Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem. Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Klikuszowa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Nowy Targ
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/10633
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1900 roku
Technika i materiał
drewno; cięcie, stolarka, rzeźbienie, rzezanie, politurowanie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz powstał pod koniec XIX lub na początku XX wieku. Obraz z wizerunkiem św. Marcina w części środkowej retabulum został namalowany w 1946 roku.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, pięcioosiowy, na dwustrefowym cokole z bramkami w jego partii. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, w drewnianej obudowie. Antepedium podzielone na trzy pola czterema pilastrami; w środkowym płaskorzeźbione serce ujęte krzyżem i kotwicą oraz kwiatami, w bocznych dekoracja roślinna.
Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie prostokąta o ściętych przednich narożach, na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianka frontowa metalowa z drzwiczkami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanym krzyżem z gorejącym sercem w glorii oraz winnym gronem i kłosami zbóż u spodu. Powyżej w przyłuczach aplikowana dekoracja w postaci winnego grona i kłosów zboża. Naroża i ścianki boczne dekorowane płycinami z płaskorzeźbionymi kwiatami i aplikowanymi metalowymi płytkami z kłosami zbóż. Na tabernakulum tron wystawienia w postaci baldachimu na czterech kolumienkach ze ścianką tylną z płaskorzeźbioną glorią promienistą. Baldachim o łukach ostrych, na froncie trójlistnym, z podwieszonymi wspornikami; całość zakończona krzyżem.
Oś środkowa retabulum wyższa i szersza od pozostałych, ujęta dwiema parami stylizowanych kolumn dźwigającym archiwoltę oraz stylizowaną wimpergę, w której polu znajduje się fryz arkadkowy i medalion z płaskorzeźbioną Madonną z Dzieciątkiem (według Rafaela Santi), całość zamknięta trójkątnym gzymsem nadwieszonym, dekorowanym stylizowanym akantem, z krzyżem wieńczącym. W polu centralnym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z wymiennymi figurami Matki Boskiej i Najświętszego Serca Jezusa, ujęta profilowaną ramą oraz pasem ornamentu roślinnego, na zasuwie wizerunek św. Marcina z Tours dzielącego się płaszczem z żebrakiem. Nisze boczne wydzielone wąskimi kolumienkami dźwigającymi niepełne belkowanie z dekoracją geometryczną i roślinną. W niszach środkowych na cokołach figury św. Piotra i św. Pawła; na osiach skrajnych malowane na desce przedstawienia św. Marcina jako mnicha po lewej stronie i św. Marcina jako biskupa po prawej. W dolnej partii strefy cokołu, na osiach wewnętrznych bramki w formie przejść; na skrajnych osiach siedziska. W partii drugiej strefy cokołu krenelaż, ornament ze stylizowanych lilii heraldycznych i płaskorzeźbiona dekoracja roślinna. Struktura w kolorze naturalnego drewna, z polichromowanymi na niebiesko i czerwono akcentami; ornamentyka i detale architektoniczne złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Od początku XIX wieku, w opozycji do podupadającego cechowego rzemiosła artystycznego, zaczęły się rozwijać duże przedsiębiorstwa, które, jak zauważył Roman Reinfuss, „zbudowane na zasadach kapitalistycznych […] swą produkcją o charakterze masowym zaspokajały zarówno potrzeby kościoła jak i osób prywatnych”. Jednym z wiodących był założony w 1820 roku „Zakład dla sztuki kościelnej” o nazwie Insam-Prinoth, działający zarówno na terenie Lombardii, w Ortisei di Garden, jak i w Sankt Ulrich w Tyrolu. Oferta firmy obejmowała gruntowne wyposażenie kościołów – od nastaw ołtarzowych, ambon i chrzcielnic, po samodzielne figury, czy zespoły tworzące kompozycje stajenek betlejemskich czy Bożych grobów. Obiekty wykonywano w różnorodnych stylach – od romanizmu po barok i rokoko. W stałej ofercie istniał także pewien wybór tematów ikonograficznych, które cieszyły się największą popularnością, realizowano także zamówienia indywidualne. Głównie dzięki drukowanym cennikom, pełniącym równocześnie funkcję katalogu, wzory tyrolsko-lombardzkie rozpowszechniły się na obszarze Europy Środkowej, docierając także na tereny dawnej Rzeczypospolitej. Nowatorskie, jak na owe czasy wzory, szybko zwróciły uwagę odbiorców, szczególnie duchowieństwa, zdobywając ich zdecydowaną aprobatę. Jak zauważył Reinfuss, „doszło nawet do tego, że księża odmawiali poświęcenia figur, których wykonanie nie odpowiadało powszechnie wówczas przyjętym kanonom artystycznym. Rzeźby w tym stylu, jaki prezentowały statuy […] tyrolskiej firmy Insam-Prinoth, stały się więc z konieczności wzorami, które musiały naśladować pomniejsze […] pracownie”. Struktura ołtarza głównego w klikuszowskim kościele łączy w sobie wpływy romanizmu, wyrażające się w półkolistych arkadach czy fryzach arkadkowych, jak również gotyku obecnego w motywie wieńczącej nastawę wimpergi.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Wykonane pod koniec XIX lub na początku XX wieku retabulum otarza głównego w kościele parafialnym w Klikuszowej powstało pod wpływem wzorów warsztatów tyrolskich. Struktura łączy w sobie inspiracje zarówno architekturą romańską, jak i gotycką.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem prowadzącym od zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z podwieszeniem w postaci sześciobocznego stożka zakończonego szyszką. Ścianki kosza flankowane pilastrami podtrzymującymi niepełne belkowanie, zamknięte gzymsem wyłamanym na osi podpór tworzące parapet ambony. Ścianki podstawy dekorowane fantazyjną wicią roślinną złożoną ze stylizowanych liści akantu i kampanul. Ścianki kosza ozdobione prostokątnymi płycinami w złoconych, profilowanych ramach; w polu dekorowane stylizowaną, pionową wicią utworzoną z kampanul wyrastających z muszli. Pilastry ustawione na niskich cokolikach zdobionych rozetami, z trzonami z szerokim pasem utworzonym z liści o ostrych zakończeniach. W zaplecku, w prostokątnej ramie współczesny obraz Jezusa Dobrego Pasterza, namalowany przez Zbigniewa Juszczaka. Baldachim na planie sześcioboku od dołu zdobiony lambrekinem, zamknięty od góry profilowanym gzymsem, w zwieńczeniu z bogato dekorowanym krzyżem łacińskim stojącym na ostrosłupie. U spodu baldachimu gołębica Ducha Świętego na tle promieni ułożonych w wiązki o nierównej długości. Struktura polichromowana na kolor ciemnobrązowy, ornamentyka i profilowania złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na podstawie na planie pięciu boków z ośmioboku. Stopa ośmioboczna zakończona takimże talerzykiem. Trzon ośmioboczny, dekorowany ostrołukowymi blendami z prostym maswerkiem. Czara ośmioboczna, spłaszczona, jej ścianki dekorowane płycinami z półkolistymi łukami i maswerkiem. Pokrywa ośmioboczna zwężająca się ku górze na kształt cokołu zwieńczonego krzyżem; ścianki dekorowane blendami. Chrzcielnica w kolorze naturalnego drewna; profile i ornamentyka złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, trójosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny z antepedium artykułowanym trzema płycinami. Dwie skrajne, węższe zawierają dekorację złożoną z korony i nasadzonego na nią krzyża pomiędzy liśćmi wawrzynu ustawionymi w słup, środkowa, szersza z motywem krzyża równoramiennego o trójlistnych zakończeniach ramion, ujętego maswerkiem. Predella wklęśle zwężająca się, po bokach artykułowana pięcioma płycinami ze stylizowanymi wiciami roślinnymi. Tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, flankowane od frontu parą kolumienek wtopionych w naroża, zamknięte nadwieszonym łukiem półkolistym. Prostokątne, półkoliście zamknięte drzwiczki zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha eucharystycznego. Część środkowa nastawy w formie trójprzelotowego łuku triumfalnego. Każda z ujmujących płytkie wnęki półkolistych arkad wsparta na parze kolumn. Podłucza ujęte dekoracyjnym ornamentem arkadkowym, który w części środkowej przybiera kształt trójliścia. Kolumny wspierają zamykające osie wimpergi. Zwieńczenie części środkowej retabulum osadzone na zdwojonym cokole, ma formę wspartej na parze kolumienek półkolistej arkady, której podłucze wypełnia motyw trójliścia, zamkniętej wimpergą. Całość ujmuje para przypór o zakończeniach ujętych kolumienkami wspierającymi sterczyny. Boczne osie zwieńczone motywem oktogonalnych latarni przekrytych kopułkami. Pola predelli zdobią motywy wici akantowych, boki ujmuje para ażurowych uszaków. W polach wimperg oraz w dolnej partii wnęki części środkowej stylizowana ornamentyka roślinna, w górnej części monogram maryjny. Krawędzie zwieńczenia zdobi motyw wici roślinnej, czołganki oraz sterczyny zwieńczone kwiatonami. We wnęce części środkowej ujęty rzeźbioną, złoconą ramą obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. We wnęce po prawej stronie retabulum figura św. Stanisława Kostki, po lewej św. Alojzego Gonzagi. W zwieńczeniu figura anioła. Polichromia ołtarza utrzymana w kolorach beżu i różu, detale i ornamenty złocone. Kolumny środkowej osi zielone, marmoryzowane, gzymsy w przyczółkach w kolorach niebieskim i czerwonym.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jest budowlą murowaną z cegły i kamienia, na rzucie podłużnym. Korpus nawowy jest jednonawowy i czteroprzęsłowy. Do dwuprzęsłowego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium od północy przylega zakrystia. Na osi kościoła, w przedłużeniu północnego przęsła jest czworoboczna, wysunięta przed lico fasady wieża. Od południa do drugiego przęsła korpusu przylega kruchta. Nawa przekryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami wspartymi na pilastrach, w prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z gurtą wspartą na pilastrach. Przestrzeń prezbiterium od korpusu nawowego oddziela półkolista arkada łuku tęczowego i drewniana balustrada. Artykulację ścian na zewnątrz kościoła stanowi zespół dwuuskokowych przypór, w narożach wieży są czterouskokowe, osadzonych na niewysokim cokole. Do wnętrza prowadzą 3 otwory drzwiowe. Dwuskrzydłowe drzwi w fasadzie ujęte są kamiennym obramieniem zamkniętym łukiem koszowym z kluczem pośrodku, wspartym na gzymsie oraz 2 w północnej ścianie kaplicy bocznej. 2 prostokątne prowadzą przez kruchtę i zakrystię. Ściany korpusu nawowego i prezbiterium przeprute są prostokątnymi oknami zamkniętymi łukiem odcinkowym. Okno na zakończeniu prezbiterium jest formie półkoliście zamkniętej niszy z figurą Matki Boskiej. Kształt okien korpusu i prezbiterium został powtórzony w przyległości prezbiterium. Powyżej wejścia na osi wieży małe okienko zamknięte łukiem koszowym, wyżej nisza zamknięta ostrołukowo. W górnej partii wieży znajdują się cztery, duże, zamknięte półkoliście otwory okienne ujęte prostymi obramieniami. Szczyt wierzy obiega gzyms wieńczący z półkolistym łukiem na osi każdej ze ścian. Dach w formie hełmu z latarnią. Dach prezbiterium i korpusu dwuspadowy, kryty blachą, nad pierwszym przęsłem wieżyczka na sygnaturkę. Kruchta z dachem dwuspadowym, przyległość pulpitowym. Tynki w kolorze beżowym i białym.
kościół
Kościół św. Marcina
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna, ustawiona na niewysokiej, prostopadłościennej podstawie figura Najświętszego Serca Jezusa. Jezus, stojąc w kontrapoście, zwrócony jest na wprost. Lekko przechyloną w lewo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim zaroście. Długie, falowane włosy wspierają się na ramionach. Jezus ubrany jest w białą suknię przewiązaną żółtym paskiem i przewieszony przez lewe ramię, osłaniający biodra i nogi czerwony płaszcz o złoconym galonie i niebieskiej podszewce. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą wskazuje na gorejące na piersiach serce. Na dłoniach widoczne są ślady ran.
rzeźba
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty rzeźbioną ramą z motywem wici akantowej, przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem. Ukazana w półpostaci Maria zwrócona jest na wprost. W trzech czwartych skierowaną w lewo głowę charakteryzuje owalna twarz o wyrazistych rysach z ciemnymi łukami brwi, dużymi, migdałowatymi oczami o wyraźnych, dolnych powiekach, długim, prostym nosie, kształtnymi ustami w subtelnym uśmiechu i wyraźną linią podbródka. Partie szat pokryte są metalowymi osłonami. Maria ma na sobie srebrną, przewiązaną w pasie suknię zdobioną motywem tulipanów, pod szyją krótkie korale. Głowę, ramiona i ręce osłania srebrny, spięty pod szyją owalną broszą płaszcz obszyty złoconymi galonami, zdobiony motywem ukwieconej wici roślinnej. Matka Boska prawą, uniesioną na wysokości piersi ręką o wyprostowanej dłoni i złączonych trzech palcach wskazuje na trzymane na lewej ręce Dzieciątko. Zwrócony w trzech czwartych w prawo Jezus ukazany jest w pozycji siedzącej. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, wyraziste rysy o dużych oczach z wydanie podkreślonymi liniami powiek, długim nosie, kształtnych ustach w delikatnym uśmiechu, zaróżowionych policzkach oraz wyraźniej linii podbródka. Jezus ma na sobie długą, srebrną, przewiązaną w pasie, zdobioną ukwieconą wicią roślinną suknię o złoconym obszyciu dekoltu i dekoracyjnych galonach przy mankietach dolnej krawędzi. Lewą ręką podtrzymuje małą, zamkniętą, złoconą księgę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Zwieńczone zamkniętymi, kameryzowanymi koronami głowy okalają – promienisty nimb Jezusa, wieniec z 12 gwiazd Marii. Tło niebieskie, z drobnym deseniem.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-72

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności