Drewnianą chrzcielnicę w Andrychowie wymienia po raz pierwszy wizytacja kardynała Jerzego Radziwiłła z 1598 roku, a następnie wizytacje biskupa Piotra Gębickiego w 1645 roku, biskupa Andrzeja Trzebickiego w 1670 roku, biskupa Konstantego Szaniawskiego w 1729 roku i biskupa Andrzeja Załuskiego w 1748 rok. Styl chrzcielnicy wskazuje raczej na jej powstanie w pierwszej połowie XVII wieku. Chrzcielnicę przeniesiono do wybudowanego w XVIII wieku kościoła murowanego, gdzie znajduje się do dziś.
Chrzcielnica uzyskała kształt spiętrzonych jeden na drugim trzech drewnianych prostopadłościanów na rzucie foremnego sześcioboku ustawionych diagonalnie w stosunku do czwartego modułu, jakim jest sześcioboczny cokół także wykonany z drewna. Najniższy prostopadłościan od cokołu oddzielony jest profilowaną listwą, powtórzoną na jego zwieńczeniu w formie gzymsu, będącego jednocześnie cokolikiem dla trzeciego prostopadłościanu zamkniętego od góry profilowanym belkowaniem, na którym wspiera się dekoracyjna przykrywa. Boki pierwszego poziomu są gładkie, natomiast środkowego i ostatniego zostały ozdobione na krawędziach spływami wolutowymi oraz podwieszonym u góry ornamentem z motywem stylizowanych listków. Pomiędzy wolutami środkowego poziomu na bokach prostopadłościanu umieszczono uskrzydlone główki anielskie, natomiast górnego kwiat róży ujęty przez dwa listki. Przykrywę tworzy sześć ażurowo ustawionych esowato wygiętych wolut roślinnych przechodzących u góry w stylizowany kapitel kompozytowy. Na nim umieszczono sześcioboczny, profilowany niski cokolik zwieńczony sceną chrztu w Jordanie. Woluty przykrywy wokół kapitelu ozdobione zostały rzeźbionymi, uskrzydlonymi główkami aniołków. Na szczycie stoi w lekkim zgięciu Chrystus ze złożonymi przed sobą modlitewnie rękami, który przyjmuje chrzest od stojącego obok Jana Chrzciciela. Ponad nimi unosi się gołębica Ducha Świętego.
Należy zauważyć, iż andrychowska chrzcielnica posiada odosobnioną formę spośród pozostałych chrzcielnic małopolskich wykonywanych na kanwie układu kielichowego w różnych wariantach. Jej prostopadłościenne formy na myśl przywodzą raczej blokowe chrzcielnicę średniowieczne z XV wieku artykułowane za pomocą zwielokrotnionych płaszczyzn o ostrych krawędziach, by wymienić np. chrzcielnicę w Radziemicach, Trzciance, Gosprzydowej, czy też Porębie Radlinie.
Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na początku XXI wieku.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 62, il. 383, s. 79, il. 385, s. 247, il. 382, s. 433, il. 385;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 104-105.
Drewnianą chrzcielnicę w Andrychowie wymieniają od 1598 roku kolejne wizytacje biskupów krakowskich. Styl chrzcielnicy wskazuje raczej na jej powstanie w pierwszej połowie XVII wieku. Chrzcielnicę przeniesiono do wybudowanego w XVIII wieku kościoła murowanego, gdzie znajduje się do dziś. W jej formie należy widzieć ech blokowi kształtowanych chrzcielnic piętnastowiecznych z terenów Małopolski.
ks. Szymon Tracz, "chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-65