Matka Boska
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 7: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 8: Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

Matka Boska

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Jabłonka
Miejscowość
Orawka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Jana Chrzciciela
Tagi
Matka Boska rzeźba XVII wieku
Miejsce przechowywania
belka tęczowa
Identyfikator
DZIELO/04932
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XVII wiek
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Rzeźba Matki Boskiej została wykonana w XVII wieku w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim i umieszczona wraz z całą grupą Ukrzyżowania na belce tęczowej kościoła w Orawce.

Opis

Rzeźba pełna, Matka Boska w pozie stojącej na półkolistym cokole, ukazana frontalnie ze splecionymi na wysokości piersi dłońmi. Twarz pociągła, o delikatnie rzeźbionych rysach, dużych oczach ze wzrokiem skierowanym przed siebie, wyraźnie podkreślonym podbródku. Ubrana jest w niebieską, długą suknię drapowaną w równolegle, rurkowate fałdy i złoty płaszcz przerzucony przez ramiona ze srebrzonym podbiciem. Na głowie ma złoty welon opadający na ramiona. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Tradycja umieszczania rzeźb w łuku tęczowym kościoła sięga jeszcze średniowiecza. Wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego z towarzyszącymi mu figurami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana Ewangelisty był obowiązkowym elementem wyposażenia właściwie każdego kościoła łacińskiego. Oznaczał zwycięstwo, był również symbolem dobrowolnej ofiary Chrystusa i zapowiedzią Odkupienia. Rzeźba nosi cechy formalne charakterystyczne dla dzieł z XVII wieku. Cechuje ją sztywny układ sylwetki i delikatnie zaznaczony kontrapost (prawa noga nieznacznie ugięta w kolanie). Również drapowanie szat jest statyczne i pozbawione ekspresji, składa się z prostych, głębokich fałd opadających wzdłuż ciała. Rzeźba Matki Boskiej wraz z figurą św. Jana Ewangelisty zostały wykonane w tym samym warsztacie rzeźbiarskim.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba Matki Boskiej została wykonana w XVII wieku w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim i umieszczona wraz z całą grupą Ukrzyżowania na belce tęczowej kościoła w Orawce. Rzeźba nosi cechy formalne charakterystyczne dla dzieł z XVII wieku. Cechuje ją sztywny układ sylwetki i delikatnie zaznaczony kontrapost (prawa noga nieznacznie ugięta w kolanie). Również drapowanie szat jest statyczne i pozbawione ekspresji, składa się z prostych, głębokich fałd opadających wzdłuż ciała.

Bibliografia

Trajdos Tadeusz, Pieńkowska Hanna, "Kościół w Orawce", Kraków 1999
Monita Rafał, Skorupa Andrzej, "Orawka. Kościół św. Jana Chrzciciela", Kraków 2015

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, ustawiona na północnym węgarze arkady tęczowej, dostępna przez schody od strony zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z wysuniętą w stronę ołtarza częścią prowadzącą do drzwi. Ścianki wydzielone kolumnami o kapitelach korynckich, ustawionymi na postumentach, podtrzymującymi parapet z silnie wysuniętym gzymsem. Między kolumnami płytkie nisze zwieńczone konchami z figurami czterech ewangelistów i Chrystusa. Przyłucza, fryz i cokół dekorowany akantem. Kosz u spodu z podwieszoną szyszką. Wąski zaplecek ujęty pilastrami podtrzymującymi belkowanie. W polu obraz ze św. Janem Nepomucenem w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Przyłucza i fryz dekorowany akantem i rozetami. Baldachim na planie sześcioboku, przedzielony belką arkady tęczowej. Podstawę tworzy belkowanie z wydatnym gzymsem, wyłamane w narożach. Kopuła dekorowana spływami akantowymi oraz girlandami, zwieńczona sześciobocznym cokołem, na którym sześć zwężających się kabłąków utworzonych z ażurowego akantu. Pod baldachimem sześcioboczny kaseton z podwieszoną gołębicą Ducha Świętego. Ambona marmoryzowana w odcieniu ciemnoszarym, ornamentyka i detale architektoniczne złocone, srebrzone i czerwone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma gąbkę z octem na długim drzewcu. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi, oczy wąskie. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę odsłaniającą nagi tors i prawą nogę. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona, ustawiona na niewielkim postumencie. Figura zwrócona delikatnie w prawo, z prawą nogą ugiętą w kolanie, w obu rekach przytrzymuje wysoką drabinę. Twarz jest podłużna o pełnych policzkach oraz cofniętej brodzie; usta małe i delikatnie rozchylone, nos długi. Włosy są brązowe, falowane, sięgające do ramion. Anioł ubrany jest w długą, obficie marszczoną, białą szatę spodnią odsłaniającą prawą nogę oraz krótszą, białą szatę wierzchnią z podwiniętymi rękawami. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty białe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, ustawiona na postumencie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, w lewej ręce trzyma pochodnię, prawą wyciąga w bok, skrzydła złożone. Twarz owalna, o pełnych policzkach, bez indywidualnych rysów fizjonomii z delikatnie rozchylonymi ustami. Włosy ciemnobrązowe, w postaci loków opadają na plecy. Anioł ubrany jest w białą szatę odsłaniającą tors, prawe ramię i lewą nogę. Szata jest gęsto drapowana. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa Salwatora na niskim, prostopadłościennym cokole o ściętych narożach. Chrystus ustawiony frontalnie, w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz podłużna, o delikatnie rzeźbionych rysach, okolona zarostem. Włosy jasnobrązowe, półdługie z przedziałkiem na środku głowy. Chrystus ubrany jest w długą, złotą suknię z podwiniętymi rękawami i zieloną podszewką oraz złoty płaszcz przewieszony przez lewe ramię z bordowym podbiciem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Chrystus Salwator
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa Frasobliwego. Chrystus ukazany w pozycji siedzącej na drewnianym postumencie, wspierający prawą ręką głowę, a lewą opierający na lewym udzie. Ciało o silnie podkreślonej klatce piersiowej z wąską talią, bardzo szczupłe. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, z głęboko osadzonymi oczami, wzrokiem skierowanym w dół, okolona gęstą, krótką brodą, zawiniętą na końcu w dwa małe pukle. Figura wyrzeźbiona bez włosów. Na głowę założona peruka z długich, naturalnych, jasnych włosów, a na nich korona z przeplecionych gałązek. Perizonium rzeźbione, białe, ciasno oplatające biodra, z jednym końcem rozwianym pod prawym udem. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Spod korony cierniowej oraz po całym ciele spływają bardzo liczne, drobne strużki krwi oraz zaznaczone poziomymi kreskami sińce. Na rzeźbę nałożony jest współczesny czerwony płaszcz z materiału, spięty pod szyją metalową klamrą, na brzegach obszyty złotą bordiurą.
rzeźba
Chrystus Frasobliwy

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Maria Działo, "Matka Boska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-5

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności