Ołtarz sprawiony do wyposażenia kościoła.
Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna, ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, sarkofagowy, zwężający się ku dołowi, na cokole. Mensa drewniana, silnie wysunięta. Antependium w kształcie trapezu, w polu romb ujęty obramieniem, z rozetą, flankowany dwoma rombami. Retabulum na dwustrefowym cokole, flankowane para półfilarów o stylizowanych kapitelach kompozytowych i kanelowanych trzonach, umieszczonych na cokołach nadwieszonych na konsolach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, występujące na ich osi, z silnie wysuniętym, bogato profilowanym gzymsem, nad polem środkowym wyłamanym trójbocznie. W zwieńczeniu w osiach podpór odcinki przerwanego przyczółka, na których siedzą dwa uskrzydlone putta. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą; wewnątrz profilowana rama w kształcie stojącego prostokąta, w której znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w ramie dekorowanej płaskorzeźbionymi motywami liści akantu. W zwieńczeniu, nad polem środkowym medalion z ze splecionymi literami imienia Marya w glorii promienistej, u dołu motyw rocaille’u. W górnej strefie cokołu dwie płyciny w formie leżącego prostokąta z rozetami; cokoły kolumn zdobione z trzech stron płycinami z malowaną dekoracją roślinną. W partii fryzu na osi podpór rozety. Rama niszy zwieńczona motywem rocaille’u. Retabulum ujęte uszami utworzonymi z motywów stylizowanych liści akantu i elementów małżowiny. Struktura polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, profile na niebiesko; konsole i trzony marmoryzowane; ornamentyka, ramy, profile i gloria złocone.
Późnobarokowy ołtarz z początku XIX wieku.
Dobry, przetarcia polichromii i złoceń, zabrudzenia.
Ołtarz drewniany, polichromowany, marmoryzowany, złocony, umieszczony po północnej stronie tęczy. Retabulum architektoniczne, jednoosiowe, jednokondygnacyjne, ze zwieńczeniem; flankowane parą półfilarów o stylizowanych kapitelach kompozytowych i kanelowanych trzonach. W polu środkowym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w zwieńczeniu medalion ze splecionymi literami imienia Maria w glorii promienistej oraz rzeźby dwóch uskrzydlonych puttów. Ołtarz późnobarokowy, sprawiony na początku XIX wieku, wykonany w warsztacie małopolskim.
Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny północny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-polnocny-11