Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Jana Nepomucena ukazanego na tle obłoków. Święty ukazany w pozycji klęczącej, zwrócony trzy czwarte w prawą stronę z głową lekko pochyloną na prawy bok. W prawej uniesionej wysoko dłoni trzyma odcięty język, a w ugiętej lewej ręce podtrzymuje krucyfiks. Twarz owalna, okolona jasnymi włosami i krótkim zarostem, oczy skierowane ku górze, nos prosty, usta pełne. Święty ubrany jest w czarną sutannę, białą rokietę z długimi i wąskimi rękawami oraz jasnoniebieską almucję, u szyi ma niebiesko-białą befkę. Na szyi ma zawieszony na czerwonym sznurze wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Wokół głowy świętego znajduje się wieniec z pięciu gwiazd. W dolnej części obrazu po lewej stronie widoczne fragmenty architektury z półkolistą arkadą, a po prawej stronie zielony pejzaż. W górnej części pochmurne niebo z szerokim snopem światła padającym na świętego.
Obraz powstał w XVIII wieku, niestety nieznany jest jego autor. Dzieło zostało utrzymane w konwencji barokowej, w zakresie kompozycji tradycyjnie, ukazujące świętego w pozycji klęczącej z krucyfiksem i odciętym językiem w dłoni. Święty Jan Nepomucen był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego na obrazie został przedstawiony w stroju odpowiadającym tej godności. Święty wmieszany w walkę arcybiskupa Pragi z królem Wacławem, nie chcąc wyjawić tajemnicy spowiedzi, został uwięziony, poddany torturom, aż w końcu zginął zrzucony z mostu Karola do Wełtawy w 1393 roku. Krzyż, który ma w dłoni przypomina o jego szczególnej czci wobec Ukrzyżowanego. Święty na omawianym obrazie trzyma w dłoni język stanowiący symbol dochowanej przez niego tajemnicy spowiedzi.
Zły, powierzchnia obrazu mocno zabrudzona. Płótno mocno zdeformowane, odkształcone i pogniecione. Krawędzie płótna przycięte do formatu ramy, zachowane jedynie prawe obrzeże. Ubytki warstwy malarskiej niewielkie. Na całej powierzchni widoczne zacieki pożółkłego werniksu.
Obraz św. Jana Nepomucena powstał w XVIII wieku, niestety nieznany jest autor tego dzieła. W centrum kompozycji został ukazany św. Jan Nepomucen, który był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego na obrazie przedstawiono go w stroju odpowiadającym tej godności. Krzyż, który trzyma w dłoni przypomina o jego szczególnej czci wobec Ukrzyżowanego.
Maria Działo, "Św. Jan Nepomucen", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-nepomucen-8