Madonna della seggiola, kopia
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.

Madonna della seggiola, kopia

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Sucha Beskidzka
Miejscowość
Sucha Beskidzka
Miejsce przechowywania
Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej
Identyfikator
DZIELO/08441
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
Według noty muzealnej koniec XVIII wieku, (XIX w.?)
Technika i materiał
olej na płótnie nałożony na deskę
Wymiary podstawowe
szerokość – 94,5 cm
wysokość – 114 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 92,5 cm
Szerokość bez ramy – 73 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego owalu w drewnianej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji siedzi Madonna trzymając obiema rękami na kolanach Jezusa, który jakby chowa się za nią, patrząc jenocześnie na widza. Maria została ukazana jako młoda kobieta o owalnej twarzy osadzonej na szerokiej szyi. Ma duże, ciemne oczy, wąski nos i niewielkie usta. Jest ubrana w czerwoną suknię, na ramiona ma zarzuconą ciemnozieloną chustę dekorowaną jaśniejszymi pasami z czerwonym ornamentem, przechodzącą w szeroki, złoty pas na plecach; jej nogi okrywa granatowy płaszcz. Dzieciątko kładzie łokieć na ręce Marii, nogi ma zwrócone w stronę widza. Jest ubrane w żółtą sukienkę. Za nimi, z prawej strony stoi młody św. Jan Chrzciciel. Ręce składa do modlitwy, jest ubrany w płaszcz ze skóry, lewą ręką przytrzymuje niewielki krzyżyk. Obaj chłopcy mają pełne twarze, duże, szeroko otwarte oczy i zaróżowione policzki; krótkie ciemnobrązowe włosy mają zaczesane na boki. Tło obrazu jednolite, ciemne.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz jest słabej jakości kopią dzieła Rafaela Santi pod tytułem „Madonna della seggiola”, czyli Madonny siedzącej na krześle, przechowywanego w Palazzo Pitti we Florencji i należącego do zbiorów rodziny Medyceuszy. Dzieło, które datuje się na lata 1513-1514, zostało pomyślane jako tondo, czyli zakomponowane w kształt koła. Malarz próbując odtworzyć jedno z najlepiej znanych dzieł Rafaela zdecydował się na skopiowanie go na owalne płótno, w wyniku czego zagubił intymność sceny. Nie poradził sobie z powtórzeniem skomplikowanych skrótów ciał, ani relacji między postaciami. Zachował w większości kolorystykę i ułożenie szat. Patrząc na obraz można jednoznacznie przywołać jego pierwowzór, jednak jest to tylko jego słaba imitacja.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, nieliczne drobne ubytki warstwy malarskiej głównie na granicy z ramą, zabrudzenie powierzchni. Z lewej strony płótno pomarszczone.

Streszczenie

Obraz jest słabej jakości kopią dzieła Rafaela Santi pod tytułem „Madonna della seggiola”, czyli Madonny siedzącej na krześle, przechowywanego w Palazzo Pitti we Florencji i należącego do zbiorów rodziny Medyceuszy.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Prostokątna płyta w kształcie leżącego prostokąta, z czarnego marmuru, opatrzona majuskułowym napisem w języku polskim (litery pozłocone): Ś. P. / D. O. M. / KS. KAN. WŁADYSŁAW SERAFIN / PROBOSZCZ PARAFII SUCHEJ BESKIDZKIEJ / OD 1953 DO 1971 R. / TROSKLIWY GOSPODARZ I DOBRODZIEJ / KOŚCIOŁA / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI / WDZIĘCZNI PARAFIANIE. Płyta umieszczona w ramie z piaskowca, profilowanej, prostokątnej, z uszakami w narożach.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Władysława Serafina
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, sięgająca ziemi, dostępna od strony prezbiterium. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach; na cokole w formie wałka. U spodu podwieszony sześcian zwężający się ku dołowi ze ściętymi narożami dekorowanymi płaskorzeźbionymi kampanulami; ścianki zdobione wstęgą w otoczeniu liści i kwiatów. Szyszka w kształcie profilowanego cokołu. Ścianki kosza wklęsłe, zwężające się ku górze; w narożach ujęte spływami wolutowymi; dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie zbliżonym do leżącego prostokąta z wklęsłymi narożami, zwieńczonymi wolutami z palmetą. W polach płaskorzeźbiona dekoracja roślinna w postaci liści, palm i kwiatów. Narożne woluty dekorowane kampanulami oraz liśćmi. Kosz zamknięty parapetem w formie niepełnego belkowania, wyłamanego w narożach. Od frontu pulpit oparty na wolucie i półkuli, dekorowanej liśćmi i kwiatami. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, którego podstawę stanowi niepełne belkowanie, wyłamane w narożach. Zwieńczenie utworzone z czterech kabłąków w formie wolut dekorowanych liściastymi festonami i wazonami; podtrzymujących cokół z rzeźbionym płomieniem. U spodu baldachimu w płycinie o formie kwadratu o wklęsłych narożach rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnoszarym, wałek i fryz z imitacją marmoryzacji z beżowymi żyłkami; płyciny i naroża niebieskie; ornamentyka, profilowania i kabłąki złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta w ciemnoszarej, szerokiej, gładkiej, rozglifionej ramie. W polu, w jasnym kamieniu wykuto i zaciemniono inskrypcję „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ANNA Z HOŁYŃSKICH / ALEKSANDROWA / BRANICKA / *1824 +1907 / RODZINA PROSI O ANIOŁ PAŃSKI / ZA SPOKÓJ JEJ DUSZY”.
płyta nagrobna
Epitafium Anny z Hołyńskich Aleksandrowej Branickiej
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie kwadratu wykonana z czarnego marmuru ze złoconym napisem poniżej herbów Starykoń i Grzymała „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Józefa z Hrabiów Potulickich / HRABINA WIELOPOLSKA / Urodzona d(nia) 23. Marca 1787 r(oku) umarła d(nia) 16 / Marca 1848 r(oku) opatrzona s(więty)mi Sakramentami, / Mąż i Córka Jej kładąc ten pomnik w dowód / żalu oraz wdzięczności ich za ciągłe Jej po/święcenie się dla nich, i za wzór Cnót Chrześci/ańskich im zostawiony / proszą o westchnienie za Jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Józefy z Potulickich Wielopolskiej
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna wykonana z czarnego marmuru w kształcie leżącego prostokąta, z umieszczonym poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego złoconym napisem „+ D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KSIĄDZ FRANCISZEK X(AWERY) CIESIELSKI / kanonik dziekan i proboszcz / w Suchy / * 1806. + 27/2 1873 r(oku)”, obwiedzionym cienką, złotą ramką.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Franciszka Ciesielskiego
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta w szerokiej, profilowanej ramie z uszakami. Na niej, poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego majuskułowy, złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) MICHAŁ KOŁODZIEJ / DOKTÓR FILOZOFJI I PRAWA / BYŁY KANONIK KAPITUŁY KRAKOWSKIEJ / SZAMBELAN JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI / DZIEKAN SUSKI I PROBOSZCZ W SUCHEJ / ZMARŁ 25 XI 1928 W 58 ROKU ŻYCIA / A 28 KAPŁAŃSTWA. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI”.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Michała Kołodzieja

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty jest profilowaną i dekorowaną złoconym ornamentem ramą. Po środku kompozycji, na jednolitym ciemnym tle ukazany jest ukrzyżowany Jezus w otoczeniu arma Christi. Sylwetkę Jezusa charakteryzuje sumaryczny modelunek. Głowa wsparta jest na prawym barku, ramiona w łagodnym zwisie w kształcie litery "U". Biodra osłonięte są krótkim białym perizonium związanym na prawym boku. Krzyż osadzony jest na czerwonej skale. Po lewej stronie kompozycji znajduje się pionowo ustawiona włócznia ze skrzyżowanymi maczugą i wiązką rózg, niżej jest miecz o zakrzywionej na wzór szabli głowni. W dolnej części kompozycji znajduje się ustawiona ukośnie drabina oraz sakiewka z napisem „30” i wysypującymi się monetami, obcęgi, trzy kości do gry, dzban i młotek. Po prawej stronie analogicznie do włóczni jest usytuowana długa trzcina z gąbką i ze skrzyżowanymi na niej maczugą i płonącą pochodnią, niżej jest bicz. W prawym dolnym rogu znajduje się kamienny słup w formie tralki z przymocowanymi kajdanami; na nim stoi kogut. Tło kompozycji jest jednolite, czarne.
obraz

Chrystus Ukrzyżowany (kopia Chrystusa Kobylańskiego?)

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem na niskiej, wielobocznej podstawie. Maria stoi, lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą podaje mu jabłko i spogląda na ten gest. Ma owalną, pełną twarz, o wysokim czole, wąskich brwiach, dużych, półprzymkniętych oczach, niewielkim nosie i ustach rozchylonych w delikatnym uśmiechu. Jest ubrana w czerwoną suknię ze złotym ornamentem, której fragment widać przy prawej nodze i bardzo obszerny, gęsto drapowany granatowy płaszcz ze złotym ornamentem i srebrnym podbiciem. Wierzchnie okrycie owija się wokół lewej ręki Madonny i szerokimi, twardo giętymi fałdami spływa w dół; przy prawym biodrze tworzy rurkowato zwinięte kaskady. Maria ma na głowę zarzucony welon, który, wywijając się, spływa na dekolt oraz wysoką, złotą, otwarta koronę. Rzeźba jest sygnowana z tyłu przy dolnej krawędzi „A(NDRZEJ) WALIJEWSKI”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Piękna Madonna

Zdjęcie nr 1: Prostokątny obraz umieszczony w predelli ołtarza, w płycinie w kształcie leżącego prostokąta z uszakami w narożach, ze sceną Bożego Narodzenia. Pośrodku żłobek z leżącym na białej tkaninie Dzieciątkiem Jezus. Po lewej stronie przyklękająca Matka Boska w ujęciu trzy czwarte, z opuszczonymi w dół, rozłożonymi rękami. Po prawej stronie żłobka stojący wykroku, ujęty w trzech czwartych św. Józef. Za żłobkiem widoczny wół i osioł, powyżej ich głów płonąca świeca. Postaci znajdują się w szopce. Po prawej stronie szopki postaci trzech króli/trzech pasterzy. Po lewej stronie szopki, w głębi, w partii pejzażu stanowiącego tło sceny, grupka pasterzy pasących trzodę, w górze postać anioła wśród obłoków. Po bokach obrazu para pól z motywami czerwonych kartuszy herbowych pośrodku; po prawej stronie godło krakowskich kanoników regularnych (?) oraz data: 1661. W polu po lewej stronie nieczytelny napis. Kolorystyka utrzymana w tonacji ciepłej, z przewagą brązów, ugrów, czerwieni, bieli, szarości barw.
obraz

Predella z obrazem Boże Narodzenie

Zdjęcie nr 1: Predella ustawiona na niskim, profilowanym cokole, zamknięta profilowanym gzymsem, z wyodrębnionymi skrajnie dwoma pilastrami oraz tabernakulum po środku. Pilastry wypełnione tłoczonym w zaprawie i złoconym ornamentem okuciowym z kaboszonami i rautami, flankowane uszami w formie łuku półkolistego nadwieszonego z uskokiem. Drzwiczki tabernakulum w formie stojącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą, w polu przedstawienie kielicha z hostią w glorii promienistej. W polach pomiędzy pilastrami a tabernakulum malowane przedstawienia aniołów z arma Christi przed parapetem, na złoconym i tłoczonym w zaprawie tle wypełnionym ornamentem roślinnym z elementami rozet, wici roślinnej i lilii heraldycznych. W lewej części półpostać anioła zwróconego w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową skierowaną w przeciwną stronę. W prawej, uniesionej ręce trzyma trzcinę, lewą opuszczoną wskazuje na parapet, gdzie leżą korona cierniowa, łańcuchy i sznur. Anioł ma owalną twarz, o wąskich, migdałowatych oczach skierowanych w górę, wąskim nosie i pełnych, rozchylonych ustach, okoloną rozwianymi, jasnobrązowymi włosami, sięgającymi ramion. Ubrany jest w szarą szatę spodnią z długimi, wąskimi rękawami i zieloną szatę wierzchnią z szerokimi rękawami i czerwonym kołnierzykiem. Skrzydła ma duże, złożone. W prawej części półpostać anioła ukazanego frontalnie z głową skierowaną w prawo. Lewą ugiętą ręką przytrzymuje włócznię, w dłoni trzyma sznur oraz palcem wskazuje na parapet, na którym leży nóż, prawą ręka trzyma sakwę pieniędzy leżącą na parapecie. Twarz ma owalną, o wąskich, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną falowanymi włosami, sięgającymi ramion. Anioł ubrany jest w biało-szarą szatę spodnią o wąskich rękawach oraz ciemnoróżowy płaszcz skrzyżowany na piersi. Skrzydła duże, złożone.
inne dzieła sztuki

Predella

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Madonna della seggiola, kopia", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/madonna-della-seggiola-kopia

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności