Biogram

Święty Izydor Oracz urodził się około 1080 roku w Madrycie, a zmarł tamże około 1130 roku. Jest patronem rolników, diecezji kieleckiej, Madrytu i Saragossy. Pochodził z majętnej rodziny. Po utracie majątku zmuszony był podjąć pracę parobka w gospodarstwie zamożnych sąsiadów. Po ślubie z Marią Toribią (późniejszą błogosławioną) przeniósł się ponownie do Madrytu, który opuścił z powodu zajęcia miasta przez Arabów. Słynął z miłosierdzia i pobożności. Początkowo pochowany był na cmentarzu św. Andrzeja, a w 1170 roku jego relikwie przeniesiono do kościoła, gdzie otrzymał chrzest. Został beatyfikowany przez Pawła V w 1618 roku, a następnie kanonizowany przez Grzegorza XV w 1622 roku. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 15 maja. W ikonografii przedstawiany jest w stroju chłopskim z różnymi atrybutami: pługiem, krucyfiksem, kłosami, laską spod której wypływa źródło, różańcem, łopatą oraz aniołem orzącym pole, podczas modlitwy świętego. Scena ta związana jest z legendą, według której święty tak intensywnie modlił się, że zapominał o wykonywanej przez siebie pracy. Wtedy zstępowały z nieba anioły, które orały za niego pole.

Bibliografia