Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Antonim
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 8: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 9: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 10: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 11: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 12: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 13: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 14: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 15: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 16: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 17: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 18: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 19: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 20: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 21: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 22: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
Zdjęcie nr 23: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.

Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Antonim

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Zabierzów
Miejscowość
Rudawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Wszystkich Świętych
Miejsce przechowywania
ołtarz główny, obraz na zasuwie
Identyfikator
DZIELO/06102
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1811 roku
Autor
Michał Stachowicz
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 150 cm
wysokość – 210 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski, Ewa Rudnicka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Obraz został ufundowany przez Bractwo św. Anny. Według Zbigniewa Michalczyka powstał około 1811 roku. Dominik Ziarnkowski twierdzi, że obraz został wykonany w okresie, gdy Stachowicz mieszkał w pobliskim dworze Michała Sołtyka w Niegoszowicach kilka lat później. Dzieło było wzmiankowane w inwentarzu kościoła z 1822 roku.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria.
Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz jest dziełem Michała Stachowicza jednego z najpłodniejszych cechowych malarzy krakowskich przełomu XVIII i XIX wieku. W stworzeniu tej kompozycji artysta wykorzystał rycinę Jacoba Freya na podstawie obrazu Rafaela "Wielka Święta Rodzina Franciszka I". Stachowicz wielokrotnie w swojej twórczości odwoływał się do wzorów barokowych i kompozycji dawnych mistrzów rozpowszechnianych za pośrednictwem grafiki.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

dobry

Literatura

Rudnica Ewa, Inwentarz kościoła parafialnego p.w. Wszystkich Świętych w Rudawie, praca licencjacka napisana w Instytucie Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie pod kierunkiem dr. Józefa Skrabskiego, Kraków 2011.

Streszczenie

Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Tomaszem jest dziełem krakowskiego malarza cechowego Michała Stachowicza powstałym około 1811 roku.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Łobczowski Józef, "Rudawa. Kościół, probostwo, parafia", Kraków 1916
Michalczyk Zbigniew, "Michał Stachowicz (1768-1825): krakowski malarz między barokiem a romantyzmem, t. 1", Warszawa 2011

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz invenit: delineav: Cracovia. 1821." "Bitwa Powstańców Krak: pod Racławicami. Ru. 1794"
rysunek
Bitwa pod Racławicami
Zdjęcie nr 1: U spodu: "Franciscus Smuglewicz inv. et del. ", "C. F. Stoelzer sc. Dresdae 1791" I "Boleslaus II. dictum Audax in Alba Regina Hungariae Belam Principem diademate exornat". Na grafike nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz invenit et deline Varsovia", "Bolesław Śmiały Bele na tronie Węgierskim w Białogrodzie osadza. R. 1065."
grafika
Bolesław Śmiały koronuje Belę na króla węgierskiego
Zdjęcie nr 1: U dołu grafiki: "Boleslaus Chrobry Urbem Kijoviam capit vibrato in Portam auream acinace ac Russiam Vectigalem faci". Na grafikę nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz inve. et del. Varsovia" i "Bolesław Chrobry Kijowa dobywa i Ruś przyłącza. R. 1018." Sygnatura ryciny nieczytelna. Dodatkowo na odwrociu informacja "Jest też Żychowicza: / 1. Bolesław Chrobry oznacza granice / 2. Mieczysław II karze zbuntowanych Pomorzan".
grafika
Bolesław Chrobry u bram Kijowa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Imago Pietatis unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.
obraz
Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych
Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz
Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu
Zdjęcie nr 1: W lewym dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował w Krakowie 1819."
obraz
Kazimierz Wielki nadający statuty wiślickie (Kazimierz Wielki słuchający próśb chłopów)

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Michał Stachowicz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Czara półkolista, gładka, zakończona szerokim profilowanym kołnierzem ujętym od dołu wklęsłą opaską. Zaplecek w kształcie prostokąta zakończonego u góry łukiem odcinkowym, z prostokątną płyciną ujętą ramą w kształcie listwy, u góry otwartą, po bokach ozdobioną wolutowymi spływami.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Chór muzyczny na zachodniej ścianie nawy, wsparty na dwóch słupach, ozdobionych od strony nawy dwoma kanelowanymi pilastrami o kapitelach kompozytowych. Jego parapet jest wklęsło-wypukły, z profilowanym cokołem, podzielony na kwatery kanelowanymi i złoconymi pilastrami. W kwaterach wypukłe pola kwadratowe o ćwierkolistych narożach ozdobione rzeźbionymi stylizowanymi rozetami. Parapet zwieńczony niewielkim gzymsem przełamanym na osi pilastrów. Pod listwą cokołu falisty fartuch. Struktura chóru muzycznego ciemnozielona. Pola płycin oliwkowo-ciemnozielone. Pilasty, rozety i profilowania są złocone. Znajdujący się na chórze prospekt wsparty na cokole z czterema kroksztynami, trzyosiowy, z osiami wydzielonymi kwadratowymi w podstawie filarkami. Oś środkowa podzielona na wie strefy: dolną z dwiema arkadkami z kostkowanym gzymsem i górną zamkniętą łukiem odcinkowym. Osie boczne zakończone gzymsem z kostkowaniem. W partii cokołowej bogato rzeźbiony motyw małżowinowo-chrząstkowy.
chór muzyczny
Chór muzyczny i prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Ambona drewniana, przyścienna, wisząca, dostawiona do północnej ściany nawy ze schodkami biegnącymi wzdłuż ściany. Kosz ambony jest sześcioboczny, z niewielkim parapetem. Jego boki zostały podzielone na pola stojącymi na wysokich cokołach pięcioma kolumienkami o korynckich kapitelach, dźwigających profilowane belkowanie. W polach prostokątne płyciny z konchowymi wnękami ozdobionymi muszlami z figurami ewangelistów. We wnękach rzeźby z przedstawieniami ewangelistów i Chrystusa. Figury drewniane pełnoplastyczne, wydrążone od tyłu, polichromowane, złocone i srebrzone, ustawione na niewielkich prostokątnych podstawach, od lewej: św. Łukasz wsparty prawą nogą na głowie byka, św. Marek wsparty prawą nogą na głowie lwa, św. Jan z orłem przy prawej nodze, Chrystus Salvator Mundi, św. Mateusz z aniołem przy prawej nodze. Ewangeliści trzymają w prawych dłoniach otwarte księgi, z wyjątkiem św. Mateusza, trzymającego kodeks w lewej ręce. Dłonie ewangelistów nieproporcjonalnie duże. Szaty bogato pofałdowane, głęboko cięte. Podstawa kosza bogato profilowana, ozdobiona podwieszoną dekoracyjną szyszką. Schodki ograniczone parapetem z trzema romboidalnymi płycinami w złoconych profilowanych obramieniach. Na filarze przy wejściu na schodki złocona kula z szyszką. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, w górnej części ujęty zwężającymi się ku dołowi pilastrami wypełnionymi cekinami, zwieńczonymi rombowymi wypustkami i korynckimi kapitelami, które podtrzymują przełamujące się nad nimi belkowanie. Pośrodku zaplecka w prostokątnym obramieniu zamkniętym nadwieszonym łukiem półkolistym płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca wyłaniającego się z obłoków. Prawa ręka Boga wzniesiona w geście błogosławieństwa, lewa oparta na globie ziemskim zwieńczonym krzyżem. Tłem dla postaci Boga Ojca jest rozwiana poła płaszcza układająca się niemal półkoliście. Baldachim ośmioboczny. W profilowanym podniebiu, ozdobionym pasem ornamentu małżowinowo-chrząstkowego i profilowanymi wisiorami, gołębica Ducha Świętego na tle glorii utworzonej z prostych promieni o równej długości. Baldachim ozdobiony zamkniętą koroną, którą tworzy pięć esownic pokrytych pasami ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. W zwieńczeniu pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca św. Jana Chrzciciela. Figura drewniana, wydrążona z tyłu, polichromowana, złocona i srebrzona, ustawiona na niewielkiej wielobocznej profilowanej podstawie. Święty w prawej ręce trzyma wysoki krzyż, w lewej księgę, na której spoczywa Baranek Boży. Struktura ambony ciemnobrązowa. Kolumny, kapitele, pilastry w zaplecku korona baldachimu, profilowania i ornamenty złocone, z wyjątkiem srebrzonej ramy w zaplecku i gołębicy Ducha Świętego.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Na okrągłej podstawie, częściowo wmurowanej w ścianę oraz prostopadłościennym cokole niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na kwadratowej podstawie data: „A(NNO) D(OMINI) 1707”. Pokrywa w kształcie smukłej półkopuły, ośmiopolowa, z żebrami. W polach między żebrami dekoracja z ornamentu małżowinowego. Latarnia ośmioboczna z profilowanym cokołem i gzymsem. Na latarni jajowata kula z toczonym daszkiem zwieńczonym guzem w kształcie zbliżonym do szyszki. Żebra kopuły, elementy dekoracyjne i ornamenty złocone. Tła i ściany latarni polichromowane, ciemnozielone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół jest usytuowany w centrum wsi Rudawa, na północ od głównej drogi z Zabierzowa do Chrzanowa. Teren wokół niego jest otoczony wysokim, kamiennym murem z nieregularnych ciosów kamienia, oszkarpowanym, tynkowanym, z wyjątkiem zewnętrznej części muru na zachód od południowej bramki. W murze znajdują się trzy wejścia, od wschodu, południa i zachodu. W części wschodniej muru znajduje się trójosiowa brama wjazdowa, zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym, z trzema przelotami: środkowym wyższym i szerszym, zamkniętym łukiem odcinkowym i bocznymi węższymi i niższymi, zamkniętymi łukiem półkolistym (północne zamurowane). Część środkowa jest flankowana zdwojonymi pilastrami, podtrzymującymi profilowane uskokowe belkowanie z przyczółkiem o profilowanym łuku falistym, zwieńczonym równoramiennym krzyżem. W przyczółku wnęka z figurą św. Floriana. Bramki od strony zachodniej i południowej prostokątne, z przejściem zakończonym płaskim łukiem odcinkowym, z profilowanym gzymsem, zwieńczonym trójkątnym przyczółkiem. Przejścia zamykane drewnianymi ażurowymi i pomalowanymi na ciemnobrązowo jednoskrzydłowymi drzwiami. Poprzez bramkę od zachodu zejście kamiennymi schodami poprowadzonymi wzdłuż muru na dziedziniec plebański, usytuowany poniżej terenu kościelnego. W północno-wschodnim narożniku muru niewielka murowana i tynkowana kostnica na planie kwadratu, nakryta dachem namiotowym, łamanym, zakończonym ośmioboczną ślepą latarnią. Po stronie południowej, poniżej placu kościelnego, do muru przylega murowana, tynkowana, prostokątna i dwukondygnacyjna „zegarowa” wieża bramna nakryta namiotowym dachem z wysoką drewnianą ośmioboczną latarnią o cebulastym hełmie. W wieży znajduje się przejazd wiodący na dziedziniec plebański, z sienią otwartą na przestrzał w dolnej kondygnacji i z lamusem dostępnym od strony placu kościelnego w górnej. W południowej części muru, w pobliżu południowo-wschodniego narożnika placu kościelnego, nadbudowana kamienna dzwonnica parawanowa z zawieszonymi czterema dzwonami. We wschodniej części placu kościelnego pomiędzy bramką wschodnią a kostnicą znajduje się kamienna ambona, o ośmiobocznej podstawie przechodzącej w szerszy, również ośmioboczny korpus, zakończony kamiennym parapetem, z kamiennymi schodami prowadzącymi na ambonę od strony wschodniej. Kościół jest orientowany, prawie w całości zbudowany z cegły, otynkowany z wyjątkiem prezbiterium. Wnętrze kościoła tworzy niewielkie, prostokątne, jednoprzęsłowe prezbiterium zakończone prostą ścianą i nakryte pozornym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nawa jest szersza, prawie kwadratowa, nakryta drewnianym stropem. Prezbiterium z nawą są połączone szeroką, ostrołukową arkadą w ścianie tęczowej. Od północy do prezbiterium przylega założona na planie prostokąta dwuprzęsłowa zakrystia, nakryta sklepieniem krzyżowym. Wejście do zakrystii zaznaczone gotyckim, kamiennym, sfazowanym portalem zamkniętym łukiem ostrym. Od zachodu do zakrystii przylega niewielkie pomieszczenie gospodarcze, do którego z zakrystii prowadzą ostrołukowe drzwi. Zakrystia oświetlona ostrołukowym oknem w ścianie wschodniej, wypełnionym witrażem z tafelek w kształcie sześciokąta foremnego, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Od południa do nawy przylega kaplica o formach renesansowych, dwukondygnacyjna, założona na planie kwadratu. W dolnej kondygnacji sklepiona krzyżowo-żebrowo kruchta otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą. Ponad kruchtą kaplica św. Kazimierza, nakryta wspartą na pendentywach kopułą z latarnią. Z kruchty do kaplicy prowadzą kręte kamienne schody umieszczone od zachodu w półkolistej wieżyczce. Prostokątne wejście z krypty na klatkę schodową ujęte kamiennym profilowanym portalem. Kaplica otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą, o kształcie i wymiarach analogicznych do arkady znajdującej się poniżej. Kaplicę, prócz latarni, oświetla prostokątne okno w ścianie południowej, wypełnione witrażem z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny, dostępny klatką schodową ukrytą w zewnętrznym aneksie przylegającym do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji wieży-dzwonnicy. Nawę i prezbiterium oświetlają umieszczone w południowych ścianach prostokątne, rozglifione okna: jedno w prezbiterium, dwa w nawie. Wszystkie wypełnione witrażami z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Do kościoła prowadzą dwa wejścia: poprzez arkadę z kruchty południowej oraz szerokie wejście główne prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym, prowadzące do kościoła z obszernej kruchty od strony zachodniej, znajdującej się w murowanym przyziemiu wieży - dzwonnicy. Kruchta, założona na planie kwadratu i nakryta murowanym stropem, doświetlona jest dwoma prostokątnymi oknami umieszczonymi naprzeciw siebie w ścianach północnej i południowej. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny niewysoki kamienny cokół wykonany z nieregularnych ciosów kamienia. Prezbiterium, niższe od nawy, murowane z cegły w układzie wedyjskim, z domieszką układu polskiego. Wschodnie naroża prezbiterium zaakcentowane płaskimi lizenami. We wschodniej ścianie widoczny zarys zamurowanego wydłużonego okna zamkniętego lekko zaostrzonym łukiem, w trójkątnym szczycie znajduje się niewielkie wąskie okienko zakończone łukiem półkolistym. Południowa ściana prezbiterium ozdobiona fryzem z cegieł. Do ściany północnej prezbiterium przylega zakrystia, oszkarpowana, nakryta dachem pulpitowym, z dobudowanym od niej niewielkim aneksem, nakrytym takim samym zadaszeniem. Do wschodniej ściany prezbiterium przylega ogrójec nakryty dachem namiotowym z cebulastym zwieńczeniem, wspartym na sześciu smukłych, profilowanych drewnianych słupach z mieczami, pomiędzy którymi od północy i południa ażurowa drewniana balustrada. Nawa oszkarpowana w narożnikach. Elewacje bez podziałów architektonicznych. Od strony południowej do nawy dobudowana dwukondygnacyjna kaplica nakryta kopułą z latarnią, podzielona na dwie kondygnacje. W dolnej kondygnacji od południa wejście do kruchty zaznaczone kamiennym portalem o sfazowanych węgarach i lekko zaostrzonym łuku. Wejście zamykają drewniane dwuskrzydłowe drzwi ozdobione kratownicą z żelaznych listew. Od zachodu do kaplicy przylega półokrągła wieżyczka nakryta daszkiem stożkowym. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona niska, założona na planie kwadratu trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica: w dolnej części murowana, w narożach wzmocniona kamiennymi szkarpami, w górnej drewniana konstrukcji słupowo-ramowej z nadwieszoną izbicą i nakryta dachem półszczytowym. W dolnej, murowanej kondygnacji, na osi kościoła, prostokątne wejście do kruchty zaakcentowane przedsionkiem w kształcie ostrołukowej arkady i czterostopniowymi schodami. Przedsionek nakryty dachem dwuspadowym. Do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji dzwonnicy przylega niewielki, wysoki drewniany aneks, nakryty dachem pulpitowym, mieszczący klatkę schodową prowadzącą na górną kondygnację dzwonnicy i na chór muzyczny w nawie kościoła. Prostokątne wejście w południowej ścianie aneksu, do którego prowadzą pięciostopniowe proste schody. Ponad nimi, na wysokości drugiej kondygnacji dzwonnicy, niewielkie kwadratowe okno. Prezbiterium i nawa przykryte stromymi dachami dwuspadowymi, zamkniętymi od wschodu i zachodu szczytami sterczynowymi. Wieżyczka na sygnaturkę ośmioboczna, w dolnej części barokowa, w górnej części nowsza.
kościół
Kościół Wszystkich Świętych
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta stojącego, płaskorzeźbiony i malowany, przedstawiający Chrystusa Ukrzyżowanego. Zbawiciel przybity do krzyża trzema gwoździami, wisi na ramionach, układających się w literę "C". Głowa w cierniowej koronie opada mocno na prawe ramię. Twarz modelowana sumarycznie, oczy zamknięte, nos długi, broda i włosy rzadkie, krótkie. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową i linią żeber, z krwawiącą raną na prawym boku. Kolana lekko ugięte, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na całym ciałem ślady krwi. Perizonium przewiązane dwoma węzłami na środku i nad prawym bokiem, z końcem spływającym po biodrze. Nad głową Chrystusa titulus z napisem "INRI". Ponad krzyżem po lewej stronie słońce , po prawej księżyc. W tle widok Jerozolimy za ceglanym murem. Tło, krzyż i perizonium płaskorzeźbione, postać Chrystusa malowana. Obraz ujęty w drewnianą profilowaną ramę ozdobioną wolutowo skręconą wicią roślinną i kimationem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Wmurowany w ścianę kościoła nagrobek, na wysokim postumencie, z tablicą w kształcie leżącego prostokąta z czterema metalowymi ćwiekami w kształcie rozet, w szerokiej ramie z stiukowymi herbami Nowina i Bogoria na bokach i profilowanym gzymsem z czterema stiukowymi rozetami. Ponad gzymsem ukazana z prawego profilu klęcząca i wsparta na urnie kobieta, ubrana w togę i płaszcz zarzucony na głowę, plecy i częściowo zakrywający urnę, na której kobieta wspiera ręce i głowę. Twarz pełna, o delikatnych rysach i zamkniętych oczach. Włosy sięgające ramion, o gęstych, kręconych puklach. Urna w typie amfory greckiej zdobiona dołem szerokimi liśćmi i pięciopłatkowymi kwiatami, górą fryzem z liśćmi akantu. Na tablicy inskrypcja: "D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Józefowi i Teressie Skotnickich / KONOPKOM. / Łowczym Sanockim / Rodzicom Dobrodziejom Naszym. / Teressie w dniu 15. Grudnia 1801. a Józefowi / d(nia) 27. Września 1811. R(oku) zmarłym / Pomnik kładziemy".
nagrobek
Nagrobek Teresy ze Skotnickich i Józefa Konopków
Zdjęcie nr 1: Płyta o formie leżącego prostokąta. W polu inskrypcja „D(eo) O(ptimo) M(aximo / Józefowi Katarzyńskiemu i Maryannie Małżonce Jego / Obywatelom Niepołomskim / tu pogrzebionym / Rodzicom dobroczynnym i dobrym / Syn wdzięczny Franciszek Katarzyński / ostatni dowód miłości / na tym głazie rysuie / dnia 21 Lutego 1811 Roku / za których Duszę o westchnienie do Boga żebrzą.”
płyta nagrobna
Epitafium Józefa i Marianny Katarzyńskich

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Józef Skrabski, Ewa Rudnicka, "Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Antonim", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-anna-samotrzec-ze-sw-wojciechem-sw-stanislawem-sw-katarzyna-i-sw-antonim

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności