Zesłanie Ducha Świętego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w drewnianej, profilowanej, czarnej ramie. W centrum kompozycji ukazana frontalnie Matka Boska, siedząca na tronie, z rękami złożonymi do modlitwy i wzrokiem skierowanym ku górze. Ma owalną twarz o dużych oczach, wąskim nosie i niewielkich ustach; wokół głowy nimb. Jest ubrana w jasnoczerwoną, przepasaną suknię, niebieski zarzucony na ramiona płaszcz i biały welon, którym okrywa włosy. Nad jej głową unosi się gołębica Ducha Świętego w glorii, która rozchodzi się na całe pomieszczenie. Marię otacza 12 apostołów – sześciu po prawej i sześciu po lewej stronie. Po lewej stronie obrazu widać trzech klęczących mężczyzn – jeden tyłem do widza, dwóch zwróconych w trzech czwartych, patrzą w górę, mają ręce uniesione w geście modlitewnym. Za nimi stoją trzej kolejni, najbliższy widzom pochyla głowę i składa ręce na piersi, drugi, również pochylony zaplata palce, a ostatni, patrząc na gołębicę rozkłada ręce w geście oranta. Mężczyźni zgromadzeni po drugiej stronie przyjmują bardzo podobne pozy. Wszyscy są ubrani w długie suknie, większość ma na nie założone płaszcze; mają opadające na kark włosy i, prócz św. Jana, brody. Nad głową każdego z nich unosi się mały płomyk. Scena rozgrywa się w wysokim, wąskim wnętrzu, grupę otaczają szare, gładkie ściany, pod nogami mają biało-czarną posadzkę. W prawym, dolnym rogu obrazu sygnatura artysty i data „P. Wilczak 1972 R(ok)”
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w drewnianej, profilowanej, czarnej ramie. W centrum kompozycji ukazana frontalnie Matka Boska, siedząca na tronie, z rękami złożonymi do modlitwy i wzrokiem skierowanym ku górze. Ma owalną twarz o dużych oczach, wąskim nosie i niewielkich ustach; wokół głowy nimb. Jest ubrana w jasnoczerwoną, przepasaną suknię, niebieski zarzucony na ramiona płaszcz i biały welon, którym okrywa włosy. Nad jej głową unosi się gołębica Ducha Świętego w glorii, która rozchodzi się na całe pomieszczenie. Marię otacza 12 apostołów – sześciu po prawej i sześciu po lewej stronie. Po lewej stronie obrazu widać trzech klęczących mężczyzn – jeden tyłem do widza, dwóch zwróconych w trzech czwartych, patrzą w górę, mają ręce uniesione w geście modlitewnym. Za nimi stoją trzej kolejni, najbliższy widzom pochyla głowę i składa ręce na piersi, drugi, również pochylony zaplata palce, a ostatni, patrząc na gołębicę rozkłada ręce w geście oranta. Mężczyźni zgromadzeni po drugiej stronie przyjmują bardzo podobne pozy. Wszyscy są ubrani w długie suknie, większość ma na nie założone płaszcze; mają opadające na kark włosy i, prócz św. Jana, brody. Nad głową każdego z nich unosi się mały płomyk. Scena rozgrywa się w wysokim, wąskim wnętrzu, grupę otaczają szare, gładkie ściany, pod nogami mają biało-czarną posadzkę. W prawym, dolnym rogu obrazu sygnatura artysty i data „P. Wilczak 1972 R(ok)”

Zesłanie Ducha Świętego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Nowa Góra
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Zesłania Ducha Świętego
Tagi
obraz zezłanie Ducha Świętego
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/04887
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1972 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w drewnianej, profilowanej, czarnej ramie. W centrum kompozycji ukazana frontalnie Matka Boska, siedząca na tronie, z rękami złożonymi do modlitwy i wzrokiem skierowanym ku górze. Ma owalną twarz o dużych oczach, wąskim nosie i niewielkich ustach; wokół głowy nimb. Jest ubrana w jasnoczerwoną, przepasaną suknię, niebieski zarzucony na ramiona płaszcz i biały welon, którym okrywa włosy. Nad jej głową unosi się gołębica Ducha Świętego w glorii, która rozchodzi się na całe pomieszczenie. Marię otacza 12 apostołów – sześciu po prawej i sześciu po lewej stronie. Po lewej stronie obrazu widać trzech klęczących mężczyzn – jeden tyłem do widza, dwóch zwróconych w trzech czwartych, patrzą w górę, mają ręce uniesione w geście modlitewnym. Za nimi stoją trzej kolejni, najbliższy widzom pochyla głowę i składa ręce na piersi, drugi, również pochylony zaplata palce, a ostatni, patrząc na gołębicę rozkłada ręce w geście oranta. Mężczyźni zgromadzeni po drugiej stronie przyjmują bardzo podobne pozy. Wszyscy są ubrani w długie suknie, większość ma na nie założone płaszcze; mają opadające na kark włosy i, prócz św. Jana, brody. Nad głową każdego z nich unosi się mały płomyk. Scena rozgrywa się w wysokim, wąskim wnętrzu, grupę otaczają szare, gładkie ściany, pod nogami mają biało-czarną posadzkę. W prawym, dolnym rogu obrazu sygnatura artysty i data „P. Wilczak 1972 R(ok)”

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz ze sceną Zesłania Ducha Świętego został namalowany w 1972 roku przez artystę o nazwisku Wilczak. Przedstawia 12 apostołów zgromadzonych wokół Marii, nad głową której unosi sie gołębica Ducha Świetego.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, trójnawowy, czteroprzęsłowy, z jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Do prezbiterium dostawione symetrycznie aneksy, od zachodu kruchta, w przyziemiu wieża flankowana dwiema klatkami schodowymi (pomieszczeniem gospodarczym?). Nawy oddzielone od siebie masywnymi filarami opilastrowanymi, z uproszczonymi kapitelami, podtrzymującymi arkady. Nawy i prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowym na gurtach, pięcioboczne zamknięcie prezbiterium sklepieniem parasolowatym. Nawę i prezbiterium oświetlają wysokie, prostokątne okna zakończone półkoliście z oknami trójrzędowymi dwuosiowymi, zakończonymi maswerkami. Układ komunikacyjny zaznaczony kamiennymi portalami o sfazowanych węgarach. Do kościoła prowadzą duże prostokątne drzwi, w kruchcie zakończone półkoliście. Tam też prostokątne wejścia do aneksów bocznych. W południowo-zachodniej ścianie prostokątne wejście zamknięte ściętym łukiem nadwieszonym. Takie samo wejście do aneksu południowego przy prezbiterium. Do aneksu północnego przy prezbiterium prostokątne wejście zamknięte łukiem odcinkowym, ujęte kamiennym portalem, zamkniętym półkoliście. Wejście w ścianie nawy południowej zaznaczone kamiennym portalem zamkniętym łukiem ostrym. W skrajnym przęśle nawy od zachodu chór muzyczny wsparty na dwóch filarach międzynawowych. W części chóru nad kruchtą wnęka otwarta kamienną rozetą. Fasada kościoła trójosiowa, dwukondygnacyjna, ujęta szkarpami z uskokami. Szkarpy z uskokami wydzielają także środkową oś fasady. W jej dolnej kondygnacji znajduje się kamienny portal główny, ujęty uskokowo ustawionymi półkolumnami i zakończony półkolistym tympanonem wypełnionym płaskorzeźbą ze sceną Zesłania Ducha Świętego. Powyżej wypełniona maswerkiem rozeta w profilowanej ramie. Między nią a biforium niewielki herb rodziny Potockich. Szczyt dekoruje fryz arkadkowy. W osiach bocznych wysokie, dwudzielne okna z maswerkiem. Budynek ustawiony na kamiennym cokole, oszkarpowany, z kamiennymi detalami, dekorowany fryzem arkadkowym, z otwartym od zewnątrz obejściem prezbiterium. W obejściu płaskorzeźbiona grupa Ukrzyżowania. Dachy kryte blachą – nawy i wieży dwuspadowe, przybudówek przy prezbiterium pulpitowe, nad obejściem i prezbiterium wieloboczne. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i wielobocznym dachem.
kościół
Kościół Zesłania Ducha Świętego
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kamienna o formie kielichowej, składająca się z czary z pokrywą i trzonu na podstawie. Baza ośmioboczna, uskokowa. Na niej trzon zdobiony w dolnej części kółkami, a wyżej blendami przypominającymi maswerki, nad którymi gładki fryz. Czara ośmioboczna, zdobiona płycinami, ze wstęgą napisu poniżej krawędzi, nakryta ośmioboczną pokrywą zwieńczoną krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kropielnica wmurowana w ścianę, z czarą w kształcie półkuli z profilowanym brzegiem i dekoracją imitującą puklowanie.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w prostej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji znajduje się św. Michał Archanioł w dynamicznej pozie, strącający szatana do piekła. Archanioł ukazany w skręcie, z lewą nogą cofniętą, prawą depczący szatana, z podniesionymi do góry rękami, w których trzyma włócznię skierowaną ostrzem w stronę potwora. Twarz archanioła owalna, z długim i prostym nosem, wzrokiem śledzącym walkę. Włosy średniej długości, falowane, rozwiane do tyłu, z granatową wstążką u góry. Archanioł ubrany jest w zbroję legionisty rzymskiego: ma zieloną tunikę, obszytą złotą lamówką na brzegu, niebieski pancerz, miecz u boku. Przepasany jest czerwoną szarfą rozwianą na wietrze, natomiast u pleców ma jasne skrzydła z ptasich piór, a nad głową złoty nimb. Dół kompozycji zajmuje skalista, ciemna przestrzeń, w której leży nagi szatan ukazany jako mężczyzna z brodą i wąsami, ze skrzydłami o ostro zakończonych brzegach, ogonem i bronią w prawej dłoni. W górnej części obrazu pejzaż oraz pochmurne niebo.
obraz
Św. Michał Archanioł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica na planie kwadratu do połowy wysokości murowana, wyżej drewniana, zwieńczona baniastym hełmem z latarnią. Część murowana nieco szersza. Od strony wschodniej znajdują się drzwi wejściowe, naroża są wzmocnione lizenami, od północy i południa znajdują się okna prostokątne zamknięte łukiem półokrągłym. Kondygnacje oddziela szeroki fartuch. Górna partia z pozorną izbicą przeprutą z każdej strony dwoma niewielkimi oknami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym. Od strony południowej otwór drzwiowy prostokątny zamknięty łukiem półokrągłym. Hełm baniasty przechodzi w oktogon, na którym są arkadki wspierające mniejszy hełm cebulasty zwieńczony krzyżem. Dachy kryte blachą.
dzwonnica
Dzwonnica

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany, trójnawowy, czteroprzęsłowy, z jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Do prezbiterium dostawione symetrycznie aneksy, od zachodu kruchta, w przyziemiu wieża flankowana dwiema klatkami schodowymi (pomieszczeniem gospodarczym?). Nawy oddzielone od siebie masywnymi filarami opilastrowanymi, z uproszczonymi kapitelami, podtrzymującymi arkady. Nawy i prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowym na gurtach, pięcioboczne zamknięcie prezbiterium sklepieniem parasolowatym. Nawę i prezbiterium oświetlają wysokie, prostokątne okna zakończone półkoliście z oknami trójrzędowymi dwuosiowymi, zakończonymi maswerkami. Układ komunikacyjny zaznaczony kamiennymi portalami o sfazowanych węgarach. Do kościoła prowadzą duże prostokątne drzwi, w kruchcie zakończone półkoliście. Tam też prostokątne wejścia do aneksów bocznych. W południowo-zachodniej ścianie prostokątne wejście zamknięte ściętym łukiem nadwieszonym. Takie samo wejście do aneksu południowego przy prezbiterium. Do aneksu północnego przy prezbiterium prostokątne wejście zamknięte łukiem odcinkowym, ujęte kamiennym portalem, zamkniętym półkoliście. Wejście w ścianie nawy południowej zaznaczone kamiennym portalem zamkniętym łukiem ostrym. W skrajnym przęśle nawy od zachodu chór muzyczny wsparty na dwóch filarach międzynawowych. W części chóru nad kruchtą wnęka otwarta kamienną rozetą. Fasada kościoła trójosiowa, dwukondygnacyjna, ujęta szkarpami z uskokami. Szkarpy z uskokami wydzielają także środkową oś fasady. W jej dolnej kondygnacji znajduje się kamienny portal główny, ujęty uskokowo ustawionymi półkolumnami i zakończony półkolistym tympanonem wypełnionym płaskorzeźbą ze sceną Zesłania Ducha Świętego. Powyżej wypełniona maswerkiem rozeta w profilowanej ramie. Między nią a biforium niewielki herb rodziny Potockich. Szczyt dekoruje fryz arkadkowy. W osiach bocznych wysokie, dwudzielne okna z maswerkiem. Budynek ustawiony na kamiennym cokole, oszkarpowany, z kamiennymi detalami, dekorowany fryzem arkadkowym, z otwartym od zewnątrz obejściem prezbiterium. W obejściu płaskorzeźbiona grupa Ukrzyżowania. Dachy kryte blachą – nawy i wieży dwuspadowe, przybudówek przy prezbiterium pulpitowe, nad obejściem i prezbiterium wieloboczne. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i wielobocznym dachem.
kościół

Kościół Zesłania Ducha Świętego

Zdjęcie nr 1:
kościół

Kościół Ducha Świętego w Podstolicach

Zdjęcie nr 1: Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Janowicach jest zlokalizowany na niewielkim wzniesieniu, w centrum prostokątnego placu otoczonego murowanym ogrodzeniem podzielonym na przęsła. W południowo-zachodnim narożu terenu przykościelnego usytuowana jest parawanowa dzwonnica. Kościół to budowla murowana z cegły, jednonawowa na planie krzyża łacińskiego. Do czteroprzęsłowej nawy przylega wyniesione na czterostopniowym podwyższeniu prezbiterium zamknięte prostą ścianą. Do prezbiterium od zachodu przylega zakrystia na planie zbliżonym do litery „L”, od wschodu aneks na analogicznym planie. Zakrystia skomunikowana jest z dobudowaną od południa dwukondygnacyjną i podpiwniczoną plebanią. Wnętrze świątyni przekryte jest płaskim stropem o konstrukcji żelbetowej. Ściany w dolnej części artykułowane są za pomocą boazerii, w wyższych partiach podziały kontynuowane są w polichromii. W górnych partiach ścian (poza prezbiterium) znajdują się ukośne sufity, w nawie dodatkowo poprzedzone profilowanym gzymsem. W najwyższym rzędzie płycin mieszczą się płaskorzeźbione, stylizowane rozety z motywami geometrycznymi; analogiczne rozety zdobią parapet chóru muzycznego. Nawę doświetlają okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście: po jednym w przęsłach od drugiego do czwartego i jedno nieco większe, ponad chórem w ścianie północnej. W ścianach zamykających transept znajdują się po trzy duże otwory okienne złożone z umieszczonego po środku dużego okna w kształcie odwróconej podkowy oraz flankujących go mniejszych okien w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Główne wejście do świątyni znajduje się na osi budynku, w ścianie północnej, wejście boczne usytuowane jest w północnej ścianie zachodniego ramienia transeptu. Na szerokości pierwszego od północy przęsła nawy znajduje się chór muzyczny o konstrukcji żelbetowej, wsparty na dwóch filarach. Pod nim mieści się kruchta. Parapet chóru muzycznego jest murowany, prosty, w części środkowej trójbocznie wyłamany do wnętrza kościoła. W osi środkowej trójdzielnej fasady kościoła umieszczona wieża na planie kwadratu, nieco cofnięta w stosunku do lica elewacji, którą ujmują ukośnie ustawione ściany. Wejście do świątyni znajduje się na osi fasady. Jest zadaszone płaskim dachem; prowadzą do niego siedmiostopniowe schody. Od strony zachodniej zlokalizowany jest podjazd dla niepełnosprawnych. Otwór wejściowy ma kształt prostokąta, wewnątrz znajdują się drewniane, dwuskrzydłowe drzwi. Powyżej umiejscowione jest duże okno w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. W górnej części wieży umieszczono trzy wysmukłe okna zamknięte półkoliście. W zwieńczeniu mieści się ażurowy prześwit pełniący funkcję tarasu widokowego. Wieżę wieńczy hełm w kształcie wysmukłego ostrosłupa z krzyżem. Elewacje boczne pozbawione są dekoracji.
kościół

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Zdjęcie nr 1: Kościół jest zlokalizowany na wzgórzu, w centrum wsi. Murowany z cegły, w wątku polskim, z zendrówką. Kościół jest orientowany, założony na planie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z dobudowanymi kruchtami od zachodu i południa. Prezbiterium oddzielone od nawy łukiem tęczowym, dwuprzęsłowe na planie prostokąta, zamknięte prostą ścianą, z dwukondygnacyjną przybudówką zakończoną trójbocznie. Nawa została przykryta sklepieniem sieciowym. Ściana południowa nawy przepruta trzema prostokątnymi oknami, zamkniętymi łukiem ostrym. Okna w nawie i prezbiterium dwudzielne, z sześcioma mniejszymi kwaterami. Przybudówka przy prezbiterium na parterze mieści zakrystię, a na piętrze składzik. Kruchta południowa sklepiona kolebką. Z kruchty do nawy prowadzi ostrołukowy, kamienny portal o dwóch archiwoltach. Kruchta zachodnia, obecnie kaplica św. Franciszka, sklepiona spłaszczoną, ukrytą kopułą na pendentywach. Ściana zachodnia kruchty przepruta dwoma ostrołukowymi oknami i ponad nimi okrągłym oknem. Od południa ostrołukowe wejście. Kościół o zróżnicowanej wysokości nawy i prezbiterium. Ściany opięte szkarpami. Na jednej trzeciej wysokości ścian oraz w zwieńczeniu nawy i prezbiterium profilowany gzyms. Od zachodu wklęsło-wypukły szczyt. Nawa, prezbiterium i dwie kruchty przykryte dachem dwuspadowym. Nad drugim przęsłem prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę na planie ośmioboku, z profilowanym gzymsem i latarnią, zwieńczoną hełmem z kulą i krzyżem. Wejście do kościoła od południa i zachodu. Okna nawy i prezbiterium z kamiennym obramieniem. Nad wejściem do kruchty południowej formowany w cegle ostry łuk. Analogiczny łuk nad oknami w ścianie zachodniej i nad blendą w ścianie północnej. W przybudówce do prezbiterium dwie kondygnacje okien zamkniętych łukiem ostrym. W ścianie frontowej prostokątne wejście, a nad nim półkoliście zamknięta wnęka z grupą Ukrzyżowania.
kościół

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Zdjęcie nr 1: Tondo z przedstawieniem Boga Ojca i gołębicy Ducha Świętego w ramie dekorowanej płycinami z imitacją dekoracji kaboszonami, rautami i rozetami. W centrum kompozycji Bóg Ojciec, ukazany w półpostaci, wyłaniający się z chmur, spoglądający w dół, z prawą ręką uniesioną, a lewą odwiedzioną do boku. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, wysokie czoło, wąski nos oraz siwe, kręcone włosy i długą, siwą brodę. Jest ubrany w granatową tunikę oraz jasnoróżowy płaszcz, który przechodzi na skos przez pierś i wywija się za jego plecami w fantazyjne fałdy. Poniżej postaci biała gołębica o rozłożonych skrzydłach zwrócona głową w dół. Z dzioba odchodzi jej wiązka jasnych promieni. Tło tworzą skłębione, ciemnoniebieskie obłoki rozdzielające się na środku, ukazując żółte niebo.
obraz

Bóg Ojciec i gołębica Ducha Świętego

Zdjęcie nr 1: Kościół murowany z cegły i kamienia, tynkowany. Zlokalizowany po północnej stronie wiejskiej drogi, na placu wydzielonym drewnianym płotem rozpiętym pomiędzy murowanymi, tynkowanymi filarami. Budowla orientowana, wzniesiona na wydłużonym rzucie złożonym z krótkiego, zamkniętego wielobocznie prezbiterium, nawy na rzucie zbliżonym do kwadratu z centralnie umieszczonym filarem i wieży na rzucie kwadratu. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia na rzucie kwadratu, do nawy kaplica na rzucie prostokąta. Do wieży dostawiony aneks z klatką schodową prowadzącą na chór. Od południa do nawy przylega kruchta na rzucie kwadratu. Całość budowli oszkarpowana w narożach. Wnętrze nakrywają sklepienia krzyżowe, w nawie żebra wsparte są na czworobocznym, murowanym filarze centralnym. W kruchcie pod wieżą sklepienie kryształowe, w zakrystii sieciowe. Otwory drzwiowe o wykroju ostrołukowym, w kamiennych portalach. Okna o wykroju stojących prostokątów, zwieńczonych łukiem pełnym; w północnej ścianie kaplicy okulus. Elewacje świątyni opracowane jednolicie, tynkowane, z niezbyt wydatnym gzymsem podokapowym, w narożach opięte masywnymi, trójuskokowymi przyporami. Elewacja zachodnia, wieżowa, czterokondygnacyjna, jednoosiowa, flankowana parą przypór. Gzyms kordonowy wydziela ostatnią, najwyższa kondygnację. W osi portal kamienny, zamknięty łukiem półkolistym. Powyżej, w osi okna w każdej z kondygnacji. Na pierwszym piętrze, w zworniku obramienia okiennego herb Drużyna w kartuszu. Boczne elewacje wieży bez otworów okiennych. Elewacja północna artykułowana przyporami, o nieregularnym układzie osi, przesłonięta przybudówkami kaplicy, zakrystii i klatki schodowej wiodącej na chór. W elewacji kaplicy, w osi okulus. W części prezbiterialnej okna o wykroju prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym w dekoracyjnych obramieniach kamiennych z pilasterkami i archiwoltą zdobione płycinami i dekoracją ornamentalną w formie rozet i herbem Drużyna. Elewacja wschodnia artykułowana przyporami, przesłonięta parawanową ścianką drewnianą o trzech przeszklonych oknach-arkadah; w głębi ogrójec. Elewacja południowa artykułowana przyporami. W osi korpusu nawowego kruchta, ponad nią, po bokach dwa okna z obramieniami kamiennymi, dekorowanymi ornamentalnie i herbem Drużyna. Dachy dwuspadowe, kryte blachą. Nieco wyższy nad korpusem nawowym, niższy nad prezbiterium. Nad zakrystią dach pulpitowy. Wieża zwieńczona cebulastym hełmem z latarnią.
kościół

Kościół Znalezienia Krzyża Świętego

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Zesłanie Ducha Świętego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/zeslanie-ducha-swietego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności