SDM_COVER_PHOTO

Juliusz Wojciech Bełtowski

Zawód
drzeworytnik , malarz , medalier , rzeźbiarz
Data urodzenia
1852
Miejsce urodzenia
Nowy Targ
Data śmierci
17 lipca 1926
Miejsce śmierci
Lwów
Autor opracowania
Maria Działo-Nosal
Tagi
Bełtowski Juliusz Wojciech

Biogram

Juliusz Wojciech Bełtowski urodził się w 1852 roku w Nowym Targu. Jego żoną była nauczycielka haftu, Katarzyna Rybak. Małżeństwo miało jednego syna, który później został prawnikiem. Bełtowski był rzeźbiarzem, malarzem, medalierem, drzeworytnikiem i złotnikiem. Odbył podróż po Niemczech, Belgii, Anglii, Francji, Hiszpanii, Algierze, Włoszech i Szwajcarii. W Paryżu kierował Pierwszą Pracownią Meblarstwa Dekoracyjnego. W 1880 roku wrócił do kraju i został nauczycielem snycerstwa w lwowskiej Szkole Przemysłu Artystycznego, a następnie profesorem Szkoły Przemysłowej we Lwowie. Młodych artystów kształcił przez blisko 40 lat. Brał także udział w wykonaniu tronu dla papieża Piusa IX.

W 1887 roku podczas Pierwszej Wielkiej Wystawy Sztuki Polskiej w Krakowie zostały zaprezentowane jego prace: „Madonna”, „Psychologia”, „Pedagogika”, „Napad Tatarski”, „Popiersie X. Karola Milanyaka”, „Okładka albumowa”. Z kolei na wystawie Sztuki Współczesnej we Lwowie w 1894 roku znalazły się jego dzieła: „Sto lat upadli – nie umarli”, „Niedźwiedź niepołomicki” oraz „Agenor hr. Gołuchowski”.

Bełtowski zrealizował na terenie Lwowa wiele prac rzeźbiarskich, m.in. pomniki, rzeźby i reliefy na lwowskich kamienicach, a także ołtarz dla kościoła Karmelitów w 1895 roku. Zasięg jego prac wykraczał także znacznie poza Lwów, obejmując zwłaszcza obszar dawnej Galicji. W kościele w Nowym Targu artysta wykonał popiersie Ludwika Bełtowskiego w latach 1902-1904. Jest również autorem pomnika Władysława Jagiełły w Gródku Jagiellońskim z 1903 roku oraz popiersia Adama Mickiewicza w Nowym Targu, który pierwotnie znajdował się w parku miejskim, a obecnie jest przechowywany w siedzibie Związku Euroregionu "Tatry" w Nowym Targu.

Do jego najsłynniejszych dzieł należą również: projekt pomnika Tadeusza Kościuszki dla miasta Chicago z 1893 roku, odlewy „Głowa Chrystusa” i „Pietà”, wykonane w kamieniu „Śpiący rycerze” w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach na ścianie Pisanej u wypływu Dunajca.

Artysta zmarł 17 lipca 1926 we Lwowie, gdzie został pochowany na cmentarzu Janowskim.

Bibliografia

"Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających: malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 1", Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1971
"Polski słownik biograficzny, t. 38", Warszawa-Kraków 1997-1998
"Katalog Ilustrowany Pierwszej Wielkiej Wystawy Sztuki Polskiej w Krakowie 1887", Kraków 1887
"Katalog Ilustrowany Wystawy Sztuki Współczesnej we Lwowie w 1894 roku", Lwów 1894
Kołaczkowski Julian, "Wiadomości tyczące się przemysłu i sztuki w dawnej Polsce", Kraków 1888
Kowalik Beata, "Nowy Targ 1867-1918. Pół wieku, które zmieniło oblicze miasta", Nowy Targ 2006
Wojciech Wilczek, "Bełtowski, rzeźbiarz z Podhala i Lwowa" , Tatry

Jak cytować?

Maria Działo-Nosal, "Juliusz Wojciech Bełtowski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/juliusz-wojciech-beltowski

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności