Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Dzieje zabytku

Figura jest najprawdopodobniej autorstwa Piotra Chrabczyńskiego, snycerza z Oświęcimia i powstał około 1850 roku wraz z pozostałymi rzeźbami ocalonymi z poprzedniego, spalonego ołtarza głównego. Rzeźbę wtórnie użyto w obecnej nastawie z lat 1925-1926, umieszczając ją w zwieńczeniu.

Opis

Rzeźba św. Joachima została ścięta z tyłu i wydrążona. Joachim został ujęty frontalnie, w kontrapoście, z głową przechyloną w lewo. Na prawym przedramieniu podtrzymuje Dzieciątko, a w lewej ręce trzyma zakrzywioną laskę. Ma pociągłą twarz o wysokim czole, migdałowatych oczach, prostym nosie, okoloną brodą i włosami po bokach głowy. Na czubku głowy widoczna jest łysina. Święty ubrany jest w fioletową tunikę oraz pozłocony płaszcz zarzucony na ramiona, opadający na plecy i na prawy bok. Spod tuniki widać jego bose stopy. Dzieciątko ukazano w pozycji siedzącej, lewą rączką wyciąga w stronę twarzy Symeona, a prawą przed siebie. Mały Jezus ubrany jest w białą tunikę ze złotą lamówką.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba św. Joachima nawiązuje w swojej formie do jego rzadkich przedstawień reprezentacyjnych. Mimo, iż figura powstała w połowie XIX wieku, wciąż żyje w niej tradycja przedstawień późnobarokowych, kształtowanych "manierą Fontany", z charakterystycznym ekspresyjnym wyrazem uwidaczniającym się w partii twarzy oraz w sposobie drapowania szat. Jednakże trzeba zauważyć, iż figura jest gorzej dopracowana niż znajdujące się na bramkach ołtarza przedstawienia św. Piotra i św. Pawła, co uwidacznia się zwłaszcza w sposobie kształtowania postaci Dzieciątka.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 492;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 401-402;
G. Kaster, Joachim Vater der Gottesmutter Maria, [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, Bd. 7, Ikonographie der Helligen. Innozenz bis Melchisedech, Hrgs. E. Kirschbaum, Rom-Freiburg-Basel-Vien 1994, kol. 60-66.

Streszczenie

Figura jest najprawdopodobniej autorstwa Piotra Chrabczyńskiego, snycerza z Oświęcimia i powstał około 1850 roku wraz z pozostałymi rzeźbami ocalonymi z poprzedniego, spalonego ołtarza głównego. Rzeźbę wtórnie użyto w obecnej nastawie z lat 1925-1926, umieszczając ją w zwieńczeniu.