Św. Antoni Padewski z Matką Boską i Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu przedstawia św. Antoniego Padewskiego, któremu wśród obłoków ukazała się Matka Boska, przekazując mu w ramiona Dzieciątko. W prawej części kompozycji święty w pozycji klęczącej, skierowany w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz wyciągniętymi przed siebie ramionami, w których trzyma Dzieciątko. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański z peleryną i kapturem, przewiązany w pasie sznurem, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami, owinięte w pieluszki. Przed Antonim stolik nakryty żółtą tkaniną z leżącą księgą oraz gałązką lilii. Nad nim znajduje się Matka Boska siedząca na obłokach, zwrócona w trzech czwartych w lewo, pochylona, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami. Ubrana jest w czerwoną suknię przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zawinięty na lewym ramieniu, rozwiany przy prawym boku. W dolnej części obrazu widoczna bladoróżowa podłoga, w górnej rozświetlone, żółte niebo, po prawej stronie obrazu na obłokach dwie uskrzydlone główki anielskie.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego owalu przedstawia św. Antoniego Padewskiego, któremu wśród obłoków ukazała się Matka Boska, przekazując mu w ramiona Dzieciątko. W prawej części kompozycji święty w pozycji klęczącej, skierowany w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz wyciągniętymi przed siebie ramionami, w których trzyma Dzieciątko. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański z peleryną i kapturem, przewiązany w pasie sznurem, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami, owinięte w pieluszki. Przed Antonim stolik nakryty żółtą tkaniną z leżącą księgą oraz gałązką lilii. Nad nim znajduje się Matka Boska siedząca na obłokach, zwrócona w trzech czwartych w lewo, pochylona, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami. Ubrana jest w czerwoną suknię przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zawinięty na lewym ramieniu, rozwiany przy prawym boku. W dolnej części obrazu widoczna bladoróżowa podłoga, w górnej rozświetlone, żółte niebo, po prawej stronie obrazu na obłokach dwie uskrzydlone główki anielskie.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego owalu przedstawia św. Antoniego Padewskiego, któremu wśród obłoków ukazała się Matka Boska, przekazując mu w ramiona Dzieciątko. W prawej części kompozycji święty w pozycji klęczącej, skierowany w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz wyciągniętymi przed siebie ramionami, w których trzyma Dzieciątko. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański z peleryną i kapturem, przewiązany w pasie sznurem, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami, owinięte w pieluszki. Przed Antonim stolik nakryty żółtą tkaniną z leżącą księgą oraz gałązką lilii. Nad nim znajduje się Matka Boska siedząca na obłokach, zwrócona w trzech czwartych w lewo, pochylona, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami. Ubrana jest w czerwoną suknię przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zawinięty na lewym ramieniu, rozwiany przy prawym boku. W dolnej części obrazu widoczna bladoróżowa podłoga, w górnej rozświetlone, żółte niebo, po prawej stronie obrazu na obłokach dwie uskrzydlone główki anielskie.

Św. Antoni Padewski z Matką Boską i Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Raba Wyżna
Miejscowość
Raba Wyżna
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Rabka
Parafia
Św. Stanisława
Tagi
Dzieciątko Jezus malarstwo barokowe malarstwo XVIII wieku Matka Boska z Dzieciątkiem
Miejsce przechowywania
zwieńczenie ołtarza bocznego w południowo-wschodnim narożniku nawy
Identyfikator
DZIELO/05717
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
przed 1765 rokiem
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz św. Antoniego Padewskiego z Matką Boską i Dzieciątkiem powstał z przeznaczeniem do zwieńczenia ołtarza bocznego św. Franciszka przed 1765 rokiem. Mimo przekształceń ołtarza w latach 1841-1843 obraz został zachowany in situ. Przez wzgląd na omawiane dzieło retabulum w XIX wieku określano jako św. Antoniego. Obraz był odnowiony w latach 1961-1969.

Opis

Obraz w formie stojącego owalu przedstawia św. Antoniego Padewskiego, któremu wśród obłoków ukazała się Matka Boska, przekazując mu w ramiona Dzieciątko. W prawej części kompozycji święty w pozycji klęczącej, skierowany w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz wyciągniętymi przed siebie ramionami, w których trzyma Dzieciątko. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański z peleryną i kapturem, przewiązany w pasie sznurem, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami, owinięte w pieluszki. Przed Antonim stolik nakryty żółtą tkaniną z leżącą księgą oraz gałązką lilii. Nad nim znajduje się Matka Boska siedząca na obłokach, zwrócona w trzech czwartych w lewo, pochylona, z wyciągniętymi w stronę świętego rękami. Ubrana jest w czerwoną suknię przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zawinięty na lewym ramieniu, rozwiany przy prawym boku. W dolnej części obrazu widoczna bladoróżowa podłoga, w górnej rozświetlone, żółte niebo, po prawej stronie obrazu na obłokach dwie uskrzydlone główki anielskie.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Antoni w młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych, dopiero później do franciszkanów, gdzie przyjął imię Antoni. Prowadził głównie działalność kaznodziejską, jak również był wykładowcą filozofii na uniwersytecie w Bolonii. Pozostawił po sobie liczne teksty kazań. Święty zmarł w Padwie, która stała się później jednym z największych ośrodków jego kultu, stąd przydomek – Padewski. W 1946 roku otrzymał tytuł doktora Kościoła. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie, a jego atrybutem jest lilia. Omawiany obraz ilustruje legendę, według której św. Antoni otrzymał na ręce Dzieciątko. Najczęściej przedstawiany jest właśnie z małym Jezusem na ręku, którego trzyma bądź adoruje.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Płótno sfalowane, krakelury, ubytki warstwy malarskiej przy brzegach płótna, powierzchnia zabrudzona. Obraz był odnowiony w latach 1961-1969.

Streszczenie

Obraz św. Antoniego Padewskiego z Matką Boską i Dzieciątkiem powstał z przeznaczeniem do zwieńczenia ołtarza bocznego św. Franciszka przed 1765 rokiem. Ilustruje legendę, według której św. Antoni otrzymał na ręce Dzieciątko Jezus.

Bibliografia

Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989
Pietrzak Michał, "Kronika parafii Raba Wyżna, t. 1: 1835-1993", Raba Wyżna-Kraków 2011

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna wisząca, z dostępem od strony prezbiterium w postaci dwubiegowych schodów z podestem. Balustrada pełna, na cokole, dekorowana płycinami w formie rombów, z poręczą w postaci gzymsu. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach i wklęsłych bokach, na cokole w formie spłaszczonego wałka dekorowanego kampanulami w układzie poziomym. U spodu podwieszony odwrócony ostrosłup o ściętym wierzchołku i wklęsłych bokach ujęty w narożach spływami wolutowymi, dekorowany kampanulami, zakończony szyszką zdobioną cęgami. Ścianki kosza wydzielone pilastrami w formie wolut, których trzony dekorowane są ukwieconymi gałązkami. Na ściankach rocaille'owe płyciny z ornamentem roślinnym. Parapet w postaci gzymsu. Baldachim na planie analogicznym względem kosza, w formie gzymsu, dekorowany stylizowanym perełkowaniem, z podwieszonym lambrekinem. Na nim, na podstawie utworzonej z obłoków figura Chrystusa, zwróconego frontalnie, trzymającego na lewym ramieniu krzyż, z prawą ręką wskazującą w górę. Po jego lewej figurka Mojżesza z tablicami przykazań, po prawej św. Michała Archanioła trzymającego trąbę i wagę. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego z czterema wiązkami promieni oraz dwie ukwiecone gałązki. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, z białym detalem, ornamentyka i profile złocone, obłoki i gołębica srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowie opadającej bezwładnie w prawą stronę, z lekko ugiętymi w kolanach nogami oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła, pociągła, z zamkniętymi oczami, długim, wąskim nosem i otwartymi ustami, okolona krótką brodą skręconą w regularne pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię. Na głowie ma zieloną koronę cierniową w formie kołpaka. Sylwetka smukła, proporcjonalnie wydłużona, ciało silnie wychudzone o podkreślonych mięśniach, żebrach i mostku klatki piersiowej oraz ścięgnach nóg i rąk. W boku zaznaczona rana z rzeźbionymi kroplami krwi. Perizonium białe, krótkie, ściśle przylegające do ciała, silnie drapowane, odwinięte i osuwające się w partii podbrzusza, z kaskadowym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Do górnej belki krzyża przybita płaskorzeźbiona tabliczka z inskrypcją „INRI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, tynkowany, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium prostokątne, krótkie, zamknięte trójbocznie, przy północnej ścianie prostokątna zakrystia z niższym przedsionkiem. Od wschodu, na zewnętrznej ścianie prezbiterium ogrójec. Nawa główna szersza od prezbiterium, na rzucie prostokąta, od północy przylega prostokątna kaplica, do której od zachodu dobudowany jest niski przedsionek, od południa przylega kruchta boczna, od zachodu prostokątny przedsionek z wieżą na planie kwadratu. Prezbiterium i nawa nakryte stropami, łuk tęczowy półkolisty, wewnątrz ujęty pilastrami, zakończony kluczem. Dostęp do kaplicy z nawy głównej przez wysokie przejście arkadowe na ścianie północnej, w południowej przejście do kruchty bocznej, na osi, pod chórem wejście do przedsionka. Kaplica boczna sklepiona kolebkowo. Fasada bez podziałów z wbudowaną wieżą, ujętą spłaszczonymi spływami. Na osi portal wejściowy flankowany dwoma pilastrami podtrzymującymi gzyms, na którym znajduje się półkoliste okno. W polu dwuskrzydłowe drzwi wejściowe ujęte opaską tynkową. Wieża dwukondygnacyjna, w dolnej kondygnacji okulus, w górnej okna w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym usytuowane z czterech stron. Na spływach ujmujących wieżę dwa okulusy. Wieża nakryta dachem ostrosłupowym. Południowa ściana oraz prezbiterium opięte grubymi szkarpami nakrytymi daszkami o nieregularnej wysokości. Do wschodniej ściany prezbiterium dobudowany murowany ogrojec flankowany filarami, nakryty wielospadowym daszkiem. Elewacje gładkie, tynkowane zakończone profilowanym gzymsem. Wejścia do kościoła przez przybudówkę kaplicy bocznej od północy oraz przez zachodni przedsionek i południową kruchtę. Okna w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym: siedem w elewacji południowej, trzy w północnej. Okna w formie stojącego prostokąta w dwóch kondygnacjach na północnej i południowej ścianie przedsionka zachodniego. Nawa główna, prezbiterium, kaplica i kruchta boczna nakryte dachem dwuspadowym, zakrystia i przybudówki dachami pulpitowymi.
kościół
Kościół św. Stanisława
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu. Przedstawia spotkanie Marii i św. Elżbiety. W prawej części obrazu Maria zwrócona w trzech czwartych w prawo, lewą ręką podtrzymuje płaszcz na wysokości łona, prawą kieruje w stronę Elżbiety. Twarz ma owalną o bladej karnacji, łagodnych, młodzieńczych rysach i jasnych włosach ukrytych pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i plecy, podtrzymywany z przodu oraz biały welon opadający na ramiona i plecy. Nad głową ma nimb. W lewej części obrazu św. Elżbieta zwrócona w trzech czwartych w lewo, prawą rękę wyciąga w stronę Marii, lewą ją obejmuje. Twarz ma owalną o łagodnych, młodzieńczych rysach, jasnej karnacji, okoloną jasnymi włosami, przesłoniętymi welonem. Ubrana jest w beżową suknię, przepasaną w talii, czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zarzucony na lewe ramię i opadający na plecy i z przodu postaci, na głowie ma biały welon. Postacie ukazane na zewnątrz przed wejściem do domu widocznego za Elżbietą.
obraz
Nawiedzenie św. Elżbiety

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz
Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna z zakrystii przez drzwi w polu zaplecka. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem w formie spłaszczonego stożka ze zbiegającymi się z czterech naroży lizenami, dekorowanego rocaille'em. Kosz ujęty w narożach pilastrami, dekorowany w partii ścianek, trzonów pilastrów i wałka rocaille'em, parapet w formie gzymsu. Zaplecek wysoki, flankowany dwoma wąskimi pilastrami, zwieńczonymi konsolami z rocaille'em podtrzymującymi pełne belkowanie, wyłamane na ich osi oraz wolutowy przerwany przyczółek. W polu zaplecka drzwi. Na belkowaniu rokokowy kartusz z napisem „DOCETE OMNES / GENTES. Math(eus) 28”. Ponad belkowaniem trójkąt z trzema płomieniami w polu, na obłoku, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w sposób imitujący marmoryzację w kolorze niebiesko-białym, ornamentyka i profile pozłocone, obłoki i pole kartusza posrebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Antoni Padewski z Matką Boską i Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-z-matka-boska-i-dzieciatkiem

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności