Ołtarz boczny, przy tęczy od północy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny, przy tęczy od północy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Niedzica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
północno-wschodnie naroże nawy
Identyfikator
DZIELO/11878
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1770 roku
Technika i materiał
drewno,; techniki stolarskie, rzeźbienie, polichromowanie, marmoryzacja, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze świętym Dominikiem. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Joachima po lewej i św. Józefa po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane splecione litery imienia MARIA, ujęte promienistą glorią oraz wieńcem z róż. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz ufundowany do kościoła w Niedzicy, pierwotnie z obrazem św. Mikołaja, zastąpionym w XX wieku obrazem Matki Boskiej Różańcowej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry; po konserwacji.

Streszczenie

Ołtarz drewniany, na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Retabulum na wysokim cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby św. Joachima i św. Józefa, oraz parą wysuniętych kolumn o kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. W polu środkowym obraz Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem, w profilowanej ramie zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, pośrodku z malowanymi, ozdobnymi literami imienia MARIA oraz na gzymsie z parą wazonów z kwiatami i dekoracją roccaillową. W osiach kolumn para aniołków. Ołtarz ozdobiony rzeźbionymi motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.

Bibliografia

Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od tyłu dwubiegowymi schodami z podestem. Kosz na rzucie owalu o wklęsłych ściankach bocznych i wypukłej frontowej, na wypukłym cokole zdobionym od frontu płaskorzeźbionym motywem rocaille’u. U spodu kosza pięć kabłąków dekorowanych u góry palmetami i fragmentami rocaille’ów, zakończonych zwisem w formie winnego grona. Ścianki kosza opięte wklęsłym pilastrami; od frontu z figurami św. Jana i św. Mateusza siedzących na obłokach, trzymających otwarte księgi z napisem: OVI EX DEO EST VERBA DEI AUDIT / PROPTEREA VOS NON AUDITIS, QVIA EX DEO NON ESTIS. Joanne 8,47; oraz: ERAT ENIM / DOCENS EOS / SICUT PO=/TESTATEM /HABENS / ET NON / SICUT / SCRIBAE / EORUM / ET PHARI=/SAEI. Mat 7,18; na tle pozostałych pilastrów symbole ewangelistów: orzeł trzymający w ‘szponach kałamarz oraz głowa wołu. Ścianki w polach dekorowane rocaille’ami, frontowa z różanymi gałązkami. Kosz zwieńczony profilowanym gzymsem, występującym nad pilastrami. Na zaplecku obraz Szymona Kawalskiego Rozesłanie Apostołów, w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ujęty uszami utworzonymi z motywów rocaille’ów. Baldachim powtarza rzut kosza, wsparty na belkowaniu dekorowanym palmetami i rocaille’ami w partii fryzu, z podwieszonym lambrekinem. Powyżej ażurowa konstrukcja z wolut dekorowanych rocaille’ami, zbliżona do korony, otaczająca półpostać Chrystusa trzymającego jabłko królewskie i laskę pasterską. U spodu baldachimu podwieszona Gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura marmoryzowana laserunkowo, profile srebrzone, ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba
Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba
Figury aniołów (kariatydy)
Zdjęcie nr 1: Drewniana, rzeźbiona chrzcielnica ustawiona na okrągłej, ściętej podstawie. Trzon w formie nagiego aniołka stojącego na srebrzonym obłoku, ze złoconymi skrzydłami i draperią przerzucona przez lewe ramię, podtrzymującego oburącz wspartą na głowie czarę w kształcie puklowanej, marmoryzowanej półkuli o wywiniętym kołnierzu. Boki czary ozdobione kwiatową girlandą podwieszoną na wstążkach. Pokrywa ażurowa uformowana z czterech srebrzonych, akantowych wolut wspartych na wieńcu laurowym, w zwieńczeniu promienista gloria z przedstawieniem popiersia Boga Ojca. Pod wolutami, pośrodku pokrywy, rzeźbiona grupa Chrzest Chrystusa. Podstawa i czara marmoryzowana.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał do słuchania spowiedzi usznej, dwuosobowy, prostopadłościenny, od przodu z parą drzwiczek osadzonych na zawiasach, zwieńczony gzymsem pośrodku wyłamanym trójbocznie. Drzwiczki konfesjonału przedzielone kolumienką, zdobione prostokątnymi płycinami zamkniętymi łukiem półpełnym nadwieszonym. Wewnątrz siedziska oddzielone pionową ścianką o dekoracyjnym wykroju. Płyciny i tylna ściana wnętrza marmoryzowane. Po bokach dwie ścianki parawanowe z prostokątnymi zamkniętymi łukiem kotarowym bramkami dla penitentów. Bramki ujęte pilastrami o kapitelach w formie główki aniołka ze złoconymi skrzydełkami, dźwigającymi uproszczone belkowanie i gzyms występujący nad podporami. W przyłuczach bramek dekoracja malarska. Na gzymsie ustawione rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane: w osi środkowej święta Weronika z chustą, w osiach bramek na konsolach o ozdobnym wykroju święty Jan Nepomucen (po lewej) i święty Jan Chrzciciel po prawej.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Orientowany, na rzucie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z węższym jednoprzęsłowym zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy prostokątna zakrystia; przy nawie od południa kruchta, od północy kaplica Matki Boskiej Bolesnej, na rzucie prostokąta, ze ścianą północną wybrzuszoną w połowie długości. Od zachodu przy kaplicy wieża z prostokątną przybudówką od południa. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z cylindrycznymi zwornikami wiązanymi z rodem Berzeviczych; w nawie kolebkowe z lunetami na filarach przyściennych. Arkada tęczy ostrołukowa. Zewnątrz mury opięte uskokowymi przyporami. Okna ostrołukowe dwudzielne, z maswerkami. W kruchcie południowej portal do nawy kamienny, ostrołukowy. Portal do kruchty neogotycki. Dach nad nawą dwuspadowy, na kalenicy pseudogotycka wieżyczka na sygnaturkę; dach prezbiterium wielopołaciowy.
kościół
Kościół parafialny św. Bartłomieja Apostoła

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny, przy tęczy od północy ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-przy-teczy-od-polnocy

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności