Piękna Madonna
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 7: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 8: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 9: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 10: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 11: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 12: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Piękna Madonna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków-Nowa Huta
Miejscowość
Kraków-Nowa Huta (dawniej Górka Kościelnicka)
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wawrzeńczyce
Parafia
Wszystkich Świętych
Kościół
Wszystkich Świętych
Tagi
Matka Boska z Dzieciątkiem Piękna Madonna rzeźba religijna Toruń
Identyfikator
DZIELO/01479
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
ok. 1991
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromia, złocenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska, Sławomir Majoch
Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

Rzeźba została zakupiona w 1998 r. Galerii Canaletto w Warszawie przez znaną krakowską historyczkę sztuki i marszandkę Zofię Weiss Nawrocką-Konopkę. Obecnie jest depozytem rodziny w kościele w Górce Kościelnickiej.

Opis

Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Autor rzeźby, Andrzej Walijewski, urodził się w 1962 roku i ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest autorem wielu rzeźb religijnych wykonanych z drewna, brązu i kamienia, inspirowanych sztuka gotycką.

Madonna z Górce Kościelnickiej jest swobodną kopią figury Pięknej Madonny Toruńskiej. Oryginał powstał ok. 1380-1390 w Pradze w tzw. stylu pięknym. Do 1942 roku rzeźba znajdowała się w toruńskim kościele p.w. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Wywieziona przez Niemców do składnicy Hoele Bögenberg k. Halle, została najprawdopodobniej przejęta przez Armię Czerwoną i jest obecnie zaginiona.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba Andrzeja Walijewskiego jest swobodną kopią zaginionej w czasie drugiej wojny światowej figury Pięknej Madonny Toruńskiej. Autor rzeźby ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest autorem wielu rzeźb religijnych wykonanych z drewna, brązu i kamienia.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Informacje uzyskane od autora rzeźby i właścicielki.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu zawieszona na lewej ścianie prezbiterium. Kosz na planie kwadratu, o wklęsłych narożach dekorowanych rocaille'em i ujętych pilastrami, dekorowany ramami o krótkich krawędziach utworzonych z ornamentu rocaille’owego; parapet profilowany, wklęsło-wypukły. Podstawę tworzy stylizowany motyw muszli, z podwieszonym ośmiobokiem zakończonym kwiatonem. Zaplecek gładki, zamknięty belkowaniem, podtrzymany na konsolach, z których zwiesza się ornament roślinny. W dolnej części płycina w kształcie leżącego prostokąta. Baldachim powtarzający kształt kosza, w formie bogato profilowanego gzymsu z gołębicą w glorii na podniebieniu. Powyżej gzymsu baldachim przechodzi w zwężający się, dekolorowany rocaille'em cokół, na którym znajduje się pełnoplastyczna rzeźba anioła siedzącego na chmurze, dmącego w trąbę trzymaną w prawej ręce, lewą ujmującego płomienisty miecz. Anioł ukazany został w skręcie w prawo, z głową lekko uniesioną i rozłożonymi skrzydłami. Jest ubrany w obszerny, złoty płaszcz, spod którego wystaje prawa noga. Struktura marmoryzowana na kolor jasnoszary; ornamenty, profile i fragmenty rzeźb złocone, gołębica, chmura i trąba srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy jest profilowana, ośmioboczna zakończona takimż pierścieniem. Trzon kwadratowy, profilowany, wklęsłowypukły. Misa jest puklowana, wklęsłowypukła, kolista z wywiniętym brzegiem. Na niej pokrywa w formie sześciu schodzących się koncentrycznie wolut dekorowanych ornamentem roślinnym, podtrzymujących profilowany talerzyk. Zwieńczenie w formie rzeźby Matki Boskiej z Fatimy na prostopadłościennej, dwustrefowej podstawie. Maria została ukazana w całej postaci, stojąca na chmurach, z rękami złożonymi do modlitwy i głową delikatnie przechyloną na lewo. Jej owalna twarz zakończona spiczastym podbródkiem ma pogodny wyraz. Maria ma na sobie białą suknię ze złotymi lamowaniami i obszerny, jasnoróżowy maforion; na głowie niewielką, zamkniętą koronę. Stopa i trzon w kolorze piaskowca, czara szara.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica murowana, tynkowana, dwukondygnacyjna, na planie kwadratu. Lico ścian opięte w narożach lizenami. W pierwszej kondygnacji przejście na przestrzał, w ścianach północnej i południowej otwory drzwiowe zamknięte łukiem odcinkowym – południowy dodatkowo zwieńczony niewielkim polem z plakietą. Kondygnacje zostały oddzielone od siebie prostym gzymsem. W drugiej, w każdej ścianie okno zamknięte półkoliście zwieńczone niewielką plakietą; od zachodu blenda. Kondygnację wieńczy gzyms. Całość przekryta dachem czterospadowym pokrytym blachą i zwieńczonym krzyżem.
dzwonnica
Dzwonnica bramna
Zdjęcie nr 1: Obraz w ośmiobocznej, profilowanej, złoconej ramie. Na tle górzystego pejzażu z widocznymi w oddali, po prawej stronie zabudowaniami miejskimi oraz wzniesieniem z ustawionym na nim wazonem po lewej stronie przedstawiona scena spotkania Chrystusa z Samarytanką przy studni. Po lewej stronie siedzi Chrystus, zwrócony w trzech czwartych w lewo, prawą uniesioną powyżej głowy ręką wskazuje na niebo, lewą wspartą o studnię przyciska do piersi. Twarz pociągła z prostym nosem, półprzymkniętymi oczami okolona ciemnobrązowym zarostem i długimi, falującymi włosami opadającymi na ramiona. Chrystus ubrany w czerwoną szatę przewiązaną w pasie oraz ciemnoniebieski płaszcz przerzucony z przodu przez kolana i lewe ramię. Po prawej stronie ukazana Samarytanka wchodząca po stopniach studni, przedstawiona od tyłu z głową zwróconą w stronę Chrystusa, prawą rękę opiera na dzbanie stojącym na brzegu studni, lewą unosząca na wysokość piersi. Kobieta ubrana w żółtą suknię, odsłaniającą ramiona, przewiązaną w pasie oraz niebieski płaszcz okrywający biodra. Kolorystyka ciepła, z przewagą brązów i żółcieni, z dominantą w postaci czerwonego płaszcza Chrystusa. Obraz malowany walorowo.
obraz
Chrystus i Samarytanka
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna ukazująca Chrystusa Zmartwychwstałego przedstawionego całopostaciowo, w lekkim kontrapoście, z delikatnie zaznaczoną muskulaturą i głową lekko opuszczoną na prawe ramię. Ma jasną karnację, twarz pociągłą o prostym nosie, okoloną długą brodą i falującymi brązowymi włosami spływającymi na plecy i ramiona. Na dłoniach i w boku widoczne ślady męki. Jezus jest ubrany w udrapowany, podbity zielenią czerwony płaszcz w diagonalnym układzie zarzucony na lewe ramię i owijający się wokół prawego biodra. W lewej dłoni trzyma chorągiew w postaci purpurowej tkaniny z krzyżem na drewnianym drzewcu, prawą ma uniesioną. Postać ustawiona na niewysokiej, ośmiobocznej podstawie.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Feretron w formie obrazu w kształcie stojącego prostokąta w neogotyckiej ramie utworzonej z flankujących przedstawienie pinakli zakończonych kwiatonami. Zwieńczenie w formie łuku w ośli grzbiet dekorowanego astwerkiem. Na awersie przedstawienie Immaculaty wzorowanej na obrazie autorstwa Bartolomea Estebana Murilla. Maria została przedstawiona całopostaciowo, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z głową odwróconą w przeciwną stronę. Stoi na półksiężycu, ręce składa na piersi. Jest ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz. Wokół niej fruwają ukazane w przeróżnych pozach aniołki osłonięte kolorowymi szarfami. Tło stanowią jasne obłoki. Na rewersie przedstawienie św. Anny nauczającej małą Marię. W centrum kompozycji św. Anna, która siedzi na krześle, w prawej ręce trzyma opartą na kolanach otwartą książkę, a lewą obejmuje Marię. Ma owalną twarz o skupionym wyrazie osadzoną na szerokiej szyi. Jest ubrana w zielono-brązową suknię i niebieski płaszcz, głowę ma owiniętą białą chustą. Maria stoi, ma uniesiony wzrok, ręce składa w geście modlitwy. Jest ubrana w różową suknię z szerokimi rękawami. Wokół ich głów nimby, w tle szara ściana; przy lewej krawędzi widoczny fragment okna, przez które widać szeroki, górzysty krajobraz. Rama polichromowana na kolor niebieski i brązowy, złocona.
feretron
Immaculata, św. Anna nauczająca Marię

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
obraz

Madonna della seggiola, kopia

Jak cytować?

Agata Felczyńska, Sławomir Majoch , "Piękna Madonna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/piekna-madonna

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności