Rzeźba wraz z szafą ufundowana jako nastawa ołtarza św. Mikołaja, świętego niezwykle popularnego w średniowieczu.
Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu; całopostaciowe przedstawienie stojącego na niewysokim postumencie św. Mikołaja. Święty ukazany frontalnie. Twarz pociągła, o wyrazistych rysach i długim, brązowym zaroście, włosy sięgające szyi. Święty w stroju pontyfikalnym: ubrany w długą, białą albę oraz jasnoczerwoną dalmatykę lub tunicelę i ornat sięgający do połowy łydek. Na głowie infuła biskupia. W lewej ręce prostopadłościenna skrzyneczka z napisem: IHS i trzema złotymi kulami, w prawej pastorał. Figura umieszczona w prostopadłościennej szafie oltarzowej o skośnych ścianach bocznych zdobionych figuralną polichromią. Po lewej stronie św. Wawrzyniec, po prawej św. Szczepan, na wysokości głowy świętego polichromowana, jasna aureola.
Rzeźba w pierwotnej szafie ołtarzowej z dekoracją malarską; zdaniem J.E. Dutkiewicza wykazuje cechy stylu Pięknych Madonn.
Dobry; przetarcia polichromii.
Rzeźbione przedstawienie św. Mikołaja Biskupa w stroju pontyfikalnym, przeznaczone i zachowane w szafie ołtarzowej we wnętrzu ozdobionej figuralnymi przedstawieniami malarskimi św. Wawrzyńca i św. Szczepana.
Andrzej Włodarek, "Św. Mikołaj", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-mikolaj-17