Niezidentyfikowany biskup
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem biskupa klęczącego przed stolikiem z krucyfiksem. Biskup zwrócony profilem w lewo, z uniesioną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych w górę, garbatym nosie i rozchylonych ustach z widocznymi zębami. Okolona jest siwą brodą i falowanymi włosami, na głowie ma łysinę. Ubrany jest w białą albę, niebieską, wzorzystą kapę, z dekoracyjną bordiurą z perłami i rautami, opadającą na ziemię. O jego prawe ramię oparty jest pastorał. Święty klęczy przed stołem nakrytym zieloną tkaniną, na nim leżą otwarta księga, krucyfiks i niebieska infuła. Obok stołu, na ziemi, zamknięta księga. Święty ukazany na szarym tle, rozświetlonym wokół jego postaci.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem biskupa klęczącego przed stolikiem z krucyfiksem. Biskup zwrócony profilem w lewo, z uniesioną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych w górę, garbatym nosie i rozchylonych ustach z widocznymi zębami. Okolona jest siwą brodą i falowanymi włosami, na głowie ma łysinę. Ubrany jest w białą albę, niebieską, wzorzystą kapę, z dekoracyjną bordiurą z perłami i rautami, opadającą na ziemię. O jego prawe ramię oparty jest pastorał. Święty klęczy przed stołem nakrytym zieloną tkaniną, na nim leżą otwarta księga, krucyfiks i niebieska infuła. Obok stołu, na ziemi, zamknięta księga. Święty ukazany na szarym tle, rozświetlonym wokół jego postaci.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem biskupa klęczącego przed stolikiem z krucyfiksem. Biskup zwrócony profilem w lewo, z uniesioną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych w górę, garbatym nosie i rozchylonych ustach z widocznymi zębami. Okolona jest siwą brodą i falowanymi włosami, na głowie ma łysinę. Ubrany jest w białą albę, niebieską, wzorzystą kapę, z dekoracyjną bordiurą z perłami i rautami, opadającą na ziemię. O jego prawe ramię oparty jest pastorał. Święty klęczy przed stołem nakrytym zieloną tkaniną, na nim leżą otwarta księga, krucyfiks i niebieska infuła. Obok stołu, na ziemi, zamknięta księga. Święty ukazany na szarym tle, rozświetlonym wokół jego postaci.

Niezidentyfikowany biskup

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Stryszów
Miejscowość
Stryszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Południe
Parafia
Parafia Św. Jana Kantego
Tagi
malarstwo XX wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz przytęczowy północny, na zasuwie
Identyfikator
DZIELO/08292
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XIX wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Obraz przedstawiający niezidentyfikowanego biskupa powstał zapewne w drugiej połowie XIX wieku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem biskupa klęczącego przed stolikiem z krucyfiksem. Biskup zwrócony profilem w lewo, z uniesioną głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych w górę, garbatym nosie i rozchylonych ustach z widocznymi zębami. Okolona jest siwą brodą i falowanymi włosami, na głowie ma łysinę. Ubrany jest w białą albę, niebieską, wzorzystą kapę, z dekoracyjną bordiurą z perłami i rautami, opadającą na ziemię. O jego prawe ramię oparty jest pastorał. Święty klęczy przed stołem nakrytym zieloną tkaniną, na nim leżą otwarta księga, krucyfiks i niebieska infuła. Obok stołu, na ziemi, zamknięta księga. Święty ukazany na szarym tle, rozświetlonym wokół jego postaci.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Pofalowane płótno, obraz silnie zabrudzony.

Streszczenie

Obraz przedstawiający niezidentyfikowanego biskupa powstał zapewne w drugiej połowie XIX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii. Kosz na rzucie prostokąta z wypukłą ścianką frontową, z dodatkowym podestem od strony prezbiterium, ustawiony na niewielkiej podstawie dekorowanej muszlą, z podwieszeniem w formie zwężającego się cokołu ozdobionego ornamentem roślinnym, zakończonym szyszką. Ścianki kosza dekorowane płycinami w kształcie kwadratu o wklęsłych narożach wypełnionymi dekoracją złożoną z akantu, rozet i kratki regencyjnej. Naroża ścianki przedniej zdobione zwisami utworzonymi z wstęgi i kratki regencyjnej oraz ornamentu roślinnego. Parapet w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie pionowego prostokąta, dekorowany w polu profilowaną płyciną z ornamentem roślinnym i płaskorzeźbioną figurą św. Stanisława. Baldachim powtarzający plan kosza, ujęty niepełnym belkowaniem, dekorowanym z trzech stron szczytami, z fragmentami zwróconego na zewnątrz przerwanego, wolutowego przyczółka, stanowiący podstawę dla figury anioła. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym ze złoconymi i srebrzonymi profilami oraz ornamentyką. Figura anioła pełnoplastyczna, zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, w silnym kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, z głową skierowaną w górę. Obiema rękami obejmuje trąbę, na której gra. Twarz ma pociągłą, o dużych oczach skierowanych w górę, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną silnie kręconymi włosami. Anioł ubrany jest w zapinaną z przodu na guziki, obcisłą kamizelkę z bufiastymi, krótkimi rękawami i wysokim kołnierzem, w pludry i pończochy, wokół bioder ma zawieszony płaszcz, podwiązany po bokach. Skrzydła duże, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna, strój złocony, ze srebrzonymi detalami. Po wewnętrznej stronie fragmentu lewego przerwanego przyczółka napis: „odnowiono 1841. / ołtarze 3. tęcę i ambonę / przez Malarza z Tar/nawy Andrzeja / Wierzch[…]”.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Jana Kantego klęczącego wśród obłoków, w towarzystwie aniołów. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i rękoma rozłożonymi na boki. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych do góry, uniesionych brwiach, garbatym nosie oraz rozchylonych, pełnych ustach. Twarz okolona jest krótką, gęstą, siwą brodą i włosami. Wokół głowy nimb. Ubrany jest w czarną togę profesorską z czerwoną podszewką, biały mucet, z widocznym błękitnym kołnierzykiem. W dolnej części obrazu obłok, na którym klęczy Jan Kanty, flankowany jest dwoma aniołami, z głowami skierowanymi w stronę świętego. Przedstawienie ukazane na tle skłębionego szaro-żółtego nieba, rozświetlonego wokół głowy świętego.
obraz
Apoteoza św. Jana Kantego
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kamienna, ustawiona na dwustopniowej podstawie, na planie półkola. Stopa na planie koła, na wysokim cokole, gładka. Trzon prosty, nodus gruszkowaty, ujęty dwoma pierścieniami. Podstawa czary wklęsło-wypukła. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wyodrębnionym brzegiem. Pokrywa drewniana, profilowana, z sześcioma kabłąkami podtrzymującymi cokół, na którym stoi grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na prostej podstawie o nieregularnym kształcie oraz na niewielkim, rzeźbionym fragmencie skały. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z uniesioną głową, skierowaną w prawo, stoi w kontrapoście z wypchniętym w bok lewym biodrem i wysuniętą do przodu prawą nogą. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z czerwoną chorągwią ze złoconym krzyżem, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową o wysokim czole, dużych oczach skierowanych do góry, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną krótką brodą oraz kręconymi włosami opadającymi na plecy. Z jego głowy wychodzą trzy wiązki złoconych promieni. Ciało ma szczupłe o delikatnym modelunku mięśni, z zaznaczonymi śladami męki. Biodra przewiązane są ściśle przylegającym, srebrzonym perizonium oraz złoconym płaszczem zarzuconym na prawą nogę i opadającym z tyłu postaci. Między stopami Chrystusa wije się wąż. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte grubą ramą, dekorowaną po wewnętrznej stronie maswerkiem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / FRANCISZKOWI ŁUBIEŃSKIEMU / DOKTOROWI FILOZOFII, DZIEDZICOWI STRYSZOWA I DĄBRÓWKI / NAJLEPSZEMU I NAJCZULSZEMU MĘŻOWI, OJCU i DZIADKOWI / NAJZACNIEJSZEMU OBYWATELOWI / GORĄCEMU KATOLIKOWI i PATRYOCIE / DOBRODZIEJOWI TEGO KOŚCIOŁA i LUDZKOŚCI / UR(ODZONEMU) 2 PAŹDZIER(NIKA) 1859 ZM(ARŁEMU) 10 PAŹDZIER(NIKA) 1915. / WDZIĘCZNA ŻONA Z DZIEĆMI / PROSI O GORĄCĄ MODLITWĘ ZA JEGO DUSZĘ.”
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Łubieńskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta. W polu inskrypcja „WYZNAIE TO IZEM BYŁ GRZESNIKIEM MOY BOZE / [O]DNAJCZE MIŁOSIERDZIE [SWO]IE NIECH PRZEMOZ[E] / CIEBIE ZAS CZYTELNIKU O PACIERZY PROSZĘ / FRANCISZEK WILKOŃSKI SUPPLIKE WNOSZE”.
płyta nagrobna
Epitafium Franciszka Wilkońskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Figura nieopracowana z tyłu; ustawiona na niskiej nieregularnej podstawie. Święty ukazany frontalnie z ugiętą prawą nogą i rękami zgiętymi w łokciach, w tym prawą wyciągniętą w bok z dłonią w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną o prostokątnej żuchwie, niewielkich oczach, krótkim, prostym nosie i małych ustach, okoloną krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma złoconą infułę z dwoma taśmami. Ubrany jest w albę, rokietę i mucet polichromowane w kolorze ciemnego brązu. Na ramiona ma narzuconą złoconą kapę, zapiętą klamrą w formie czworoliścia, zawiniętą z przodu, na prawej nodze. Na stopie ma but, a na dłoni złoconą rękawiczkę. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, niektóre elementy stroju złocone (infułą, kapa, rękawiczka).
rzeźba

