Najświętsze Serce Jezusa

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Budzów
Miejscowość
Bieńkówka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sułkowice
Parafia
Parafia Przenajświętszej Trójcy
Tagi
malarstwo XX wieku Najświętsze Serce Jezusa
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/13757
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XX wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty w drewnianą, dekorowaną na brzegu ornamentem roślinnym ramę. W centrum kompozycji ukazany Chrystus w półpostaci, frontalnie, z lewą ręką umieszczoną poniżej serca, prawą spuszczoną w dół. Ubrany jest w długą i białą suknię oraz biały płaszcz, założony na ramiona. Na piersi gorejące serce na tle promienistej glorii, z zatkniętym u szczytu małym krzyżykiem, oplecione koroną cierniową. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, małymi oczami, ze wzrokiem skierowanym na wprost, okolona krótką brodą, rozdzieloną na dwa pukle oraz długimi włosami, z przedziałkiem pośrodku, spływającymi do ramion i na plecy. Na dłoniach widoczne ślady męki. Tło ciemnobrązowe, rozświetlone wokół głowy Chrystusa.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz Najświętsze Serce Jezusa namalował nieznany artysta w drugiej połowie XX wieku. Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa rozwinął się szczególnie w XVII wieku. Na jego teologiczne ujęcie i liturgiczny kształt nabożeństwa miały wpływ objawienia siostry Marii Alacoque ze Zgromadzenia Sióstr Wizytek. Nabożeństwo do Serca Pana Jezusa zatwierdził papież Klemens XIII w 1765 roku. Wkrótce Pompeo Batoni namalował obraz „Najświętsze Serce Jezusa” dla kościoła Il Gesù w Rzymie. Wizerunek ukazuje Jezusa w półpostaci, który w lewej ręce trzyma swoje serce na dłoni, a prawą na nie wskazuje. Obraz stał się najczęściej reprodukowanym wzorem ujęcia Najświętszego Serca Jezusa. Drugi obraz Batoniego, o zbliżonej ikonografii, w którym serce Jezusa goreje na tle jego piersi, a Jezus jedną ręką błogosławi, a drugą wskazuje na serce został w 1891 roku uznany za jedyne dopuszczalne przedstawienie tego tematu. W rzeźbie dziewiętnasto- i dwudziestowiecznej prym wiodły dwa warianty przedstawienia: rozwinięty do pełnej postaci wizerunek Najświętszego Serca Jezusa według Batoniego oraz Venite ad me (Mt 11, 28), w którym Jezus ukazany jest w postawie stojącej, z szeroko rozłożonymi na boki rękami. Obraz w kościele w Bieńkówce bezpośrednio nawiązuje do obrazu Batoniego z kościoła Il Gesù w Rzymie, w którym Jezus trzyma w dłoni gorejące serce. W tym przypadku jednak Jezus lewą ręką wskazuje na serce, a prawą ma spuszczoną w dół.

Streszczenie

Obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa namalował nieznany malarz w drugiej połowie XX wieku w nowoczesnej formie, według najpopularniejszego wariantu ikonograficznego ukazania tego tematu w sztuce, zwłaszcza w drugiej połowie XIX i w XX wieku.

Bibliografia

Klekot Ewa, "Najświętsze Serce Jezusowe – sceny z życia symbolu" , „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” , s. 55-66

Jak cytować?

Maria Działo, "Najświętsze Serce Jezusa", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/najswietsze-serce-jezusa-29

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności