Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.

Ołtarz boczny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
chrzanowski
Gmina
Chrzanów
Miejscowość
Chrzanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Mikołaja
Kościół
Św. Mikołaja
Miejsce przechowywania
kaplica boczna
Identyfikator
DZIELO/14916
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1921 rok
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowane, złocone, srebrzone
Wymiary podstawowe
szerokość – około 350 cm
wysokość – około 500 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz został konsekrowany w 1921 roku. W jego strukturę wkomponowano dwie barokowe figury św. Dominika i św. Jacka.

Opis

Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Nastawa ustawiona na wysokim postumencie, przed którym stoi zasadniczy ołtarz z drewnianą mensą i marmurowym portatylem oraz współczesnym, malowanym antepedium z przedstawieniem aniołów trzymających koronę. Nastawa osadzona na predelli o wyciętych ćwierćkoliście bokach, artykułowana pilastrami na zewnętrz i kolumnami od wewnątrz. Część środkowa wyższa od bocznych, z prostokątnym polem zamkniętym łukiem półkolistym. Nad polem obrazowym napis „POD TWOJĄ OBRONĘ UCIEKAMY SIĘ”. Pola boczne z niszami zakończonymi półkoliście zakończone prostym gzymsem i ścianką z arkadkami wypełnionymi kwiatkami i zwieńczoną liliami połączonymi półkolistymi listwami. Nad częścią środkową zwieńczenie w formie aediculi, ujęte w dolnej części okrągłymi wieżyczkami z postumentami i zwieńczone liściastymi żabkami i krzyżem. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w niszach figury św. Dominika i św. Jacka, w zwieńczeniu obraz „Nawiedzenie św. Elżbiety” oraz dwa siedzące nagie putta. W środkowym polu predelli i pod obrazem Matki Boskiej ornament w postaci gałązki i kwiatów róż, w bocznych – winne liście i grona. Kolumienki przedzielone ażurową opaską pokrywa spiralnie wijąca się wić winnego grona. Pilastry i pozostałe pola pokryte drobnym ornamentem roślinnym. Struktura jest polichromowana na niebiesko, profile i tła nisz w polach bocznych na czerwono, detale ornamentalne złocone.


Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej jest dziełem wykorzystującym renesansowy schemat łuku triumfalnego i stylizowaną ornamentykę roślinną, które poddane zostały uproszczeniu i skubizowaniu. Konstrukcja nastawy wykazuje szereg podobieństw do ołtarzy w kościołach archidiecezji krakowskiej i bielsko-żywieckiej wykorzystujących schemat łuku triumfalnego, takich jak ołtarze główny i w kaplicy bocznej w kościele w Kasince Małej (po 1916) i ołtarze w kościele parafialnym w Kozach (1908) autorstwa stolarza z Mszany Dolnej Władysława Druciaka oraz ołtarz główny w kościele w Mucharzu (1899). Pierwowzorem chrzanowskiego retabulum mógł być ołtarz w kościele Sercanek w Krakowie z 1899 roku, który wykonał Kazimierz Wakulski. Identyczny jest bowiem schemat konstrukcyjny, kształt zwieńczenia, ale i detal – motyw spiralnie wijącej się wokół kolumienek wici roślinnej.

Streszczenie

Ołtarz powstał przed 1921 rokiem. Nawiązuje do ołtarza w kościele Sercanek w Krakowie (1899) i prezentuje uproszczone i zmodernizowane formy neorenesansowe.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Figura zwrócona frontalnie, w wykroku, z wypchniętym lewym biodrem, obie ręce wyciągnięte w geście w przeciwną stronę, głowa skierowana w prawo, rzeźba w płynnym ruchu. Twarz owalna, o pełnych policzkach i delikatnych rysach. Nos niewielki, lekko zadarty, oczy małe wpatrzone na wprost, usta niewielki, pełne, rozchylone. Włosy krótkie, rzeźbione w pojedyncze, silnie skręcone pukle, ekspresyjnie rozwiane. Anioł jest ubrany w szatę sięgającą kolan, przewiązaną diagonalnie przez prawe ramię i oplatającą postać wokół z silnie drapowanym fragmentem zawijającym się na ramieniu oraz w partii nóg i marszczonym w obrębie torsu. Skrzydła duże, delikatnie rozchylone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone. Figura drugiego anioła zwrócona frontalnie, w kontrapoście i wykroku, o esowato wygiętej sylwetce, głowa skierowana w lewo, delikatnie uniesiona. Lewa ręka złożona na piersi, prawa ugięta, wyciągnięta przed siebie w geście. Twarz owalna, młodzieńcza o delikatnych rysach, niewielki, lekko zadarty nos, oczy małe zwrócone ku górze, usta niewielkie o pełnych wargach. Włosy półdługie, głęboko rzeźbione w pojedyncze, wijące się pasma, ekspresyjnie poruszone, opadające na kark. Anioł jest ubrany w marszczoną tunikę, ściśle przylegającą do ciała, odsłaniającą tors i nogi oraz płaszcz przewiązany przez lewe ramię, z fragmentem podtrzymywanym dłonią na piersi, dalej otaczający postać, opadający na tył, z zawiniętą z przodu postaci partią materiału. Tkanina miękko rzeźbiona w grube, ekspresyjnie kształtowane fałdy, płynnie otaczająca postać z wywiniętym fragmentem na prawym boku. Skrzydła duże, złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Dwa anioły
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica osadzona na okrągłej podstawie i prostopadłościennym, spłaszczonym cokole oraz cylindrycznym w przekroju trzonie, dołem lekko wybrzuszonym. Czara półkulista, puklowana, z profilowanym wylewem. Pokrywa drewniana, na okrągłej podstawie, cylindryczna, zaoblona u góry, zwieńczona wałkiem i kulą z krzyżem. Jej powierzchnia jest pokryta biegnącymi wzdłuż, złoconymi czterema taśmami i odchodzącymi od nich wolutowymi, spiętymi ze sobą gałązkami.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba stojącego w kontrapoście na chmurach anioła, z głową zwróconą w lewo, z prawą ręką, ugiętą w łokciu, wzniesioną wzwyż, lewą opuszczoną wzdłuż ciała. Twarz o rysach młodzieńca z prostym nosem, różowymi ustami, niebieskimi oczami, okolona włosami opadającymi w lokach na plecy. Anioł ubrany w długą czerwoną tunikę z szerokimi rękawami, malowaną w złote lilie herbowe. Strzeliste skrzydła rozpostarte, malowane na złoto.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Ambona nadwieszona, przyścienna. Jej kosz jest ośmioboczny, wsparty na szerokich wolutach z plintą w kształcie winnego grona. Ścianki kosza podzielone kompozytowymi półkolumnami wspartymi na konsolkach z liściastymi wolutami. Między kolumienkami nisze konchowe z muszlami, wewnątrz których postacie ewangelistów, od lewej Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Figury ewangelistów ujęte całopostaciowo w pozycji stojącej, ubrane w długie tuniki i płaszcze. W dłoniach podtrzymują otwarte księgi, a u stóp widnieją ich symbole. Kosz wieńczy belkowanie wyłamujące się ponad kolumienkami, z fryzem zdobionym wiciami akantu. Zaplecek z dwiema płycinami zamkniętymi łukiem półkolistym. Ponad nimi pole w kształcie leżącego prostokąta, wewnątrz którego krzyż. Zaplecek flankowany dwiema listwami ujętymi ulistnionymi konsolami. Pośrodku dwie płyciny w kształcie wąskich prostokątów zakończonych półkoliście. W górnej części prostokątne pole w złoconym profilu z listkami wypełniającymi górne naroża, z przerwanym, wolutowym przyczółkiem i krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. Baldachim na rzucie ośmioboku, z podwieszonym lambrekinem z chwostami i z ażurową koronką w kształcie wici roślinnej. Na baldachimie ośmioboczny cokół uskokowy, z płycinami w kształcie stojących prostokątów zamkniętych łukiem półkolistym nadwieszonym. Na cokole pełnoplastyczna figura stojącego Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i złocony płaszcz przerzucony przez lewe ramię. Jego twarz jest pociągła, okolona zarostem, włosy sięgające uszu. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma krzyż z banderolą. W podniebiu gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Ambona polichromowana na szaro, detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego stojącego na chmurze z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, lewą trzymającego krzyż na długim drzewcu. Twarz szeroka, z wydatnym nosem, ciemnobrązowymi oczami, ciemnoróżowymi ustami, okolona zarostem oraz włosami z przedziałkiem pośrodku głowy, opadającymi na plecy. Karnacja jasnobeżowa. Chrystus ukazany nagi, przesłonięty czerwonym płaszczem, spiętym na piersi, opadającym ukośnymi fałdami do ziemi.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w bogato profilowanej, złoconej ramie z przedstawieniem Chrystusa, w ujęciu frontalnym, w popiersiu, z głową uniesioną do góry. Jego twarz jest pociągła, nos wydatny, oczy wypukłe, owalne, źrenice przy górnej krawędzi powieki, usta lekko rozchylone. Włosy ma długie, kręcone, opadające na ramiona, brodę krótką. Ubrany jest w białą koszulę, rozchyloną na piersi. Tło neutralne, utrzymane w złamanych brązach, z poświatą wokół głowy. Obraz utrzymany w ciemnej, brązowej tonacji kolorystycznej.
obraz
Chrystus

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, stojąca z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z prawej strony, wsparta na ośmiobocznej podstawie przechodzącej w trzon zdobiony fryzem arkadkowym z kolumienkami. Kosz ośmioboczny, zamknięty profilowanym parapetem, dekorowany arkadami zamkniętymi łukiem półkolistym wspartym na skręconych kolumnach ujmujących krawędzie kosza. Wewnątrz arkad płyciny z aplikowanym motywem bukietów kwiatowych. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwiema smukłymi kolumienkami. W polu, w płytkiej niszy dwie, rzeźbione tablice dekalogu umieszczone na obłokach. Baldachim na planie analogicznym do kosza, szerszy od niego, od dołu ujęty krenelażem, od góry rzeźbionym ornamentem ze spiętych wolut i kwiatonów, w podniebiu na jasnobłękitnym tle rzeźbiona gołębica Ducha Świętego otoczona promieniami. W zwieńczeniu figura Dobrego Pasterza pod niewielkim baldachimem, nakrytym kopułą, zakończoną krzyżem. Struktura malowana w kolorze naturalnego drewna, ornamentyka złocona, detale czerwone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z wciętymi górnymi narożami z przedstawieniem tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem wręczających różańce klęczącym przed nimi świętym dominikańskim – św. Dominikowi i św. Katarzynie Sieneńskiej. Maria siedzi na architektoniczno-rzeźbiarskim, ustawionym na dwóch stopniach tronie o renesansowych formach widocznego z tyłu zaplecka. Matka Boska zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej kolanach Dzieciątko, prawą podaje różaniec św. Dominikowi. Ubrana jest w czerwoną suknię oraz niebieski płaszcz opadający na ramiona i kolana, z kapturem założonym na głowę, wokół której widnieje wieniec z gwiazd. Dzieciątko przechylone jest w lewo i podaje różaniec św. Katarzynie, przepasane jest w partii bioder białą tkaniną. Święci klęczą poniżej, ukazani są w trzech czwartych, zwróceni ku postaci Marii, tyłem do widza. Święty Dominik z dłońmi wyciągniętymi do przodu, św. Katarzyna ze złożonymi na piersi. Ubrani są w habity dominikańskie, św. Katarzyna przedstawiona ze swoim atrybutem – koroną cierniową na głowie. Scena ukazana na tle różowo-błękitnego nieba, wśród obłoków. W prawym dolnym rogu sygnatura „L[eonard] Stroynowski 1921”. Obraz ujęty ramą w formie stojącego prostokąta z wciętymi górnymi narożami dekorowaną rzeźbionym i ażurowym ornamentem utworzonym z cęgów i wolut.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-42

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności