Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu. Figura zwrócona frontalnie do widza, z głową skierowaną w prawą stronę. Święty prawą nogę opiera na rzeźbionym fragmencie skały; w prawej, wyciągniętej przed siebie ręce trzyma klucze, lewą podtrzymuje przy piersi księgę. Twarz pociągła, o głęboko osadzonych, półprzymkniętych oczach, dużym prostym nosie, okolona brodą. Włosy krótkie, falowane w postaci pukli po bokach i na czubku głowy. Święty ubrany w tunikę z długimi rękawami, przepasaną w talii, u dołu obficie drapowaną w równoległe fałdy, oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię oraz przewieszony przez pas na prawym boku. Rzeźba, delikatnie poruszona, o zaburzonych proporcjach ciała. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
Rzeźba jest przykładem plastyki z pierwszej połowy XVII wieku.
Dobry.
Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona i srebrzona; pełnoplastyczna, przyścienna, z tyłu ścięta, przedstawiająca św. Piotra Apostoła. Dzieło nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego z pierwszej połowy XVII wieku.
Andrzej Włodarek, "Św. Piotr", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-47