krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 7: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 8: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 9: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 10: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.
Zdjęcie nr 11: Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.

krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Zabierzów
Miejscowość
Rudawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Wszystkich Świętych
Miejsce przechowywania
Kościół, belka tęczowa
Identyfikator
DZIELO/06192
Kategoria
krucyfiks
Ilość
1
Czas powstania
początek XVI wieku
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowane
Wymiary podstawowe
wysokość – ok.140 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski, Ewa Rudnicka
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Krucyfiks powstał na początku XVI wieku, zapewne w związku z budową korpusu kościoła. W 1991 roku Janusz Bajek wykonał konserwację dzieła.

Opis

Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i jest umieszczona na profilowanej belce tęczowej wspartej na kroksztynach. Chrystus jest ukazany frontalnie, w typie Christo morto, przybity do krzyża trzema gwoździami. Jego ramiona są silnie wyprężone, rozłożone horyzontalnie. Głowa w ciężkiej koronie cierniowej, opada na prawe ramię. Twarz ma owalną, oczy zamknięte, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Twarz okala bujny, ciemny zarost. Długie ciemne włosy ułożone w pukle opadają po prawej stornie na ramie, po lewej na plecy Chrystusa. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową, wyraźnym przewężeniem w talii, w prawym boku widoczna krwawiąca rana. Perizonium na biodrach jest krótkie, przewiązane, z końcem opadającym wzdłuż lewego boku. Nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na belce krzyża, nad głową Chrystusa titulus w kształcie banderoli. Ciało Chrystusa w kolorze naturalnym. Perizonium jest w kolorze perłowo-szarym, z błękitną podszewką.

Zarys problematyki artystycznej

Według Andrzeja Olszewskiego krucyfiks z Rudawy wykazuje związki z grupą zbliżonych stylistycznie krucyfiksów w kościołach w Przydonicy, Harbutowicach, Mogilnie i Olszynach. Według Dominika Ziarkowskiego rudawskie dzieło jest najbliższe przydonickiej figurze, której autorem był nieznany z nazwiska snycerz określony jako Mistrz Pasji Przydonickiej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan dobry.

Literatura

Rudnica Ewa, Inwentarz kościoła parafialnego p.w. Wszystkich Świętych w Rudawie, praca licencjacka napisana w Instytucie Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie pod kierunkiem dr. Józefa Skrabskiego, Kraków 2011.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Ziarkowski Dominik, "Kościół pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Rudawie", Kraków 2013

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Czara półkolista, gładka, zakończona szerokim profilowanym kołnierzem ujętym od dołu wklęsłą opaską. Zaplecek w kształcie prostokąta zakończonego u góry łukiem odcinkowym, z prostokątną płyciną ujętą ramą w kształcie listwy, u góry otwartą, po bokach ozdobioną wolutowymi spływami.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Chór muzyczny na zachodniej ścianie nawy, wsparty na dwóch słupach, ozdobionych od strony nawy dwoma kanelowanymi pilastrami o kapitelach kompozytowych. Jego parapet jest wklęsło-wypukły, z profilowanym cokołem, podzielony na kwatery kanelowanymi i złoconymi pilastrami. W kwaterach wypukłe pola kwadratowe o ćwierkolistych narożach ozdobione rzeźbionymi stylizowanymi rozetami. Parapet zwieńczony niewielkim gzymsem przełamanym na osi pilastrów. Pod listwą cokołu falisty fartuch. Struktura chóru muzycznego ciemnozielona. Pola płycin oliwkowo-ciemnozielone. Pilasty, rozety i profilowania są złocone. Znajdujący się na chórze prospekt wsparty na cokole z czterema kroksztynami, trzyosiowy, z osiami wydzielonymi kwadratowymi w podstawie filarkami. Oś środkowa podzielona na wie strefy: dolną z dwiema arkadkami z kostkowanym gzymsem i górną zamkniętą łukiem odcinkowym. Osie boczne zakończone gzymsem z kostkowaniem. W partii cokołowej bogato rzeźbiony motyw małżowinowo-chrząstkowy.
chór muzyczny
Chór muzyczny i prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Ambona drewniana, przyścienna, wisząca, dostawiona do północnej ściany nawy ze schodkami biegnącymi wzdłuż ściany. Kosz ambony jest sześcioboczny, z niewielkim parapetem. Jego boki zostały podzielone na pola stojącymi na wysokich cokołach pięcioma kolumienkami o korynckich kapitelach, dźwigających profilowane belkowanie. W polach prostokątne płyciny z konchowymi wnękami ozdobionymi muszlami z figurami ewangelistów. We wnękach rzeźby z przedstawieniami ewangelistów i Chrystusa. Figury drewniane pełnoplastyczne, wydrążone od tyłu, polichromowane, złocone i srebrzone, ustawione na niewielkich prostokątnych podstawach, od lewej: św. Łukasz wsparty prawą nogą na głowie byka, św. Marek wsparty prawą nogą na głowie lwa, św. Jan z orłem przy prawej nodze, Chrystus Salvator Mundi, św. Mateusz z aniołem przy prawej nodze. Ewangeliści trzymają w prawych dłoniach otwarte księgi, z wyjątkiem św. Mateusza, trzymającego kodeks w lewej ręce. Dłonie ewangelistów nieproporcjonalnie duże. Szaty bogato pofałdowane, głęboko cięte. Podstawa kosza bogato profilowana, ozdobiona podwieszoną dekoracyjną szyszką. Schodki ograniczone parapetem z trzema romboidalnymi płycinami w złoconych profilowanych obramieniach. Na filarze przy wejściu na schodki złocona kula z szyszką. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, w górnej części ujęty zwężającymi się ku dołowi pilastrami wypełnionymi cekinami, zwieńczonymi rombowymi wypustkami i korynckimi kapitelami, które podtrzymują przełamujące się nad nimi belkowanie. Pośrodku zaplecka w prostokątnym obramieniu zamkniętym nadwieszonym łukiem półkolistym płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca wyłaniającego się z obłoków. Prawa ręka Boga wzniesiona w geście błogosławieństwa, lewa oparta na globie ziemskim zwieńczonym krzyżem. Tłem dla postaci Boga Ojca jest rozwiana poła płaszcza układająca się niemal półkoliście. Baldachim ośmioboczny. W profilowanym podniebiu, ozdobionym pasem ornamentu małżowinowo-chrząstkowego i profilowanymi wisiorami, gołębica Ducha Świętego na tle glorii utworzonej z prostych promieni o równej długości. Baldachim ozdobiony zamkniętą koroną, którą tworzy pięć esownic pokrytych pasami ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. W zwieńczeniu pełnoplastyczna rzeźba przedstawiająca św. Jana Chrzciciela. Figura drewniana, wydrążona z tyłu, polichromowana, złocona i srebrzona, ustawiona na niewielkiej wielobocznej profilowanej podstawie. Święty w prawej ręce trzyma wysoki krzyż, w lewej księgę, na której spoczywa Baranek Boży. Struktura ambony ciemnobrązowa. Kolumny, kapitele, pilastry w zaplecku korona baldachimu, profilowania i ornamenty złocone, z wyjątkiem srebrzonej ramy w zaplecku i gołębicy Ducha Świętego.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Na okrągłej podstawie, częściowo wmurowanej w ścianę oraz prostopadłościennym cokole niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na kwadratowej podstawie data: „A(NNO) D(OMINI) 1707”. Pokrywa w kształcie smukłej półkopuły, ośmiopolowa, z żebrami. W polach między żebrami dekoracja z ornamentu małżowinowego. Latarnia ośmioboczna z profilowanym cokołem i gzymsem. Na latarni jajowata kula z toczonym daszkiem zwieńczonym guzem w kształcie zbliżonym do szyszki. Żebra kopuły, elementy dekoracyjne i ornamenty złocone. Tła i ściany latarni polichromowane, ciemnozielone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kościół jest usytuowany w centrum wsi Rudawa, na północ od głównej drogi z Zabierzowa do Chrzanowa. Teren wokół niego jest otoczony wysokim, kamiennym murem z nieregularnych ciosów kamienia, oszkarpowanym, tynkowanym, z wyjątkiem zewnętrznej części muru na zachód od południowej bramki. W murze znajdują się trzy wejścia, od wschodu, południa i zachodu. W części wschodniej muru znajduje się trójosiowa brama wjazdowa, zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym, z trzema przelotami: środkowym wyższym i szerszym, zamkniętym łukiem odcinkowym i bocznymi węższymi i niższymi, zamkniętymi łukiem półkolistym (północne zamurowane). Część środkowa jest flankowana zdwojonymi pilastrami, podtrzymującymi profilowane uskokowe belkowanie z przyczółkiem o profilowanym łuku falistym, zwieńczonym równoramiennym krzyżem. W przyczółku wnęka z figurą św. Floriana. Bramki od strony zachodniej i południowej prostokątne, z przejściem zakończonym płaskim łukiem odcinkowym, z profilowanym gzymsem, zwieńczonym trójkątnym przyczółkiem. Przejścia zamykane drewnianymi ażurowymi i pomalowanymi na ciemnobrązowo jednoskrzydłowymi drzwiami. Poprzez bramkę od zachodu zejście kamiennymi schodami poprowadzonymi wzdłuż muru na dziedziniec plebański, usytuowany poniżej terenu kościelnego. W północno-wschodnim narożniku muru niewielka murowana i tynkowana kostnica na planie kwadratu, nakryta dachem namiotowym, łamanym, zakończonym ośmioboczną ślepą latarnią. Po stronie południowej, poniżej placu kościelnego, do muru przylega murowana, tynkowana, prostokątna i dwukondygnacyjna „zegarowa” wieża bramna nakryta namiotowym dachem z wysoką drewnianą ośmioboczną latarnią o cebulastym hełmie. W wieży znajduje się przejazd wiodący na dziedziniec plebański, z sienią otwartą na przestrzał w dolnej kondygnacji i z lamusem dostępnym od strony placu kościelnego w górnej. W południowej części muru, w pobliżu południowo-wschodniego narożnika placu kościelnego, nadbudowana kamienna dzwonnica parawanowa z zawieszonymi czterema dzwonami. We wschodniej części placu kościelnego pomiędzy bramką wschodnią a kostnicą znajduje się kamienna ambona, o ośmiobocznej podstawie przechodzącej w szerszy, również ośmioboczny korpus, zakończony kamiennym parapetem, z kamiennymi schodami prowadzącymi na ambonę od strony wschodniej. Kościół jest orientowany, prawie w całości zbudowany z cegły, otynkowany z wyjątkiem prezbiterium. Wnętrze kościoła tworzy niewielkie, prostokątne, jednoprzęsłowe prezbiterium zakończone prostą ścianą i nakryte pozornym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nawa jest szersza, prawie kwadratowa, nakryta drewnianym stropem. Prezbiterium z nawą są połączone szeroką, ostrołukową arkadą w ścianie tęczowej. Od północy do prezbiterium przylega założona na planie prostokąta dwuprzęsłowa zakrystia, nakryta sklepieniem krzyżowym. Wejście do zakrystii zaznaczone gotyckim, kamiennym, sfazowanym portalem zamkniętym łukiem ostrym. Od zachodu do zakrystii przylega niewielkie pomieszczenie gospodarcze, do którego z zakrystii prowadzą ostrołukowe drzwi. Zakrystia oświetlona ostrołukowym oknem w ścianie wschodniej, wypełnionym witrażem z tafelek w kształcie sześciokąta foremnego, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Od południa do nawy przylega kaplica o formach renesansowych, dwukondygnacyjna, założona na planie kwadratu. W dolnej kondygnacji sklepiona krzyżowo-żebrowo kruchta otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą. Ponad kruchtą kaplica św. Kazimierza, nakryta wspartą na pendentywach kopułą z latarnią. Z kruchty do kaplicy prowadzą kręte kamienne schody umieszczone od zachodu w półkolistej wieżyczce. Prostokątne wejście z krypty na klatkę schodową ujęte kamiennym profilowanym portalem. Kaplica otwarta do nawy szeroką, zamkniętą półkoliście arkadą, o kształcie i wymiarach analogicznych do arkady znajdującej się poniżej. Kaplicę, prócz latarni, oświetla prostokątne okno w ścianie południowej, wypełnione witrażem z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny, dostępny klatką schodową ukrytą w zewnętrznym aneksie przylegającym do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji wieży-dzwonnicy. Nawę i prezbiterium oświetlają umieszczone w południowych ścianach prostokątne, rozglifione okna: jedno w prezbiterium, dwa w nawie. Wszystkie wypełnione witrażami z tafelek w kształcie gomółek, ze szkła surowego, tzw. katedralnego. Do kościoła prowadzą dwa wejścia: poprzez arkadę z kruchty południowej oraz szerokie wejście główne prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym, prowadzące do kościoła z obszernej kruchty od strony zachodniej, znajdującej się w murowanym przyziemiu wieży - dzwonnicy. Kruchta, założona na planie kwadratu i nakryta murowanym stropem, doświetlona jest dwoma prostokątnymi oknami umieszczonymi naprzeciw siebie w ścianach północnej i południowej. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny niewysoki kamienny cokół wykonany z nieregularnych ciosów kamienia. Prezbiterium, niższe od nawy, murowane z cegły w układzie wedyjskim, z domieszką układu polskiego. Wschodnie naroża prezbiterium zaakcentowane płaskimi lizenami. We wschodniej ścianie widoczny zarys zamurowanego wydłużonego okna zamkniętego lekko zaostrzonym łukiem, w trójkątnym szczycie znajduje się niewielkie wąskie okienko zakończone łukiem półkolistym. Południowa ściana prezbiterium ozdobiona fryzem z cegieł. Do ściany północnej prezbiterium przylega zakrystia, oszkarpowana, nakryta dachem pulpitowym, z dobudowanym od niej niewielkim aneksem, nakrytym takim samym zadaszeniem. Do wschodniej ściany prezbiterium przylega ogrójec nakryty dachem namiotowym z cebulastym zwieńczeniem, wspartym na sześciu smukłych, profilowanych drewnianych słupach z mieczami, pomiędzy którymi od północy i południa ażurowa drewniana balustrada. Nawa oszkarpowana w narożnikach. Elewacje bez podziałów architektonicznych. Od strony południowej do nawy dobudowana dwukondygnacyjna kaplica nakryta kopułą z latarnią, podzielona na dwie kondygnacje. W dolnej kondygnacji od południa wejście do kruchty zaznaczone kamiennym portalem o sfazowanych węgarach i lekko zaostrzonym łuku. Wejście zamykają drewniane dwuskrzydłowe drzwi ozdobione kratownicą z żelaznych listew. Od zachodu do kaplicy przylega półokrągła wieżyczka nakryta daszkiem stożkowym. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona niska, założona na planie kwadratu trójkondygnacyjna wieża-dzwonnica: w dolnej części murowana, w narożach wzmocniona kamiennymi szkarpami, w górnej drewniana konstrukcji słupowo-ramowej z nadwieszoną izbicą i nakryta dachem półszczytowym. W dolnej, murowanej kondygnacji, na osi kościoła, prostokątne wejście do kruchty zaakcentowane przedsionkiem w kształcie ostrołukowej arkady i czterostopniowymi schodami. Przedsionek nakryty dachem dwuspadowym. Do zachodniej elewacji nawy i południowej elewacji dzwonnicy przylega niewielki, wysoki drewniany aneks, nakryty dachem pulpitowym, mieszczący klatkę schodową prowadzącą na górną kondygnację dzwonnicy i na chór muzyczny w nawie kościoła. Prostokątne wejście w południowej ścianie aneksu, do którego prowadzą pięciostopniowe proste schody. Ponad nimi, na wysokości drugiej kondygnacji dzwonnicy, niewielkie kwadratowe okno. Prezbiterium i nawa przykryte stromymi dachami dwuspadowymi, zamkniętymi od wschodu i zachodu szczytami sterczynowymi. Wieżyczka na sygnaturkę ośmioboczna, w dolnej części barokowa, w górnej części nowsza.
kościół
Kościół Wszystkich Świętych
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta stojącego, płaskorzeźbiony i malowany, przedstawiający Chrystusa Ukrzyżowanego. Zbawiciel przybity do krzyża trzema gwoździami, wisi na ramionach, układających się w literę "C". Głowa w cierniowej koronie opada mocno na prawe ramię. Twarz modelowana sumarycznie, oczy zamknięte, nos długi, broda i włosy rzadkie, krótkie. Korpus z zaznaczoną klatką piersiową i linią żeber, z krwawiącą raną na prawym boku. Kolana lekko ugięte, stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą, przebite jednym gwoździem. Na całym ciałem ślady krwi. Perizonium przewiązane dwoma węzłami na środku i nad prawym bokiem, z końcem spływającym po biodrze. Nad głową Chrystusa titulus z napisem "INRI". Ponad krzyżem po lewej stronie słońce , po prawej księżyc. W tle widok Jerozolimy za ceglanym murem. Tło, krzyż i perizonium płaskorzeźbione, postać Chrystusa malowana. Obraz ujęty w drewnianą profilowaną ramę ozdobioną wolutowo skręconą wicią roślinną i kimationem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca Chrystusa zawieszonego na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Cristo vivo. Głowa Chrystusa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi wyprostowane w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Zbawiciela szeroka o wyraźnych rysach, długim i wąskim nosie oraz krótkiej brodzie, zawiniętej na końcu w dwa krótkie i silnie skręcone pukle. Włosy długie, opadające na plecy z jednym długim puklem spływającym sztywno na prawe ramię. Na głowie Chrystus ma założoną ciasno splecioną, zieloną koronę cierniową, zawiązaną opaską z gałązek. Sylwetka wychudzona, ułożona w nienaturalnej pozie z dużymi dłońmi i stopami. Perizonium złocone, ciasno oplatające biodra, przewiązane pośrodku z jednym końcem wystającym z prawej strony. Nad głową Chrystusa znajduje się titulus w formie białej tabliczki namalowanej na wolutowo wyciętym kartuszu z napisem w polu „I(ESUS) N(AZARENUS) R(EX) I[UDAEORUM]”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki. Krzyż drewniany, prosty, malowany na kolor ciemnobrązowy.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Na krzyżu z jasnego drewna zawieszono polichromowaną figurę martwego Chrystusa o szeroko rozpostartych ramionach. Ciało Zbawiciela do krzyża jest przymocowane za pomocą trzech gwoździ. On sam został ukazany jako martwy z zamkniętymi oczami i nieznacznie słaniającą się głową. Jego postać jest nieznacznie wysmuklona z naturalnie potraktowaną muskulaturą korpusu, zaznaczononą raną prawego boku. Nogi są lekko zwrółcone do osi środkowej, z założeniem prawej stopy na lewą. Twarz Zbawiciela jest mocno wychudła i pociągła. Charakteryzują ją zamknięte oczy, wydatny nos i usta. Otaczają ją brązowe włosy opadające puklami na kark oraz na prawe ramię oraz brązowy zarost. Chrystus ma na głowie cierniową koronę, spod której na czoło spływają nieznaczne krople krwi. Biodra Zbawiciela przepasane są szarobiałym perizonium w formie zawoju z rozwianym festonem przy prawym boku. Tkaninę drapują ostre załamania. Ponad głową Chrystusa na pionowej belce krzyża zawieszono rozwiany titulus z napisem INRI przytwierdzone do krzyża wbitym na środku gwoździem. Całą figurę pokrywa naturalistyczna polichromia.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa umarłego przybita trzema gwoździami do krzyża o prostych ramionach. Jego ciało jest w delikatnym zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Prawa noga ugięta w kolanie, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa jest szczupła, o głęboko osadzonych, zamkniętych oczach, prostym, krótkim nosie i lekko rozchylonych ustach, okolona krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało szczupłe, miękko modelowane, o podkreślonej muskulaturze ud i ramion oraz silnie uwypuklonych żebrach i mostku klatki piersiowej. Biodra przesłonięte są białym, krótkim, mocno drapowanym i przylegającym do ciała perizonium z ekspresyjnie rozwianym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Na zakończeniu pionowej belki krzyża namalowana tabliczka z napisem „I.N. / R.I.”.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita jest do krzyża o prostych ramionach czterema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa bezwładnie opada na prawe ramię, nogi ugięte w kolanach, skierowane w prawo. Twarz Chrystusa jest pociągła, o zamkniętych oczach, prostym, długim nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach, okolona krótką brodą oraz delikatnie kręconymi włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało wychudzone, o silnie zaznaczonej muskulaturze rąk i nóg, wyraźnie podkreślonych żebrach klatki piersiowej i zapadłym brzuchu. Biodra przepasane są krótkim perizonium zawieszonym na sznurze, z rozwianym zwisem tkaniny przy lewym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Cristo morte. Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami, sylwetka w delikatnym zwisie, z głową przechyloną na prawe ramię, o silnie podkreślonej anatomii ciała, z zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na prawym biodrze. Twarz podłużna, okolona zarostem; włosy długie spływające na prawe ramię w kręcone pukle, na głowie korona cierniowa. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Krucyfiks

Jak cytować?

Józef Skrabski, Ewa Rudnicka, "krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-116

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności