Św. Walenty
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 8: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 9: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 10: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 11: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 12: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.
Zdjęcie nr 13: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.

Św. Walenty

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Skawina
Miejscowość
Wola Radziszowska
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Tagi
barok ikonografia świętych malarstwo barokowe malarstwo XVIII wieku sztuka barokowa sztuka XVIII wieku
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/09573
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVIII wieku
Technika i materiał
olej na płótnie; drewno rzeźbione, złocone i srebrzone
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty złoconą i srebrzoną, profilowaną ramą dekorowaną na dłuższych bokach motywem rocaille'a oraz akantu. W centrum kompozycji ukazany całopostaciowo i frontalnie św. Walenty stojący przed ołtarzem, na którym ustawiona jest otwarta księga. Święty przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o dłuższych, siwych włosach i krótkiej brodzie zwracający głowę w kierunku siedzącej w lewym, dolnym rogu kompozycji niewidomej kobiety. Jest on ubrany w długą, białą albę, na którą ma nałożony czerwony ornat ze złotymi lamówkami. W lewej ręce trzyma krucyfiks, prawą wyciąga w kierunku kobiety. Wokół głowy świętego świetlisty nimb. Postać kobiety przedstawiona tyłem, w pozycji siedzącej z ciałem zwróconym w trzech czwartych w kierunku św. Walentego. Kobieta ubrana w żółtą szatę z długimi rękawami, niebieski płaszcz i białą chustę wyciąga obie ręce przed siebie. Głowa przedstawiona z profilu uniesiona lekko ku górze, oczy zamknięte. Spod białej chusty widoczne ciemne włosy. Na drugim planie, z lewej strony podwieszona ciemnozielona kotara, w prawej uskrzydlone główki anielskie w obłokach. Kolorystyka obrazu ciepła, ciemna.

Zarys problematyki artystycznej

Jak już wspomniano dzieje obrazu ani jego autor nie są znane. Stylistyka wskazuje na to, że dzieło mogło powstać w drugiej połowie XVIII wieku. Obraz przedstawia św. Walentego uzdrawiającego niewidomą kobietę. O świętym nie wiadomo zbyt wiele. Był urodzonym w Rzymie biskupem i męczennikiem, który został ścięty 14 lutego w czasie prześladowań chrześcijan prowadzonych z rozkazu cesarza Klaudiusza Gota. Męczennik najczęściej przedstawiany jest w stroju kapłana, czasem biskupa, w momencie gdy dokonuje uzdrowienia chłopca chorego na epilepsję lub niewidomej kobiety jak na omawianym obrazie w Woli Radziszowskiej. W Małopolsce kult św. Walentego, jako patrona epileptyków, był bardzo popularny, zwłaszcza w XVIII i XIX wieku, o czym świadczą dedykowane mu ołtarze i wizerunki, także obecne w sztuce ludowej. Czci się go jako patrona ciężkich chorób, również nerwowych, a w kulturze anglosaskiej także zakochanych.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry; na ramie widoczne ubytki w warstwie złocenia.

Streszczenie

Dzieje obrazu ani jego autor nie są znane. Stylistyka wskazuje na to, że dzieło mogło powstać w drugiej połowie XVIII wieku. Obraz przedstawia św. Walentego uzdrawiającego niewidomą kobietę. Męczennik najczęściej przedstawiany jest w stroju kapłana, czasem biskupa, w momencie gdy dokonuje uzdrowienia chłopca chorego na epilepsję lub niewidomej kobiety jak na omawianym obrazie w Woli Radziszowskiej.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Kracik Jan, "Wola Radziszowska. Parafia z czasów piastowskich", Kalwaria Zebrzydowska 2000
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Walenty św.
Walenty św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem, na odwrocie którego znajdują się napisy: „Anno D[omi]ni 1791 d(ie) 23 Julii Jllus[tr]ssimus R[evere]mdissimus D[ominus] Thimotheus / Nałęcz de Gorzen Gorzenski Ep[isco]pus Smolene(censis) hac Altare Portatile con/secravit et Reliquias s(acto)r)um) Laurentii [...] Martyr(um) imposui[t]”, „[...] et obsigillatum in actu visitationis ep[isco]palis / 29 Julii 1808 per Reverendissimum ec Illustri/ssimum D(omi)num Andre[am] Rawicz Gawtonski / Ep(isco)pu(m) Crac[oviensem] [...]”, „Obsigillavimus / in visitazione canonica / die 29 Maii 1899/ + Joannes / princeps Ep(isco)p(us)” oraz „Obsigillavit Celsi(ssi)mus ac Rev(erendiss)mus / Adam Stephanus Princeps Sapieha / Princeps Arch(ie)p(isco)pus Cracoviensis in / actu visit(ationis) Can(once) / Wola Radziszowska die 25 Maii 1939 / Julianus Groblicki / secratarius.” Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram IHS ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Zwiastowania. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Kazimierza i św. Floriana. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający Ukrzyżowanie. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura św. Jana Chrzciciela. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Michała Archanioła. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
ołtarz
Ołtarz boczny północny (lewy)
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego oraz akantu. Mensa drewniana o linii wklęsło-wypukłej, z kamiennym portatylem. Antepedium drewniane, w części centralnej dekorowane płaskorzeźbionym medalionem z wici roślinnej mieszczącym monogram maryjny ujęty po bokach ornamentem roślinnym. Nastawa ustawiona na profilowanym cokole dekorowanym uskrzydlonymi główkami anielskimi. W części środkowej predella ze złoconą płyciną w kształcie leżącego prostokąta ujętego palmetami, wewnątrz której znajduje się obraz ze sceną Pokłonu pasterzy. Retabulum ujęte parą korynckich kolumn ustawionych na wysokich cokołach. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania zwieńczonego profilowanym gzymsem, na którym ustawiono figury św. Wojciecha i św. Stanisława. Trzony kolumn złocone, w jednej trzeciej wysokości opięte profilowanym okuciem, poniżej którego płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie na tle ornamentu okuciowego, a powyżej winna latorośl na tle ornamentu okuciowego. Pole środkowe ołtarza w formie arkady zamkniętej łukiem półkolistym mieści obraz przedstawiający temat Rodziny Marii. W przyłuczach płaskorzeźbione, uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie ujęte hermowymi pilastrami dźwigającymi niepełne, wyłamane belkowanie z uskrzydloną główką anielską na osi, na którym znajduje się trójkątny, przerwany przyczółek. Na ramionach przyczółka półleżące postaci aniołów, pomiędzy nimi, w osi ołtarza figura Chrystusa Zmartwychwstałego. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półokrągłym przedstawiający św. Marcina. Zwieńczenie ujęte uszami utworzonymi z akantu oraz podwieszonej draperii. Struktura ołtarza jest polichromowana na ciemnozielono, ze złoconymi detalami architektonicznymi i ornamentyką. Figury w partiach ciała z naturalistyczną polichromią oraz złoconymi szatami i atrybutami.
ołtarz
Ołtarz boczny południowy (prawy)
Zdjęcie nr 1: Kościół pomocniczny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Woli Radziszowskiej to niewielkich rozmiarów, orientowana, jednonawowa budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, z wieżą w słup. Prezbiterium jest zamknięte wielobocznie, nieco wyższa i szersza nawa ma rzut prostokąta zbliżonego do kwadratu. Do prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia, od wschodniej Ogrójec, przy nawie od południa umieszczona została niewielka, prostokątna kruchta. Od zachodu do budowli dostawiona jest czworoboczna wieża o pochyłych ścianach, z podwieszoną izbicą z czworobocznymi występami na przekątnikach; hełm ostrosłupowy z czterema wieżyczkami na występach. W przyziemiu wieży znajduje się kruchta, a dookoła wieży szalowane soboty. Wewnątrz świątyni stropy; w nawie z zaskrzynieniami. Otwór tęczowy ma kształt ostrołuku, belka jest profilowana, na niej umieszczony jest krucyfiks o charakterze późnogotyckim. Chór muzyczny w zachodniej części nawy jest drewniany, wsparty na dwóch kolumnach. Okna nawy i prezbiterium są głównie prostokątne zamknięte półkoliście; z witrażami (z wyjątkiem okna za ołtarzem głównym); ponadto budowlę doświetlają niewielkie okienka prostokątne. Do świątyni prowadzi dwoje drzwi ostrołukowych, trzecie od strony zachodniej przerobiono w 1933 roku. Dachy kościoła są kryte gontem, ponad nawą i kruchtą południową dwuspadowe, nad zakrystią jednospadowy, nad prezbiterium wielopołaciowy. Wieżyczka na sygnaturkę o formach barokowych z glorietą, cebulastym hełmem zwieńczonym kulą oraz krzyżem; kryta blachą. Świątynia usytuowana jest na niewielkiej działce, wydzielonej ogrodzeniem z drewnianych bali, krytym gontem. Bramy wiodące na posesję umieszczono od zachodu oraz w południowo-wschodnim narożniku działki.
kościół
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa Ukrzyżowanego w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach tworzących kąt rozwarty. Głowa przechylona na prawe ramię. Twarz pociągła, szczupła, okolona zarostem. Oczy zamknięte, prosty i długi nos, lekko rozchylone usta. Włosy brązowe w formie grubych, spiralnie skręconych pukli, opadających na prawe ramię. Broda krótka, kędzierzawa. Korona cierniowa w kształcie czepca w kolorze zielonym. Sylwetka ciała wychudzona z nienaturalnie długimi, szczupłymi ramionami. Na ciele widoczne ślady męki – krwawiąca rana w boku oraz dłoniach i stopach. Perizonium srebrno-niebieskie, ściśle opinające biodra, przewiązane z przodu, opadające ostro łamaną fałdą wzdłuż lewego boku postaci. Polichromia ciała naturalistyczna. Krzyż gładki, prosty w kolorze jasnobrązowym. U szczytu pionowej belki krzyża titulus z napisem „JEZUS NAZARENUS / REX JUDAEORUM”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny jednoosiowy i jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem; ujęty akantowymi uszami. Mensa prostopadłościenna o linii wklęsło-wypukłej. Antepedium drewniane z umieszczonym centralnie medalionem utworzonym z wici roślinnej mieszczącym gorejące serce na tle skrzyżowanych kotwicy i krzyża. W dolnych narożach dodatkowo złocony akant. Tabernakulum srebrzone z wypukłymi drzwiczkami zamkniętymi półkoliście, na których umieszczony centralnie złocony kielich z hostią ujęty akantowymi wolutami. W górnej części drzwiczek uskrzydlona główka anielska. Nastawa umieszczona na wysokim cokole. Pole środkowe w formie stojącego prostokąta ujęte jest dwiema parami kolumn korynckich dźwigających niepełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem i wyłamanym, przerwanym w partii środkowej trójkątnym przyczółkiem. Para kolumn wewnętrznych jest nieco wysunięta przed lico ołtarza. Cokoły kolumn dekorowane są płycinami wypełnionymi akantem. W polu środkowym ołtarza umieszczono profilowaną i złoconą ramę dekorowaną akantem ujętą płyciną zwieńczoną łukiem nadwieszonym. W ramie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Ponad obrazem umieszczona jest złocona główka anielska z podwieszonymi girlandami. W partii fryzu rozety i ostrokrzew. W zwieńczeniu, na osi kolumn wewnętrznych znajduje się para aniołów siedzących na odcinkach przyczółka i trzymających liście akantu. Na osi kolumn zewnętrznych umieszczone wazony z kwiatami. W osi ołtarza akantowy kartusz z gołębicą Ducha Świętego na tle glorii promienistej na profilowanej podstawie. Całość zwieńczona jest figurą Boga Ojca z globem i otwartą księgą siedzącego pośród obłoków. Struktura ołtarza polichromowana jest na zielono ze złoconą ornamentyką i detalami architektonicznymi. Figury w partiach ciała polichromowane naturalistycznie, szaty i atrybuty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną ramą zdobioną akantem. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Maria przedstawiona frontalnie, w popiersiu z głową nieznacznie pochyloną w lewo, w kierunku Dzieciątka, które trzyma na lewym ramieniu. Prawą ręką wskazuje na Jezusa. Twarz Matki Boskiej szczupła, z długim, prostym nosem i niewielkimi ustami. Na policzkach zaznaczony delikatny rumieniec. Wokół głowy złocony nimb z umieszczoną w otoku gotycką inskrypcją: „Regina • celi • letare • alle • quia • quem • meruisti • portare • alle • resurrexit • sicu”. Maria ubrana jest w ciemnogranatową szatę spodnią z długimi rękawami, wykończoną złoconą lamówką. Przy dekolcie gotycki, minuskułowy napis: „ave • maria”. Na ramiona i głowę ma narzucony ciemnogranatowy płaszcz z purpurową podszewką, spięty pod szyją ozdobną, kameryzowaną broszą. Spod płaszcza widoczna przejrzysta chusta oraz jasne, falowane włosy. Dzieciątko Jezus zwrócone w stronę Marii, prawą rękę wyciąga w geście błogosławieństwa, w lewej zaś trzyma zamkniętą księgę w zielonej oprawie. Przedstawione jako brązowooki chłopiec o krótkich, jasnych i kręconych włosach. Dzieciątko ubrane jest w ciemnogranatową tunikę z długimi rękawami zdobioną motywem kwiatowym, wykończoną złotą lamówką. Spod szat widoczne są bose stopy. Wokół głowy Jezusa umieszczony złocony nimb wypełniony rytą dekoracją roślinną. Tło obrazu jednolicie złocone z rytą dekoracją roślinną.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Św. Walenty", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-walenty-5

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności