Rzeźba została wykonana w XVIII wieku i miała najprawdopodobniej zdobić ambonę dawnego kościoła. W nowym kościele umieszczona była w ołtarzu św. Józefa, a w 1996 roku została przeniesiona do zakrystii. W 2006 roku wkomponowano ją w ołtarz boczny w prezbiterium.
Figura pełna na cokole. Ewangelista ukazany w całej postaci, stojący frontalnie (choć przesunięcie cokołu powoduje, że postać sprawia wrażenie skierowanej w bok), w kontrapoście, z lewą nogą zgiętą w kolanie. Prawą rękę unosi nieznacznie do góry, lewą, zgiętą w łokciu przyciska do ciała zamkniętą księgę, patrzy przed siebie w dół. Ma owalną twarz o okrągłych, szeroko otwartych oczach, ponad którymi widoczne uniesione brwi, o prostym nosie i szerokich ustach; na policzkach rumieńce. Włosy zwinięte w pukle zasłaniają uszy, grube wąsy i broda okalają twarz. Ewangelista jest ubrany w brązową suknię, która grubymi fałdami marszczy się na widocznym rękawie i opada w dół, podkreślając ułożenie lewego kolana. Złoty płaszcz ma zarzucony na ramiona i owinięty wokół bioder, formuje on z przodu gruby zwój. Włosy i zarost brązowe, polichromia w odsłoniętych partiach karnacji traktowana naturalistycznie.
Omawiana figura jest jedną z czterech, podobnych stylistycznie rzeźb przedstawiających męskie postaci. Każda z nich została przedstawiona z księgą, a dodatkowo jedna jako młodzieniec, co wskazuje jednoznacznie, że są to przedstawienia czterech ewangelistów. Początkowo stanowiły grupę, która zdobiła ambonę, obecnie figury zostały wtórnie użyte do dekoracji dwóch naprzeciwległych ołtarzy.
Rzeźba powstała w XVIII wieku, zaś o jej silnych związkach z tradycją barokową świadczą: układ sukni podkreślającej budowę ciała postaci oraz łamany grubymi fałdami płaszcz zwinięty z przodu w obszerny zwój. Rzeźbę cechuje poprawne odwzorowanie anatomii, jednak schematycznie ujęta twarz i nienaturalnie sztywne dłonie dowodzą, iż jest ona wyrobem warsztatu, który seryjnie powielał wzory stojące na wyższym od jego produkcji poziomie artystycznym, choć starał się przy tym indywidualizować poszczególne ujęcia.
Rzeźba jest jedną z czterech figur ewangelistów, które zostały wykonane w XVIII wieku jako dekoracja ambony w kościele św. Klemensa. Jej forma jest osadzona w tradycji baroku, o czym przede wszystkim świadczy charakterystyczny układ fałdów szat.
Agata Felczyńska, "Ewangelista", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ewangelista-1