ołtarz boczny Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.

ołtarz boczny Ukrzyżowania

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Andrychów
Miejscowość
Andrychów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Macieja Apostoła
Miejsce przechowywania
lewa nawa boczna
Identyfikator
DZIELO/24229
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i snycerskie, polichromia, złocenia, srebrzenia
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz Ukrzyżowania powstał w pierwszej połowie XIX wieku.

Opis

Ołtarz boczny przyjął formę przyściennej, jednokondygnacyjnej i jednoosiowej struktury architektonicznej ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy w formie sarkofagu na cokole ustawiono na trójstopniowym podeście. Całą nastawę ustawiono na wysokim, dwustrefowym postumencie, na którym wsparto niski cokół, podtrzymujący zwielokrotnione pilastry o gładkich trzonach i głowicach korynckich oraz flankujący kondygnację dwie pary kolumn. Podpory wspierają wklęsło-wypuklę belkowanie wyłamane na osi kolumn, z umieszczonym na nim na osi pola obrazowego fantazyjnym kartuszem z przedstawieniem gołębicy jako Ducha Świętego. Na belkowaniu, na osi kolumn skrajnych, usytuowano rzeźby stojących aniołów, a na osi kolumn środkowych elementy półkolistego, przerwanego przyczółku z siedzącymi dwoma aniołkami. Zwieńczenie uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, przechodzących w spływy wolutowe z pilastrami flankującymi pole obrazowe, podtrzymujące wyłamany na osi pilastrów i nadwieszone nad polem obrazowym profilowany gzyms koronujący. Na osi pilastrów ustawiono na nim dwa przyczółki faliste, a na osi retabulum promienistą glorię z chrystogramem "IHS" otoczonym obłokami. Pole obrazowe w kondygnacji uzyskało kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną ramą o nieznacznie wklęsłych bokach i podstawie, zwieńczonego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W nim na złoconym tle zawieszono drewniany krucyfiks. Poniżej pola widoczna jest podłużna, prostokątna płycina. W polu zwieńczenia w kształcie obramionego profilem stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym zainstalowano obraz z okiem Bożej Opatrzności. Całość retabulum polichromowano na czarno, natomiast kolumny, głowice pilastrów, profile o szaty aniołów i ich skrzydła wyzłocono. Rzeźby aniołów uzyskały polichromię naturalistyczną.

Zarys problematyki artystycznej

Powstały w pierwszej połowie XIX wieku ołtarz Ukrzyżowania został wykonany jeszcze w duchu późnego baroku, za czym przemawia artykulacja jego struktury. Jednakże klasycyzujący kształt sarkofagowego stipesu oraz ornamentyka kapiteli kolumn i głowic pilastrów wyraźnie zdradza wpływ klasycyzmu, co w jakiejś mierze jest też widoczne w bliźniaczych dwóch innych ołtarzach Bocznych Serca Jezusowego i Niepokalanego Poczęcia w Andrychowie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.

Literatura

T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 534-536.

Streszczenie

Pźnobarokowy ołtarz Ukrzyżowania z widocznymi elementami klasycyzmu powstał w pierwszej połowie XIX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kosz ambony wykonano na rzucie ośmioboku, wspartego na ośmiobocznym cokole. Bok kosza artykułują pilastry o kompozytowych głowicach i dekorowanych arabeską trzonach, wspartych na postumentach ozdobionych ornamentem geometrycznym. Pilastry podtrzymują profilowane belkowanie wyłamane na ich osi. Pomiędzy pilastrami umieszczono półokrągłe nisze zaopatrzone u spodu w półokrągłe konsole. W niszach ustawiono całopostaciowe, rzeźbione przedstawienia czterech Ewangelistów. Pod amboną podwieszono wolutowe spływy łączące cokół kolejnego pilastru ze znajdującą się na spodzie podwieszenia dekoracyjną szyszką. Na belkowaniu na osi usytuowano pulpit w formie rozwiniętego zwoju pisarskiego wspartego na powiększonym kapitelu kompozytowym, wzorowanym na kapitelu z pilastrów bocznych. Strukturę architektoniczną kosza polichromowanego w kolorze ciemnej kości słoniowej, wnętrze wnęk na niebiesko, a tło trzonów kapiteli i ich głowic na czerwono. Rzeźby czterech Ewangelistów uzyskały polichromię naturalistyczną.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Czworoboczne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w dekoracyjną ramę ze zwieńczeniem oraz ażurową wicią akantowo-kwiatową po bokach, ustawiono na postumencie w kształcie leżącego prostopadłościanu dekorowanego profilami o wklęsłych bokach z wywiniętym ornamentem roślinnym. Całość przytwierdzonym do prostopadłościennego cokołu, profilowanego i fazowanego, przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia, wspartego na czterech rzeźbionych lwich łapach. Zwieńczenie uzyskało kształt półkolistego pola z krzyżem równoramiennym w otoku w środku, ujętego dekoracyjną ramą otoczoną na zewnątrz ażurowym ornamentem, zakończonego na szczycie krzyżem. Na awersie w polu obrazowym umieszczono obraz z adoracja św. Franciszka z Asyżu. Święty został ukazany frontalnie stojąc w centrum kompozycji na stopniu przed ołtarzem. Obie rozłożone ręce z widocznymi stygmatami ma uniesione w górze. Prawą zdaje się błogosławić klęczącą przed nim parę. Franciszek ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z półprzymkniętymi oczami o spojrzeniu skierowanym na klęczących z wydatnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą oraz brązową broda. Ubrany jest w brązowy habit franciszkańskie przewiązany w pasie sznurem. Przed nim z prawej strony kompozycji klęczy kobieta z mężczyzną ujęci od tyłu w trzech czwartych w prawo. Oboje mają modlitewnie złożone dłonie. Mężczyzna ma ciemne włosy i zarost, ubrany jest w surdut. Kobieta ma krótko upięte włosy oraz czarną suknię z białym kołnierzykiem. Z lewej strony kompozycji stoi brodaty franciszkanin z tonsurą ujęty w profilu w prawo. W lewej ręce trzyma złożony habit, a w prawej sznur. Za Franciszkiem znajduje się prostopadłościenny ołtarz nakryty białym obrusem z ustawionym na nim krucyfiksem i czterema płonącymi świecami w wysokich lichtarzach. Tło dla ołtarza tworzy szarobeżowa wnęka flankowana dwiema lizenami. Na rewersie wyobrażono Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny. W centrum kompozycji znalazła się wyobrażona w całej postaci w mocnym kontrapoście Madonna stojąca na półksiężycu na obłokach. Maria obie dłonie ma skrzyżowane na piersiach. Jej głowa została ujęta w trzech czwartych w prawo. Jest to młoda dziewczyna o pociągłej twarzy, jasnej karnacji wydatnym nosie i pełnych ustach. Jej spojrzenie uniesionych oczu skierowane jest w górę. Głowę otaczają długie, brązowe włosy spływające na plecy oraz świetlista poświata z dwunastoma gwiazdkami. Niepokalana ubrana jest w białą suknię przewiązaną w talli oraz niebieski płaszcz przerzucony przez lewe ramię, którego poły opadają na obłoki. Ponad głową Marii dwa putta unoszą zamkniętą, złotą koronę. Po jej bokach na rozjaśnionym tle na obłokach wyobrażono dwie pary uskrzydlonych aniołków. Pozostałych pięć aniołków igra pośród obłoków poniżej półksiężyca, na którym wspiera się Maria.
feretron
Adoracja św. Franciszka z Asyżu, Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa uzyskała charakter przyściennego retabulum jednoosiowego, jednokondygnacyjnego ze zwieńczeniem. Drewniany stipes ołtarzowy przyjął kształt zwężającego się ku dołowi sarkofagu ustawionego na jednostopniowym podeście. Na mensie na osi ustawiono prostopadłościenne tabernakulum obite blachą w formie skrzynki. Drzwiczki do tabernakulum ozdobiono puncowanym krzyżem. Kondygnację nastawy ujmują dwa filary o trzonach zdobionych u góry wolutowymi konsolami i zawieszonymi na taśmie girlandami roślinno-kwiatowymi oraz dwie smukłe kolumny z kapitelami korynckimi, wsparte na wklęsło-wypukłym cokole przerwanym na szerokość pola obrazowego na osi. Cokół artykułują płyciny dekorowane czworobocznym ornamentem roślinnym. Na tle filarów ustawiono rzeźby św. Stanisława Kostki oraz św. Dominika. Pomiędzy filarami widoczne jest prostokątne pole obrazowe ujęte profilowaną ramą, w której umieszczono obraz Niepokalanego Poczęcia. Podpory dźwigają wklęsło-wypukłe belkowanie ustawione na wysokim architrawie dekorowanym czworobocznym ornamentem roślinnym. W osiach skrajnych na belkowaniu umieszczono dwie figury siedzących aniołów. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta o wklęsłych bokach przechodzących w spływy wolutowe, podtrzymujących gzyms koronujący w formie nadwieszonego łuku odcinkowego z krzyżem pośrodku. W polu zwieńczenia umieszczono owalny obraz w profilowanej ramie z przedstawieniem św. Karola Boromeusza. Strukturę ołtarza pomalowano w tonacji jasnobeżowej. Kolumny, profile, ornamenty oraz szaty postaci zostały wyzłocone, a skrzydła aniołów wysrebrzone. Figury w partii ciała otrzymały naturalistyczną polichromię.
ołtarz
Niepokalanego Poczęcia Naświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica uzyskała kształt spiętrzonych jeden na drugim trzech drewnianych prostopadłościanów na rzucie foremnego sześcioboku ustawionych diagonalnie w stosunku do czwartego modułu, jakim jest sześcioboczny cokół także wykonany z drewna. Najniższy prostopadłościan od cokołu oddzielony jest profilowaną listwą, powtórzoną na jego zwieńczeniu w formie gzymsu, będącego jednocześnie cokolikiem dla trzeciego prostopadłościanu zamkniętego od góry profilowanym belkowaniem, na którym wspiera się dekoracyjna przykrywa. Boki pierwszego poziomu są gładkie, natomiast środkowego i ostatniego zostały ozdobione na krawędziach spływami wolutowymi oraz podwieszonym u góry ornamentem z motywem stylizowanych listków. Pomiędzy wolutami środkowego poziomu na bokach prostopadłościanu umieszczono uskrzydlone główki anielskie, natomiast górnego kwiat róży ujęty przez dwa listki. Przykrywę tworzy sześć ażurowo ustawionych esowato wygiętych wolut roślinnych przechodzących u góry w stylizowany kapitel kompozytowy. Na nim umieszczono sześcioboczny, profilowany niski cokolik zwieńczony sceną chrztu w Jordanie. Woluty przykrywy wokół kapitelu ozdobione zostały rzeźbionymi, uskrzydlonymi główkami aniołków. Na szczycie stoi w lekkim zgięciu Chrystus ze złożonymi przed sobą modlitewnie rękami, który przyjmuje chrzest od stojącego obok Jana Chrzciciela. Ponad nimi unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica
chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Po kilkukrotnych przekształceniach kościół składa się z prostokątnej, czteroprzęsłowej nawy głównej, dwóch, dwuprzęsłowych naw bocznych, przerobionych z dawnych kaplic i jednoprzęsłowego prezbiterium zamkniętego od wschodu apsydą. Na przedłużeniu apsydy otoczonej półkolistym aneksem wzniesiono czworoboczną, piętrową zakrystią. Od zachodu do nawy przylega wysunięta do przodu czworoboczna wieża o ściętych narożach z urządzoną w przyziemiu kruchtą. Wieża uzyskała trzy kondygnacje wyznaczone za pomocą profilowanych gzymsów. Środkowe piętro wieży połączono z bocznymi częściami fasady za pomocą wolut. Na dwóch pierwszych kondygnacjach ścięte naroża artykułowano za pomocą pilastrów o prostych głowicach. Pilastry drugiej kondygnacji ozdobiono krótkimi zwisami kampanul. Kondygnacja trzecia także została wzniesiona na rzucie czworoboku ale o wklęsłych narożach. Jej ściany flankują pary pilastrów o korynckich głowicach podtrzymujące imposty wspierające półkoliście wyłamane na osi belkowanie wspierające baniasty hełm z latarnią zwieńczony krzyżem z koroną. Pomiędzy impostami pod wyłamanym belkowaniem umieszczono tarcze zegarowe. Na trzeciej kondygnacji ponad belkowaniem od zachodu nadwieszono czworoboczny balkon z tralkową balustradą. Sześcioboczną sygnaturkę z latarnią zwieńczoną stożkowym hełmem z ustawioną na szczycie figurką Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej zawieszono na siodłowym dachu kościoła w części wschodniej nawy głównej. Elewacje boczne kościoła rozczłonkowano za pomocą podziałów ramowych lub lizenowych. Wnętrze świątyni nakryto sklepieniem kolebkowym wspartym na gurtach, przechodzących na przyścienne pilastry podtrzymujące odcinki przerwanego belkowania. W ostanim zachodnim przęśle urządzono chór muzyczny wsparty na dwóch filarach z wypukłym na osi parapetem, artykułowanym za pomocą pilastrów i par arkadek. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny oraz ambonę, a w nawach ołtarze boczne.
kościół
Kościół św. Macieja Apostoła
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta ujętego w dekoracyjną ramę ozdobioną złoconym ażurowym motywem wici roślinnej na czerwonym tle. Obie postacie w całości przykrywa drewniana, złocona sukienka wotywna z koronami, odsłaniająca tylko partie twarzy i rąk oraz stopę Dzieciątka. Madonna została ukazana frontalnie w półpostaci. Prawą ręką wskazuje na trzymane na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus. Jej podłużną twarz o ciemnej karnacji charakteryzuje wydatny, prosty nos, migdałowe oczy, mięsiste usta oraz dwa równoległe cięcia widoczne na prawym policzku. Na głowie ma maforion odsłaniający fragment sukni lamowanej pod szyją galonem. Maria ma na głowie koronę o wysokich sterczynach dekorowaną imitacją kameryzacji. Dzieciątko zostało ujęte w trzech czwartych w lewo. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, w lewej natomiast trzyma gruby kodeks Ewangelii. Mały Jezus ma owalną twarz o ciemnej karnacji. Widoczny jest wydatny nos i usta oraz szeroko otwarte oczy. Ma na sobie tunikę lamowaną pod szyją galonem. Głowę Chrystusa wieńczy korona, kształtem i dekoracją zbliżona do korony Madonny. Korony obu postaci podtrzymuje para aniołów o jasnofioletowych skrzydłach. Wokół głowy Marii i Jezusa umieszczono dwanaście aplikowanych gwiazd na złotym, grzebykowanym tle.
obraz
Matka Boska Częstochowska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Grupa Ukrzyżowania ustawiona jest na belce tęczowej o falistym zarysie gzymsu z wyodrębnionym pośrodku cokołem z podwieszonym wazonem. Umieszczony na cokole krzyż jest flankowany fragmentami przerwanego półkolistego przyczółka z podwieszonymi wazonami. Do krzyża przybita jest trzema gwoździami pełnoplastyczna figura umarłego Chrystusa. Jego ciało przedstawiono w dużym zwisie, o układzie ramion w kształcie litery „V”, z głową opadającą na prawe ramię oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz ma pociągłą, o zamkniętych oczach, dużym nosie i otwartych ustach, okoloną krótką brodą oraz kręconymi w grube pukle włosami. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało szczupłe o schematycznie zaznaczonych elementach anatomicznych. Perizonium złocone, krótkie, zawiązane na prawym boku, ze zwisem tkaniny. Pionowa belka krzyża zakończona tabliczką z napisem „J.N. / R.J.”, podtrzymywaną przez nadlatujące z góry putto. Na ramionach poprzecznej belki krzyża dwa putta. Na wewnętrznych krawędziach przerwanego przyczółka flankującego krzyż, siedzą dwa putta, a na zewnętrznych ustawione są rzeźby Marii i św. Jana. Po lewej stronie krzyża pełnoplastyczna figura Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo z uniesioną głową i splecionymi dłońmi. Ubrana jest w różową suknię ze złoconymi lamówkami i niebieski płaszcz z takimiż lamówkami zarzucony na głowę i ramiona, przewiązany z przodu postaci. Po prawej stronie krzyża pełnoplastyczna figura św. Jana zwróconego w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i prawą ręką w geście błogosławieństwa, lewą zaś wyciągniętą w bok. Ma pełną twarz okoloną silnie kręconymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w zieloną tunikę ze złoconymi lamówkami oraz czerwony płaszcz z podobnymi lamówkami przewiązany diagonalnie przez lewe ramię. Polichromia ciała figur naturalistyczna.
rzeźba

Grupa Ukrzyżowania

Zdjęcie nr 1: Trójfigurowa grupa Ukrzyżowania, rzeźby pełne. W środku znajduje się krucyfiks z postacią umarłego Chrystusa przybitego trzema gwoździami do krzyża. Chrystus w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, bezwładny, głowa opuszczona na prawe ramię. Twarz szczupła, owalna, o prostym nosie, dużych oczach i na wpół otwartych ustach, okolona zarostem. Włosy w postaci delikatnych fal opadają na plecy i prawe ramię. Na głowie korona cierniowa. Ciało o wyraźnie zarysowanej anatomii. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na boku i odsłaniającej prawe biodro, z dłuższym brzegiem zwisającym po prawej stronie. Draperia gęsto fałdowana, o miękkich załamaniach materiału. Na szczycie pionowej belki titulus w formie banderoli z napisem „IN/RI”. Figura Matki Boskiej ustawiona po lewej stronie, zwrócona lekko w stronę krzyża, z głową uniesioną w kierunku Chrystusa i uniesionymi rękami. Twarz podłużna, niemal bez cech indywidualnych. Ubrana w długą białą suknię ze złotym paskiem, zielony płaszcz ze złotym podbiciem okrywający głowę, ramiona i plecy. Figura Marii Magdaleny po prawej stronie. Święta klęczy odwrócona od krzyża, z uniesioną głową i rozłożonymi rękami. Twarz młoda, owalna o słabo zindywidualizowanych rysach, włosy w postaci loków opadają na plecy. Jest ubrana w różową suknię ze złotym pasem oraz niebieski płaszcz ze złotym podbiciem. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Grupa Ukrzyżowania

Zdjęcie nr 1: Rzeźby ukrzyżowanego Jezusa, Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty tworzące grupę Ukrzyżowania. W centrum kompozycji krzyż o trójlistnym zakończeniu ramion, na nim figura Chrystusa w typie Christo morte, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o stosunkowo szeroko rozłożonych ramionach, esowato wygięte, kolana zgięte, stopy w układzie prawa na lewą, głowa opada na prawy bark. Jezus ma szczupłą twarz, okoloną krótkim zarostem oraz długimi, silnie skręconymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię; na głowie gruba, zielona korona cierniowa. Ciało silnie wychudzone o wyraźnie podkreślonej muskulaturze oraz zapadniętej klatce piersiowej z zaznaczoną linią żeber oraz mostka. Przez biodra przewiązane krótkim, złotym perizonium zawiązanym w partii podbrzusza, z fragmentami tkaniny rozwianymi na boki, draperia silnie łamana. Po lewej stronie krzyża figura Matki Boskiej, zwrócona w stronę Ukrzyżowanego. Maria stoi w kontrapoście, ma esowato wygięto sylwetkę i głowę uniesioną do góry. Jej lewa ręka spoczywa na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Ma pełną twarz, o wystającym podbródku. Ubrana jest w czerwoną suknię o wywiniętych mankietach oraz okalający jej ciało niebieski płaszcz; na głowie ma biały welon. Po prawej stronie figura św. Jana ukazanego w skręcie, z rękami złożonymi po lewej stronie ciała i z głową skierowaną w prawo. Święty stoi w kontrapoście, z prawym biodrem mocno wypchniętym do boku. Ma prostokątną twarz z półprzymkniętymi, migdałowatymi oczami, dużym nosem i mocno zarysowanymi ustami, wzrok kieruje w dół. Na plecy i ramiona opadają mu silnie skręcone, długie włosy. Jest ubrany w laserowaną zieloną suknię z żółtym podbiciem, silnie przylegającą do ciała i marszczoną oraz czerwony płaszcz przerzucony przez lewe ramię, opadający na lewy bok i plecy. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała.
rzeźba

Grupa Ukrzyżowania

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "ołtarz boczny Ukrzyżowania", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-ukrzyzowania-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności