Ołtarz sprawiony jako ołtarz główny kościoła.
Retabulum ołtarzowe trójosiowe, na dwustrefowym cokole, jednokondygnacyjne, ze zwieńczeniem. Nastawa szersza od ołtarza, artykułowana jest kolumnami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, podtrzymującymi występujące się nad nią uproszczone belkowanie i gzyms. W polach pomiędzy kolumnami prostokątne nisze, pośrodku zamknięta uskokowo, w niej rzeźba patronki świątyni św. Marii Magdaleny; nisze w polach bocznych zamknięte półkoliście, w nich rzeźby św. Piotra i św. Pawła. W zwieńczeniu przerwany przyczółek zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, w osiach wewnętrznych kolumn wsparty na lizenach. W osi środkowej rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej ujętej po bokach wolutami i od dołu motywami ornamentu małżowinowego. W części cokołowej w płycinach ujętych ramami umieszczono motywy ornamentu rocaille’owego. W przyczółku w płycinach motywy liści akantu.
Na mensie tabernakulum połączone z Tronem Łaski do wystawienia monstrancji, na rzucie prostokąta, dwustrefowe, z dolną strefą ujętą wklęsłymi ściankami parawanowymi. W dolnej części tabernakulum znajdują się prostokątne drzwiczki z krzyżem i literami: IHS. Drzwiczki są ujęte kampanulami oraz ornamentem rocaille’owym. Tron wystawienia ujęto spływami wolutowymi w formie krzewu różanego, zakończonymi adorującymi uskrzydlonymi aniołami umieszczonymi na obłokach. Część środkowa tronu wystawienia jest obrotowa. Górną jego część zakończono łukiem wklęsło-wypukłym, i ozdobiono ornamentem kartuszowo-zawijanym oraz figurą leżącego baranka. Antependium prostokątne, malowane na płótnie, ujęte w drewniane ramy zdobione wicią roślinną. W centralnej części ukazany został krzyż na tle promieni, po bokach winna latorośl i kłosy zboża.
Poźnobarokowy ołtarz z XIX wieku.
Dobry.
Ołtarz drewniany, rzeźbiony, polichromowany, złocony, umieszczony w zakończeniu prezbiterium, pełniący funkcję ołtarza głównego. Retabulum trójosiowe, na dwustrefowym cokole, jednokondygnacyjne, ze zwieńczeniem, artykułowane kolumnami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach. W polach pomiędzy kolumnami nisze, w nich pośrodku rzeźba patronki świątyni św. Marii Magdaleny; po bokach rzeźby św. Piotra i św. Pawła. W zwieńczeniu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski do wystawiania monstrancji. Ołtarz wykonany w XIX wieku przez nieokreślony warsztat małopolski.
Andrzej Włodarek, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-116