Feretron z figurą Chrystusa Miłosiernego
SDM_COVER_PHOTO

Feretron z figurą Chrystusa Miłosiernego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Stryszawa
Miejscowość
Krzeszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sucha Beskidzka
Parafia
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Miejsce przechowywania
Aneks przy prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/03056
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
XX w.
Technika i materiał
drewno
Wymiary podstawowe
wysokość – 144 cm
Inne wymiary – Figura: 124 cm calosc: undefined wpreteksta: undefined wpasmanteria: undefined

Opis

Podstawa na planie kwadratu, dekorowana listewkami z motywem lilii heraldycznych i kwiatonów. Rzeźba pełna, figura na cokole, zwrócona en face, w kontrapoście. Lewa ręka wskazuje na gorejące serce na piersi, prawa wyciągnięta w geście błogosławieństwa. Głowa pochylona delikatnie w dół; twarz pociągła, o oczach opuszczonych w dół, długim nosie i delikatnie rozchylonych ustach; okolona zarostem. Włosy jasne, długie, z przedziałkiem na środku głowy, opadają na ramiona i plecy w postaci loków. Figura ubrana w białą tunikę dekorowaną złotymi gwiazdkami i złotą lamówką oraz płaszcz różowobrązowy z błękitnym podbiciem, z malowanym ornamentem roślinnym i złotą lamówką. Na dłoniach ślady męki.
Polichromia naturalistyczna, detale szat złocone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, zabrudzenia i ubytki w strukturze polichromii.

Inne dzieła z tego miejsca

SDM_COVER_PHOTO
feretron
Feretron Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny/św. Anna Samotrzeć
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, złocone i polichromowane, przedstawiające figury klęczących aniołów w dynamicznych pozach podtrzymujących świeczniki, ustawione na niskich cokołach. Twarze owalne, pełne o ekspresyjnym wyrazie: uniesiony ku górze wzrok, półotwarte usta. Włosy ciemnobrązowe, półdługie, falowane. Anioły ubrane są w bogato drapowane szaty z długimi rękawami. Partie karnacji polichromowane, szaty, skrzydła oraz trzony świeczników złocone.
rzeźba
Dwa anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona wolnostojąca, dostępna schodkami od strony prezbiterium, z pulpitem do czytania. Kosz sześcioboczny ustawiony na postumencie o przekroju wieloliścia utworzonym z wiązki kolumienek o złoconych bazach i trzonach zdobionych rytym ornamentem roślinnym, osadzonym na niskim, sześciobocznym cokole. U podstawy kosza ostrołukowy fryz arkadkowy. Ścianki kosza podzielone na trzy części dekoracją pseudomaswerkową w formie arkadek. W środkowej arkadce każdego z pól płaskorzeźbione, polichromowane i złocone przedstawienie ewangelistów: św. Jana, św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza. Powyżej fryz ze stylizowanych lilii heraldycznych. Schody jednobiegowe, z balustradą utworzoną z rzędu wąskich kolumienek, ustawionych na niskich cokołach i bazach, o złoconych trzonach i półkolistych kapitelach. Każdy z ewangelistów ukazany całopostaciowo, frontalnie, z księgą w lewej ręce i piórem w prawej. U stóp ewangelistów przedstawiono odpowiadające im atrybuty: św. Marka – lew, św. Jana – orzeł, św. Mateusza – człowiek, św. Łukasza - wół. Ewangeliści, oprócz św. Jana mają rysy twarzy dojrzałych mężczyzn, z brodami, św. Jan bez brody z długimi i jasnymi włosami, opadającymi na plecy. Ubrani są w długie złocone suknie i złocone płaszcze. Struktura malowana na ciemny brąz, płyciny na kolor niebieski, zielony i czerwony, partie ornamentu złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Figura umieszczona w mensie ołtarza bocznego, w niszy w formie leżącego prostokąta zamkniętego obniżonym łukiem koszowym, od przodu ujętej w profilowaną ramę. Chrystus leżący na plecach, ułożony na białych tkaninach, widoczny z prawego profilu. Głowa Jezusa lekko opada na prawe ramię; twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, lekko uchylone, wąskie usta. Twarz okolona zarostem, włosy długie, spod których widoczne strugi krwi. Prawa ręka ułożona wzdłuż ciała, lewa złożona na pasie. Lewa noga lekko ugięta, prawa wyprostowana. Nogi przykryte białym materiałem ze złotą lamówką, tors nagi. Widoczne ślady męki, polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Za Chrystusem płaskorzeźbione tło z bujną roślinnością i skałami.
rzeźba
Chrystus w grobie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, ścięta z tyłu, ustawiona na niskim, zdwojonym, prostopadłościennym cokole. Chrystus ukazany frontalnie, w kontrapoście, delikatnie przechylony w prawą stronę, w lewej ręce trzyma chorągiew zakończoną krzyżem, a prawą błogosławi. Twarz pociągła, długi i wąski nos, broda jasna, średniej długości. Włosy długie, brązowe, z przedziałkiem na środku głowy, opadają na ramiona w postaci loków, zasłaniając uszy. Chrystus ubrany jest w czerwony płaszcz, przewieszony przez lewe ramię, odsłaniający nagi tors. Nimb krzyżowy w formie trzech wiązek promieni o nierównej długości. Polichromia naturalistyczna, nimb złocony.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Drewniane płaskorzeźbione stalle ustawione na niewysokim, profilowanym cokole. Przedpiersie ujęte smukłymi, złoconymi kolumienkami o kompozytowych kapitelach, zwieńczone profilowanym gzymsem, na skrajach ustawione małe wazoniki. Lico przedpiersia dekorowane czterema prostokątnymi płycinami wypełnionymi pseudomaswerkową dekoracją w formie zdwojonych ostrołukowych arkadek z dekoracją roślinną. Zaplecek ujęty po bokach analogicznymi kolumienkami zakończonymi pinaklami, podzielony na cztery pola za pomocą niewielkich konsolek z płycinami dźwigających analogiczne pinakle. Zwieńczenie w formie czterech wimperg dekorowanych czołgankami i pinaklami. W stalli lewej na środkowym pinaklu zwieńczenia monogram IHS, a w prawej monogram Matki Boskiej. Struktura malowana na ciemny brąz, wypełnienia płycin zielone, detale błękitne oraz czerwone. Partie ornamentu oraz trzony kolumn złocone.
stalla
Dwie stalle

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Feretron z figurą Chrystusa Miłosiernego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/feretron-z-figura-chrystusa-milosiernego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności