Dzwonnica została wybudowana w 1969 roku według projektu architekta Janusza Smulskiego. Pierwotnie stała obok zachodniej ściany dawnego drewnianego kościoła w Tokarni, który został przeniesiony do skansenu w Zubrzycy Górnej w 2006 roku.
Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowo-ramowej, ściany szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na kamiennym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, przepasane okapowym daszkiem gontowym w trzech czwartych wysokości. Zwieńczona blaszanym hełmem baniastym zakończonym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie południowej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami dwuskrzydłowymi, nakryty okapowym daszkiem gontowym. Do drzwi prowadzą czterostopniowe, kamienne schody. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, po dwa na każdej ścianie w najwyższej partii dzwonnicy.
Kościołom bezwieżowym (jakim był dawny drewniany kościół w Tokarni) zazwyczaj towarzyszyły wolnostojące dzwonnice. Ich podstawowym zadaniem było pomieszczenie dzwonów, ale często też przyziemie pełniło funkcję magazynu, w którym składowano różne przedmioty kościelne. W omawianej dzwonnicy trzymano feretrony i figurę Chrystusa na osiołku palmowym.
Dzwonnica w Tokarni została wybudowana na wzór osiemnastowiecznych. Posiada klasyczną dla konstrukcji słupowej formę jednokondygnacyjnej wieży zwężającej się ku górze, która nakryta była dachem lub hełmem.
Dobry.
Dzwonnica została wybudowana w 1969 roku według projektu architekta Janusza Smulskiego. Pierwotnie stała obok zachodniej ściany dawnego drewnianego kościoła w Tokarni. Została wybudowana na wzór osiemnastowiecznych dzwonnic.
Paulina Kluz, "Dzwonnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/dzwonnica-9