Pieta
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.

Pieta

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Łapsze Wyżne
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Piotra i św. Pawła
Tagi
malarstwo religijne malarstwo XX wieku
Miejsce przechowywania
północna strona nawy głównej
Identyfikator
DZIELO/03453
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XX wiek
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 100 cm
wysokość – 175 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Dzieje obrazu nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złocono-srebrzonej ramie, dekorowanej pośrodku boków liśćmi wawrzynu, przewiązanymi opaską. W centrum kompozycji znajduje się Maria trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi na prostopadłościennym, kamiennym podeście, za jej plecami znajduje się pionowa belka krzyża. Matka Boska jest pochylona w prawą stronę z głową skłonioną w stronę twarzy Chrystusa, dłońmi podtrzymuje jego głowę i lewą rękę. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z zieloną podszewką, szeroko wywiniętą na dekolcie oraz biały welon na głowie. Maria ma podłużną twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej na kolanach Matki, widoczny z prawego profilu. Twarz Chrystusa jest szczupła, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na plecy i prawe ramię, oczy ma zamknięte. Zbawiciel odziany jest w białe płótno, przewiązane przez biodra, którego długi koniec Maria podtrzymuje prawą dłonią. Na stopach, dłoniach i boku Chrystusa są delikatnie zaznaczone ślady Męki, karnacja ciała jest blado-szara. Wokół głów Chrystusa i Marii znajdują się koliste i złote nimby. Tło obrazu jest pochmurne, horyzont obniżony, kolorystyka w tle ciemna, na postaciach Marii i Chrystusa barwy w odcieniu pastelowym.

Zarys problematyki artystycznej

Ewangeliści w krótki sposób opisali pogrzeb Chrystusa, jednak rozważania teologiczne, a także zapisy w apokryfach dotyczące momentu opłakiwania dostrzegły istotną rolę Matki Boskiej. Odzwierciedliły się one w powszechnym przekonaniu wiernych na temat współcierpienia Matki Boskiej, a także w przedstawianiu w sztuce Matki Boskiej, trzymającej na kolanach ciało zmarłego Syna. Temat ten w epoce nowożytnej rozpowszechnił się również jako element XIII stacji drogi krzyżowej, ukazującej Zdjęcie z krzyża. Obraz w kościele w Łapszach Wyżnych został namalowany w XX wieku przez nieznanego artystę.

Streszczenie

Obraz został namalowany w XX wieku przez nieznanego artystę. Przedstawia Pietę, scenę w której Matka Boska opłakuje zmarłego Chrystusa, którego ciało spoczywa na jej kolanach.

Bibliografia

Kalinowski Lech, "Geneza Piety średniowiecznej" , „Prace Komisji Historii Sztuki PAU” , s. 153-260
Dziubecki Tomasz , "Ikonografia Męki Chrystusa w nowożytnym malarstwie kościelnym w Polsce", Warszawa 1996

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kamienna chrzcielnica umieszczona na niewielkiej, kolistej stopie. Trzon gładki, w formie dwulalkowej tralki, przedzielonej pierścieniem z kolistymi guzami. Czara w kształcie półkuli, zdobiona motywem puklowania, powyżej inskrypcja: „NISI QUIS RENAT, FUERIT EX AQUA ET SPIRITUS SANCT”. Pokrywa drewniana na planie koła z grupą rzeźbiarską ukazującą scenę Chrztu Chrystusa; pokrywa na brzegu zdobiona pasem kimationu. Chrystus ukazany ze złożonymi rękami, stoi w wodzie, po jego lewej stronie stoi św. Jan Chrzciciel, który w lewej ręce trzyma wysoki krzyż, a prawą polewa wodą głowę Chrystusa. Zbawiciel ma spiczastą brodę i nos, duże oczy, włosy opadają na plecy, a nad czołem spływającą wodę. Sylwetki postaci szczupłe o sumarycznie oddanych detalach anatomicznych. Chrystus opasany w biodrach złotą tkaniną z zieloną podszewką, a św. Jan Chrzciciel w srebrzoną szatę przerzuconą przez prawe ramię i osłaniającą biodra. Za nimi ustawiona jest na długim promieniu gloria z gołębicą Ducha Świętego. Wewnątrz, na brzegu chrzcielnicy wyryta jest inskrypcja: „ANNO DNI 1746 DIEX DEC.”
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego pełnoplastyczna, wolnostojąca. Chrystus ukazany jest w całej postaci, ustawiony frontalnie, w delikatnym kontrapoście; prawą, wysoko uniesioną ręką czyni gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma chorągiew o długim drzewcu zakończonym krzyżem, na czerwonej tkaninie chorągwi widnieje złoty krzyż. Chrystus ma podłużną twarz z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym w dal oraz krótką i ciemną brodę, rozdzieloną na końcu w dwa pukle. Włosy długie i ciemnobrązowe, opadają na plecy i ramiona. Chrystus jest ubrany w złocony płaszcz spięty na piersi, z lewą połą przerzuconą przez prawą rękę. Na biodrach ma założone srebrzone perizonium. Na dłoniach, stopach i boku zaznaczone są ślady męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna. Rzeźba ustawiona jest na niskiej podstawie w kształcie prostokąta o ściętych narożach, na którym osadzona jest zielona skała.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba
Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego
Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza
Zdjęcie nr 1: W polu zwieńczenia znajduje się rzeźbiarska grupa przedstawiająca Koronację Matki Boskiej na tle promienistej glorii, pośród obłoków i aniołków. W centrum kompozycji ukazana jest Matka Boska w pozycji klęczącej ze skrzyżowanymi na piersi rękami. Ma szeroką twarz z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, delikatnie rozchylonymi ustami, szerokim na końcu nosem i migdałowymi oczami. Jej głowę okala srebrno-złoty, okrągły nimb, od którego odchodzą wiązki promieni o nierównej długości. Ubrana jest w złocone szaty: długą suknię, płaszcz i welon na głowie. Ma ciemnobrązowe włosy, schowane pod welonem. Po jej bokach na srebrnych obłokach zasiadają: po prawej Bóg Ojciec, a po lewej Jezus. Obaj zwróceni są trzy czwarte ku środkowi, w jednej ręce trzymają swoje atrybuty: Bóg Ojciec berło, a Chrystus wysoki krzyż; a drugą wyciągniętą w bok podtrzymują nad głową Marii pełną koronę. Bóg Ojciec ubrany jest w złoconą suknię oraz złocony płaszcz. Ma podłużną twarz z lekko rozchylonymi ustami, siwe włosy oraz długą i siwą brodę, skręconą w dwa długie pukle. Jezus ma lewą nogę ugiętą w kolanie i uniesioną wyżej. Twarz pociągła, okolona krótkim zarostem; włosy długie, kręcone i przylegające do głowy. Przez biodra ma przepasane krótkie i złocone perizonium. Ciało szczupłe, o wyraźnej linii mostka i żeber, z zaznaczonymi śladami męki. W dolnej części przedstawienia grupę flankują dwa putta na obłokach, które trzymają banderole z napisami: „FILIA DEI PATRIS” i „MATER DEI FILII”, a kolejne dwa putta usadzone na szczycie: „VENI CORONABERIS” oraz „VENI SPONSA MEA”. Poniżej zwieńczenia w ażurowym kartuszu znajduje się napis: „QVA E/ST ISTA / QVAE PROGREDI/TUR QVASI AURORA / CONSURGENS / Cant 6.”. Na gzymsie flankującym pole środkowe dwa putta trzymają słońce i księżyc. Całość zdobiona jest ponadto sześcioma główkami anielskimi. Na szczycie zwieńczenia znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Draperia szat traktowana jest miękko. Spływy zwieńczenia dekorowane są strzępiastymi liśćmi palmowymi, muszlą i rocaille’m.Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała; szaty i atrybuty złocone, obłoki srebrzone.
rzeźba
Koronacja Matki Boskiej
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, ustawiona przy północnym filarze łuku tęczowego; dostępna jednobiegowymi schodami z balustradą od strony prezbiterium. Kosz na planie czworoboku, u dołu wydzielony silnie występującym ćwierćwałkiem z nałożoną złoconą dekoracją rocaille'ową; u góry zamknięty profilowanym gzymsem. Podwieszenie w formie odwróconego stożka. Ścianki kosza artykułowane pilastrami w kształcie spływów wolutowych. W polach prostokątne płyciny o wklęsłych narożach ozdobione bogato ażurowym ornamentem rokokowym. Zaplecek flankowany pilastrami podtrzymującymi przerwane belkowanie, które nad polem środkowym przechodzi w baldachim. W polu zaplecka prostokątna płycina zamknięta łukiem nadwieszonym z płaskorzeźbą św. Jana Nepomucena. Baldachim krótki, na rzucie półkolistym bez podniebienia, od dołu zdobiony lambrekinem. Na impostach cokoły utworzone z wolut, a na nich ustawione płomieniste wazony. Zwieńczenie w kształcie zbliżonym do kwadratu, ujętym z każdej strony spływami wolutowymi. W polu głównym owalna płycina, na której tle jest promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego. Balustrada schodów pełna; na końcu zakończona filarkiem z rokokowym wazonem płomienistym. Całość silnie dekorowana ornamentem rocaille’owym. Struktura marmoryzowana w kolorze ciemnozielonym, ornamentyka i detale złocone oraz srebrzone.
ambona
Ambona

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Pietà

Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawia siedzącą Marię trzymającą na kolanach ciało swego syna. Maria ustawiona frontalnie, z torsem skręconym lekko w prawo, ubrana w czerwoną suknię i ciemnoniebieski płaszcz z kapturem na głowie. Prawą ręką podtrzymuje syna, a lewą ujmuje go za prawą rękę. Twarz okrągła, pochylona ku Jezusowi, widać na niej boleść; oczy i włosy ciemne, długi nos i zwięzłe usta. Ciało Chrystusa odziane tylko w perizonium spoczywa na kolanach matki, tułów i głowa proste, nogi w kolanach opadają na ziemię, korpus wychudzony tak, że widać żebra i ślady po gwoździach. Głowa w nienaturalnej pozie, prawie w jednej linii z tułowiem, na twarzy widać ból; oczy zamknięte, usta lekko otwarte. Długie do ramion włosy otaczają głowę, lekko zaznaczona broda.
rzeźba

Pietà

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Matki Boskiej trzymającej na kolanach ciało zmarłego Jezusa. Maria siedzi z prawą nogą wystawioną do przodu, opartą na ziemi, lewą stopę ma cofniętą. Prawą rękę trzyma pod głową Jezusa, lewą podtrzymuje Jego lewe przedramię, głowę ma pochyloną do przodu, wzrok kieruje na Syna. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski, lamowany złotem płaszcz, na głowie ma biały welon. Bezwładne ciało Jezusa opiera się na kolanach Matki, głowa opada na prawy bok, prawa ręka zwisa w kierunki ziemi, lewa, podtrzymywana, ułożona jest równolegle do ciała. Nogi są zgięte w kolanach, oparte na ziemi, na kończynach i w boku widać ślady ran, wokół bioder i ud ma owinięte białe perizonium.
rzeźba

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Pietę. Matka Boska i Chrystus ukazani do pasa. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, odziana w granatowy maforion z czerwoną podszewką oraz białą podwikę, podtrzymuje ciało Syna na białej tkaninie. Ma drobną, owalną twarz, półprzymknięte oczy, długi nos i wąskie usta, z oczu płyną łzy. Dekorowana koroną cierniową głowa podtrzymywanego przez Matkę Chrystusa zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, natomiast korpus w lewo. Ręce Jezusa są skrzyżowane, oczy zamknięte, usta lekko rozchylone. Na rękach i boku widoczne rany. Głowy obu postaci okolone nimbami. Tło jednolite, ciemne, rozświetlone za głowami postaci. Kolorystyka ciemna, silne kontrasty.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty drewnianą, profilowaną ramą. W centralnej części kompozycji przedstawiona Matka Boska ukazana frontalnie, w pozycji siedzącej, trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Głowa Marii zwrócona lekko w prawą stronę, wzrok uniesiony ku górze. Postać została przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy, dużych ciemnych oczach i wąskim, prostym nosie. Usta niewielkie, zaznaczone kolorem jasnoczerwonym. Maria prawą ręką podtrzymuje głowę Syna, lewą dotyka jego przedramienia. Jest ubrana w jasnoczerwoną suknię z żółtym kołnierzem oraz jasnobłękitny płaszcz. Na głowę, otoczoną nimbem, ma narzuconą jasnożółtą chustę. Chrystus ukazany jako młody mężczyzna, leżący horyzontalnie na kolanach matki. Głowa przedstawiona na wprost, otoczona nimbem. Oczy zamknięte, nos wydatny, prosty. Włosy i zarost w kolorze ciemnobrązowym. Prawa ręka oraz nogi opadające w dół, lewa ułożona wzdłuż ciała. Tors nagi, z wyeksponowaną raną w boku; wokół pasa i bioder udrapowane białe perizonium. Po bokach Marii ukazane klęczące anioły, trzymające arma Christi: koronę cierniową (anioł po lewej stronie kompozycji) oraz gwoździe (anioł z prawej). Postaci ukazane jako jasnowłosi młodzieńcy ubrani w barwne szaty. Za Matką Boską widoczna pionowa belka krzyża wyznaczająca oś kompozycji oraz, na drugim planie, ciemne obłoki. Kolorystyka obrazu ciemna, przygaszona.
obraz

Pietà

Jak cytować?

Maria Działo, "Pieta", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/pieta-26

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności