Nierozpoznany święty
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 7: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.
Zdjęcie nr 8: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.

Nierozpoznany święty

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Lanckorona
Miejscowość
Lanckorona
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny przy arkadzie tęczy od północy
Identyfikator
DZIELO/03325
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XVIII wieku
Technika i materiał
drewno; rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Rzeźba sprawiona do ołtarza bocznego.

Opis

Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, przedstawiająca w całej postaci nierozpoznanego proroka (Izajasza?). Prorok stoi na niskim prostopadłościennym cokole, w kontrapoście, w prawą nogą ugiętą w kolanie i bosą stopą wysuniętą do przodu. Sylwetka esowato wygięta, z głową lekko pochyloną i zwróconą w lewo. Twarz pociągła, szczupła, okolona ciemnymi włosami i zarostem. Ręce ugięte w łokciach, prawą podtrzymuje zamkniętą księgę opartą o biodro. Lewą dłoń wyciąga do przodu w sugestywnym geście. Ubrany w długą złotą tunikę i płaszcz, przewiązane w pasie o fałdach kształtowanych kanciasto i dynamicznie.

Zarys problematyki artystycznej

Dzieło o cechach rzeźby osiemnastowiecznej. Z uwagi na wezwanie ołtarza i wizerunek św. Anny Samotrzeć nierozpoznany święty to być może prorok Izajasz. Parę z nim tworzyłaby po przeciwległej stronie ołtarza rzeźba proroka Jeremiasza.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona, umieszczona w nastawie ołtarza bocznego po północnej stronie arkady tęczy; przedstawienie nierozpoznanego świętego, być może proroka Izajasza (?), wykonane przez nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego w 1. połowie XVIII wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona w arkadzie tęczy, dostępna jednobiegowymi schodami od wschodu, od strony wejścia do zakrystii. Kosz na rzucie ośmioboku, opięty smukłymi kolumienkami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, ustawionymi występujących wybrzuszonych postumentach i wspierającymi gzyms występujący na nimi. Boki kosza na przemian gładkie i ozdobione nałożonymi rzeźbionymi motywami roślinnymi. Kosz nadwieszony na konsoli w kształcie spłaszczonego ostrosłupa. Zaplecek prostokątny, z prostokątną zamkniętą półkoliście płyciną, w której w górnej części litery IHS z krzyżem, otoczony promieniami. Baldachim powtarza rzut i podziały kosza, ozdobiomy lambrekinem, nakryty spłaszczonym ostrosłupem zwieńczonym prostym krzyżykiem. Na podniebiu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego wśród promieni. Struktura pomalowana na brązowo, podniebie baldachimu w kolorze bękitnym, ornamenty i detale architektoniczne złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.
rzeźba
Bóg Ojciec
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, z tyłu opracowana, ustawiona na niewysokim cokole. Postać zwrócona frontalnie do widza, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce. W lewej ręce trzymał chorągiew, prawą unosi wysoko do góry w geście błogosławieństwa. Ciało o wyraźnie rzeźbionej muskulaturze z zaznaczonymi śladami męki. Twarz szczupła, o podkreślonej linii kości policzkowych i długim, prostym nosie, z dużymi oczami. Twarz okolona zarostem, włosy długie, gęste, z przedziałkiem na środku głowy, opadające na plecy. Przez biodra przepasane złote perizonium; pod szyją zapięty czerwony płaszcz opadający na plecy i lewe ramię. Karnacja ciała naturalistyczna, perizonium złocone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w ozdobnej ramie, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Chrystus rozpięty na krzyżu z wysoko uniesionymi nad głową. Ciało muskularne, naprężone, w lekkim skręcie tułowia w lewo i nóg w prawo. Głowa lekko przechylona na prawy bark, z twarzą zwróconą ku górze, okolona ciemnymi włosami i zarostem, na głowie korona cierniowa. Perizonium nisko zsunięte z bioder, odsłaniające prawy bok, z rozwianym końcem przy lewym udzie. Tło ciemne, ze skłębionymi ciemnymi obłokami. Ponad głową Chrystusa titulus z nieczytelnym napisem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Imago Pietatis unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.
obraz

Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o falistym, wklęsło-wypukłym zamknięciu, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Przedstawienie wielopostaciowe, na tle chmur, podzielone na strefy. W dolnej części wśród obłoków czterej ojcowie Kościoła i czterej ewangeliści z atrybutami, wyżej apostołowie, król Dawid i św. Barbara, w trzeciej strefie z lewej św. Józef, Matka Boska i św. Jan, pod krzyżem, pośrodku Adam i Ewa, z prawej Mojżesz z dekalogiem i postacie starotestamentowe. Najwyżej Bóg Ojciec, Chrystus z kulą świata i gołębica Ducha Świętego. Między wymienionymi najważniejszymi postacie mniej znaczących świetych, m.in. św. Floriana, św. Katarzyny ALeksandryjskiej, św. Jana Chrzciciela, św. Joachima, św. Anny. Kolorystyka intensywna, silne kontrasty, płaska plama barwna.
obraz

Adoracja Trójcy Świętej przez wszystkich świętych

Zdjęcie nr 1: Kościół parafialny w Gruszowie znajduje się na niewielkim wzniesieniu w centrum miejscowości. Budowla jest orientowana, jednonawowa, z szerokim zamkniętym trójbocznie prezbiterium oraz czworoboczną wieżą od zachodu. Korpusu nawowy i prezbiterium charakteryzuje konstrukcja zrębowa, natomiast wieżę słupowa. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia na rzucie prostokąta, natomiast do nawy zamknięta trójbocznie kaplica boczna. Do wnętrza kościoła prowadzą dwie kruchty, jedna od strony południowej, druga przez wieżę od zachodniej. Nad korpusem nawowym i prezbiterium znajduje się jednokalenicowy dach kryty gontem, a na styku nawy i prezbiterium usytuowana jest drewniana wieżyczka na sygnaturkę nakryta baniastym hełmem z latarnią. Zakrystia przekryta jest dachem pulpitowym, natomiast kaplica boczna oraz kruchty dachami dwuspadowymi krytymi gontem. Izbicową, o pochyłych ścianach wieżę wieńczy okuty blachą dach namiotowy. Elewacje osłania szalunek z pionowych desek z tzw. listwowaniem oraz pseudopilastry, dodatkowo wieżę w jednej trzeciej wysokości obiega niewielki parapet kryty gontem. W strukturze korpusu nawowego otwory okienne znajdują się po stronie południowej i mają kształt stojących prostokątów. W prezbiterium znajduje się po jednym oknie od południa i od wschodu, ich prostokątna forma jest zamknięta łukiem w ośli grzbiet. W kaplicy bocznej jest jedno okno od strony zachodniej. Ściana wschodnia zakrystii przepruta jest dwoma niewielkimi oknami, natomiast kruchty południowej jednym. W kruchcie zachodniej od południa jest jedno okno, natomiast w dolnej partii wieży znajdują się trzy, z czego dwa dolne oddziela od górnego niewielki daszek pulpitowy. Wnętrze korpusu nawowego i prezbiterium kościoła nakryte jest drewnianym stropem. Do kaplicy bocznej prowadzi szerokie przejście o ostrołukowym wykroju. Południowy portal w korpusie nawowym wieńczy wykrój w formie łuku w ośli grzbiet. Ściany i stropy wnętrza kościoła pokrywa secesyjna polichromia. Plac przykościelny otoczony jest drewnianym ogrodzeniem oraz starodrzewem.
kościół

Kościół Rozesłania Świętych Apostołów w Gruszowie

Zdjęcie nr 1:
obraz

Dwóch Świętych Męczenników

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Nierozpoznany święty", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/nierozpoznany-swiety

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności