Sprawiony do kościoła zapewne w XIX wieku.
Chrystus rozpięty na krzyżu z głową opuszczoną na pierś, z wyprostowanymi poziomo rękami i wyprostowanymi nogami, ze stopami założonymi prawa na lewą i przybitymi jednym gwoździem. Ciało wychudzone, z podkreśloną budową anatomiczną i naprężoną muskulaturą, z rozdętą klatką piersiową i wklęsłym brzuchem. Twarz pociągła, z długim nosem i zapadniętymi policzkami, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na barki, z pasmem włosów spływającym na prawy obojczyk. Na włosy nałożona korona cierniowa upleciona z dwóch cienkich gałązek. Wokół bioder perizonium przewiązane z przodu, po lewej stronie brzucha, z dwoma dekoracyjnie udrapowanymi i rozwianymi końcami. Na górnej belce krzyża ułożony poziomo titulus o kształcie lekko pofałdowanej wstęgi z końcami wyciętymi w jaskółczy ogon, z literami : J. N. R. J. Karnacja ciała w jasnym odcieniu, włosy i broda brązowe, perizonium i titulus białe, krzyż w kolorze naturalnego drewna.
Rzeźba naśladująca postwoszowskie krucyfiksy z dekoracyjnym, ekspresyjnie udrapowanym perizonium z rozwianymi końcami tkaniny.
Dobry; przetarcia polichromii.
Andrzej Włodarek, "Chrystus ukrzyżowany", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-ukrzyzowany-11