Trójca Święta

Dzieje zabytku

W 1894 roku zapisano w księdze wydatków na budowę kościoła kwotę wydaną na „podróż do Kent (Kęt) po szkło i rzeźby”. Ołtarz główny, w którym znajduje się grupa przedstawieniowa, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.

Opis

Grupa składa się z siedzących na obłokach postaci Boga Ojca i Jezusa, powyżej których wznosi się gołębica Ducha Świętego. Mężczyźni są zwróceni do siebie. Bóg zasiadający po prawej stronie ma wygląd starego mężczyzny, w lewej, wyciągniętej ręce trzyma jabłko królewskie, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ma owalną twarz okoloną siwymi włosami i długą, falowaną brodą, która opada mu na pierś. Jest ubrany w zieloną, przepasaną suknię oraz złoty płaszcz, który zakrywa mu ramiona i nogi. Jezus zasiadający po lewej stronie, w prawej ręce trzyma berło, lewą podtrzymuje krzyż. Ma pociągłą twarz o wyraźnych rysach, okoloną brązowym zarostem. Długie włosy opadają mu na ramiona i plecy. Jezus jest ubrany w czerwoną tunikę przepasaną w talii oraz złoty płaszcz spięty na piersi fibulą. Ponad figurami umieszczono srebrzoną postać gołębicy Ducha Świętego. W partiach ciała polichromia naturalistyczna, płaszcze i atrybuty złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Trójca Święta umieszczona w górnej kondygnacji głównego ołtarza została ukazana w tradycyjnym typie ikonograficznym. Bóg Ojciec został przedstawiony pod postacią starca, a Chrystus jako mężczyzna w sile wieku ubrany w purpurową szatę. Ponad nimi unosi się gołębica Ducha Świętego, która ma rozłożone w locie skrzydła. Mężczyźni trzymają atrybuty władzy – jabłko królewskie oraz berło, dodatkowo Chrystus trzyma krzyż, symbol własnej męki. Ten sposób ujęcia stworzył Tycjan, malując „Triumf Trójcy Świętej”. Usadowił Boga Ojca i Chrystusa na wspólnym tronie z chmur, a nad nimi unoszącą się gołębicę. Na obrazie towarzyszą im chóry świętych, poniżej siedzą biblijni patriarchowie. Ten sposób ujęcia wykorzystał Rubens i stał się on wzorem dla wielu przedstawień ołtarzowych oraz fresków.
Postacie zostały przedstawione w sposób schematyczny, w statycznej pozie, w prawidłowy sposób, odwzorowując gesty oraz załamania szat. Stanowią przykład poprawnej, dziewiętnastowiecznej rzeźby, która wraz z obrazami wypełniała licznie powstające neogotyckie ołtarze.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ołtarz główny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.

Streszczenie

Przedstawienie Trójcy Świętej umieszczone w górnej kondygnacji ołtarza głównego zostało wykonane przez Stanisława Jarząbka z Kęt w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Jest przykładem poprawnej, dziewiętnastowiecznej rzeźby, która wypełniała licznie powstające w tym czasie neogotyckie ołtarze.

Bibliografia