Prezentujące zbliżone do siebie formy struktury dwa ołtarze boczne w kościele parafialnym w Gruszowie w Katalogu Zabytków Sztuki Polskiej datowane są na czas około 1700 roku, podobne datowanie pojawia się w opracowaniu Piotra Natanka „Informatorze Archidiecezji Krakowskiej” dotyczącym dziejów parafii i kościołów. W wizytacji 1749 roku ołtarze wzmiankowane są jako stare, być może były to nastawy wcześniejsze od zachowanych obecnie. Retabula prezentują jednak formętypową dla la rozwiązań stosowanych w środowisku krakowskim w drugiej ćwierci XVIII wieku.
Ołtarz prostopadłościenny, górą wybrzuszony, z ukośnie dostawionymi cokołami, na których kanelowane wolnostojące filary z kompozytowymi kapitelami podtrzymujące wyłamane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Zwieńczenie z lekko wklęsłymi bokami ze spływami wolutowymi zakończone stykającymi się ze sobą wolutami. W partii belkowania kartusz ujęty karbowanymi wstęgami regencyjnymi, wolutami z listkami akantu i zwieńczony muszlą palmetową, w nim napis białą farbą na czarnym tle: „NA PUSZCZY PRZEZ / 7 LAT OD KRUKA / KARMIONY. CUDAMI / SŁYNĄCY. PONIÓSŁ / ŚMIERĆ MĘCZEŃSKĄ / W ANTJOCHJI R. 303”.
Struktura ołtarza bocznego wykazuje pewne wpływy twórczości Franciszka Placidiego (1710/1715-1782). Architekturę retabulum charakteryzuje skromność i oszczędność w operowaniu detalami, które ograniczają się do pilastrów ujmujących część środkową nastawy. Typowym dla twórczości Placidiego zabiegiem jest także zastosowanie wybrzuszonego gzymsu czy ciekawej formy zwieńczenia wraz z segmentowym naczółkiem w układzie lustrzanego odbicia (ołtarz boczny z Chrystusem Ukrzyżowanym w kościele parafialnym w Świątnikach Górnych, ołtarz św. Wacława w ambicie katedry wawelskiej, ołtarz w kaplicy Olbrachta w katedrze wawelskiej).
Rokokowa w swym charakterze struktura ołtarza, subtelnie wzbogacona rocaillową ornamentyką, poprzez swą lekkość ewoluuje w kierunku form spokojniejszych. Rezygnacja z bogactwa i kombinacji przestrzennych na rzecz prostych i uspokojonych form, właściwa jest końcowym fazom baroku oraz coraz wyraźniejszym wpływom klasycyzmu.
Stan zachowania bardzo dobry.
Para ołtarzy bocznych w kościele parafialnym w Gruszowie powstała najprawdopodobniej w drugiej ćwierci XVII wieku, pod wpływem inspiracji retabulów krakowskich. Charakteryzuje je stosunkowo prosta, pozbawiona nadmiaru dekoracji forma barokowa.
Paulina Chełmecka, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-177