Matka Boska Dzikowska / Matka Boska Saletyńska
Zdjęcie nr 1: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 2: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 3: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 4: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 5: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 6: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 7: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 8: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 9: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 10: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 11: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 12: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 13: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 14: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 15: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 16: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 17: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
Zdjęcie nr 18: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.

Matka Boska Dzikowska / Matka Boska Saletyńska

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Polanka Wielka
Miejscowość
Polanka Wielka
Miejsce przechowywania
krypta nowego kościoła
Identyfikator
DZIELO/25120
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie, techniki snycerskie
Wymiary podstawowe
szerokość – 93 cm
wysokość – 148 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 73 cm
Szerokość bez ramy – 57 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Feretron procesyjny został wykonany w lokalnym warsztacie malarskim w drugiej połowie XIX wieku jako wyposażenie starego kościoła drewnianego. Obecnie jest on zdeponowany w krypcie nowego kościoła.

Opis

Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.

Zarys problematyki artystycznej

Na półludowe obrazy w polańskim feretronie odwołują się do dwóch popularnych w XIX wieku rzeczywistości kształtujących pobożność maryjną w Małopolsce. Pierwsza związany jest z kultem cudownego obrazu Matki Boskiej Dzikowskiej z XVI wieku o flandryjskiej proweniencji, który trafił do dominikańskiego kościoła w Dzikowie i 11 listopada 1675 roku decyzją biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebnickiego uznany został za łaskami słynący. Pierwszą książkę opisującą historię wizerunku i cuda autorstwa ks. Wawrzyńca Święckiego pod tytułem „Wonność Róże Ierychonskiey” wydano w Krakowie w 1686 roku. Drugą, która rozpropagowała kult wizerunku była praca o. Sadoka Barącza pod tytułem „Cudowne obrazy Matki Najświętszej w Polsce”, gdzie znalazło się także przedstawienie obrazu. Szczególnie popularnym wzorem graficznym był drzeworyt wykonany przez Franciszka Ksawerego Stankiewicza, powstały pomiędzy 1845 a 1878 rokiem, w oparciu o który tworzono kopie nie tylko w samym Dzikowie, ale też np. w malarniach działajacych w Częstochowie. Z kolei obraz Matki Boskiej Saletyńskiej nawiązuje do objawienia maryjnego w La Salette we Francji, gdzie Maria objawiła się 19 września 1846 roku dwojgu biednym dzieciom: piętnastoletniej Melanii Calvat i jedenastoletniemu Maksyminowi Giraud, przekazując im swoje orędzie. Madonna Saletyńska stała się szybko patronką od głodu i nieurodzajów. Ilustracje tego wydarzenia bardzo szybko zawładnęły wyobraźnią lokalnych twórców, którzy na ich kanwie tworzyli barwne kompozycje, trafiające szybko pod strzechy w Galicji. Zbiór kilku przedstawień kompozycyjnie zbliżonych do obrazów w Polance Wielkiej, zarówno Matki Boskiej Dzikowskiej, jak i Matki Boskiej Saletyńskiej z XIX wieku i początku XX znajduje się np. w Muzeum Miejskim w Żywcu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zły. Konstrukcja drewniana feretronu i obramienie naruszona przez drewnojady, niektóre fragmenty są spróchniałe lub spudrowane. Warstwa malarska obu obrazów mocno zabrudzona z widocznymi, licznymi przetarciami.

Literatura

A. Kunczyńska-Iracka, Malarstwo ludowe kręgu częstochowskiego, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, il. 242, 248;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 660-662, il. 441.

Streszczenie

Feretron procesyjny został wykonany w lokalnym warsztacie malarskim w drugiej połowie XIX wieku jako wyposażenie starego kościoła drewnianego. Przedstawiono na nim dwa czczone w XIX wieku w Galicji wizerunki - Matki Boskiej Dzikowskiej i Matki Boskiej Saletyńskiej.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Józef św.
Józef św.
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jan Chrzciciel św.
Jan Chrzciciel św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica osadzona na cylindrycznej, wysokiej podstawie, ze stopą na rzucie koła, z cokolikiem i płaszczem płynnie przechodzącym w okrągły trzon. Trzon przedzielony kostkowym nodusem, zwieńczony opaską. Czara od dołu zdobiona obłymi rowkami zwieńczona szerokim kołnierzem. Pokrywa trójstrefowa, dołem puklowana, w środkowej części zdobiona pasem z liści, w górnej zakończona odwróconym talerzykiem z wieńcem laurowym i od górypokrytym palmetkami. Pokrywę wieńczy kula z krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z balustradą od strony prezbiterium usytuowano przy łuku tęczowym na ścianie północnej. Ambona składa się kosz na planie ściętego sześcioboku oraz zaplecka zwieńczonego gołębicą Ducha Świętego w promienistym otoku. Kosz ambony został w dolnej części zamknięty wyłamanym na jego ścięciach cokołem dekorowanym rytmicznie usytuowanymi płaskorzeźbionymi palmetami, tworząc dekoracyjny fryz, który poprowadzono również jako cokół balustrady schodów. Odpowiednikiem ukształtowania cokołu jest wieńczące kosz wyłamane belkowanie, także przechodzące na balustradę schodów, ozdobione w górnej partii mniejszymi liśćmi palmetowymi. Kosz od spodu zamknięty jest gładkimi spływami ujętymi wiszącą, liściastą szyszką. Ścięte boki kosza udekorowano spływami wolutowymi, ozdobionymi u spodu stylizowanym liściem akantu. W płycinach pomiędzy wolutami umieszczono złocone, wiszące gałązki różane. Zaplecek uzyskał kształt stojącego prostokąta flankowany dwoma pilastrami o głowicach pozbawionych dekoracji, na których wsparto przerwane belkowanie. W przerwie belkowania usytuowano złocony, promienisty otok z wyobrażeniem srebrzonej gołębicy Ducha Świętego. Trzony pilastrów zdobi wisząca gałązka liściasta, natomiast płycinę pomiędzy pilastrami motyw roślinny ułożony w formie arabeski. Strukturę pomalowano w dwóch odcieniach beżu, zaś elementy ornamentalne wyzłocono.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźbioną postać Ukrzyżowanego Chrystusa została umieszczona na drewnianym krzyżu, którego górne ramię wieńczy biały titulus w formie krótkiej banderoli z napisem: "I.N. / R.I". Ciało Chrystusa wisi na lekko opadniętych ramionach. Głowa Zbawiciela opada na jego prawe ramię. Chrystus ma pociągłą twarz okoloną kędzierzawą brodą oraz mocno pofalowanymi, ciemnymi włosami spływającymi na ramiona, odsłaniającymi jego lewe ucho. Na głowie ma koronę cierniową uplecioną z gęstych gałązek ciernia. Spod korony spływają na szyję i tułów strużki krwi. Anatomicznie ukształtowany tors wyraźnie ukazuje układ żeber oraz intensywna wybroczynę przebitego prawego boku. Nogi Zbawiciela, skrzyżowana jedna na drugiej, do krzyża zostały przytwierdzone jednym gwoździem, podobnie jak i obie dłonie. Biodra Jezusa okala złocone perizonium przerzucone przez sznur, z widocznym festonem przy prawym boku. Całość rzeźby pokryto naturalistyczną polichromią.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Antependium uzyskało kształt wydłużonego, leżącego prostokąta. W jego polu na tle bladoczerwonej marmoryzacji zawieszono, a na wyraźnie zaznaczonym marmoryzowanym na czerwono stopniu rozmieszczono, narzędzia męki Pańskiej (arma Christi). W centrum kompozycji w otoku utworzonym z kłosów zbóż oraz winnej latorośli wyobrażono na kamiennym ołtarzu płonącego baranka ofiarnego. Po obu stronach otoku namalowano wiszące dwie białe chusty. Na chuście z prawej przedstawiono płonące serce Pana Jezusa otoczone przebitymi dłońmi i stopami Chrystusa, a chusta z lewej to Veraicon z obliczem cierpiącego Zbawiciela w koronie cierniowej. Poniżej, idąc od lewej, na stopniu ukazano niską kolumnę do biczowania z przywiązanym do niej biczem i wiązką rózg, żelazną rękawice, koronę cierniową, trzcinę, młotek, dzbanek, gwoździe i obcęgi oraz drewniany krzyż ze skrzyżowaną gąbką na kiju i lancą wraz z leżącym na stopniu titulusem w formie banderoli z napisem „I.N.R.I." i datą 1838.
inne dzieła sztuki
Antependium
Zdjęcie nr 1: Drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Polance jest budowlą orientowaną. Do prostokątnej nawy przylega węższe, wydłużone, trójbocznie zamknięte prezbiterium z piętrową zakrystią na osi o poligonalnym zamknięciu. Do zakrystii przylega od południa kruchta. Fragment północnej ściany prezbiterium jest murowany. Od zachodu do nawy dobudowano czworoboczną wieżę poprzedzoną przedsionkiem, który również dostawiono do nawy od południa. Prezbiterium i nawę wzniesiono na zrąb, natomiast wieżę w konstrukcji słupowej. Wieża na rzucie kwadratu posiada dwie kondygnacje. Dolna jest tej samej szerokości co nawa, górna natomiast znacznie węższa. Jej masyw podzielono smukłymi pilastrami i lizenami, zaś poniżej profilowanego gzymsu koronującego umieszczono wyrzynaną w desce koronkę. Kondygnacje oddzielono daszkiem gontowym zlewającym się po bokach z dachem kościoła. Wieżę nakryto kopulastym hełmem blaszanym, zwieńczonym blaszanym obeliskiem z krzyżem. Prezbiterium i nawę nakryto eternitowym dachem siodłowym podkreślonym profilowanym gzymsem. Nad nawą w części wschodniej zainstalowano wieżyczkę na sygnaturkę w formie wielobocznego graniastosłupa przykrytego cebulastą banią z krzyżem. Dokoła kościoła założono daszek gontowy chroniący podwaliny. Pod kościołem urządzono kryptę grzebalną. Wnętrze kościoła artykułowano za pomocą pilastrów i gzymsu. Całość nakryto stropem z fasetą. Otwór tęczowy uzyskał kształt trójlistnego, ściętego łuku, wspartego na filarkach ustawionych na profilowanej belce zawieszonej na kroksztynach. W części zachodniej nawy urządzono chór muzyczny, wsparty na dwóch kolumnach jońskich z przedpiersiem rozczłonkowanym balasami. We wnętrzu ustawiono ołtarz główny i dwa ołtarze boczne oraz ambonę, a na chórze muzycznym zainstalowano prospekt organowy.
kościół
Kościół św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta ujętego w proste, złocone i profilowane ramy oraz dekoracyjne obramienie utworzone z płaskorzeźbionego ornamentu małżowinowo-chrząstkowego przytwierdzonego do zielono-błękitnego marmurowego tła. W zwieńczeniu obramienia kartusz z napisem: AVE MARIA. W centrum kompozycji na ciemnym, jednolitym tle ukazano frontalnie Madonnę z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Częstochowskiej. Maria na lewym przedramieniu trzyma Dzieciątko Jezus, na które wskazuje prawą ręką przyłożoną do piersi. Matka Boska ma pociągłą twarz o brązowej karnacji z wyraźnie zaznaczonymi drobnymi ustami o pełnych wargach, wydatnym nosie i małych, migdałowych, otwartych oczach. Na jej prawym policzku widoczne są dwie rysy. Madonna ubrana jest w ciemnoniebieski maforion podbity czerwienią i lamowany taśmą z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Spod maforionu widoczna jest zielona, marszczona suknia obwiedziona pod szyją taśmą także z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Siedzące Dzieciątko Jezus zostało ujęte w trzech czwartych w prawo. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą zaś podtrzymuje na kolanach zamknięty na dwie klamry kodeks. Jezus o jasnobrązowej karnacji ma owalną twarz o spojrzeniu skierowanym na matkę, mały nos i pełne usta. Jego głowę otaczają kędzierzawe, brązowe włosy rozjaśnione przy końcówkach loków. Ubrany jest w czerwoną, marszczoną na piersi tunikę lamowaną pod szyją, u spodu i przy rękawach taśmą z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Spod tuniki wdać na dole jego bosą stopę. Głowy obu postaci otaczają złocone nimby oraz dwanaście malowanych gwiazd, na które nałożono mniejsze, metalowe i złocone. Na głowach Marii i Jezusa nałożone są srebrne i złocone korony o floranych sterczynach zdobione kameryzacją.
obraz
Matka Boska Częstochowska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Matka Boska Dzikowska / Matka Boska Saletyńska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-dzikowska-matka-boska-saletynska

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności