Ołtarz przytęczowy północny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,

Ołtarz przytęczowy północny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Lanckorona
Miejscowość
Lanckorona
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Miejsce przechowywania
północna strona ściany tęczowej
Identyfikator
DZIELO/03322
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
lata pięćdziesiąte XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowane, złocone
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz zapewne powstał w latach pięćdziesiątych XVIII wieku. W protokole wizytacji z 1748 roku jest wzmiankowany jako ołtarz św. Anny. Z 1762 roku pochodzi sygnowany i datowany obraz na zasuwie. Należy zatem przyjąć, iż nastawa powstała powstała w okresie wyznaczonym przez te daty.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Antepedium z płaskorzeźbionym krzyżem ujętym wolutami z motywami lilii. Nastawę ujmują ukośnie ustawione zwielokrotnione pilastry z konsolami, na których stoją figury. Pilastry podtrzymują belkowanie, które nad zewnętrznymi pilastrami jest lekko wklęsłe, nad wewnętrznymi zwieńczone falującymi naczółkami, a nad osią środkową z lekko wybrzuszonym architrawem. Zwieńczenie o lekko wklęsłych bokach zamknięte profilowanym gzymsem w formie łuku nadwieszonego. W polu środkowym wnęka w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem odcinkowym, nadwieszonym, w niej obraz "Św. Anna Samotrzeć" i "Męczeństwo św. Sebastiana" na zasuwie. Pole obrazowe w zwieńczeniu powtarza jego kształt, wypełnione wizerunkiem św. Floriana. W partii predelli wkomponowano fantazyjny kartusz z obrazem przedstawiającym hołd Trzech Króli. Na dekorację ornamentalną składają się motywy rocaille'owe na pilastrach, uszy ujmujące nastawę z rocaille'ami w części wypełnionymi kratką regencyjną, kartusz w partii belkowania oraz drobne motywy roślinne i rokokowe w partii zwieńczenia.,

Zarys problematyki artystycznej

Nastawa ołtarza św. Anny Samotrzeć należy do ciekawszych przykładów dzieł małej architektury w Małopolsce w dobie późnego baroku. Niemal identyczne ołtarze powstały w kościele Bożego Ciała w Krakowie. Należy zatem przypuszczać, że ołtarz w Lanckoronie powstał przy udziale tego samego projektanta lub warsztatu, czynnego w Krakowie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz powstał w latach pięćdziesiątych XVIII wieku. Z uwagi na duże podobieństwa do ołtarzy przy filarach w kościele Bożego Ciała w Krakowie. Nastawę w Lanckoronie należałoby wiązać z krakowskim warsztatem lub projektantem.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona w arkadzie tęczy, dostępna jednobiegowymi schodami od wschodu, od strony wejścia do zakrystii. Kosz na rzucie ośmioboku, opięty smukłymi kolumienkami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, ustawionymi występujących wybrzuszonych postumentach i wspierającymi gzyms występujący na nimi. Boki kosza na przemian gładkie i ozdobione nałożonymi rzeźbionymi motywami roślinnymi. Kosz nadwieszony na konsoli w kształcie spłaszczonego ostrosłupa. Zaplecek prostokątny, z prostokątną zamkniętą półkoliście płyciną, w której w górnej części litery IHS z krzyżem, otoczony promieniami. Baldachim powtarza rzut i podziały kosza, ozdobiomy lambrekinem, nakryty spłaszczonym ostrosłupem zwieńczonym prostym krzyżykiem. Na podniebiu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego wśród promieni. Struktura pomalowana na brązowo, podniebie baldachimu w kolorze bękitnym, ornamenty i detale architektoniczne złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.
rzeźba
Bóg Ojciec
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, z tyłu opracowana, ustawiona na niewysokim cokole. Postać zwrócona frontalnie do widza, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce. W lewej ręce trzymał chorągiew, prawą unosi wysoko do góry w geście błogosławieństwa. Ciało o wyraźnie rzeźbionej muskulaturze z zaznaczonymi śladami męki. Twarz szczupła, o podkreślonej linii kości policzkowych i długim, prostym nosie, z dużymi oczami. Twarz okolona zarostem, włosy długie, gęste, z przedziałkiem na środku głowy, opadające na plecy. Przez biodra przepasane złote perizonium; pod szyją zapięty czerwony płaszcz opadający na plecy i lewe ramię. Karnacja ciała naturalistyczna, perizonium złocone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w ozdobnej ramie, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Chrystus rozpięty na krzyżu z wysoko uniesionymi nad głową. Ciało muskularne, naprężone, w lekkim skręcie tułowia w lewo i nóg w prawo. Głowa lekko przechylona na prawy bark, z twarzą zwróconą ku górze, okolona ciemnymi włosami i zarostem, na głowie korona cierniowa. Perizonium nisko zsunięte z bioder, odsłaniające prawy bok, z rozwianym końcem przy lewym udzie. Tło ciemne, ze skłębionymi ciemnymi obłokami. Ponad głową Chrystusa titulus z nieczytelnym napisem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Ołtarz przytęczowy północny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-przyteczowy-polnocny

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności