Wizja świętej Małgorzaty Marii Alacoque
Zdjęcie nr 1: Witraż w oknie południowym prezbiterium, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czworoliścia. W centrum przedstawienie Chrystusa ukazującego się świętej Małgorzacie Marii Alacoque. Ubrany w białą szatę oraz czerwony płaszcz, stoi na mensie ołtarza, którego antependium ozdobione medalionem z literami: IHS. W ręku trzyma gorejące serce. Poniżej klęczy święta ubrana w czarny habit wizytki, u jej stop leży księga. Scena ukazana we wnętrzu. W górnej części kompozycji putta na chmurach. W polu czworoliścia Oko Opatrzności. W dolnej części kompozycji napis: PIAE MEMORIAE AEMILIAE ET STEPHANIAE DE KASPRZAK ORŁYŃSKIE AMANS SOROR HEDWIGIS FUNDAVIT A.D. 1938 PROCURA PAROCHI JACOBI MORAJKA. Całość stylizowana na gobelin z dekoracyjnymi chwostami u dołu.
Zdjęcie nr 2: Witraż w oknie południowym prezbiterium, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czworoliścia. W centrum przedstawienie Chrystusa ukazującego się świętej Małgorzacie Marii Alacoque. Ubrany w białą szatę oraz czerwony płaszcz, stoi na mensie ołtarza, którego antependium ozdobione medalionem z literami: IHS. W ręku trzyma gorejące serce. Poniżej klęczy święta ubrana w czarny habit wizytki, u jej stop leży księga. Scena ukazana we wnętrzu. W górnej części kompozycji putta na chmurach. W polu czworoliścia Oko Opatrzności. W dolnej części kompozycji napis: PIAE MEMORIAE AEMILIAE ET STEPHANIAE DE KASPRZAK ORŁYŃSKIE AMANS SOROR HEDWIGIS FUNDAVIT A.D. 1938 PROCURA PAROCHI JACOBI MORAJKA. Całość stylizowana na gobelin z dekoracyjnymi chwostami u dołu.

Wizja świętej Małgorzaty Marii Alacoque

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
nawa koscioła
Identyfikator
DZIELO/11494
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
1938 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska (?), Kraków (?)
Technika i materiał
szkło, ołów; witraż
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Witraż sprawiony do okna neogotyckiego kościoła, poświęconego w 1874 roku, w miejsce starszego przeszklenia.

Opis

Witraż w oknie południowym prezbiterium, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czworoliścia. W centrum przedstawienie Chrystusa ukazującego się świętej Małgorzacie Marii Alacoque. Ubrany w białą szatę oraz czerwony płaszcz, stoi na mensie ołtarza, którego antependium ozdobione medalionem z literami: IHS. W ręku trzyma gorejące serce. Poniżej klęczy święta ubrana w czarny habit wizytki, u jej stop leży księga. Scena ukazana we wnętrzu. W górnej części kompozycji putta na chmurach. W polu czworoliścia Oko Opatrzności. W dolnej części kompozycji napis: PIAE MEMORIAE AEMILIAE ET STEPHANIAE DE KASPRZAK ORŁYŃSKIE AMANS SOROR HEDWIGIS FUNDAVIT A.D. 1938 PROCURA PAROCHI JACOBI MORAJKA. Całość stylizowana na gobelin z dekoracyjnymi chwostami u dołu.

Zarys problematyki artystycznej

Zapewne dzieło krakowskiej pracowni witraży. Kompozycja z wykorzystaniem ikonografii świętej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Witraż z przedstawieniem sceny wizji świętej Małgorzaty Marii Alacoque (1647-1690) francuskiej wizytki i mistyczki. Witraż ufundowany w 1938 roku dla upamiętnienia Emilii i Stefanii Orłyńskich przez ich siostrę Jadwigę. Wykonany zapewne w krakowskiej pracowni witraży.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Małgorzata Maria św. Alacoque
Małgorzata Maria św. Alacoque

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną motywem białych i niebieskich trójkątów oraz ciemnoczerwonych rombów. W polu ukośna kratka wypełniona ułożonymi naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża owalny medalion wsparty na girlandzie białych, kwitnących róż mieszczący popiersie Matki Boskiej z Dzieciątkiem ukazanej w typie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy umieszczone na złotym tle. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, na lewym przedramieniu trzyma siedzące Dzieciątko, prawą dłonią podtrzymuje dłonie Jezusa. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami wykończoną przy dekolcie złotą lamówką oraz niebieski płaszcz zarzucony na głowę. Dzieciątko jest zwrócone w trzech czwartych w prawo z głową w przeciwnym kierunku. Jezus nosi jasnozieloną tunikę z długimi, szerokimi rękawami oraz złoty, szrafowany płaszcz, spod którego widoczne są bose stopy. Wokół głowy Marii znajduje się biały nimb wypełniony bordiurą roślinną, wokół głowy Dzieciątka nimb krzyżowy. Obie postaci ukazane są w złotych, kameryzowanych koronach typu otwartego. Powyżej medalionu prostokątne pole z napisem: „Fund[acja] Parafianki z Francji / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1939 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego”.
witraż
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, na kamiennym podmurowaniu, jednonawowy, na planie krzyża. Nawa na rzucie wydłużonego prostokąta, z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, flankowanym dwoma kwadratowymi aneksami – zakrystią i kaplicą. Od południowego-zachodu dostawiona wieża na planie kwadratu z uskokowym zwężeniem ostatniej kondygnacji, z kruchtą w przyziemiu, ujęta dwiema wieżyczkami na planie ściętego koła, w południowej kręcone schody, w północnej schowek oraz dwoma otwartymi na zewnątrz arkadą aneksami na planie kwadratu z wejściami bocznymi do świątyni. Wnętrze nakryte sklepieniem kolebkowym z dwoma gurtami opadającymi na cztery półfilary. Otwór tęczowy w formie leżącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W południowo-zachodniej części nawy zawieszony parapet chóru muzycznego o wybrzuszonej części środkowej balustrady. Posadzka betonowa, pokryta płytami kamiennymi. Fasada wieżowa, bez podziału na kondygnacje, w narożach ujęta kamiennymi szkarpami. Na osi portal wejściowy w formie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym, z dwuskrzydłowymi drzwiami, nakryty daszkiem okapowym. Nad nim okno witrażowe w formie koła. Wieża przepruta z trzech stron oknami w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście oraz w najwyższej części z czterech stron potrójnymi, arkadkowymi oknami. Wieżyczki przeprute niewielkimi, okrągłymi okienkami. Elewacje północna i południowa, ujęte we frontowych narożach kamiennymi szkarpami, przeprute trzema oknami witrażowymi w formie wydłużonego prostokąta zamkniętego półkoliście. Kaplica i zakrystia z jednym oknem o kształcie kwadratu zamkniętego łukiem półkolistym. Elewacja północno-wschodnia z dwoma oknami. Wieża nakryta dachem wieżowym kopulastym z latarnią zakończoną krzyżem, wieżyczki daszkami stożkowymi, a aneksy pulpitowymi. Dach nad nawą dwuspadowy z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę nakrytą daszkiem wieżowym, prezbiterium niższe, przykryte dachem wielospadowym, kaplica i zakrystia dwuspadowym.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nieco z prawej ukazana św. Jadwiga Andegaweńska zwrócona trzy czwarte w prawo z głową odwróconą w drugą stronę z berłem w prawej dłoni. Twarz trójkątna o dużych oczach i długim nosie, okolona długimi jasnobrązowymi włosami. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach fioletu oraz purpurowy płaszcz obszyty gronostajem, na głowie ma złotą koronę. Po lewej stronie witrażu widnieje miniatura kamienic krakowskich (być może Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego), poniżej herby Uniwersytetu Jagiellońskiego z syglami „UJ”, Wielkiego Księstwa Litweskiego oraz Królestwa Polskiego. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Fundacja / Janina / Józef / Mosórowie”. W górnej partii św. Brat Albert ukazany frontalnie, prawą ręką obejmujący stojącego przed nim ubogiego człowieka, a w lewej trzyma kosz z chlebem. Święty ubrany jest w habit i płaszcz albertynów, przewiązany sznurem. Twarz szeroka, okolona siwą brodą i łysiną. Wokół głowy świętego duży, złocony nimb. Po lewej stronie leży paleta z pędzlem. Po prawej miniatura kościoła Mariackiego i głowy ubogich ludzi. Kolorystyka utrzymana w chłodnych barwach.
witraż
Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta oprawiony w ciemnozłotą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy w dół, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi; na obu dłoniach widoczne ślady męki. Spod lewej dłoni wydobywają się promienie – czerwony na lewo, a biały na prawo. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę; wokół głowy nimb krzyżowy. Jest ubrany w białą, długa tunikę o szerokich rękawach lamowaną pod szyją złotem. Przed nim, na pierwszym planie krzaki cierniowe, oraz biały orzeł z rozłożonymi skrzydłami i głową uniesioną w stronę Zbawiciela. Nad dolna krawędzią napis „JEZU UFAMY TOBIE”. W tle górzysty krajobraz, horyzont w połowie wysokości kompozycji, wyżej niebo – jasne dołem i ciemniejące ku górze.
obraz
Jezu ufamy Tobie
Zdjęcie nr 1: Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej jest zlokalizowany w centrum Będkowic, na zachód od głównej drogi. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem posadowionym na kamiennej podmurówce oraz słupkach z nieregularnych ciosów kamienia i z żeliwnym płotem. W części wschodniej muru zlokalizowana jest szeroka brama, do której prowadzą schody, druga brama usytuowana jest nieco z prawej strony, również od wschodu. Kościół jest skierowany na zachód, murowany, jednonawowy na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym półkoliście. Wnętrze tworzy szeroka nawa nakryta stropem oraz węższe i krótkie prezbiterium. Od północy przylega niewielka zakrystia na planie prostokąta z oknem od południa. Wejście do zakrystii zaznaczone jest drewnianym portalem. Na wschodniej ścianie nawy chór muzyczny, wsparty na dwóch słupach, dostępny klatką schodową od nawy. Nawę oświetlają dwa duże, rozglifione, prostokątne i zamknięte półkoliście okna umieszczone w południowej oraz północnej ścianie, a także dwa mniejsze okna ulokowane pod chórem zamknięte łukami odcinkowymi. Po bokach prezbiterium są dwa okrągłe okna. Wszystkie otwory okienne w nawie i prezbiterium wypełnione są witrażami lub ozdobnymi przeszkleniami. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony wschodniej oraz jedno mniejsze od zakrystii. Wygląd zewnętrznej elewacji kościoła jest skromny. Prezbiterium niższe od nawy, nad środkiem nawy wznosi się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, nakryta iglicą. Fasada prosta, w dolnej części wejście główne do świątyni, prostokątne, zamknięte łukiem półkolistym, powyżej okrągłe okno, a po bokach dwa mniejsze, prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym. W zwieńczeniu prostokątna, przeszklona, zamknięte półkoliście wnęka z figurą Chrystusa Frasobliwego, a na szczycie prosta aedikula z prześwitem, w której zawieszony jest mały dzwon. U góry łaciński krzyż na cokole. Otwory okienne i drzwiowe zdobione są kamienną okładziną. Świątynia nakryta jest dachem dwuspadowym.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium osadzone na dwudzielnym, prostopadłościennym cokole, z prostokątną tablicą inskrypcyjną ujętą pilastrami o trzonach z prostokątnymi płycinami zamkniętymi trójlistnie i czworoliściami. Podpory dźwigają profilowany, wyłamany na ich osiach gzyms. Zwieńczenie zamknięte schodkowo, z tarczą z godłem herbu własnego rodziny Kube. Zwieńczenie ujmują pinakle, a wieńczy krzyż. W polu inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Optimis Parentibus / Ignatio Kube / C(esareo) R(egii) Praefecto bonorum Niepołomice / die 8vo Novembris anni 1832 aetatis 65 annorum defuncto / et / Mariae Theresae B(aronissae) de Kriegsriesen Kube / die 26 ma Aprilis 1853 aetate 75 annorum demortuae / Gratus Filius / Ludovicus Kube C(esareo) R(egii) Consularius Locumenentiae / et Circuli Czortkoviensis Capitaneus / aureae crucis meritorum insignis posuere / + / A(NNO) D(OMINI)1858".
płyta nagrobna

Epitafium Ignacego i Marii z Kriegseisenów Kube

Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna

Adoracja Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Czworoboczne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w dekoracyjną ramę ze zwieńczeniem oraz ażurową wicią akantowo-kwiatową po bokach, ustawiono na postumencie w kształcie leżącego prostopadłościanu dekorowanego profilami o wklęsłych bokach z wywiniętym ornamentem roślinnym. Całość przytwierdzonym do prostopadłościennego cokołu, profilowanego i fazowanego, przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia, wspartego na czterech rzeźbionych lwich łapach. Zwieńczenie uzyskało kształt półkolistego pola z krzyżem równoramiennym w otoku w środku, ujętego dekoracyjną ramą otoczoną na zewnątrz ażurowym ornamentem, zakończonego na szczycie krzyżem. Na awersie w polu obrazowym umieszczono obraz z adoracja św. Franciszka z Asyżu. Święty został ukazany frontalnie stojąc w centrum kompozycji na stopniu przed ołtarzem. Obie rozłożone ręce z widocznymi stygmatami ma uniesione w górze. Prawą zdaje się błogosławić klęczącą przed nim parę. Franciszek ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z półprzymkniętymi oczami o spojrzeniu skierowanym na klęczących z wydatnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą oraz brązową broda. Ubrany jest w brązowy habit franciszkańskie przewiązany w pasie sznurem. Przed nim z prawej strony kompozycji klęczy kobieta z mężczyzną ujęci od tyłu w trzech czwartych w prawo. Oboje mają modlitewnie złożone dłonie. Mężczyzna ma ciemne włosy i zarost, ubrany jest w surdut. Kobieta ma krótko upięte włosy oraz czarną suknię z białym kołnierzykiem. Z lewej strony kompozycji stoi brodaty franciszkanin z tonsurą ujęty w profilu w prawo. W lewej ręce trzyma złożony habit, a w prawej sznur. Za Franciszkiem znajduje się prostopadłościenny ołtarz nakryty białym obrusem z ustawionym na nim krucyfiksem i czterema płonącymi świecami w wysokich lichtarzach. Tło dla ołtarza tworzy szarobeżowa wnęka flankowana dwiema lizenami. Na rewersie wyobrażono Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny. W centrum kompozycji znalazła się wyobrażona w całej postaci w mocnym kontrapoście Madonna stojąca na półksiężycu na obłokach. Maria obie dłonie ma skrzyżowane na piersiach. Jej głowa została ujęta w trzech czwartych w prawo. Jest to młoda dziewczyna o pociągłej twarzy, jasnej karnacji wydatnym nosie i pełnych ustach. Jej spojrzenie uniesionych oczu skierowane jest w górę. Głowę otaczają długie, brązowe włosy spływające na plecy oraz świetlista poświata z dwunastoma gwiazdkami. Niepokalana ubrana jest w białą suknię przewiązaną w talli oraz niebieski płaszcz przerzucony przez lewe ramię, którego poły opadają na obłoki. Ponad głową Marii dwa putta unoszą zamkniętą, złotą koronę. Po jej bokach na rozjaśnionym tle na obłokach wyobrażono dwie pary uskrzydlonych aniołków. Pozostałych pięć aniołków igra pośród obłoków poniżej półksiężyca, na którym wspiera się Maria.
feretron

Adoracja św. Franciszka z Asyżu, Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Drewniany, polichromowany na niebiesko strop, na planie ośmioboku, ujęty profilowaną ramą. W jego centrum grupa Koronacji Marii w glorii promienistej. W środku grupy figura Matki Boskiej na tle opaski dekorowanej kwiatami. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o młodzieńczych rysach, okoloną długimi włosami, upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz narzucony na ramiona i zawinięty na lewej nodze, na głowie ma koronę zamkniętą. Marię flankują dwie banderole z napisem: „FIAT”. Po jej prawej znacznie większa figura Chrystusa, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej, z głową skierowaną do wewnątrz; jego lewa ręka spoczywa na piersi, prawa jest ugięta i uniesiona w geście wskazującym. Twarz ma pociągłą, szczupłą, okoloną brodą skręconą w dwa pukle, oraz kręconymi włosami. Chrystus przewiązany jest w partii bioder złoconym płaszczem otaczającym postać i odsłaniającym lewą nogę. Jego ciało w odsłoniętych partiach, ma delikatnie zarysowaną muskulaturę, z zaznaczonymi śladami męki. Po lewej stronie Marii znacznie większa figura Boga Ojca, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej. Lewą ręką przytrzymuje jabłko królewskie, w dłoni dzierży berło, prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, okoloną długą, kręconą brodą opadającą na pierś oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w obficie drapowaną srebrzoną tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z dekoracyjną, kameryzowaną lamówką, zapięty na piersi i opadający na boki, z zawiniętym fragmentem tkaniny na lewej nodze. Nad postaciami nadlatująca gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej z banderolą z napisem: „FIAT”. Grupa na tle trzystrefowej glorii promienistej dekorowanej gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Glorię z grupą Koronacji otacza dwunastu aniołów, ułożonych naprzemiennie w cztery pary muzykujących postaci (ze skrzypcami, wiolonczelą, gitarą, trąbką, harfą) z czterema aniołami podtrzymującymi tace z symbolicznymi przedmiotami (różaniec, wieniec laurowy, chleb (?), dyscyplina). Strop dekorowany jest w całości gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Figury w partiach ciała polichromowane są naturalistycznie, ich szaty są złocone, srebrzone i laserowane; atrybuty są srebrzone.
rzeźba

Drewniany strop z dekoracja rzeźbiarską grupy Koronacja Marii i muzykujących aniołów

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o falistym, wklęsło-wypukłym zamknięciu, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Przedstawienie wielopostaciowe, na tle chmur, podzielone na strefy. W dolnej części wśród obłoków czterej ojcowie Kościoła i czterej ewangeliści z atrybutami, wyżej apostołowie, król Dawid i św. Barbara, w trzeciej strefie z lewej św. Józef, Matka Boska i św. Jan, pod krzyżem, pośrodku Adam i Ewa, z prawej Mojżesz z dekalogiem i postacie starotestamentowe. Najwyżej Bóg Ojciec, Chrystus z kulą świata i gołębica Ducha Świętego. Między wymienionymi najważniejszymi postacie mniej znaczących świetych, m.in. św. Floriana, św. Katarzyny ALeksandryjskiej, św. Jana Chrzciciela, św. Joachima, św. Anny. Kolorystyka intensywna, silne kontrasty, płaska plama barwna.
obraz

Adoracja Trójcy Świętej przez wszystkich świętych

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym, ujęty w złoconą, profilowaną ramę. Kompozycja wielopostaciowa, dwustrefowa. W dolnej części obrazu przedstawiona grupa dwunastu apostołów skupionych wokół pustego grobu Marii, ukazanych na tle rozległego pejzażu z widocznymi w tle zabudowaniami oraz zamkiem. W górnej strefie ukazujące się w obłokach uskrzydlone główki anielskie. Grobowiec Marii kamienny, ustawiony na dwustopniowym podwyższeniu, ukazany skrócie perspektywicznym. Na pierwszym planie ustawieni częściowo tyłem św. Piotr ukazany jako starszy, siwy mężczyzna w granatowej szacie i brązowym płaszczu oraz św. Jan Ewangelista, który został przedstawiony jako młodzieniec o twarzy pozbawionej zarostu ubrany w obszerny, czerwony płaszcz. Nieco z lewej grupa kolejnych apostołów ze św. Pawłem w czerwonym płaszczu na czele. Postaci zwracają się w kierunku grobowca, zaglądając do jego wnętrza. Na dalszym planie kolejni uczniowie Chrystusa pochylający się nad grobowcem oraz wykonujący dynamiczne gesty, m.in. wskazujący na niebo. Wszyscy apostołowie, poza św. Janem Ewangelistą zostali ukazani jako brodaci, dojrzali mężczyźni o twarzach z widocznymi zmarszczkami. Kolorystka obrazu ciemna, ciepła z dominacją brązów i czerni.
obraz

Apostołowie u grobu Najświętszej Marii Panny

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Wizja świętej Małgorzaty Marii Alacoque", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja-swietej-malgorzaty-marii-alacoque

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności