Ołtarz Ukrzyżowania powstał w pierwszej połowie XIX wieku.
Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Powstały w pierwszej połowie XIX wieku ołtarz Ukrzyżowania został wykonany jeszcze w duchu późnego baroku, za czym przemawia artykulacja jego struktury. Jednakże klasycyzujący kształt sarkofagowego stipesu oraz ornamentyka kapiteli kolumn i głowic pilastrów wyraźnie zdradza wpływ klasycyzmu, co w jakiejś mierze jest też widoczne w bliźniaczych dwóch innych ołtarzach Bocznych Serca Jezusowego i Niepokalanego Poczęcia w Andrychowie.
Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 534-536.
Pźnobarokowy ołtarz Ukrzyżowania z widocznymi elementami klasycyzmu powstał w pierwszej połowie XIX wieku.
ks. Szymon Tracz, "ołtarz boczny Ukrzyżowania", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-ukrzyzowania-4