Klasycystyczną ambonę do kościoła w Polance Wielkiej wykonano na początku XIX wieku w stylu klasycystycznym, z widocznymi elementami dekoracji późnobarokowej.
Przyścienną, wiszącą ambonę z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z balustradą od strony prezbiterium usytuowano przy łuku tęczowym na ścianie północnej. Ambona składa się kosz na planie ściętego sześcioboku oraz zaplecka zwieńczonego gołębicą Ducha Świętego w promienistym otoku. Kosz ambony został w dolnej części zamknięty wyłamanym na jego ścięciach cokołem dekorowanym rytmicznie usytuowanymi płaskorzeźbionymi palmetami, tworząc dekoracyjny fryz, który poprowadzono również jako cokół balustrady schodów. Odpowiednikiem ukształtowania cokołu jest wieńczące kosz wyłamane belkowanie, także przechodzące na balustradę schodów, ozdobione w górnej partii mniejszymi liśćmi palmetowymi. Kosz od spodu zamknięty jest gładkimi spływami ujętymi wiszącą, liściastą szyszką. Ścięte boki kosza udekorowano spływami wolutowymi, ozdobionymi u spodu stylizowanym liściem akantu. W płycinach pomiędzy wolutami umieszczono złocone, wiszące gałązki różane. Zaplecek uzyskał kształt stojącego prostokąta flankowany dwoma pilastrami o głowicach pozbawionych dekoracji, na których wsparto przerwane belkowanie. W przerwie belkowania usytuowano złocony, promienisty otok z wyobrażeniem srebrzonej gołębicy Ducha Świętego. Trzony pilastrów zdobi wisząca gałązka liściasta, natomiast płycinę pomiędzy pilastrami motyw roślinny ułożony w formie arabeski. Strukturę pomalowano w dwóch odcieniach beżu, zaś elementy ornamentalne wyzłocono.
Ambona w Polance Wielkiej stanowi ciekawy przykład sprzętu kościelnego, którego kształt jest już dziełem następnej epoki artystycznej, jaką był neoklasycym, mimo, iż dekoracja na wskroś jeszcze tkwi w tradycji późnego baroku. Na uwagę zasługuje fakt, iż ambona nie posiada baldachimu, zaś często zdobiące podniebie baldachimów ambon barokowych lub jego zwieńczenie usytuowane zostało w zwieńczeniu zaplecka.
Zły. Struktura drewna zniszczona przez drewnojady. Widoczne są ubytki ornamentyki, znaczne przetarcia złoceń i polichromii oraz duże zabrudzenie.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 23;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 1076.
Klasycystyczną ambonę do kościoła w Polance Wielkiej wykonano na początku XIX wieku w stylu klasycystycznym, z widocznymi elementami dekoracji późnobarokowej.
Paulina Kluz, ks. Szymon Tracz, "ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-122