Portret ks. Kazimierza Oszackiego

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

krakowski

Gmina

Liszki

Miejscowość

Morawica

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Parafia

Św. Bartłomieja Apostoła

Kościół

Św. Bartłomieja Apostoła

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Miejsce przechowywania

plebania

Identyfikator

DZIELO/04296

Kategoria

obraz

Ilość

1

Czas powstania

1903 rok

Technika i materiał

olej na płótnie

Wymiary podstawowe

szerokość – 67,5 cm
wysokość – 82,5 cm

Wymiary szczegółowe

Wysokość bez ramy – 67,5 cm
Szerokość bez ramy – 49,5 cm

Autor noty katalogowej

Józef Skrabski

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta, w profilowanej ramie zdobionej wiciami roślinnymi. Na ciemnym tle przedstawione w trzech czwartych popiersie księdza ubranego w sutannę i mucet. Twarz o poważnym wyrazie, prostych ustach, szarych i niewielkich oczach. Na głowie ciemne, siwiejące włosy zaczesane na bok, z wyraźną łysiną. Wzdłuż górnej krawędzi obrazu napis: "CASIMIRUS de OSZACKI. PAROCHUS MORAVICENSIS. OBIIT DIE 8. JUNII 1876 a[nno]"
W prawym dolnym rogu sygnatura: "T[adeusz] Gadomski 1903."

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Mocno przybrudzony, ubytki warstwy malarskiej płótna i ramy.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Antyambona składa się z wysokiego cokołu ujętego szerokimi, kanelowanymi spływami wolutowymi i figurą baranka, zaplecka z obrazem ukazującym chrzest Chrystusa w Jordanie, ujętego podwieszoną kotarą i baldachim z podwieszoną pod nim kotarą. Na nim cztery esowato wygięte i łączące się górą ze sobą kabłąki, zakończone personifikacją Kościoła – kobiety w tiarze papieskiej na głowie.

antyambona

Antyambona

Zdjęcie nr 1: Podstawa okrągła, dwustopniowa z prostopadłościenną górną częścią, z trzonem w typie gruszkowatym z wałkiem w górnej części, podtrzymującym czarę w formie spłaszczonej kuli z puklami. Na czarze tarcza herbowa ujęta wolutami z godłem herbu Szaszor lub Orla. Pokrywa drewniana, w kształcie smukłej półkopuły o powierzchni pokrytej srebrzonymi łuskami, obwiedzionej koroną, podzielona żebrami z żabkami i zwieńczona koroną. Nad kopułą sześcioboczna wieżyczka ujęta wolnostojącymi pinaklami. Jej ścianki zakończone trójkątnie z ornamentalnymi grzebieniami, wypełnione wnękami z postaciami aniołów. Nad wieżyczką figura św. Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i płaszcz przerzucony na prawym ramieniu. W prawej dłoni podtrzymuje baranka, w lewej trzyma osadzony na długim trzpieniu krzyż. Na wewnętrznej stronie pokrywy tabliczka z inskrypcją: „CURA ET IMPENSIS / JOSEPHI PAJĄCZEWSKI / CURATI MORAVICEAEN ET / DECANI CZERNICHOVIEN A(NNO) D(OMINI) 1904 A(D) M(AIOREM) D(EI) G(LORIAM)”.

chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Kosz ambony na rzucie czworoboku, o bokach lekko wypukłych, wsparty na piramidalnym cokole z szyszką ujętą liśćmi. Kosz podzielony szerokimi, kanelowanymi spływami i zwieńczony gzymsem. Na ściance frontowej płaskorzeźbiona figura Chrystusa błogosławiącego trzymany w ręku bochenek chleba. Zaplecek flankowany profilowanymi listwami z kampanulami zakończonymi ulistnionymi konsolkami, pośrodku obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym z przedstawieniem Jezusa wśród mędrców. Baldachim powielający rzut kosza, profilowany, ujęty impostami, zwieńczony czterema esowato wygiętymi i łączącymi się górą kabłąkami. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego ,a tle promieni. Na nich figura Chrystusa Zmartwychwstałego, ukazanego w całej postaci, w kontrapoście, z płaszczem na plecach osłaniającym biodro. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.

polichromia ścienna

Adoracja Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Owalny obraz ukazuje anioła prowadzącego za rękę chłopca. Anioł ukazany do kolan, w trzech czwartych, z prawą ręką uniesioną w kierunku przedstawionego na niebie oka Opatrzności i z lewą trzymającą za rękę chłopca. Jego twarz jest modelowana łagodnie, szkicowo, z otwartymi oczami, prostym nosem i drobnymi ustami oraz jasnymi włosami opadającymi na kark. Jest ubrany w żółtą suknię z trójkątnym dekoltem, krótkimi rękawami i z odsłoniętą lewą nogą oraz czerwony płaszcz przerzucony przez lewe ramię i zarzucony na plecy i prawe biodro. Za plecami widoczne są rozpostarte skrzydła. Chłopiec przedstawiony został do kolan, w trzech czwartych, w jasnej sukni i szarym płaszczu, z kijem pielgrzymim w lewej ręce. Jego twarz jest okrągła, pełna, z zaczerwionymi policzkami, oczy małe, otwarte, nos krótki, usta drobne. Tło ciemne, nieokreślone.

obraz

Anioł Stróż

Zdjęcie nr 1: Obraz wkomponowany w zaplecek antyambony, w kształcie stojącego prostokąta o ściętych ćwierćkoliście górnych narożach. Ukazuje stojącego w Jordanie Jezusa, w silnym kontrapoście, z rękami złożonymi na piersi, opasanego na plecach niebieskim płaszczem i na biodrach białą tkaniną. Jego twarz jest zwrócona w dół, nos lekko zadarty, czoło wysokie, włosy opadające na plecy, wokół głowy rozświetlony nimb. Na brzegu stoi św. Jan Chrzciciel, zwrócony w trzech czwartych, w lekkim kontrapoście. Jego twarz o krótkim nosie, z zamkniętymi ustami, rozświetlonym czołem, krótką brązową brodą i krótkimi włosami, z aureolą wokół głowy. Święty polewa głowę Chrystusa wodą z muszli trzymanej w ręce. Jest ubrany w wielbłądzią skórę i czerwony płaszcz. W lewej dłoni przytrzymuje długi krzyż opatrzony banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". Za postacią Jezusa klęczy anioł w żółtej, długiej sukni, a w partii nieba ze skłębionymi i rozświetlonymi padającymi z góry promieniami widoczne putto i główki aniołków. W tle daleki krajobraz, oddany szkicowo, z łuną wschodzącego słońca.

obraz

Chrzest Chrystusa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta w profilowanym obramieniu z uszakami, wypełnionym ornamentem roślinnym. W zwieńczeniu, pośrodku medalion ze zdjęciem zmarłego. W polu kuta inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ks(iądz) WINCENTY HABDANK TWORZYAŃSKI / PROBOSZCZ IGOŁOMSKI / +21/9. 1903. W 66. R(OKU) ŻYCIA A 41. KAPŁAŃSTWA / Kamień ten kładą wdzięczne / siostry”.

płyta nagrobna

Epitafium księdza Wincentego Tworzyańskiego

Zdjęcie nr 1: Nagrobek wolnostojący złożony z cokołu na dwustopniowej podstawie, na którym posadowiono rzeźbę zwieńczoną krzyżem. Podstawa gładka, dolna część szersza i niższa niż górna. Cokół zwieńczony wydatnym, profilowanym gzymsem. Na jego frontowej ścianie, na tablicy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem nadwieszonym, z uszakami w narożach dwa miejsca na medaliony oraz inskrypcja „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / STEFAN DZIEWOŃSKI / 1871 + 19/9 1903 / STANISŁAW DZIEWOŃSKI / *1860 +22/11 1907 / SYNOWIE”.
Z tyłu nagrobka „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / TEKLA DZIEWOŃSKA / PRZEŻYWSZY LAT 76. / +31/7 1907. / SPOKÓJ ICH DUSZOM”. Na cokole ustawiono rzeźbę zrozpaczonej kobiety, która siedzi na skałach, głowę składa na lewej ręce opartej o kamień, w prawej trzyma rozwinięte róże. Spod bogato marszczonej sukni z krótkimi rękawami wystaje goła stopa; na głowie welon opadający na plecy. Z tyłu rzeźba imituje ułożone na sobie kamienie. Kompozycję wieńczy gładki krzyż łaciński.

nagrobek

Nagrobek Tekli, Stanisława i Stefana Dziewońskich

Zdjęcie nr 1: Ambona wolnostojąca, dostępna schodkami od strony prezbiterium, z pulpitem do czytania. Kosz sześcioboczny ustawiony na postumencie o przekroju wieloliścia utworzonym z wiązki kolumienek o złoconych bazach i trzonach zdobionych rytym ornamentem roślinnym, osadzonym na niskim, sześciobocznym cokole. U podstawy kosza ostrołukowy fryz arkadkowy. Ścianki kosza podzielone na trzy części dekoracją pseudomaswerkową w formie arkadek. W środkowej arkadce każdego z pól płaskorzeźbione, polichromowane i złocone przedstawienie ewangelistów: św. Jana, św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza. Powyżej fryz ze stylizowanych lilii heraldycznych. Schody jednobiegowe, z balustradą utworzoną z rzędu wąskich kolumienek, ustawionych na niskich cokołach i bazach, o złoconych trzonach i półkolistych kapitelach. Każdy z ewangelistów ukazany całopostaciowo, frontalnie, z księgą w lewej ręce i piórem w prawej. U stóp ewangelistów przedstawiono odpowiadające im atrybuty: św. Marka – lew, św. Jana – orzeł, św. Mateusza – człowiek, św. Łukasza - wół. Ewangeliści, oprócz św. Jana mają rysy twarzy dojrzałych mężczyzn, z brodami, św. Jan bez brody z długimi i jasnymi włosami, opadającymi na plecy. Ubrani są w długie złocone suknie i złocone płaszcze. Struktura malowana na ciemny brąz, płyciny na kolor niebieski, zielony i czerwony, partie ornamentu złocone.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Figura umieszczona w mensie ołtarza bocznego, w niszy w formie leżącego prostokąta zamkniętego obniżonym łukiem koszowym, od przodu ujętej w profilowaną ramę. Chrystus leżący na plecach, ułożony na białych tkaninach, widoczny z prawego profilu. Głowa Jezusa lekko opada na prawe ramię; twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, lekko uchylone, wąskie usta. Twarz okolona zarostem, włosy długie, spod których widoczne strugi krwi. Prawa ręka ułożona wzdłuż ciała, lewa złożona na pasie. Lewa noga lekko ugięta, prawa wyprostowana. Nogi przykryte białym materiałem ze złotą lamówką, tors nagi. Widoczne ślady męki, polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Za Chrystusem płaskorzeźbione tło z bujną roślinnością i skałami.

rzeźba

Chrystus w grobie

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na niskim cokole, w delikatnym kontrapoście. Matka Boska trzyma na lewym ręku Dzieciątko Jezus, w prawej różaniec, a głowę delikatnie przechyla na lewą stronę. Ma owalną twarz, przymknięte oczy ze wzrokiem skierowanym w dół, długi i prosty nos oraz zarumienione policzki. Długie, brązowe włosy opadają grubymi lokami na plecy i ramiona. Maria ubrana jest w długą, czerwoną suknię z długimi rękawami oraz błękitny płaszcz z zieloną podszewką, spięty na piersiach złotą broszą, na głowie ma biały welon i koronę w typie otwartym. Szaty, a zwłaszcza płaszcz obwiedzione są złoconą lamówką i dekorowane ornamentalnym pasem. Dzieciątko ukazane jest w pozycji siedzącej, zwrócone trzy czwarte w prawo, w dłoniach trzyma wianek z czerwonych róż. Ma idealizowane rysy twarzy oraz krótkie, jasne i kędzierzawe włosy. Ubrane jest w długą, białą sukienkę z długimi rękawami. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

rzeźba

Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Nagrobek wolnostojący w kształcie krzyża ustawionego na dwustrefowym, wysokim cokole ze zwieńczeniem zamkniętym łukiem nadwieszonym, w którego podłuczu znajduje się płaskorzeźbiony profil zmarłego. Na przecięciu ramion krzyża ustawionego na profilowanym cokole widnieje chrystogram. Na czołowym boku cokołu wyryto napis „A. † Ω. / X(IĄDZ) WINCENTY SMOCZYŃSKI S(WIĘTEJ) T(EOLOGII) D(OKTOR) / PROBOSZCZ PARAFII TENCZYŃSKIEJ A NASTĘPNIE / PREPOZYT KOLLEGIATY ŚW(IĘTEGO) FLORYANA W KRAKOWIE, / TAJNY PODKOMORZY PAPIESKI, KANONIK H(ONOROWY) KALISKI / CZŁONEK AKADEMII RZYMSKIEJ „DEGLI ARCADI” / UR(ODZONY) 7. LISTOPADA 1842. ZM(ARŁY) 10. SIERPNIA 1903. W KRAKOWIE. /
SZEDŁ PO CIERNISTEJ DRODZE NIOSĄC KRZYŻ / ZA CHRYSTUSEM PANEM. NIECHŻE GO PAN NAJWYŻSZY POLICZY / DO LICZBY BŁOGOSŁAWIONYCH. /
ZACNEMU I UKOCHANEMU KAPŁANOWI, PASTERZOWI I BRATU / POMNIK TEN POSTAWIŁ X(IĄDZ) KANONIK IGNACY MECH KAPŁAN Z DYECEZYI LUBELSKIEJ / PRZYJACIEL I TOWARZYSZ CHWIL POWOŁANIA DUCHOWNEGO Z AKADEMII DUCH(OWNEJ) WARSZAWSKIEJ / WRAZ Z SIOSTRAMI ZMARŁEGO. / R(EQUIESCAT) I(N) P(ACE)”.

nagrobek

Nagrobek księdza Wincentego Smoczyńskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, z uszakami, ujęte od góry i dołu wolutami, zwieńczone prostym krzyżem. W polu inskrypcja „KAŻMIERZ / BR: KONOPKA / UR(ODZONY) 19 LISTOPADA 1826. – ZM(ARŁY) 28 PAŹDZIERNIKA 1884. / RĘKE SWĄ OTWORZYŁ UBOGIEMU / A DŁONIE SWE ŚCIĄGNĄŁ KU NIEDOSTATECZNEMU”.

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Konopki

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta z inskrypcją: "Pamięci / X(iędza) KAZIMIERZA OSZACKIEGO / Kanonika proboszcza w Morawicy / ur(odzonego) 4 Marca 1826 zm(arłego) 8 Czerwca 1876 r(oku) / położył stroskany brat prosząc / o modlitwę za spokój jego duszy."

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Oszackiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie wydłużonego stojącego prostokąta. Przymocowana do ściany dwiema ślubami o dekoracyjnych łbach w formie rozet, zamocowanymi przy krótszych bokach. W polu złocona inskrypcja: „KAZIMIERZ Z ŻELECHOWA / ŻELECHOWSKI / SODALIS MARIANUS / *1861 + 5/8 1919 / JADWIGA Z KEMPNERÓW /ŻELECHOWSKA / WŁAŚCICIELKA ŁĘTOWNI / *1876 + 20/5 1920 / PROSZĄ o ZDROWAŚ MARYA!”.

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza i Jadwigi z Kempnerów Żelechowskich

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, z inskrypcją: "KU CZCI i PAMIĘCI | KAZIMIERZA GIRTLERA / syna Sebastyana Ur(odzonego) d(nia) 24/3 1804 r[oku] w Krakowie Zm(arłego) d(nia) 29/1 1887 r(oku) / Najlepszemu mężowi Ojcu i bratu wiernemu synowi / Kościoła i ojczyzny ten napis położyła żona / ELEONORA z JANOWSKICH / niepocieszona po stracie drogiego męża. / PRAWOŚC I CNOTA WIODŁY GO W ŻYCIU | TĘSKNIŁ DO CISZY I SPOKOJU, ŁAKNĄŁ SPRAWIEDLIWOŚCI. / BOŻE DAJ JEGO DUSZY ODPOCZYNEK WIECZNY."

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Girtlera

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta z wyrytą poniżej krzyża łacińskiego, złocona inskrypcją „+PAMIĘCI / KAZIMIERZA HALLERA / Z JURCZYC / ZAMORDOWANEGO PRZEZ NIEMCÓW / W OŚWIĘCIMIU W R(OKU) 1942 / W 36 R(OKU) ŻYCIA”. W narożach rozety maskujące miejsca mocowania.

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Hallera

Zdjęcie nr 1: Epitafium marmurowe w formie stojącego prostokąta z rytymi rozetami w czterech narożach i krzyżykiem równoramiennym przy górnej krawędzi. W polu inskrypcja „D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Schylony wiekiem doznał / śmierci ciosu. Wam pozosta/je czekać tego losu. / Kazimierz Jachimowski / połozywszy pomnik sobie / I przychodzących ludzi pro/si o westchnienie zmarł / 1849”.

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Jachimowskiego

Jak cytować?

Józef Skrabski , "Portret ks. Kazimierza Oszackiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-ks-kazimierza-oszackiego

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności