Ścięta z tyłu, całopostaciowa figura św. Michała Archanioła stojącego frontalnie w lekkim kontrapoście, o sylwetce lekko przechylonej w prawo, pokonującego szatana. Twarz owalna o delikatnych rysach. Włosy brązowe, długie, falowane, opadające na plecy. Na głowie złocony diadem. Archanioł ubrany jest w długą, srebrzoną suknię i przerzucony przez lewe ramię złocony, podtrzymywany lewą ręką płaszcz. Na stopach złocone sandały. W uniesionej prawej ręce miecz ognisty. W lewej, osłaniająca tułów okrągła tarcza ze złoconym monogramem chrystologicznym na czerwonym tle. Na plecach złocone skrzydła. Pod stopami postać leżącego na skale szatana o ciemnobrązowej karnacji, z krótkimi, kręconymi, czarnymi włosami, z długim ogonem. W lewej dłoni złocony trójząb.
Święty Michał Archanioł należy do grona archaniołów, w tekście Nowego Testamentu występuje na czele hufców niebieskich, które toczą zwycięską walkę z szatanem (Ap 12, 7). Hebrajskie imię „Mika’el” znaczy tyle co „któż jak Bóg”, były to słowa, które archanioł Michał miał wykrzyknąć w chwili buntu Lucyfera i części aniołów. Stąd w ikonografii ukazywany jest w zbroi, z mieczem lub włócznią w dłoni, z szatanem u stóp. Uważano także, że św. Michał Archanioł stoi u wezgłowia umierających i pełniąc funkcję psychopomposa, odprowadza ich dusze do wieczności. Często zatem bywa ukazywany z wagą, którą odmierza dobre uczynku. W takim kontekście pojawia się także w scenach Sądu Ostatecznego.
Bardzo dobry, po konserwacji.
W zwieńczeniu jednego z ołtarzy bocznych w kościele parafialnym w Klikuszowej znajduje się figura św. Michała Archanioła, którego ikonografia stanowi symbol walki dobra ze złem. Rzeźba, podobnie jak retabulum, w którym się znajduje, powstała na przełomie XVII i XVIII wieku.
Paulina Chełmecka, "Św. Michał Archanioł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-michal-archaniol-21