Figura niezidentyfikowanego biskupa (Św. Stanisław?)

Zdjęcie nr 1: Figura drążona z tyłu; ustawiona na niskiej, nieregularnej podstawie; ukazana frontalnie, w lekkim kontrapoście, z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Obie ręce ugięte, wyciągnięte przed siebie, w prawej trzyma pastorał. Twarz pociągła, o małych opadających oczach, wąskim, niewielkim nosie i lekko rozchylonych ustach; okolona silnie falowanymi włosami i skręconą brodą opadającą na pierś, z wyraźnie zaznaczonymi długimi wąsami. Postać ubrana w silnie drapowane albę i rokietę o płaskorzeźbionym brzegu. Na ramiona ma narzuconą kapę, zapiętą pod szyją klamrą, opadającą na przedramiona i plecy, z rozwianym fragmentem na lewej ręce. Na dłoniach ma rękawiczki, na głowie infułę, z grubą lamówką, zakończoną krzyżem, na stopach ma buty. Strój niemal w całości złocony, miejscami z przetartymi srebrzeniami; rękawiczki i buty malowane w kolorze czerwonym; polichromia twarzy i włosów naturalistyczna.
rzeźba

Figura niezidentyfikowanego biskupa

Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, trójnawowy, halowy, na rzucie prostokąta z wydłużonym, skierowanym na północ prezbiterium z dobudowaną po zachodniej stronie zakrystią. Prezbiterium jednoprzęsłowe, węższe od korpusu, zamknięte prosto. Nawa główna oraz boczne dwuprzęsłowe, rozdzielone masywnymi opilastrowanymi filarami; artykulacja ścian przy pomocy filarów. Sklepienie prezbiterium kolebkowe, naw żagielkowe, przedzielone gurtami. Od południa chór muzyczny mieszczący się między pierwszymi filarami i powyżej kruchty wejściowej. W prezbiterium jedno okno od wschodu, drugie w zakrystii, w nawach bocznych po dwa. Główne wejście od południa flankowane przez dwa boczne, kolejne do zakrystii i między zakrystią i prezbiterium. Niektóre okna wypełnione gomułkami, ściany i sklepienia kościoła pokrywa polichromia utworzona z dekoracji floralnych i umieszczonych w jej obrębie symboli ewangelistów, herbów i putt wykonujących prace kojarzące się z regionem (bartnicze, ślusarskie, kowalskie itd.). Fasada dwuwieżowa, trójosiowa, dwuprzęsłowa, z portalem na każdej osi. Podziały pionowe przeprowadzono za pomocą półkolumienek i lizen, poziome w formie fryzu kostkowego wyniesionego nad środkowym portalem. Drzwi osi głównej w kształcie stojącego prostokąta ujętego półkolumnami dźwigającymi archiwoltę utworzoną z trzech łuków i trójkątny przyczółek. Drzwi osi bocznych zwieńczone przyczółkami. W drugiej kondygnacji na osi okulus i półokrągła konchowa wnęka z figurą Najświętszego Serca Jezusa poniżej trójkątnego szczytu dekorowanego fryzem arkadkowym. W osiach bocznych okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Wyżej dwie kondygnacje wież oddzielone gzymsem, w pierwszej umieszczono okna, w drugiej tarcze zegarów. Elewacje boczne gładkie, przeprute jedynie oknami. Nawy przykrywa dach dwuspadowy, wieże namiotowe z fartuchem zwieńczone krzyżami.
kościół

Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, drewniany, na podmurówce z kamienia łupanego, konstrukcji zrębowej, jednonawowy, szalowany, z wieżą konstrukcji słupowej usytuowaną od strony prezbiterium, z zakrystią w przyziemiu. Nawa prostokątna, szersza od prezbiterium, z kruchtami od zachodu, południa i północy. Prezbiterium zamknięte trójbocznie. Wieża od wschodu, na planie kwadratu, o konstrukcji ze słupów pochyłych, na zewnątrz trzy kondygnacje przedzielone obiegającymi daszkami. Dolna i górna izbica o ścianach pionowych, środkowa o ścianach pochyłych; wieża zwieńczona hełmem baniastym z latarnią. Kościół przykrywa dach siodłowy, na kruchtach trójspadowy, kryty cementówką. Pod wydatnymi okapami dachów biegnie gzyms o profilu ćwierćkoliście wklęsłym z wałkiem. Więźba dachowa nad prezbiterium jest krokwiowa, a nad nawą płatwiowa. Wewnątrz znajdują się stropy z fasetami, pod którymi umieszczony jest profilowany gzyms. Arkada tęczowa o łuku spłaszczonym. Chór muzyczny wsparty jest na dwóch filarach z wybrzuszoną balustradą. Wnętrze polichromowane, ściany w kruchtach oszalowane. Do kościoła prowadzą cztery wejścia: główne od zachodu, dwa boczne od południa i północy oraz przez zakrystię od wieży, od strony północno-zachodniej. W prezbiterium znajdują się dwa okna: po stronie południowej i północnej; a w nawie dwa po stronie południowej i północnej, natomiast w wieży cztery okna prostokątne, w latarni osiem okien zamkniętych dwoma nałęczami. Kościół otoczony jest murkiem ze stacjami drogi krzyżowej i dwiema bramkami z lat 1863 i 1864.
kościół

Kościół św. Erazma Biskupa i Męczennika w Barwałdzie Dolnym

Zdjęcie nr 1: Feretron ma formy architektonczne. Podstawę flankuje para niewysokich, wielobocznych cokołów, nakrywa zaś gzyms wieńczący. Obrazy feretronu ujęte są profilowaną, polichromowaną i złoconą ramą w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem w ośli grzbiet, zwieńczonym kwiatonem z krzyżem. Dodatkowo flankowana parą pełnoplastycznych, zwróconych w lustrzanym odbiciu na zewnątrz figurek aniołów stojących na niewysokich postumentach pod ozdobnymi baldachimami zwieńczonymi ażurowymi pinaklami z kwiatonami. Dodatkowo krawędzie łuku ramy zdobi ażurowy motyw astwerkowy. Detale architektoniczne pokrywa niebieska i czerwona polichromia oraz złocenia. Na awersie znajduje się płaskorzeźba Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem na lewej ręce. Lekko przechyloną w prawo głową charakteryzuje twarz o młodzieńczych rysach i wyrazistych, ciemnych oczach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię, błękitny, zarzucony na głowę płaszcz układający się rytmicznymi fałdami, dodatkowo głowę wieńczy korona, a wokół nie jest nimb. Prawą dłonią ujmuje dłonie tulącego się do niej i spoglądającego w prawo Dzieciątka. Jezus ubrany jest w złotą szatę, na stopie ma jeden, zsuwający się sandał. Charakteryzują go dziecięce rysy oraz krótkie, brązowe włosy. Na głowie ma koronę. Po obydwu stronach postaci widoczne są niewielkie sylwetki aniołów w długich szatach trzymające w dłoniach krzyż oraz włócznię z gąbką i naczynie. Tło jest złocone. Na rewersie jest płaskorzeźbiony wizerunek św. biskupa ukazanego w półpostaci, frontalnie. Przechyloną w lewo głowę charakteryzuje wyraziście opracowana twarz z krótkim zarostem. Święty ubrany jest w srebrną suknię z krzyżem na piersi i jasnożółtą kapę z czerwoną podszewką, spiętą powyżej pektorału. Na głowie ma mitrę biskupią, wokół głowy nimb. W prawej dłoni trzyma pióro, zaś lewą podtrzymuje czerwoną księgę ze złoconymi okuciami i srebrny pastorał. Tło jest srebrne, z grawerowanym ornamentem akantowym. Płaskorzeźby i boczne anioły pokryte laserunkową malaturą.
feretron

Feretron z Matką Boską Nieustającej Pomocy i św. biskupem

Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany jest w centrum miejscowości. Na plac kościelny prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz dwa mniejsze od strony północnej i południowej. Świątynia założona jest na planie krzyża łacińskiego, prezbiterium skierowane na zachód, równe szerokości nawy. Do korpusu kościoła przylega od strony zachodniej niższa i węższa zakrystia, a od strony południowej kruchta. Główne wejście do kościoła znajduje się od strony wschodniej przez czworoboczny przedsionek, nad którym wznosi się wieża. Portal z piaskowca, prosty o uszatych górnych narożach, w kluczu insygnia papieskie. W przedsionku od północnej strony zbudowane wewnętrzne, dwubiegowe schody kamienne prowadzące pierwotnie na chór muzyczny i wyższe piętra wieży. Na piętrze wejście do dwóch pomieszczeń usytuowanych na zapleczu chóru. Pomieszczenia te są nakryte stropami, oświetlone od południa i od wschodu. W pomieszczeniu południowym znajduje się kamienny próg z datą „1767”. Do przedsionka od strony południowej przylega kaplica Matki Boskiej Różańcowej założona na rzucie kwadratu, nakryta płaskim, malowanym stropem, wejście do kaplicy od strony północnej. Wnętrze jest oświetlone przez 16 podłużnych okien, 8 w transepcie i 8 w ścianach nawy. Ponadto są jeszcze cztery okna okratowane, umieszczone jedno nad drugim po dwa w ścianie północnej i południowej. Zakrystia jednoizbowa, dwa okna prostokątne w ścianie północno-zachodniej oraz dwoje drzwi, jedne do prezbiterium, drugie wejściowe w ścianie południowej. Wewnątrz zakrystii wąskie schody prowadzące do schowka na pięterku: jednoizbowego, oświetlonego od południa i od zachodu. Zakrystia i schowek nakryte płaskimi sufitami. Kruchta przybudowana do południowej ściany kościoła założona na rzucie kwadratu, o dwóch wejściach: z nawy i od zewnątrz od strony południowej. Wnętrze kościoła bez zaznaczonych podziałów architektonicznych, w dolnej części drewniana boazeria, w górnej iluzjonistyczna polichromia imitująca pilastry wspierające strop. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach. Elewacja kościoła bez podziałów architektonicznych z zaznaczonym jedynie profilowanym gzymsem podokapowym. Fasada wschodnia trójosiowa ze środkowym ryzalitem, wieża włączona w korpus kościoła. W drugiej kondygnacji spływy flankujące wieżę, zakończone masywnymi sterczynami. Wieża nakryta dachem namiotowym z hełmem, na szczycie iglica. Na środku nawy ażurowa wieżyczka na sygnaturkę, nakryta daszkiem namiotowym z hełmem. Dach nad korpusem kościoła i zakrystią jednokalenicowy, dwuspadowy, nad prezbiterium i transeptem trójspadowy, nad kruchtą siodłowy.
kościół

Kościół św. Mikołaja Biskupa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Niezidentyfikowany biskup", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/niezidentyfikowany-biskup

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności