Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 2: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 3: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 4: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 5: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 6: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 7: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 8: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 9: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 10: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 11: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 12: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 13: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 14: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 15: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 16: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 17: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 18: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 19: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 20: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.
Zdjęcie nr 21: Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Osiek
Miejscowość
Osiek
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Dekanat
Osiek
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Miejsce przechowywania
prezbiterium kościoła
Identyfikator
DZIELO/12981
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około połowy XVIII wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno, techniki snycerskie, rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz powstał w kręgu działającego w Krakowie i w Małopolsce Johanna Georga Lehnera (ok. 1703-1776) i przypisywany jest anonimowemu "pomocnikowi Lehnera". Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku w wyniku włamania skradziono niektóre elementy rzeźbiarskie. Niewielkie putta siedzące na belkowaniu, polichromowane na biało i złoto pochodzą z ambony. Za ołtarzem znajduje się napis: „Od malowany Koscioł / Roku 1852. / Jan Smiłowski Malarz.”

Opis

Kamienny ołtarz zamknięto w drewnianej obudowie, nakrywając go drewnianą mensą z portatylem. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt prostopadłościanu. Jego przód zdobi drewniane antepedium ujęte profilowaną ramą z malowanym chrystogramem "IHS" w glorii w polu. Na mensie ołtarza usytuowano tabernakulum w formie stojącego prostopadłościanu o wypukłym froncie i wklęsłych bokach wspierającego się na cokole. Jego przód ujmuje para kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie, wyłamane nad ścianą frontową na kształt łuku odcinkowego nadwieszonego. Na froncie zamontowano obrotową, dwustronną niszę ujętą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, wielolistnym. Nisze bębna zwieńczone zostały złoconymi konchami. Na tabernakulum usytuowano tron eucharystyczny w formie cokołu z leżącą księgą o siedmiu pieczęciach w glorii. Retabulum ołtarzowe wzniesiono na planie półowalu i polichromowano je na biało. Jest to architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa struktura ze zwieńczeniem. Po bokach flankują ją bramki ustawione na dwustrefowym, tralkowym, wklęsło-wypukłym cokole. Kondygnacja została ujęta dwiema parami pilastrów zwróconych delikatnie do wewnątrz oraz silnie wysuniętą do przodu parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsło-wypukłej linii. Nad polem środkowym belkowanie jest połączone gzymsem przyjmującym formę łuku falistego i wyłamane na osiach podpór. Kondygnacje ujmują spływy wolutowe połączone z łukowato wygiętymi wolutami podtrzymywanymi przez wysokie tralkowe cokoły, tworząc bramki ołtarza. W polu środkowym umieszczono obraz Zwiastowania ujęty profilowaną, złoconą ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Zwieńczenie uzyskało formę leżącego prostokąta flankowanego parą pilastrów zwróconych do wewnątrz oraz parą pilastrów zwróconych na zewnątrz, których trzony przechodzą w spływy wolutowe opadające na belkowanie. Pilastry dźwigają niepełne, wklęsło-wypukłe belkowanie przyjmujące nad polem formę łuku falistego. Całość wieńczy kartusz rokokowy z chrystogramem "IHS". W polu zwieńczenia znalazł się obraz św. Andrzeja w profilowanej, złoconej ramie o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta. Pilastry kondygnacji ozdobiono kapitelami z rocaille'ów, a ich trzony udekorowano złoconymi, rokokowymi panneau ze zwisami utworzonymi z rocaille'ów, rozet i liści. Na ich tle usytuowano figury świętego króla i św. Jana Chrzciciela. Rzeźby stoją na górnej strefie cokołu na wspornikach z rocaille. Na ramie obrazu w polu środkowym, w przyłuczach i na belkowaniu znalazły się ornamenty roślinne. Z kolei na wolutowych łukach bramek umieszczono rokokowe wazony oraz pary figur aniołów z kartuszami. Na belkowaniu i wolutach zwieńczenia znajdują się dwie pary puttów. Także trzony pilastrów zwieńczenia dekorowane są złoconymi zwisami z rocaille'ów i kwiatów. Pole wokół obrazu św. Andrzeja zostało ozdobione fragmentami rocaille'ów. Pod gzymsem koronującym powyżej obrazu, podwieszono lambrekin, zdobiony przy górnej krawędzi złoconymi liśćmi i rocaille'm.

Zarys problematyki artystycznej

Retabulum ołtarza głównego można połączyć z warsztatem działającego w Krakowie i w Małopolsce Johanna Georga Lehnera (ok. 1703-1776), być może z którymś z jego uczniów, którego Anna Dettloff określiła jako "pomocnik Lehnera". Ten sam artysta około połowy XVIII wieku wykonał ołtarz główny i dwa ołtarze boczne w niedalekim kościele św. Mikołaja w Polance Wielkiej oraz ołtarz główny i prospekt ołtarzowy w kościele parafialnym św. Macieja w sąsiednich Bielanach. W wymienionych przykładach materiałem preferowanym przez artystę jest drewno, najczęściej malowane na biało ze złoconymi elementami dekoracyjnymi. Wykonywane przez niego figury są stosunkowo niewielkie, o bardzo małych głowach osadzonych na długich szyjach. Jego postacie są ukazywane w silnym przegięciu, z głową odrzuconą do tyłu i twarzą uniesioną do góry. Jak zauważono, zarys ciał rzeźbionych postaci najczęściej przyjmuje kształt litery "S" lub "C". Charakteryzują je zazwyczaj szeroko rozpostarte ręce, ożywione gesty, bardzo często dramatyczne. Ich szaty drapowane są w bujne fałdy układające się miękko w charakterystyczne wałeczki. Twarze rzeźbionych figur są zróżnicowane wiekowo i zazwyczaj wyrażają uczucia. Charakteryzują je drobne usta, wystające brody i kości policzkowe, dość duże nosy i oczy zbliżone do trójkąta. Z kolei postacie aniołów najczęściej prezentują typ młodzieńca ujętego w dynamicznej pozie z rozwianymi włosami i rozpostartymi skrzydłami. Były one zbudowane z dużych piór mimo, że uniesione, to jednak zgięte. W zgięciu tworzył się wystający element przypominający kość w kształcie gałki powleczoną skórą. Na uwagę zasługuje także bardzo obfite wykorzystanie w ornamentyce motywów regencyjnych oraz grzebykowych rocaille'ów i rokokowe panneau. Źródła inspiracji dla artysty pracującego w Osieku i w okolicznych miejscowościach należy szukać w przedkrakowskich dziełach Lehnera zachowanych na Morawach, np. w Kravařach, Odrach i Kietrzu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację ołtarza przeprowadzono w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 23;
A. Hałatek, B. Jania, Świątynie Osieka, Osiek 2008, s. 5;
A. Dettloff, Rzeźba krakowska drugiej połowy XVIII w. Twórcy, nurty i tendencje, Kraków 2013, s. 69-82, il. 106-107;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 1028.

Streszczenie

Ołtarz główny w Osieku powstał w kręgu działającego w Krakowie i w Małopolsce Johanna Georga Lehnera (ok. 1703-1776) i przypisywany jest anonimowemu "pomocnikowi Lehnera". W jego formie widoczny jest wpływ rzeźby morawskiej pierwszej połowy XVIII wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona uzyskała kształt łodzi zawieszonej na północnej ścianie prezbiterium przy łuku tęczowym. Wejście na ambonę prowadzi z zakrystii. Jej kosz uzyskał owalną formę rozszerzającą się ku górze. W dolnej partii do jednej trzeciej wysokości widoczne są rzeźbione przedstawienia wody ze stworami morskimi (delfiny i ślimaki). Natomiast powyżej kosz dekorowany jest od frontu trzema rokokowymi kartuszami oraz fragmentem wzorzystej tkaniny, flankowanymi kilkoma parami falistych pasów zdobionych rozetami. Zaplecek ambony uzyskał kształt rzeźbionej, opadającej tkaniny podwiązanej po bokach w kolorze opalizującej zieleni, lamowanej złotymi frędzlami. Ponad amboną zawieszono baldachim na planie prostokąta, z profilowanymi bokami, z ciągiem ażurowych arkadek u dołu. Przy dolnej krawędzi zdobi go lambrekin ze złotymi chwostami. Na baldachimie leży postać wspierająca głowę na prawej ręce. Lewą rękę ma uniesioną do góry. Postać o krótkich włosach otaczających twarz o jasnej karnacji z drobnymi rysami, ubrana jest w srebrzystą tunikę przewiązaną w pasie i odsłaniającą lewą nogę na wysokości kolana. Ponad baldachimem wznosi się maszt z żaglem, którego liny opasane są dwiema złotymi koronami o floralnych sterczynach. Maszt flankują dwie rozwiane tkaniny w kolorze opalizującej zieleni, lamowane złotymi frędzlami, wiszące na złotych drążkach o puklowanych zakończeniach. Wieńczy go promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego w otoczeniu obłoków. Obok kosza ambony do ściany przytwierdzono złocony, wolutowy wspornik z proporcem zwieńczonym krzyżem.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium uzyskało formę jednokondygnacyjnej, trójosiowej struktury architektonicznej z podstawą i zwieńczeniem, flankowanej po bokach fantazyjnymi uszakami. Część środkową tworzą trzy aedicule rozdzielone dwiema złoconymi kolumnami o korynckich kapitelach i trzonach dekorowanych festonami, a w dolnych partiach pierścieniami. Kolumny podtrzymują pełne belkowanie przechodzące przez całą szerokości kondygnacji, wyłamane nad osiami bocznymi. Same zaś stoją na cokole, który stanowi równocześnie wyłamany gzyms dla podstawy. Pole osi środkowej otrzymało kształt aediculi w formie stojącego prostokąta ze schodkowym zamknięciem u góry, wypełnionym ażurowym, złoconym maswerkiem. Jej wnętrze wypełnia płaskorzeźbione słońce pośród chmur na malowanym tle nieba. Poniżej ukazano panoramę Jerozolimy. Przed aediculą ustawiono na postumencie drewniany krzyż. Na osiach bocznych znalazły się nisze zwieńczone złotymi muszlami oraz złoconą, rytą ornamentyką z motywem czteroliścia. Pierwotnie znajdowały się tu rzeźby Mojżesza i Jana Chrzciciela. Całość po bokach flankują fantazyjne uszaki utworzone ornamentu rollwerkowego oraz z widocznych z profilu półpostaci maurów podtrzymujących belkowanie. Pole uszaków wypełniają pionowo ułożone owalne kartusze o czerwonych polach, stanowiące tło dla dwóch par tarczy herbowych z klejnotami. Z lewej umieszczono herb Dołęga, a z prawej herb Jastrzębiec (bez klejnotu). Po zewnętrznych stronach na belkowaniu ustawiono dwa półsiedzące uskrzydlone anioły (zachował się tylko anioł z prawej strony). Jednocześnie postacie aniołów flankują zwieńczenie epitafium, które tworzy aedicula wypełniona złotą muszlą oraz rytym złoconym ornamentem z motywem czteroliścia. Flankują ją dwa pilastry podtrzymujące wyłamane belkowanie na ich osi. W aediculi ustawiono pełnoplastyczną rzeźbę stojącej kobiety. Została ona ukazana w wydatnym kontrapoście z tułowiem skręconym w lewo, z głową ujętą w trzech czwartych w prawo. Kobieta w podniesionej prawej ręce trzyma srebrny kielich, natomiast w opuszczonej i wspartej o wysuniętą tanecznie lewą nogę otwartą księgę. Postać ma owalną twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach z prostym nosem i wydatnymi ustami. Jej głowę otaczają falujące, brązowe włosy opadające na plecy i odsłaniające uszy. Ubrana jest w złoconą, mocno drapowaną suknię, która odsłania wysuniętą nogę. Po bokach pilastrów widoczne są dwa uszaki. Na szczycie zwieńczenia dwa pulchne putta prezentują chustę Weroniki, która została równocześnie przytwierdzona do wysokiego impostu wspierającego ażurowy, złocony kwiaton. Na chuście wyobrażono płaskorzeźbioną głowę Chrystusa w cierniowej koronie. Zbawiciel ma owalną twarz z szeroko otwartymi oczami, wydatnym nosem i półotwartymi ustami. Otaczają ją kręcone brązowe włosy oraz podobna, krótka broda. Podstawę epitafium tworzy wykrojona po bokach struktura, w której centrum umieszczono fantazyjnie wyciętą drewnianą, czarną tablicę ze złotym łacińskim napisem "O HOMO FVI QVOD ES SVM QVOD ERIS / NVNC DE(M)VM VIVERE CO(E)PI, MORI DESII, VITA MIHI / PRIOR MORTE(M), MORS PRIA(M) VITA(M) SECV(N)DA(M), QVAE NU(N) QVA(M) / EST I(N)TERI TVRA DEDIT, MO(R)TALITATES MEOR, HO(C) MIHI / EST ET VXORI MO(S) VENTV(S) POSVI, VIPOST QV(E)ALETHIVERA DVCEDI / NELVSOS, ET CARNIS EXVVIIS SO(L)VTOS ABHOC PELAG SECVRA / GLAVSTRA SVB IRE IVABIT, HIC MORTALE DIMIDIVM N(OST)RI, IMMORTA/LE(M) EXPECT ET IM(M)ORTALITATEM, E QVOS VITA CONIVCTOS TENVIT / MORS IDIVISOS CVSTODIRET, SI PIVS ES, PIAS PRECES ADDE, ET / HIC HV(M)O SVB HVMO QVIETA[M], ANIMAE IN COELESTI PATRIA / LETAM QVIETEM APPRECARE "NICOLAVS CORNITIVS DE / MAGNA POREMBA ET BEATA DE MIROW CONSOR/TES SE(M)PER VAIESL[?]" / A(NNO) D(OMINI) 1611 P(ATRONVS) P(OSVIT)". Tablicę umieszczono w kartuszu rollwerkowym pomiędzy dwiema konsolami zdobionymi pierwotnie uskrzydlonymi główkami aniołków, podtrzymującymi belkowanie z krzyżem. Poniżej tablicy zastosowano odwrócony łuk odcinkowy z podwieszonym kartuszem rollwerkowym zawieszonym na festonach. W jego wnętrzu przedstawiono tabliczkę z napisem „VITA FUGIT VT HORA”, a po niżej trupią czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna
Epitafium Mikołaja i Beaty z Mirowa Porębskich
Zdjęcie nr 1: Malowany na czarno katafalk z listwami dekorowanymi białą farbą składa się z kilku części. Jego podstawę tworzą dwa zmniejszające się stopnie na rzucie wydłużonego prostokąta o półkoliście zamkniętych, nadwieszonych krótszych bokach. Dłuższe boki dolnego stopnia i krótsze boki górnego stopnia zdobi malowane na biało wyobrażenie stylizowanej trupiej czaszki. Na górnym stopniu ustawiono ławę malowaną na czarno, wspartą na wyciętych falisto w desce czterech nogach z białym blatem na rzucie wydłużonego prostokąta o półokrągłych krótszych bokach. Na blacie znajdują się dwie półokrągłe czarne podstawy pod trumnę, dekorowane od przodu malowaną na biało stylizowaną trupią czaszką i skrzyżowanymi piszczelami.
katafalk
Katafalk
Zdjęcie nr 1: Konny karawan uzyskał formę czterokołowego wozu na resorach z baldachimem wspartym na czterech filarach (w osiach skrajnych) i dwóch kolumnach o skręconych trzonach (w osiach środkowych). Na filarach umieszczono płaskorzeźbione i srebrzone półpostacie lamentujących aniołów, wsparte na wolutowych konsolach dekorowanych palmetami i akantem. Długowłose anioły ukazane zostały w wąskich tunikach przewiązanych w pasie. W lewej ręce trzymają wieńce, prawą ręką ugiętą w łokciu dotykają twarzy w geście rozpaczy. Baldachim przyjął kształt czterospadowego dachu zwieńczonego krzyżem. Spływy dachu ozdobiono postrzępionymi, srebrzonymi liśćmi palmowymi. Jego boki dekoruje płaskorzeźbiona, ażurowa i złocona stylizowana wić akantowa, złączona w dolnej części z arkaturą. Na dłuższych bokach baldachimu ornament rozdziela z jednej strony srebrzona i płaskorzeźbiona głowa Chrystusa w koronie cierniowej w typie Veraikon, z drugiej główki anielskiej oraz zachowana częściowo głowa Matki Boskiej Bolesnej. Dodatkowo płaskorzeźbiony ornament roślinno-kwiatowy zdobi dolne, dłuższe boki karawanu. Z przodu karawanu usytuowano siedzisko w formie płaskorzeźbionego fotela o wolutowo skręconych podłokietnikach. Zaplecek zwieńczony został płaskorzeźbionym ornamentem akantowym, a boki fotela udekorowano płaskorzeźbionymi liśćmi dębu. Odwrocie zaplecek ozdobiono płaskorzeźbionymi liśćmi akantu, wieńcem z liści dębowych oraz dwoma skrzyżowanymi liśćmi palmowymi. Przed fotelem znajduje się klapa na oparcie nóg dla woźnicy. Pod nią usytuowano drewniane elementy pozwalające zaprzęgnąć konia. Drewniane i okute koła z przodu są mniejsze od kół z tyłu.
inne dzieła sztuki
Karawan
Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę usytuowano przy łuku tęczowym na zachodniej ścianie prezbiterium. Ambona składa się z baldachimu, zredukowanego zaplecka, kosza oraz prowadzących do niej przyściennych schodów. Wykonana jest z drewna dębowego, bejcowanego i lakierowanego. Partie ornamentalne zostały wyzłocone lub też polichromowane na czerwono i niebiesko. Kosz uzyskał kształt ośmioboczny. Wieńczy go parapet w formie profilowanego gzymsu koronującego. Kolejne pięć boków kosza flankują spiralne kolumienki o liściastych kapitelach ustawionych na wysokich cokolikach, podtrzymujących imposty z pinaklami. Pole każdego boku ozdobiono maswerkowym baldachimem zwieńczonym wygiętą do przodu sterczyną zakończoną kwiatonem. Baldachimy wspierają smukłe kolumienki o liściastych kapitelach ustawione na wysokich cokolikach. Cokoliki kolumienek narożnych i tych podtrzymujących baldachimy wspierają się na łamanym cokole obiegającym cały kosz. Cokół dekorowany od spodu arkaturą złoconą i polichromowaną na czerwono i niebiesko oddziela górną część ambony od jej spodu. Spód ambony utworzono z spływów koncentrujących się na środku na ośmiobocznej, profilowanej opasce dekorowanej od góry stylizowanym motywem lilii heraldycznej, a od dołu stylizowanymi, złoconymi liśćmi winnej latorośli otaczającej dużą kiść winnego grona. Pod baldachimami na czterech bokach umieszczono wykonane w głębokim reliefie przedstawienia stojących ewangelistów. Piąty bok ambony, przylegający do schodów, zdobi zredukowany baldachim pod którym umieszczono złocony i srebrzony kwiat słonecznika. Każdy z ewangelistów stoi na niewielkim postumencie, ustawionym na głównym cokole. Na każdym postumencie widnieję imię przedstawionego ewangelisty. Na południowym boku kosza umieszczono św. Jan. Ukazany został frontalnie z głową ujętą w trzech czwartych w lewo. Ma on długie, falowane, brązowe włosy spływające na ramiona, głowę pochyloną w prawo, wzrok skierowany ku górze. W lewej ręce trzyma księgę, a w prawej, przyciśniętej do piersi pióro. Ubrany jest w długą zieloną tunikę, nakrytą czerwonym płaszczem. Po lewej stronie, u jego stóp widnieje czarny orzeł. Na kolejnym boku znajduje się św. Marek. Wyobrażono go frontalnie z prawą ręką w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma rotulus. Ma on krótkie, brązowe włosy oraz brodę. Ubrany jest w niebieską tunikę odsłaniającą fragmenty bosych stóp i żółty płaszcz. Po lewej stronie przy jego nogach znajduje się lew. Na następnym boku ukazano frontalnie stojącego św. Mateusza. Ewangelista w lewej ręce przyciśniętej do piersi trzyma rotulus, a prawą opuszczoną wzdłóż tułowia wyciąga do przodu. Ma długie, brązowe, falowane włosy spływające na kark oraz brodę. Ubrany jest w blado różową tunikę i żółty płaszcz. Przy jego lewej stopie znajduje się uskrzydlona anielska główka. Dalej znajduje się także przedstawiony frontalnie św. Łukasz. Równocześnie prawą i lewą ręką podtrzymuje zamknietą księgę. Ma on łysiejące czoło i głowę otoczoną siwiejącymi włosami i brodą. Ewangelista ma na sobie brązową tunikę u spodu odsłaniającą fragmenty bosych stóp oraz bladoniebieski płaszcz przerzucony przez prawe ramię. U jego stóp, po lewej stronie, znajduje się wół. Na ambonę prowadzą ulokowane przy ścianie schody o dziesięciu stopniach. Ich balustradę artykułują kolumienki o liściastych kapitelach flankujące ażurowe, ostrołukowe arkady wypełnione u góry złoconym maswerkiem. Zaplecek ambony został zredukowany do szerokiej listwy dekorowanej stylizowaną ostrołukową arkadką. W jej górnej części wyobrażono dwie tablice Dekalogu z numerami przykazań: na jednej: I, II, III, IV, V; na drugiej: VI, VII, VIII, IX, X. Ponad amboną zawieszono wieloboczny baldachim zwieńczony ażurową wiązką spiętych razem pierścieniem zdobionych czołgankami prętów, tworzących dekoracyjny kwiaton wygięty do przodu. Boki baldachimu ozdobiono wycinanymi w desce maswerkami flankowanymi pinaklami, zwieńczonymi powyginanymi sterczynami. Niebieskie podniebie baldachimu zdobi srebrzone wyobrażenie gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Na czarnym tle ukazana została stojąca postać ubiczowanego Jezusa w ujęciu do pasa. Chrystus ma długie, czarne, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Głowę ze złotą koroną cierniową nieznacznie przechyla w lewo. Wokół niej znajduje się srebrzysta gloria promienista, składająca się z namalowanych naprzemiennie cienkich oraz grubszych srebrnych promieni, zakończonych w jaskółczy ogon. Zbawiciel ubrany jest w luźno spływający po ramionach złoty płaszcz przewieszony przez lewę ramię, odsłaniający umięśnioną klatkę piersiową. Jego wyciągnięte do przodu związane złotym sznurem ręce są skrzyżowane na wysokości pasa. W lewej ręce trzyma czterolistną trzcinę zakończoną pałką.
obraz
Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-104

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności