Epitafium Jana Karcza i Jerzego Feliksa Karcza

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

krakowski

Gmina

Wielka Wieś

Miejscowość

Modlnica

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Dekanat

Bolechowice

Parafia

Parafia Św. Wojciecha i Matki Boskiej Bolesnej

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Miejsce przechowywania

kaplica boczna

Identyfikator

DZIELO/04021

Kategoria

płyta nagrobna

Ilość

1

Czas powstania

2. połowa XX wieku, po 1970 roku

Technika i materiał

marmur; kucie, złocenie

Wymiary podstawowe

Inne wymiary – wysokoscBezRamy: wysokoscFigury: szerkoscBezRamy: szerokoscFigury: wymiarPodstawy: srednica: srednicaCzary: szerokoscRam:

Autor noty katalogowej

Andrzej Włodarek

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Tablica wmurowana w ścianę kaplicy po 1970 roku.

Opis

Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z kutą, pozłoconą inskrypcją majuskułową, w języku polskim, na początku z łacińską inwokacją: DEO OPTIMO MAXIMO.

Zarys problematyki artystycznej

Skromna, bez żadnej dekoracji tablica upamiętniająca ojca i syna, zasłużonych w czasie drugiej wojny światowej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Skromna kamienna tablica epitafijna z inskrypcją w języku polskim, upamiętniającą Jana Karcza i jego syna Jerzego Feliksa Karcza zmarłego na emigracji w 1970 roku. Wykonana w drugiej połowie XX wieku zapewne w krakowskim warsztacie kamieniarskim.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Podstawa utworzona z cylindrycznej dolnej i prostopadłościennej górnej części, z trzonem w typie gruszkowatym podtrzymującym czarę w formie spłaszczonej kuli z puklami. Pokrywa drewniana, w kształcie korony z czterema kabłąkami, zwieńczona kulą z gołębicą Ducha Świętego.

chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona na północnej ścianie prezbiterium. Kosz na rzucie owalu, z wydzielonym profilowanym cokołem i gzymsem, opięty wolutami umieszczonymi na tle pilastrów; wsparty na nadwieszonej podstawie o formie odwróconego spłaszczonego stożka, ujętego pięcioma wolutowo wygiętymi kabłąkami. Zaplecek prostokątny, łączący się z owalnym baldachimem zwieńczonym krzyżem ustawionym na czterech kabłąkach. Baldachim od dołu dekorowany lambrekinem. Od strony wschodniej schody z balustradą zdobioną romboidalnymi płycinami z aplikowanym ornamentem roślinnym. Płyciny kosza oraz boki zaplecka dekorowane wicią akantu. Pośrodku zaplecka płaskorzeźbiona figura Chrystusa Dobrego Pasterza, w podniebiu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego otoczona promieniami. Całość struktury ambony polichromowana na kolor ciemnobrązowy oraz ciemnozielony w partii płycin, detal i profilowania pozłacane.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Tablica pamiątkowa, kamienna, kwadratowa, z inskrypcją po polsku, ozdobnymi złoconymi literami: Za duszę s. p. / JAKÓBA Poraj PODLESKIEGO / drogiego Wuja / proszą krewni o Zdrowaś / Marya. Pośrodku, ponad inskrypcją, aplikowana tarcza pod koroną otwartą, z herbem Poraj.

tablica pamiątkowa

Epitafium Jakuba Podelskiego

Zdjęcie nr 1: Epitafium w oprawie architektonicznej w formie aedikuli z płaskorzeźbioną półpostacią zmarłego oraz tablicą z inskrypcją; ujęte zdwojonymi pilastrami o kapitelach korynckich; trzony do połowy wysokości dekorowane płycinami, powyżej festonami i chwostami. Podpory dźwigają imposty zakończone cokołami z kulami. Zewnętrzne pilastry z wolutą w połowie wysokości. U spodu dwie woluty dekorowane perełkowaniem i kwiatami z szyszką w formie cokołu z kulą. Ponad niszą płyta ujęta wolutami. Całość zwieńczona kartuszem z herbem Odrowąż (?) flankowanym wolutami z labrami w postaci bujnej dekoracji roślinnej oraz płaskorzeźbiona figurą Chrystusa Zmartwychwstałego. O MORS CIELDELLIS? NVLLUM EST LIBIDIMINE DIGNA / NAM NVLLI PARCIT NVLLAQ(VE) DONA IVVANT.

płyta nagrobna

Epitafium Stanisława Kucharskiego

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, pełnoplastyczna, z tyłu opracowana, ustawiona na niskim, okrągłym cokole. Chrystus ukazany w całej postaci, frontalnie, z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew. Ubrany w czerwony płaszcz z niebieską podszewką, spływający z lewego ramienia, przez przód postaci, na prawe przedramię, tworząc znaczną fałdę misową. Korpus ciała nagi. Twarz podłużna, z lekko rozchylonymi ustami, okolona krótko przystrzyżoną brodą i ciemnobrązowymi włosami opadającymi na plecy. Wokół głowy złoty, kolisty nimb z metalowego pręta. Czerwona chorągiew z tkaniny zawieszona na długim, złotym i drewnianym drzewcu zakończonym krzyżykiem.

rzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Zdjęcie nr 1: Chrystus rozpięty na krzyżu z głową opuszczoną na pierś, z wyprostowanymi poziomo rękami i wyprostowanymi nogami, ze stopami założonymi prawa na lewą i przybitymi jednym gwoździem. Ciało wychudzone, z podkreśloną budową anatomiczną i naprężoną muskulaturą, z rozdętą klatką piersiową i wklęsłym brzuchem. Twarz pociągła, z długim nosem i zapadniętymi policzkami, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na barki, z pasmem włosów spływającym na prawy obojczyk. Na włosy nałożona korona cierniowa upleciona z dwóch cienkich gałązek. Wokół bioder perizonium przewiązane z przodu, po lewej stronie brzucha, z dwoma dekoracyjnie udrapowanymi i rozwianymi końcami. Na górnej belce krzyża ułożony poziomo titulus o kształcie lekko pofałdowanej wstęgi z końcami wyciętymi w jaskółczy ogon, z literami : J. N. R. J. Karnacja ciała w jasnym odcieniu, włosy i broda brązowe, perizonium i titulus białe, krzyż w kolorze naturalnego drewna.

rzeźba

Chrystus ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Epitafium Jana Karcza i Jerzego Feliksa Karcza", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-jana-karcza-i-jerzego-feliksa-karcza

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności