzieciątko oparte o jej lewe ramię. Twarz ma owalną o dużych, półprzymkniętych oczach, dużym, lekko garbatym nosie i wąskich ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię oraz niebieski płaszcz zarzucony na plecy i lewe ramię, zakrywający kolana, na głowie ma różowy welon opadający na ramiona. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w prawo, głowę opiera o policzek Marii, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą opuszcza wzdłuż ciała, dotykając przedramienia Matki. Twarz ma kwadratową, o migdałowatych oczach, małym nosie i ustach, okoloną jasnymi, kręconymi włosami. Jego nagie ciało jest przesłonięte w partii podbrzusza pieluszką opadająca na ramię Marii. U nóg Matki Boskiej klęczy św. Jan Chrzciciel ukazany jako dziecko, zwrócony profilem w prawo, z uniesioną głową. Prawą, wyciągniętą w górę ręką dotyka stóp Jezusa, w lewej, ugiętej trzyma laskę zakończoną krzyżem z banderolą z napisem „ECCE AGNUS DEI”. Twarz ma pociągłą, o pełnych policzkach, migdałowatych oczach skierowanych w górę, małym nosie i ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Jego ciało przesłonięte jest w partii bioder i nóg melotą. Za nim znajduje się leżący baranek z głową skierowaną w górę. Po lewej stronie Marii ława nakryta niebieską tkaniną z leżącym na niej jabłkiem królewskim. Postacie ukazane na tle kolumn i filarów stojących na wysokich postumentach widocznych w dolnej partii. W górnej przesłonięte są obłokami z trzema parami uskrzydlonych główek anielskich.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Janem Chrzcicielem
Zdjęcie nr 1: Figura ustawiona na kuli. Maria zwrócona w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, lewą stopą depcze głowę węża, ręce ma skrzyżowane na piersi. Twarz ma owalną, o małych oczach skierowanych w dół, niewielkim nosie i ustach, okoloną długimi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w różową suknię o złoconych lamówkach, obficie fałdowaną, przewiązaną w talii. Na głowę i ramiona ma narzucony zielony płaszcz ze złoconą lamówką, opadający wzdłuż boków i zawieszony na prawym przedramieniu. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na cokole z wyodrębnionymi dwoma prostopadłościanami. Ołtarz prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium ujęte profilowaną ramą, w polu medalion z monogramem IHS w glorii. Cokół dekorowany płycinami w partii wyodrębnionych prostopadłościanów wypełnionymi akantem. Pierwsza kondygnacja flankowana parą pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, dźwigających pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, o fryzie dekorowanym rozetami. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta ramą zdobioną ornamentem roślinnym, z figurą Najświętszego Serca Jezusa. Druga kondygnacja ustawiona na cokole z wyodrębnionymi prostopadłościanami, flankowana parą pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, dźwigających imposty i fragmenty przerwanego, półkolistego przyczółka. Całość zamknięta fragmentem falistego gzymsu. W polu obraz św. Szymona z Lipnicy w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach, ujętego ramą zdobioną ornamentem roślinnym. Obie kondygnacje z uszami utworzonymi ze stylizowanego akantu. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi kolumnami, profilami i ornamentyką.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczne, jednoosiowa, dwukondygnacyjna, ustawiona na cokole z wyodrębnionymi dwoma prostopadłościanami. Ołtarz prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Antepedium ujęte profilowaną ramą, w polu medalion z monogramem IHS w glorii. Cokół dekorowany płycinami w partii wyodrębnionych prostopadłościanów wypełnionymi akantem, w partii środkowej gablotą na wota. Pierwsza kondygnacja flankowana parą pilastrów o trzonach w formie gablot z wotami i stojących przed nimi kolumnami o kapitelach kompozytowych, dźwigających pełne belkowanie, wyłamane na ich osi, o fryzie dekorowanym rozetami, z gablotą z wotami pośrodku. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta podwójną ramą zdobioną ornamentem roślinnym, z figurką Dzieciątka Koletańskiego. Pod nią gablota na wota w formie leżącego prostokąta w ramie dekorowanej ornamentem roślinnym. Druga kondygnacja ustawiona na cokole z wyodrębnionymi prostopadłościanami, flankowana parą pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych, dźwigających imposty i fragmenty przerwanego, półkolistego przyczółka. Całość zamknięta fragmentem falistego gzymsu. W polu obraz bł. Władysława z Gielniowa w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach, ujętego ramą zdobioną ornamentem roślinnym. Obie kondygnacje z uszami utworzonymi ze stylizowanego akantu. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi kolumnami, profilami i ornamentyką.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta przedstawiający widok na bazylikę Grobu Bożego w Jerozolimie. Na pierwszym planie liczne budynki z małymi oknami w kształcie stojących prostokątów, nakryte kopułami lub cztero– i dwuspadowymi, czerwonymi daszkami. W oddali widoczna ciemna kopuła bazyliki Grobu Bożego. W górnej części kompozycji jednolite, błękitne niebo. Kolorystyka jasna, pastelowa. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Jerozolima. Widok na Golgotę / i kopułę Bazyliki Grobu Chrystusowego / W[iktor] I[gnacy] Gutowski 1934.”
obraz
Widok na Bazylikę Grobu Bożego w Jerozolimie

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Józef z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-z-dzieciatkiem-13

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności