Juliusz Wojciech Bełtowski

Biogram

Juliusz Wojciech Bełtowski urodził się w 1852 roku w Nowym Targu. Był rzeźbiarzem, malarzem, medalierem, drzeworytnikiem i złotnikiem. Odbył podróż po Niemczech, Belgii, Anglii, Francji, Hiszpanii, Algierze, Włoszech i Szwajcarii. Brał udział w wykonaniu tronu dla papieża Piusa IX w 1877 roku. W 1880 roku wrócił do kraju i został nauczycielem snycerstwa w lwowskiej Szkole Przemysłu Artystycznego, a następnie profesorem Szkoły Przemysłowej we Lwowie. W 1887 roku podczas Pierwszej Wielkiej Wystawy Sztuki Polskiej w Krakowie zostały zaprezentowane jego prace: „Madonna”, „Psychologia”, „Pedagogika”, „Napad Tatarski”, „Popiersie X. Karola Milanyaka”, „Okładka albumowa”. Z kolei na wystawie Sztuki Współczesnej we Lwowie w 1894 roku znalazły się jego dzieła: „Sto lat upadli – nie umarli”, „Niedźwiedź niepołomicki” oraz „Agenor hr. Gołuchowski”. Do jego najsłynniejszych dzieł należą jednak: projekt pomnika Tadeusza Kościuszki dla miasta Chicago z 1893 roku, odlewy „Głowa Chrystusa” i „Pietà”, wykonane w kamieniu „Śpiący rycerze” w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach na ścianie Pisanej u wypływu Dunajca.

W kościele w Nowym Targu wykonał popiersie Ludwika Bełtowskiego w latach 1902-1904. Jest również autorem pomnika Władysława Jagiełły w Gródku Jagiellońskim z 1903 roku. Artysta zmarł 17 lipca 1926 we Lwowie, gdzie został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.

Bibliografia