Nieznana święta zakonnica (dominikańska?)
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu, przedstawiająca świętą zakonnicę, być może dominikankę (?), umieszczona po prawej stronie glorii w zwieńczeniu ołtarza bocznego. Postać ukazana frontalnie, w pozycji stojącej, z ugiętą w kolanie prawą nogą, ręce zgięte w łokciach, wysunięte do przodu. W prawej dłoni święta trzyma otwartą księgę. Święta ubrana w czarny habit z białym szkaplerzem i biały płaszcz, którego prawa poła przełożona ukośnie przez przód postaci; na głowie czarny welon, wokół twarzy podwika. Twarz pociągła z wydatnym nosem, oczy o opadających zewnętrznych kącikach, usta lekko rozchylone.

Nieznana święta zakonnica (dominikańska?)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
limanowski
Gmina
Mszana Dolna
Miejscowość
Kasina Wielka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Marii Magdaleny
Miejsce przechowywania
zwieńczenie ołtarza bocznego południowego
Identyfikator
DZIELO/14420
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
początek XIX wieku
Technika i materiał
drewno; rzeźbienie, polichromowanie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Sprawiona do późnobarokowego ołtarza z początku XIX wieku.

Opis

Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu, przedstawiająca świętą zakonnicę, być może dominikankę (?), umieszczona po prawej stronie glorii w zwieńczeniu ołtarza bocznego. Postać ukazana frontalnie, w pozycji stojącej, z ugiętą w kolanie prawą nogą, ręce zgięte w łokciach, wysunięte do przodu. W prawej dłoni święta trzyma otwartą księgę. Święta ubrana w czarny habit z białym szkaplerzem i biały płaszcz, którego prawa poła przełożona ukośnie przez przód postaci; na głowie czarny welon, wokół twarzy podwika. Twarz pociągła z wydatnym nosem, oczy o opadających zewnętrznych kącikach, usta lekko rozchylone.

Zarys problematyki artystycznej

Późnobarokowa rzeźba z początku XIX wieku o nieustalonej ikonografii.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry; przemalowana, brak atrybutów.

Streszczenie

Późnobarokowa rzeźba drewniana, polichromowana, ukazująca świętą zakonnicę, zapewne dominikankę, wykonana do zwieńczenia ołtarza bocznego, na początku XIX wieku przez nieznanego rzeźbiarza małopolskiego.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona na północnej ścianie prezbiterium, dostępna z zakrystii schodami umieszczonymi w murze. Kosz na rzucie prostokąta, wypukły od frontu, od dołu i od góry ujęty profilowanym gzymsem, boki zdobione prostokątnymi płycinami w profilowanych obramieniach. Podstawa w formie odwróconego spłaszczonego, ściętego stożka o lekko wklęsłych bokach, zwężająca się ku dołowi. Zaplecek w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem kotarowym ściętym, flankowany ukośnie dostawioną parą wolut ozdobionych campanulami, zwieńczony odcinkiem profilowanego gzymsu. W polu zaplecka wycięte drzwi z prostokątną płyciną z malowanym przedstawieniem Chrystusa Dobrego Pasterza ukazanego w popiersiu. Płyciny kosza zdobione marmoryzacją w odcieniach brązu i szarości. Całość struktury pokryta jasnoniebieską farbą, profilowane obramienia malowane na ciemnoniebiesko i złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, lekko ścięta z tyłu; z widocznym koluszkiem na plecach . Chrystus rozpięty na krzyżu w lekkim zwisie ciała, z szeroko rozłożonymi rękoma i nogami lekko ugiętymi w kolanach; stopy przybite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ukazany jako martwy, z głową zwieszoną na prawy bark Twarz pociągła, z krótkim zarostem i długimi włosami spływającymi na plecy i na prawy bark. Ciało z podkreśloną budową anatomiczną i muskulaturą; w lewym boku rana. Na głowie korona cierniowa spleciona z trzech cienkich gałązek. Wokół bioder sznur podtrzymujący skąpe perizonium o formie pasa draperii. U góry, na pionowej belce krzyża umieszczony poziomo titulus o postrzępionych bokach, z literami INRI. Karnacja ciała w odcieniu naturalnym ze strużkami i kroplami krwi, włosy i zarost brązowe, titulus biały, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Chrystus rozpięty na krzyżu z szeroko rozłożonymi rękami, w lekkim zwisie ciała, z lekko ugiętymi kolanami i stopami założonymi prawa na lewą, przybitymi jednym gwoździem. Głowa pochylona na prawy bark. Twarz pociągła z długim nosem i wydatnymi kośćmi policzkowymi, okolona długimi ciemnymi włosami i zarostem. Ciało muskularne o ciemnej karnacji z zaznaczonymi śladami męki. Wokół bioder złocone perizonium podtrzymywane sznurem, ze zwisem draperii wzdłuż prawego uda. Matka Boska Bolesna ukazana w całej postaci, w ujęciu w trzech czwartych, zwrócona w lewo w kierunku krzyża; stoi w kontrapoście z głową przechyloną w lewo. Ręce ugięte w łokciach, dłonie skrzyżowane w przegubach ułożone na wysokości piersi. Ubrana w długą fałdzistą czerwoną suknię i narzucony na ramiona ciemnoniebieski płaszcz. Na głowie i ramionach biała chusta; wokół głowy nimb. Św. Jan Ewangelista przedstawiony w całej postaci, w ujęciu w trzech czwartych, zwrócony w prawo w kierunku krzyża. Twarz o młodzieńczych rysach (bez zarostu), widoczna z profilu, zwrócona ku górze, ku Chrystusowi. Ręce ugięte w łokciach, z dłońmi złożonymi na piersiach na różnej wysokości. Ubrany w długą ciemnoniebieską suknię i czerwony płaszcz. Wokół głowy nimb.
rzeźba
Grupa Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, nawa prostokątna, z węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym zakrystia od północy i kaplica od południa. Przy nawie od zachodu wieża na rzucie kwadratu, z aneksami bocznymi, zwieńczona izbicą z hełmem. Wewnątrz stropy, w nawie z zaskrzynieniami wspartymi na słupach. Dach naw nawą i prezbiterium wspólny, dwuspadowy, nad kaplicą pulpitowy.
kościół
Kościół św. Marii Magdaleny w Kasinie Wielkiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta; ujęty drewnianą ramą, dekorowaną płaskorzeźbionym motywem liści akantu; przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Bocheńskiej. Pośrodku drewniana, płaskorzeźbiona półpostać Matki Boskiej, lekko zwróconej w lewo. Na lewym ramieniu podtrzymuje Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz i dłonie malowane olejno na desce. Twarz owalna, o ciemnej karnacji, rysach wydobytych światłocieniem; oczy duże, w kształcie migdału; nos duży, długi, prosty; usta niewielkie, pełne. Ubrana w płaskorzeźbioną, złotą suknię, z długim, wąskim rękawem; drapowaną w równoległe, rurkowate fałdy oraz srebrzony maforion o wzorze roślinnym, ze złoconą lamówką, narzucony na głowę i ramiona, otaczający ściśle postać oraz opadający diagonalnie, delikatnymi rurkowatymi fałdami. Dzieciątko siedzi na ramieniu Matki, zwrócone en trois quarts w prawo. Lewą ręką przytrzymuje na kolanach księgę; prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz i dłonie malowane olejno na desce. Twarz okrągła, o pełnych policzkach i ciemnej karnacji; oczy niewielkie, prosty nos i pełne usta. Włosy krótkie, jasne. Ubrane w długą, złoconą, delikatnie drapowaną szatę, z długimi, wąskimi rękawami, z dekoracyjną lamówką przy szyi. Wokół głowy obu postaci płaskorzeźbione zamknięte nimby promieniste oraz zamknięte korony. Tło lustrzane wypełnione ukośną, złoconą kratką z rozetkami na przecięciach listew. Kolorystyka ciepła, brunatna, bryła wydobyta światłocieniem, delikatne przejścia tonalne.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta w drewnianej malowanej ramie ozdobionej motywami roślinnymi i imitacją kaboszonów. Przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii, zwane Matka Boska Bocheńska. Maria ukazana w półpostaci, zwrócona en trois quarts w prawo; lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz owalna, o ciemnej karnacji, rysach wydobytych światłocieniem; oczy duże, w kształcie migdału; nos duży, długi, prosty; usta niewielkie, pełne. Ubrana w suknię, z długim, wąskim rękawem; drapowaną w równoległe, rurkowate fałdy oraz ciemnoniebieski maforion ze złoconą lamówką, narzucony na głowę i ramiona. Na ramionach i piersi sznury korali i złote łańcuchy; na głowie zamknięta korona z motywów ornamentalnych, z motywem splecionych liter imienia Maria pośrodku. Dzieciątko siedzi na ramieniu Matki, zwrócone en trois quarts w prawo. Lewą ręką przytrzymuje na kolanach kulę; prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz okrągła, o pełnych policzkach i ciemnej karnacji; oczy niewielkie, prosty nos i pełne usta. Włosy krótkie, brązowe. Ubrane w długą, delikatnie drapowaną różową sukienkę z długimi, wąskimi rękawami, z dekoracyjną lamówką przy szyi. Na głowie zamknięta korona z motywów ornamentalnych, pośrodku z literami IHS z krzyżykiem. Wokół głowy obu postaci nimby z motywami ornamentalnymi i kameryzacją.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Nieznana święta zakonnica (dominikańska?) ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/nieznana-swieta-zakonnica-dominikanska

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności