Ołtarz boczny lewy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.

Ołtarz boczny lewy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Lubień
Miejscowość
Krzeczów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Pcim
Parafia
Parafia Św. Wojciecha Biskupa i Męczennika
Miejsce przechowywania
północno-wschodnie naroże korpusu nawowego
Identyfikator
DZIELO/12349
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
(być może struktura z XVII wieku)
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, marmoryzowane, złocone
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Wyposażenie kościoła, gdy znajdował się jeszcze w Łętowni, liczyło trzy ołtarze. Świątynia najprawdopodobniej została zakupiona do Krzeczowa wraz z ważniejszymi elementami wystroju. Do początków XX wieku część środkowa retabulum ołtarza bocznego mieściła obraz z wizerunkiem św. Wojciecha. Po przeniesieniu malowidła do retabulum ołtarza głównego, w jego miejsce wstawiono obraz św. Józefa namalowany w 1906 roku z ofiar parafian, przez Stankiewicza, malarza z Oświęcimia. Następnie, podczas przebudowy nastawy w latach pięćdziesiątych XX wieku, malowidło zostało zastąpione figurą owego świętego. Datowana na początek XX wieku obecna zasuwa zawiera przedstawienie św. Franciszka z Asyżu w otoczeniu św. Klary, św. Jadwigi Śląskiej, św. Scholastyki, oraz św. Antoniego, św. Jana Kazimierza i św. Benedykta.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem maryjnym, ujętym wieńcem kwiatów, płyciny po bokach zdobią wazony z kwiatami. W partii fryzu retabulum oraz na kapitelach pilastrów w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura św. Józefa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach z wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków.

Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Struktura ołtarzy bocznych swą stylistyką nawiązuje do form ołtarza głównego, datowanego na okres około 1700 roku, co sprawia, iż stanowią one jednolity zespół wyposażenia świątyni. Niektóre detale jednak, jak forma zwieńczenia, nasuwają przypuszczenia, iż struktura ołtarzy w XIX lub na początku XX wieku została częściowo przekształcona w ramach pewnych prac remontowych. W zestawieniu z drugim ołtarzem bocznym, elementem pierwotnym nastawy wydaje się być przerwany przyczółek zwieńczenia, o formach zdecydowanie bardziej wyważonych i zbliżonych do partii ołtarza głównego. Elementem wtórnym struktury jest także dziewiętnastowieczny obraz z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego w zwieńczeniu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry.

Literatura

Cisowski Bartłomiej, Duda Marta, Wawrzak Paulina, Szlak Architektury Drewnianej, Kraków 2005, s. 211-212.

Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, województwo krakowskie, (red.) Szablowski Jerzy, t. 1, Warszawa 1953, s. 270.

Streszczenie

Para ołtarzy bocznych w kościele parafialnym w Krzeczowie pod względem stylowym stanowi pewne nawiązanie do ołtarza głównego.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Kronika parafialna, t. 1, s. nn.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od strony zakrystii. Kosz jest na planie czworoboku o ściętych narożach, ścianki są o wklęsło-wypukłej powierzchni. Podwieszenie jest w formie profilowanego, zwężającego się ku dołowi gzymsu. W zaplecku ambony znajduje się prostokątny otwór wejściowy ujęty parą pilastrów o kanelowanych trzonach. Płytki baldachim, na rzucie czworoboku o ściętych narożach, nakryty jest spłaszczonym hełmem. Kosz ambony zdobią pojedyncze rozetki, krawędzie ujmują wąskie, żłobkowane listwy. Wzdłuż krawędzi baldachimu znajdują się pojedyncze rozetki oraz motyw lambrekinu. Podniebie zdobi płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego ujęta srebrzonym wieńcem obłoków i kolistą, promienistą glorią. Struktura ambony jest marmoryzowana w odcieniach błękitu i szarości, ornamentyka jest złocona i srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie tablicy w kształcie leżącego prostokąta, ujętej profilowaną, złoconą ramą. Na czarnym tle złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / X(iądz) Wojciech Dudziński / Expozyt w Krzeczowie przeżywszy / lat 52 umarł w Krakowie / 24go stycznia 1904 r(oku) / Prosi o westchnienie do Boga."
płyta nagrobna
Epitafium księdza Wojciecha Dudzińskiego
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i bramkami. Ołtarz prostopadłościenny z mensą wspartą na dwóch tralkach. Antepedium ujęte parą tralek. Retabulum z uszakami flankowane parą kolumn korynckich o skręcanych trzonach, ustawionych na niskich wysuniętych cokołach. Podpory wspierają odcinki wyłamanego belkowania z architrawem wygiętym w łuk półkolisty. Powyżej belkowania ustawione odcinki wklęsłego przyczółka. Zwieńczenie prostopadłościenne z uszakami, zamknięte łukiem nadwieszanym wspieranym przez parę podwójnych pilastrów. Po bokach ołtarza bramki o wklęsło-wypukłym wykroju z otworami drzwiowymi w kształcie stojącego prostokąta z ćwierćkoliście wklęsłymi górnymi narożami. Pole środkowe retabulum w formie wnęki w kształcie prostokąta zamkniętej łukiem nadwieszanym, ujętej podwójnym obramieniem o analogicznym wykroju. We wnęce obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W antepedium obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem kielicha z hostią adorowanego przez św. Wojciecha i nieznanego świętego. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Trójcy Świętej ujęty profilowaną ramą. Nad bramkami, ustawione na cokołach figury św. Wojciecha po prawej oraz św. Stanisława po lewej stronie. Na odcinkach przyczółka ukazane całopostaciowe figury uskrzydlonych aniołków. Uszaki ołtarza ażurowe, formowane ze skręconych liści akantu z kwiatami. Wnęka pola środkowego retabulum ujęta szeroką, ażurową ramą formowaną z liści akantu i kwiatów. Poniżej aplikowany monogram maryjny. Po bokach wnęki ornament cekinowy. Poniżej gzymsu ażurowy ornament akantowy. Trzony kolumn oplecione płaskorzeźbioną wicią winorośli. Ścianki cokołów dekorowane płycinami z rzeźbionym liściem akantu. W zwieńczeniu aplikowany rzeźbiony monogram maryjny ujęty wieńcem z koroną. Całość struktury ołtarza malowana na jasnobłękitny odcień z marmoryzacją w odcieniach szarości. Profilowania, ornamenty i detal architektoniczny pozłacane.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kościół jest orientowany, drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, o ścianach oszalowanych pionowo, z listwowaniem. Do korpusu nawowego, na rzucie zbliżonym do kwadratu, od wschodu przylega węższe, kwadratowe prezbiterium z dwukondygnacyjną zakrystią ze skarbcem od północy. Od zachodu do korpusu dobudowana jest wieża o konstrukcji słupowo-ramowej i pochyłych ścianach, z przedsionkiem w przyziemiu oraz z pozorną izbicą. Otoczona jest szalowanymi sobotami. Do wieży od zachodu i do korpusu od południa przylegają kruchty. Wnętrze przekryte jest stropami, w nawie z zaskrzynieniami. Korpus nawowy, prezbiterium i kruchty nakryte dachami dwuspadowymi, soboty pulpitowymi. Wszystkie dachy kryte gontem. Wieżę wieńczy baniasty hełm, kalenicę nad korpusem sygnaturka z latarnią. Ściany wnętrza zdobi figuralno-ornamentalna polichromia. Po zachodniej stronie korpusu nawowego usytuowany jest chór muzyczny wsparty na dwóch kolumnach. Plac przykościelny otoczony jest murowanym ogrodzeniem oraz wieńcem starych lip.
kościół
Kościół św. Wojciecha
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz jest prostopadłościenny, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone jest na niewysokim, zryzalitowanym cokole. Część środkową nastawy ujmuje para kolumn o korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Część środkowa zaaranżowana jest w formie trójbocznej niszy o wykroju zamkniętym łukiem półkolistym, ujętej prostokątną płyciną. Zamknięte trójkątnie zwieńczenie ujęte jest parą pilastrów wspierających gzyms wieńczący. Dodatkowo po bokach znajduje się para niewysokich cokolików oraz przerwany, wklęsły przyczółek o fantazyjnym wykroju. Środkowa płycina antepedium zdobiona jest polichromowanym monogramem chrystologicznym, płyciny po bokach różanymi krzewami. W partii fryzu retabulum oraz na cokolikach w zwieńczeniu są motywy rozet. Szczyt zwieńczenia jest w formie ażurowego ornamentu stylizowanej wici roślinnej, po bokach para płomienistych wazonów. W niszy części środkowej retabulum jest figura Najświętszego Serca Jezusa, w zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego nadwieszonym łukiem odcinkowym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, zawiera wizerunek św. Małgorzaty. Na cokolikach ujmujących zwieńczenie usytuowana jest para figur siedzących aniołków. Struktura ołtarza jest marmoryzowana w odcieniach kremu, beżów i zieleni, detal architektoniczny oraz ornamentyka są złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny prawy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z półpostaciowym portretem księdza Józefa Mastelskiego. Mężczyzna, ukazany na jednolitym, ciemnobrązowym tle, zwrócony jest nieznacznie w lewą stronę. Pełną, o owalnym obrysie twarz charakteryzują surowe, sumarycznie modelowane rysy dojrzałego mężczyzny o niebieskich, lekko ukośnych oczach, niewielkim nosie i wąskich ustach. Ciemne włosy zaczesane są do tyłu. Postać ubrana jest w sutannę i czarny płaszcz, wokół szyi koloratka. U dołu kompozycji fragmentarycznie widoczna jest wsunięta za połę płaszcza prawa dłoń. U góry obrazu napis „X(iądz) Józef Mastelski Kanonik i Proboszcz / Urodzony / w Krzeczowie / R(oku)1763. / Umarł / w Nakle / 1839. R(oku)”. Napis na odwrocie „Reverendus Josephus / Mastelski / Natus 1763. / Ordinatus 1786. / Expictus 1800. / Mortuus 1839. / in Naklo parochus”.
obraz
Portret księdza Józefa Mastelskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ołtarz boczny lewy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-lewy-7

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności